Tja en daar zit je dan, rust te houden want je mag nix. Ach, ik ben daar héél goed in hoor, rust houden. Ik heb niet zo ontzéttend veel talenten maar in rust houden ben ik toevallig de beste ;-). Heb niet zo’n drang om van álles maar te “moeten” 😉 En gelukkig is Erik ook vandaag thuis dus die kan zich dan weer meer om Jonne bekommeren. Jonne hebben we trouwens nét in bed gelegd met als doel ’n middagdutje te doen maar als ik zo naar ’t geluid van de babyfoon luister, dan vrees ik dat ‘r weinig van gaat komen. Zijn “rusthou-skills” zijn nog niet tot volle wasdom ontwikkeld. Daar moet ik nog wel aan wennen hoor, hij ’s tegenwoordig weer zo grúwelijk vroeg wakker en ’s middags slapen, ho maar! Jajaja, kind van z’n moeder, dat had ík ook destijds… nou goed, dat biedt in zóverre dan perspectieven dat hij de lol er écht wel ’n x van in gaat zien 😉

Al met al vind ik ’t wel ff lekker dat ik ff nix mag want ik voel m’n buik toch wel… ’t voelt ietwat beurs aan. Laten we eerlijk zijn, als jij een prik in je arm hebt gehad, dan voel je ook altijd nog ’n soort van na ehm… pijn. Nouja, pijn, da’s wellicht wat overdreven, maar ’t is wél gevoelig, toch? Nah, dat is ’t nu ook, gevoelig. Weet ook niet precies hoe ik ’t moet omschrijven.

Hihi, ik hoor Erik nu boven bij Jonne “ga je dan nú slapen?” “neeejjjj, wilnie slapuh!” “moet ik nog ’n liedje zingen dan?” “jaaaahhhh!” Toch heb ik grote vraagtekens of dit zal gaan helpen 😉 Nou goed, we zullen zien. Morgen maar ’s op ’t KDV vragen of hij daar ook zo moeilijk slaapt. Joepie, vanaf volgende week mag hij daar ook op dinsdag naartoe. Ach, ik weet dat hij ’t daar héél erg naar z’n zin heeft dus het is alleen maar leuk.

Ruim ‘n uur ná het op bed leggen schijnt ’t verzet van Jonne dan toch écht te zijn gebroken. Hét moment om voor moeders ook weer ’s ’n tukje te gaan doen. Het is tenslotte op dokters voorschrift en daar heb je je dan maar aan te houden, nietwaar?

Vanmiddag moesten we om 14.15 uur in ’t Erasmus zijn voor de vruchtwaterpunctie. In de weken er naartoe had ik me ‘r eigenlijk niet zo druk om gemaakt. Toch ging ’t de laatste dagen ’n tikkie malen. Nog niet eens zo zeer om de uitslag maar meer om de handeling zelf. Had ‘r vanálles over gelezen en dan ga je toch nadenken, laten we ff eerlijk zijn, er wordt tóch met ’n naald door je buik heen geprikt, hoe voelt dat, hoe voel je je daarna enz enz…

Uiteindelijk is ’t me ontzéttend meegevallen. Die prik in m’n buik voelde ik nauwelijks. En ook dat vruchtwater opzuigen voel je bijna niet (al geloof ik dat dat in éérste instantie niet eens zo gemakkelijk ging). Alleen zodra ze de naald er weer uithalen, da’s ’n raar gevoel. En niet alleen op de plek zélf! Ik snap best dat nagenoeg álles in je lichaam met elkaar in verbinding staat maar wanneer je ook ’n soort (naar) zenuwprikkelend gevoel…ehm nou ja, dáár beneden voelt, dan vind ik dat bést ehm… raar, to say the least. 😉 Nou goed, hét zal wel.

Overigens was Erik (de schat die tot nu toe bij élke echo die ‘r gemaakt is, zowel van Jonne als bij dit kindje, pér direct m’n hand pakt op ’t moment dat de zoeker mijn buik raakt! Zoooo lief!!!) nogal verbaasd over de hoeveelheid vruchtwater dat ze afnemen: 2 buisjes van 10 cc. Da’s bést héél wat. Maargoed, ’t wordt erg snel aangemaakt en er was nog genoeg over, hihi.

Esther stuurde me nog ’n lief smsje om me sterkte te wensen en dat je bij haar destijds al kon zien of ’t ’n meisje of een jongen werd (nah, da’s bij haar inmiddels ruimschoots bekend :-D) dus zij raadde mij aan om dat zéker even te vragen. Dat hebben we natuurlijk gedaan, we zijn uiteraard minimaal nét zo nieuwsgierig als jullie. Maar helaas, het was nog niet zichtbaar (en jaaa, we willen ’t héél graag weten en zodra wíj ’t weten, mogen jullie ’t uiteraard ook weten! 😉). Wat wel leuk was, dat we op ’n gegeven moment héél mooi de onderkant van de voetjes naast elkaar zagen liggen. Overigens waren de overige metingen helemaal in orde en ligt de baby qua groei goed op schema.

Ennieweej, nu is ’t dus 3 weken wachten… ’t zij zo, ’t is niet anders. Natuurlijk, als ik al éérder iets hoor, dan laat ik ’t gelijk weten maar daar ga ik niet vanuit. Of ik zenuwachtig ben? Mwah… neuh nog niet… misschien komt dat nog, ik heb geen idee. Wordt vervolgd!

Vandaag wilden we ’s iets gaan doen met ’t mooie weer en ’t leek me wel leuk om weer ’s naar Blijdorp te gaan. Ik was daar zélf ooit een keer geweest, toen Erik en ik elkaar nét kenden en Jonne was ‘r ’n keer met opa en oma geweest maar beide keren was het prut weer. Bovendien wilde ik zélf ook wel ’s zien hoe mijn kind reageert op al die verschillende dieren (hij leert momenteel veel dierennamen en de desbetreffende geluiden die ze maken, nou moest ie ze toch ook maar ’s in ’t echie zien).

Hoe ’t was? Och… we waren allereerst niet de énigen die op ’t idee waren gekomen om naar de dierentuin te gaan met als gevolg dat het niet gemakkelijk was om ’n plekje voor de auto te vinden. De grote parkeerplaats was iig hélemaal vol. Toen we ’t aan de ándere kant van ’t park wilden proberen, vonden we al snél héél dichtbij een goeie plek. Maarja, dat was wel betaald pakeren en in dat elléndige Rotterdam kan je in de parkeermeter alleen maar met dat elléndige, achterhaalde fenomeen betalen (ik vind dat echt zó stupide!!!) tja en aangezien ik mijn chipcard verder NOOIT gebruik, is dat ding ook NOOIT opgeladen. En wat zo mogelijk nóg belachelijker is, is dat er in de wijde omgeving geen oplaadsysteem te vinden is. Dus reden we maar weer terug richting de parkeerplaats. Uiteindelijk konden we ‘m voor de Kwantum kwijt en daar was ’t nog gratis ook.

Eenmaal in het park liepen we gelijk door richting het Oceanium. Daar kon Jonne héérlijk rondrennen. En papa mocht er lekker achteraan. Nou goed, probeer ‘m daarna nog maar ’s in de buggy te krijgen 😉
Al met al vond ik ’t wel leuk maar sinds wij ruim twee jaar geleden in de dierentuin van Palmyre zijn geweest (wél ’n slechte site overigens, kijk hier maar voor onze eigen foto’s), waar we nagenoeg álle dieren uit de hand mochten voeren met popcorn (nah, okay, niet de apen… ohja, en de roofdieren hebben we ook maar overgeslagen) zijn we ’n tikkie verwend. Daarnaast had ik ook niet ’t idee dat we ’t voor Jonne hoefden te doen. Die had meer interesse voor de dooie takjes en blaadjes op de grond dan voor welk dier dan ook. En dáárvoor kan je dan béter lekker in ’t bos gaan lopen banjeren. Qua dierentuin wachten we gewoon nog ’n jaartje, wellicht dat hij ’t dán meer op waarde kan schatten! De kinderboerderij aan de overkant volstaat voorlopig nog wel ff.

Vandaag werd (zwem-)vriendje Djonno 2 jaar dus daar zijn we gezellig op visite geweest. En gezellig wás het! Héérlijke taart ook 😉 ’t Was ook práchtig weer zodat de kids lekker in de tuin konden spelen.

Gefeliciteerd, lieve Djonno, gaan we volgende week weer zwemmen???

Verliefd? Ach tuurlijk, altijd nog wel maar vlinders in m’n buik? Euh… not lately… of tóch? Of zal ik nu dan tóch al ergens in de verte héél vaag m’n 2e kindje voelen fladderen? Hihi, héél apart!

Mag ik ff terugkomen op mijn vorige berichtje? En dan specifiek ff over dat online shoppen? Ik heb ‘r nog ff over nagedacht en ik heb vandaag genoeg gezien, dat ik het binnenkort écht ’n keer ga proberen. Volgens mij is dat toch hélemaal zo gék nog niet. Hoe naief moet je zijn om te denken dat je met je kind van 2 wel ff óp de fiets, zónder buggy kunt gaan shoppen? Ik zeg: HÉÉL NAIEF! NIET DOEN! Ik herhaal: NIET DOEN!!! Holy Mozes wat een ellende! Volgens mij is ‘r weinig voor nodig om dit ’n stúk relaxter te doen!

Ik heb overigens bij haar en bij haar wel ’s gelezen dat ze tot ’t laatste moment van hun zwangerschap nog hebben gefietst. Nou ik kan je zeggen: ik vind het met 15 weken al geen feest! Dan heb ik ook nog zo’n lekker meegaand kind, dat ’t blijkbaar errug irritant vindt dat de veiligheidsgordels van het fietsstoeltje over z’n schouders heen lopen, dat hij z’n armen ‘r steeds onderdoor doet (doet ie overigens bij z’n autostoeltje ook maar bij zo’n 5-puntsgordel vind ik dat tóch iets minder erg dan zo’n 3-puntsgeval op de fiets). Dan kan je wel 100x roepen “dat mág niet, láát zitten!!” Daar heeft meneer blijkbaar niet zo’n  boodschap aan. En zolang hij achterop en dus áchter m’n rug zit, kan ik dat ook onmogelijk de hele tijd controleren.

Aangekomen in de winkel gaat de feestvreugde door, het wordt, zo mogelijk, nog leuker. De buggy ligt nog achter in de auto (ja mam, ik zal ‘m er vanavond voor je uithalen!) dus die heb ik niet bij me. En als u denkt dat deze 2-jarige peuterpuber dan lekker gedwee naast u blijft lopen, als u ’n desbetreffende winkel in wilt gaan, dán moet ik u tóch wreed wakker schudden uit deze idyllische droom want daarentegen belandt u in een wáre nachtmerrie van een wegrennend- of anders op de grond liggend-/stampend monstertje dat ABSOLUUT NIET geïnteresseerd is in bijvoorbeeld ’t passen van een potentiële winterjas. Zelfs de aanvankelijk briljánte set van één van de verkoopsters om het tvtje aan te zetten in de speciaal daarvoor ingerichte kinderhoek, kan hem maar zéér kortstondig bekoren (jah maarja! Sponsbob, duh! Nee dát is leuk! ECHTNIET! Wij willen Bumba of TikTak!)

Nou goed, ik heb dit setje meegenomen (dat overigens niet duurder of goedkoper was dan online) en nog een jas maar die staat niet op internet. ’t Is ’n b’tje ’n kruising tussen deze en deze. Wil ‘m alleen nog ff goed passen omdat ik me afvraag of ie niet te lang is (maat 98, wel ’n klein btje op de groei hoor!) Maar de volgende keer ga ik het toch écht via internet proberen. Ik mag dan ’n tíkkie naief zijn, ik ben niet helemaal achtelijk en ik zie niet in waarom deze ellende mij voortaan niet bespaard mag worden.

Jonne kreeg met z’n winterbroeken van afgelopen jaar ’n b’tje “hoog water in de polder”. En hoe mooi de nazomer momenteel ook is (we hebben de afgelopen weken volgens mij beduidend meer zonuren gehad dan tijdens de voorgaande zomermaanden), voor die 3/4 zomerbroeken vind ik ’t nu toch écht te fris worden. Dus hij kon wel iets nieuws gebruiken. Vrijdagavond ben ik ’s ff in m’n eentje op pad gegaan. Da’s dan weer ’t leuke van deze leeftijd/maat: je kan gewoon inkopen doen zónder dat je kind erbij hoeft te zijn. Je hebt nog niet de discussie “dat is niet cool, dat vind ik niet mooi” enz enz. Dat mag ik nu nog lekker hélemaal zélf beslissen. En dat gaat dus ook 10x sneller.

En de score is: 2 spijkerbroeken, 2 andere broeken, 2 t-shirts, een blouse (met daaronder ’n t-shirt met lange mouwen) en ’n trui met capuchon. Nou goed, for the time being kunnen we weer ff vooruit. Nu nog op zoek naar ’n winterjas en ’n paar stevige stappers. Nou heb ik hier wel wat leuke jacks gezien maar ik ben nog niet zo’n held met ’t online aanschaffen van kleding. Zeker met jacks, die wil ik liever eerst ff aanzien. En natuurlijk heb je ’t 14 dagen op zicht, maar dan nog… dan moet je ’t weer terugsturen enzo, vink zo’n gedoe… is dat héél ouderwets? Ach, misschien moet ik ’t ook gewoon ’s ’n x proberen. Als ’t écht veel geld scheelt met eenzelfde product in de winkel (wat wel zo schijnt te zijn) dan moet ik dat gewoon doen. Alleen, die jacks die ik dus op ’t oog heb, zijn niet meer in zijn maat. Nou koop ik met winterjacks altijd wel ’n b’tje op de groei maar om nou gelijk 2 maten groter te kopen, is wellicht wat overdreven…kortom: gedoe gedoe! U ziet, ik heb ook heus zo m’n problemen! (PRRRROESSTTT!)

…en ’t was héérlijk!

Alleen nu zijn we állebei volkómen afgedraaid. Jonne ligt al en nu gaat moeders ook ff plat! Tot later!

Helaas werkt het gefluister niet altijd bij Jonne. Vanaf ’n uur of 4, 5 werd ie al diverse keren wakker. Uiteraard heb ik ‘m geprobeerd te overtuigen van ’t feit dat íedereen (papa, Sacha, Romana <- door Jonne Manie genoemd, Luca maar ook Bumba en Nijntje) nog sliep en dat hij ook weer moest gaan slapen. Daar trapte hij de eerste keer nog wel in (min of meer) maar rond kwart voor 6 was ie niet meer te foppen. Zucht! Dus nu zitten Snottebel & Co beneden (jaaaa, ’t is weer zover, het snot is zowel bij hem als bij mij met dikke liters aanwezig). En als ik heel eerlijk ben, vind ik ’t bést best frisjes! Ik ben bijna geneigd om de verwarming weer aan te zetten…

Vriendinnetje Miranda heeft gevraagd of we vanochtend met haar en Djonno mee gaan zwemmen. Ik zit nog ff te dubben. Niet vanwege ’t snot (chloor maakt ’t snot juist goed los) maar meer omdat we dus al zo vroeg op zijn. Ohwell, we’ll see.