…en zó lag ie dus toen ik gisterenavond ging kijken, voordat ik naar bed ging 😉 Hihi, heb ‘m toch maar weer ff recht gelegd 😉 Vanmorgen werd ie om iets over half 7 wakker en schuifelde om kwart voor 7 onze slaapkamer binnen om nog ff lekker bij ons in bed te kruipen. Nah, dát vond ik best, we moesten ‘r tóch allebei om 7 uur uit.

En dát terwijl hij gisterenmiddag tóch nog ’n dikke 2 en ’n half uur heeft geslapen. Gek hé, ‘r valt werkelijk geen peil op te trekken.

Update: die slaapzak die Jonne aanheeft, is z’n zogenaamde “boevenpak”. ’t Is gewoon ’n slaapzak van de Prenatal maar je kan ‘m zó ritsen dat de benen apart zitten. Erg handig. Ik noem ’t een boevenpak, omdat ik ’t vind lijken op van die hondentrain-pakken… je weet wel, zo’n man die zo’n herdershond aan z’n arm heeft hangen, hihi! (we gaan niet uitproberen of ’t werkt hoor!!!) Eén groot nadeel: ze hebben ze maar in 2 maten: 74 en 90 en niet groter. Deze kan nog nét maar da’s geen kwestie van maanden meer…

Vraag me niet hoe ’t komt maar sinds ’n paar dagen wordt Jonne weer gruwelijk vroeg wakker. En ’t fijne is natuurlijk dat hij nu zélf z’n bed uit kan klimmen. Helaas is ie nog niet zo ver dat ie dan ook alleen naar beneden gaat, dvdtje aanzet en daar ff lekker gaan zitten buizen. Daar heeft ie ons toch nog steeds voor nodig… gelukkig maar, we zijn nog niet helemaal overbodig… zucht…

Vanmorgennacht was weer ’n hoogtepunt… of eigenlijk meer ’n dieptepunt. Hij had ff liggen hoesten dus eigenlijk zág ik ’t al aankomen. Na ’n tijdje hoorde ik dat ie z’n bed was uitgeklommen. Onderweg naar z’n kamer zag ik dat ’t 10 over 4 was… ja zeg, de groeten! Of, zoals hij zelf steeds roept als ie ’t ergens niet mee eens is “jah dóei!” (en probeer dán maar ’s je lach in te houden ;-)) Dus nam ik ‘m op schoot en ging op de schommelstoel zitten. Maar zoals ik al éérder heb verteld: dat ding is, ondanks ’t IKEA schapenvachtje dat ik ‘r op heb liggen, níet héél erg confortabel. Dus na ’n tijdje (geen idéé hoelang, hij heeft wel ’n nachtlampje maar om de klok te kunnen zien, is ‘r toch écht meer licht nodig) zijn we maar samen in zijn bedje gaan liggen. En ach… op zich gáát ’t best. ’t Heeft wel iets knussigs. Toegegeven: ’t is natuurlijk wat krapjes, 150 x 70 cm met z’n 2en waarvan ‘r ook nog één 5 maanden zwanger is… (jaja, i know, wellicht was ’n gewoon 1 persoonsbed tóch best handig geweest maargoed, die hebben we dus niet), maar álles is beter dan die stoel. En met dát in m’n achterhoofd bedacht ik me ook dat ‘r dan best ’n stevige lattenbodem inzit.

Ennieweej, dit ging met wisselend succes. Ik ben zélf geen ster in ’t stilliggen en daar heeft zoonlief ook last van. Elke x als ik dacht dat hij toch wel tegen ’t “in-slaap-vallen” aan zat, gebeurde er iets waardoor hij weer kláárwakker werd :-S Zelf kon ik tussen de bedrijven door rédelijk relaxt liggen maar slapen was dus geen optie!
“En mevrouw, wát ging ‘r op dát moment door u heen?” Nou dit logje bijvoorbeeld, m’n gedachtes gingen echt als ’n rázende tekeer… als ’n soort “voice over” in ’n film schoten de teksten door m’n hoofd. Jammer eigenlijk, dat je dat dan niet gelijk vanuit je hoofd naar je comp kan “teleporteren” want ’t uiteindelijke verhaal wordt natuurlijk áltijd anders dan wat je op dát moment denkt 😉 Tegelijkertijd zat ik me ook te bedenken dat ik maar ’n gewoon formaat dekbed op Jonne’s bed ga neerleggen want ondanks dat hij er niet zozeer onder wil liggen, is ’t voor degene die naast ‘m komt te liggen, toch best wel prettig. En ’n extra kussen in de buurt is ook geen overbodige luxe 😉

Na ’n tijdje was één van zijn lievelingsknuffels uit bed gevallen. Toen ik die voor ‘m ging pakken, ging hij op ’n dusdanige manier liggen, dat ik ‘r niet meer naast kon. Het leek er zowaar op dat hij tóch weer wilde gaan slapen dus kroop ik ‘r maar uit, terug naar m’n eigen bed. Onderweg zag ik dat ’t inmiddels half 6 was geworden. Phoe zeg, dat lag toch wel ’n stuk beter. Helaas was de euforie van korte duur… 20 minuten wel te verstaan. Want om 10 voor 6 schuivelde hij onze kamer weer binnen. Dus wij weer terug naar zijn bedje. Deze keer nam ik nog wél ff m’n eigen dekbed mee. Op zich lag dát wel beter maar Jonne was wakkerder dan ooit.

Uiteindelijk hebben we ’t nog ’n klein half uurtje uitgehouden en toen stapte papa maar onder de douche. Die had de babyfoon blijkbaar niet uitgezet waardoor hij de hele nacht uitgebreid mee had kunnen genieten en dus ook niet meer had kunnen slapen. Vanaf dat moment had ’t voor ons ook geen zin meer om te blijven liggen.

Nu zit ik hard te dubben of ik ‘m vandaag overdag maar wakker zal houden. Zelf vind ik ’t natuurlijk ook wel erg prettig om nog ff ’n tukkie te doen maar als dat nou ten koste gaat van z’n normale nachtrust, dan moeten we ’t maar niet doen… ik ben ‘r nog niet uit. We zullen ‘s kijken hoe de dag verloopt…
 

*De titel is overigens gejat van ’n HEUL MOOI liedje van John Lennon – How do you sleep… 
(klik op de titel om ’t te horen)

Update: Ik heb ‘m om half 2 toch maar ff op bed gelegd en zoals verwacht, slaapt ie als ’n roosje… ook daarin is hij erfelijk belast: ik slaap eerlijk gezegd ook liever overdag dan ’s nachts 😉 Maarja, dakennie hè…

Een paar minuten geleden heb ik ’n smsje van Richard ontvangen dat hun dochter is geboren. 
Ze heet

Famke

Lieve Esther en Richard, van hárte gefeliciteerd! We hopen snél te mogen komen kijken.

In ’t kader “alle schaamte voorbij” wat prachtige foto’s van paps en mams. Ik zit momenteel met ’n zwaar ontstoken oog. Hoe ik daar áán kom? géén idee… ik hoor liever hoe ik ‘r af kom want ’t doet behoorlijk zeer! Straks maar ff langs de apotheek. De laatste x dat ik dat had, was volgens mij op de middelbare school. Romana had ’t ook laatst, wellicht heb ik ’t wel van haar… en nee, we gebruiken niet elkaars make up! 😉

Mijn hémel, ik zie ‘r uit als ’n slachtoffer van huiselijk geweld, hahahahahaha! Had vanmorgen bijna ’n brievenopener nodig om m’n oog open te krijgen.

Verder nog ’n charmante foto van paps die naar z’n dochter ligt te luisteren. Eerlijk gezegd hoort ie, naast mijn hartslag, nog niet héél erg veel vanwege mijn eigen isolatiewandje én de placenta die (net als bij Jonne destijds) aan de voorkant ligt.

Verder heb ik eigenlijk niet zo héél veel te melden. Het uit ’n beker drinken van Jonne gaat best goed. Je moet ‘m er ff toe zetten maar dan gaat ’t wel.
Vandaag hebben we gelukkig vrij. Ik had stiekem gehoopt dat ie lekker uit zou slapen maar rond 8 uur zat ie alweer beneden. Ohwell, hopelijk gaat hij vanmiddag nog ’n tukkie doen. Ik heb voor vandaag niet écht veel plannen. Erik heeft de auto mee en ’t weer nodigt niet écht uit om naar buiten te gaan. En zéker niet met zo’n lep-oog

Okay, toegegeven, hij is ‘r behóórlijk laat mee… maar dat dóet ‘r niet toe. Het ís eindelijk zover! Onder lichte druk van de KDV juf (ze gééft ‘m gewoon geen tuitbeker meer) drinkt Jonne nu EINDELIJK uit ’n gewone beker. En natuurlijk gaat ‘r écht nog wel ’s wat overheen maar hij kán ’t bést! M’n liefie is alleen gewoon ’n btje lui en heeft nou eenmaal liever zo’n gemakkelijke tuitbeker. Nah, dát doen we dus niet meer hé! (hooguit ’s avonds als hij nog wat water wil, voordat ik ‘m naar bed breng)

Update: ’t gaat nog niet allemaal vanzelf hoor… vanmorgen wilde hij nix drinken uit ’n gewone beker. Maar we blíjven volhouden 😉 En ik zeg ook niet dat ik die tuitbeker nooit meer tevoorschijn haal. Net wat Esther zegt, ik heb ook weer geen zin om de hele tijd met ’n dweiltje achter ‘m aan te lopen… maarrr… géén standaard tuitbeker meer.

Vandaag waren mijn ouders er. En terwijl oma lekker met haar kleinzoon op pad was, haalden vader en dochter het stapelbed van Luca uit elkaar en kochten ’n nieuw matras voor haar nieuwe bed.

En zo werd het desbetreffende bed vanavond afgevoerd door/naar zijn nieuwe eigenaar. Achteraf heb ik wellicht iets té snel toegehapt op ’n koper want achteraf hadden we ‘r € 20,- meer voor kunnen vangen. Maarja, als je ’t iemand al hebt toegezegd, kan je dat niet meer afzeggen, vind ik. Nouja, so be it dan maar… ik ben eerlijk gezegd alláng blij dat ’t weg is.

Mijn ochtenddienst begon vandaag rond half 9, kwart voor 9 dus dat vind ik héél netjes. Okay, ’t is geen half 11 maar álles ná 8 uur, daar ben ik al héél erg blij mee. Ik had écht verwacht dat hij ‘r véél vaker uit zou komen maar dat valt dus tot nu toe blijkbaar héél erg mee.
Verder vandaag lekker druk bezig geweest met van alles. Ik heb ’n gangkast leeggehaald, waar allerlei boeken lagen te verstoffen. Die kast kunnen we véél te goed voor ándere dingen gebruiken (ik nóem bijvoorbeeld de spulletjes die wij al voor onze dochter hebben gekregen cq aangeschaft) en de boeken verhuizen naar de kelder. Erik heeft er op de zolderkamer van Sacha een kast uit gesloopt. Die kamer zal namelijk binnenkort in 2en worden gesplitst, één deel blijft van Sacha en ’t andere deel wordt van Luca (Jonne gaat nl naar háár kamer en Jonne’s kamer wordt wederom de babykamer… kan je ’t nog volgen? ;-)).

Behalve dat we de ruimte die die kast tot nu toe heeft ingenomen, hard nodig hebben, komt er ook ’n dakraam. En dat verliest toch ’n groot deel van z’n functionaliteit als daar nog ’n kast voor zit, nietwaar? 😉 Maargoed, aangezien er áchter die kast (die 2 jaar terug al gedeeltelijk is verwijderd, hij was ooit over de gehele lengte van de kamer) ook nog ’n opbergschot zit, waar o.a. alle camping-spullen staan stonden opgeslagen, komt daar natuurlijk ’n hoop rotzooi bij kijken. Gelukkig is de hele zooi er uit en worden de panelen van de kast, als ’t goed is, a.s. dinsdag door grof vuil opgehaald. Verder is ‘r e.e.a. naar de kelder en naar de moeder van de kinderen verhuisd.

De kamers blijven, ook als ze gesplitst zijn, bést ruim maar er zit wél ’n schuin dak. En aangezien Luca tot nu toe in ’n stapelbed sliep, hebben we dat op dat geweldige fenomeen Marktplaats te koop aangeboden en daar ook weer ‘n ander mooi bed voor haar gevonden. Dat nieuwe bed is inmiddels al opgehaald (moeten alleen nog wél ff ’n nieuw matras aanschaffen) en op haar stapelbed is ook al leuk geboden maar mocht ik er één van jullie ’n plezier mee kunnen doen, dan hoor ik dat natuurlijk graag (nee, we behouden ’t stapelbed níet voor Jonne, dat zie ik niet zo zitten, een kind van 2 in ’n stapelbed!). Verder heb ik ‘r zelf nog ’n theetafeltje en ’n paar stoeltjes die van m’n oma zijn geweest, te koop aangeboden, iemand interesse? 😉 Oh en binnenkort heb ik ook grote kinderkleding-uitverkoop. Ik heb 5 zakken met kleding van Jonne. Mijn moeder wil het voor me wassen en strijken (lief hé) en dan ga ik dát ook via Marktplaats proberen te verkopen. Er zal heus wel wát tussen zitten, dat m’n dochter straks ook nog wel aan kan maar ’t meeste is toch écht absolute jongenskleding.

Goed, morgenochtend staat om 9 uur ’n stucadoor voor de deur (‘r zit ’n scheur in de muur in de gang) en ’n paar uur later komen mijn ouders hierheen dus als u het niet héél erg vindt, duik ik nu mijn bedje in. Ben wederom benieuwd hoe de nacht met Jonne zal verlopen… ik ben tot nu toe nog stééds blij verrast en zéér content met mijn beslissing om ’n ánder bedje voor hem aan te schaffen.

Okay, toegegeven, ’t slapen van Jonne gaat nog níet helemaal vanzelf. Ik moest vannacht écht nog wel ’n paar x bij ‘m kijken. Blijkbaar ligt ie liever met z’n hoofd bij ’t voeteneind want ondanks dat ik ‘m toch echt andersom had neergelegd, vond ik ‘m tot 3x toe weer met z’n voeten op ’t kussen. Maaarrrrrrrr, hij werd vanochtend wél pas om HALF 11 wakker!!! JOEPIE!!! (en nee, hij was niet pas om 6 uur in slaap gevallen!!) Dat hield overigens wel in, dat hij overdag niet meer wilde slapen. Ohwell, dan maar niet.

Vanavond ging ie ook al niet zo vroeg omdat we nog ff bij opa en oma op visite gingen. Erik z’n ouders vertrekken morgen weer voor ’n week of 10 (?) richting het (zonnige?) zuiden (z’n moeder heeft reuma in d’r handen en voeten en heeft daar met warm weer veel minder last van). Dit jaar gaan ze ’n stuk vroeger dan normaal. Meestal gaan ze pas eind januari tot half april maarja, aangezien er zich in maart weer ’n kleinkind aandient, willen ze rond die tijd natuurlijk wel weer terugzijn.

Uiteindelijk lag hij er pas rond ’n uur of half 10 in en sliep gelukkig vrij snel. Momenteel ligt ie wel flink te hoesten maar is niet echt wakker. Duim ff met me mee dat ie morgenochtend wéér zo lekker uitslaapt (ik heb namelijk “ochtenddienst” ;-)) 

Niet zo gemakkelijk als de éérste avond maar wél ’n stúk beter en sneller dan gisterenavond. En ik hoefde ‘m ook niet tijdelijk in z’n ledikantje op onze slaapkamer te leggen… Ik ben ook ff lekker naast ‘m gaan liggen… en da’s best knus hoor, in zo’n klein bedje, hihi. ’t Gaat nét 😉

Overigens ben ik dólblij dat dat anti-uit-bed-val-hekje er op zit want da’s dus écht geen overbodige luxe! Ook hier dwijlt hij namelijk in zijn slaap z’n héle bed door 😉

Vanavond ging ’t naar bed brengen niet zo gemakkelijk als gisterenavond. Ik had namelijk een “anti-uit-bed-val-rekje” aangeschaft en da’s natuurlijk ook héél interessant… tóch ff proberen of je ‘r wél uit kan… ja dat lukt… en je kon ‘r ook weer in… en weer uit… en weer in… enz enz. Gelukkig heb ik het oude ledikantje nog niet uit elkaar gehaald (staat tijdelijk ff op onze slaapkamer) dus uiteindelijk heb ik ‘m daar maar even ingelegd en toen hij sliep, heeft Erik ‘m in z’n eigen bedje gelegd. Tot nu toe gaat dat prima. Wordt vervolgd…

Maargoed, vandaag moest ik dus naar de gyn om ’s te kijken of en waarom ik idd weinig vruchtwater heb. Als ik héél eerlijk ben, werd het ons (Eer was uiteraard mee) niet echt duidelijk of zij dat ook vond maar het zál wel want ze wil ’t blijkbaar tóch in de gaten houden. Dat houdt in, dat ik vanaf nú niet meer naar de gewone verloskundige praktijk (best jammer want ’t waren allemaal leuke meiden, zéker nu Drakenstein met pensioen is) ga maar bij haar onder toezicht blijf. Daarnaast houdt dat dan ook in, dat ik verplicht in ’t ziekenhuis zal moeten gaan bevallen. Tja… hmmm… nou ja, dat moet dan maar. Op zich had ik die keuze liever zélf gemaakt. Jonne is natuurlijk ook in ’t ziekenhuis geboren maar dat was pas, toen bleek dat ik toch de hulp van ’n vacuümpomp nodig had. Niet dat ik daar problemen mee had hoor, alles is prima verlopen maar ik vond ’t eigenlijk wel relaxed dat ik tot op ’t laatste moment thuis kon blijven. Geen idee wat daarvoor de standaard is… op welk moment je dan richting ziekenhuis moet/gaat.

Daarnaast wordt dochterlief dan ook in Schiedam geboren aangezien ’t ziekenhuis in Vlaardingen binnenkort zal worden gesloten. In Schiedam is een geheel nieuw hospitaal herrezen dat per 1 januari 2009 zijn deuren zal openen. Niet dat dat míj uitmaakt, maar paps is Vlaardings hé, en tussen deze 2 dorpen schijnt ’n aloude vete te woeden. Hihihi, nah, dan gaan we toch gewoon lekker naar Amsterdam? Of zullen we vlák voor de uitgerekende datum tóch nog ’s ff op vakantie gaan naar Frankrijk ofzo? 😉 We zullen ’t allemaal wel zien. Over 2 weken moet ik weer terugkomen bij de gyn. Bijkomend voordeel is overigens wél dat ‘r steeds echo’s worden gemaakt. Nah, dát vind ik natuurlijk hélemaal niet erg al hoop ik dat er de volgende x wat duidelijke foto’s worden afgedrukt. Ook hiervan zullen wij u uiteraard op de hoogte houden.