Vanmorgen moest ik dus om 9 uur met Jonne op ’t KDV zijn voor de schoolfoto. Ziek was ie gelukkig niet meer, het straalkacheltje was uitgedoofd… ehm… nou ja, áfgekoeld. Rond ’n uur of half 7 werd ie wakker (eerst al rond kwart voor 6 maar toen heb ik ‘m gelukkig nog ff terug kunnen stoppen). Blijkbaar had ie héle erge honger… op zich niet gek want de laatste 2 dagen had ie níet écht veel gegeten. Ik heb ‘m nog nooit zó snel ’n boterham naar binnen zien werken! 😉

Ik wilde graag overdag de auto hebben, zodat ik nog wat boodschappen kon doen, dus dat hield in dat we éérst Luca en Erik weg moesten brengen. Luca naar school (is aan de ándere kant van Vlaardingen, dus niet écht in de buurt) en Erik naar de metro zodat hij daarmee naar R’dam centrum kan voor z’n werk. Jaaaa, die had ook z’n eerste dagje weer.

Aangekomen bij haar school bleek Luca haar tas te zijn vergeten. Daar zat onder ándere haar lunch in, dus wel vrij essentieel. Dus wij weer terug naar huis. Hoe op tijd we de éérste x ook waren, dit zou ik écht niet meer halen als ik nog ’n x heen en weer moest rijden, dus ik stond de auto maar af aan Erik. Toen hij goed en wel de straat uit was, bleek deze keer dat míjn tas nog in de auto lag… dus belde ik hém weer, dat hij toch maar weer om moest draaien, omdat daar voor mij weer essentiële artikelen inzaten, zoals m’n portomonnee e.d. (nee, m’n sleutels had ik gelukkig in m’n zak zitten).

Aangezien de tijd lekker doortikte, ging ik daarna snel met Jonne in de buggy naar ’t KDV. Wat dat ding had, weet ik niet, maar ik kreeg ‘m niet lekker uitgeklapt. Ik was ff bang dat ie tijdens de rit vanuit Spanje in de achterbak in de verdrukking had gelegen, dat ie was verbogen en dat ik dus ’n nieuwe zou moeten aanschaffen (écht, hij zag er zó raar uit, die hele rugleuning was verbogen). Maar aangezien we tóch ff moesten wachten, heb ik ’s ff goed gekeken en na ’n tijdje kreeg ik ‘m tóch weer goed. Het bleek alleen maar dat ‘r iets klem zat en dat kon gelukkig vrij gemakkelijk worden verholpen. Phoe!

Maargoed… ik kwám dus voor de schoolfoto. Alle ouders met kinderen die op donderdag niet naar ’t KDV gingen, moesten wachten in ’n grote ruimte, die normaliter als BSO wordt gebruikt. De fotografe zat in ’n kamertje daarnaast. Wat ik niet wist, was dat je zo kon binnenlopen… en dat de rest om mij heen al geweest was. Ik zat eigenlijk nog keurig op m’n beurt te wachten.

Na ’n tijdje kwamen de leidsters van de groep van Jonne, die alle kindertjes (en dus ook Jonne) meenamen voor de klassenfoto. Ik riep dat hij nog helemaal niet voor de portretfoto was geweest maar dat kon daarná ook nog wel…. dachten we…
De groepsfoto was volgens de leidsters héél goed gelukt, er stonden géén huilende kindjes op. Gek genoeg kwam Jonne wél brullend terug maar dat kwam meer doordat hij door iemand werd teruggedragen, die hij helemaal niet kende. Ik kan merken dat hij ’n paar weken niet is geweest. Het is tóch weer allemaal ff nieuw. Maargoed, tóen nog die portretfoto. En dát zag Jonne dus hélemaal niet zitten hé. Wat we ook probeerden, hij wilde ábsoluut níet mee om daar lekker op een bankje te gaan zitten, zodat de foto kon worden genomen. In plaats dáárvan zette hij ’t enórm op ’n brullen! Uiteindelijk, toen ik ’t al bijna wilde opgeven, hebben we ’t maar zó gedaan dat hij bij mij op het puntje van m’n schoot kwam zitten. (zo doen ze dat vaak bij héle kleintjes) Zo kon ze de foto dan toch éindelijk nemen. Uiteraard zónder mij erbij hé. Ben érg nieuwsgierig naar ’t eindresultaat. Moet zeggen dat ik al ff op ’t schermpje van haar camera heb mogen kijken en dat zag ‘r héél behoorlijk uit. Mooier dan de pasfoto die wij ’n paar weken geleden hebben laten maken. Hulde hulde voor ’t geduld van de fotografe.

Vanavond ben ik ’n tijd bezig geweest met de traktatie van Jonne voor op ’t KDV. Eigenlijk zou hij dat morgen gaan doen, maar omdat ik niet zéker wist of hij wel beter zou zijn (en of ik ’t wel allemaal áf zou krijgen), heb ik ’t naar a.s. woensdag verplaatst. Ik moet eerlijk zeggen dat ik bést blij ben met de traktatie. Ik wás in éérste instantie van plan om deze en deze te gaan maken. Ik heb ’t bouwpakket ook besteld. Maar toen ik ’t binnen kreeg, vond ik het toch wel ’n ontzéttend gefreubel, zagen ze ‘r in ’t eggie toch ’n stuk minder leuk uit en de taartpunten (dus de doosjes waar je dan de traktatie indoet) zijn wel héél erg klein.

Dus besloot ik om iets ánders te doen en dít is ’t uiteindelijke resultaat (geloof me, dit was óók een gefreubel hoor!) 

Zie hier ’n uitdeelzakje van Bumba. Daarin zit ’n ontbijtkoekje, een doosje rozijntjes, een roltong-toetertje van Bumba én last but nog least: een heule kekke badeend! 😉 Aan ’t tasje hangt ’n kaartje met ’n foto van Jonne met daarop de volgende tekst: “Hieperdepiep Hoera!!! Sinds 18 augustus is Jonne 2 jaar. Alleen toen waren we lekker op vakantie, daarom trakteert hij vandaag!”
Zo’n kaartje is ter verduidelijking. Volgens mij krijgen ze dat zakje nl niet in één x ofzo… of wordt ’t ook wel gedeeltelijk in ’t mandje gedaan, waar de slaapspulletjes en de reserve kleding inzitten (that reminds me dat ik nog ’s moet kijken of Jonne nog dingetjes in z’n mandje heeft zitten, die ik mee moet nemen) zodat de ouders het dan mee naar huis kunnen nemen. Dan is ’t, lijkt mij, tóch wel leuk/handig, als ze weten van wie ze ’t gekregen hebben, niet waar?

Pfff, ik vond ’t nog niet gemakkelijk om te bedenken wat ik er allemaal in kon doen. In zijn groep zitten namelijk ook nog best ’n aantal hele kleintjes (die dus nog niet alles mogen) of kindjes die van hun ouders nog geen snoepgoed mogen enzo. Nah, vind dit wel ’n leuke middenweg. Heb lang zitten denken maar toevallig las ik laatst in één van de bladen (dénk de Viva Mama) over ’n badspeeltje en dat vond ik wel ’n leuk idee. Voor de juffen heb ik overigens ‘n zakje lekkere chocolaatjes. Weet nog niet wat de gebruikelijke “juffen-gift” is maar ik vind dit wel ff best zo.