“Neeeee, Neeeeeeeeeeeeeee!!!!” Ik hoor luid gejammer door de babyfoon. Hij heeft vast ’n nachtmerrie dus ik ga maar ff bij ‘m kijken. Over ’t algemeen is ’t een kus en een aai over de bol, misschien nog ff ’n slok water en hij slaapt weer verder. “Jij moet ook ’n beetje bij mij slapen!” klinkt ’n klein benepen stemmetje. ’n Beetje?

Ik zou toch zwéren dat ik zondagavond nog aan haar zit te vertellen, hoe goed ’t slapen van Jonne gaat, sinds hij in dat één-persoonsbed ligt. Dat we ‘r wel af en toe bij hebben gelegen maar dat dat inmiddels alweer ff geleden was… Nah, zal dát ’t dan zijn? ’t Was wel weer ’s tijd?

Eerst denk ik, ‘k ga ‘r ff naast liggen, hij valt wel weer in slaap, dan kan ik zó weer terug naar m’n eigen bed. Helaas! Het moment dat ik ’t bed uit wil sneaken, heeft meneer feilloos in de gaten en is het daar dan ook niet mee eens. Ik kan nog nét de deal sluiten, dat ik ff m’n eigen kussen(tjes) en dekbed ga halen, maar dat ik daarná écht terugkom. Van slapen kómt uiteindelijk erg weinig. Het bed is in principe brééd zat voor ons tweeën, dát is ’t probleem niet en mijn eigen spullen maken ’t ook een stuk dragelijker… alleen dat matrás…die is dúidelijk niet op mijn gewicht gemaakt. My god, wat ’n KEIHARDE plank! Knus is ’t wel. Hij komt hélemaal tegen me aanliggen geeft me kusjes als ik m’n hoofd stoot en vraagt of ik met hem wil trouwen! Tjonge… ’t is dat je m’n bloed-eigen zoon bent en ’t leeftijdsverschil momenteel nog íets te groot is maar ánders….

Blijkbaar zijn we beiden uiteindelijk  toch in slaap gevallen en ik als ik wakker word (zie ik later) is rond 6 uur. Ik pak m’n spullen en sluip uiteindelijk tóch terug. Wow!!! Wát ’n héérlijk matras ligt er op m’n eigen bed!!! Echt lang kan ik ‘r niet van genieten want zowel zoon- als dochterlief zijn alweer behóórlijk vroeg wakker.

De hele dag ben ik ietwat duf. Wij allemaal eigenlijk wel. Om ’n uur of 11 breng ik Robin naar bovennvoor ’n schoonheidsslaapje. My god, wat had ik dat zélf op dát moment ook graag gedaan maar dat zit ‘r nog ff niet in. Om 14 uur besluit ik, dat ik Jonne ook écht op bed wil hebben. Hij wil dat zélf uiteraard ábsoluut niet maar dáár heb ik dan ff geen boodschap aan. Als ie dan tóch naar bed moet, wil ‘ie dat ik dan op z’n minst naast ‘m kom liggen. Dat gaat helaas niet lukken want op dát moment wordt  mijn mooie meisje weer wakker… Tot zóver ook de mogelijkheid voor mij om wellicht nog ’n klein tukje te doen. Tijd voor ’n flesje en de verschoning van haar 4e poepbroek van de dag.

En op de dag dat de ófficiële faillietverklaring van Ome Dirk wordt uitgesproken, komt Robin d’r 2e tandje door. Zal ’t verband houden met elkaar? Dan hou ik m’n hart vast voor alle komende tanden en kiezen.

Het moest ‘r nu écht gewoon ’n x van komen… we legden haar eigenlijk al vanaf ’t begin in d’r eigen bed voor de tukjes e.d. Pas als we zélf naar bed gingen, wilde ik haar toch wel graag in het wiegje op onze kamer. En van mij had ze nog wel ’n tijdje mogen blijven liggen hoor maar da’s puur gemakzucht en ’t ging gewoon écht niet meer.

Grappig feitje: Jonne is met 38 weken geboren en Robin met 36 weken. Bij Jonne werd de wieg 2 weken éérder opgeruimd. Dus eigenlijk heeft Robin ‘r dan ’n maand langer in gelegen.<- lamalulluh… vlaag van verstandsverbijstering denk ik… gaat hélemaal nérgens over :blush:

Op het matrasje van z’n peuterbedje 😉 We gaan ’t vannacht gewoon nog ’n keer proberen.
Oh enneh… er zijn heus véél nachten dat ’t slapen hártstikke goed gaat hoor. Het kán allemaal veel erger (zo erg als bij hén vroeger, is ’t hier écht niet hoor <- daar gaat ’t volgens mij tegenwoordig ook véél beter gelukkig!) maar sóms heeft ie gewoon z’n buien.

Eigenlijk ging ’t de laatste tijd hártstikke goed (we wilden nou eenmaal ook graag dat ándere bed, voor als ’t weer ’s wél misgaat én ’t is natuurlijk ’n waanzinnig gaaf stoer bed ;-))

Little change of plans: we hebben ’t oude bed tóch maar niet verkocht en ’t nieuwe bed vanmiddag wél alvast gekocht. Dat nieuwe bed was momenteel in de aanbieding en ’t peuterbedje bewaren we namelijk gewoon voor Robin (moet tzt wél ff ’n ander kleurtje worden). We gokken ’t er maar op dat zij rustiger slaapt en dat we daar niet af en toe bij hoeven liggen. Daarnaast is de babykamer (waar ze de eerst komende jaren nog wel zal liggen aangezien de andere kamers voorlopig nog wel bezet zijn) niet groot genoeg voor ’n éénpersoons bed.

Vanavond hebben we ’t nieuwe bed in elkaar gezet. Ik vind ’t écht hélemaal leuk! Maar tot nu toe verloopt de nacht nog niet helemaal vlekkeloos. Aanvankelijk begon ’t heel hoopvol. Jonne had overdag weer niet geslapen dus was zó moe dat hij vrij snel in slaap viel. Maar rond middernacht werd ie wakker. Ik gók dat hij, ondanks ’t rekje (maar dat zát niet helemaal goed) tóch uit bed was gevallen. Dus ík er naar toe maar hij wilde perse Erik bij ‘m hebben. Die was gelukkig nog wakker dus die heb ik ‘r maar ff bijgeroepen. Toen Erik met Jonne in z’n kamer op de bank zat, heb ik en passent nog ff ’n MÉGA SPIN (nee écht ’n grote! en dát zeg ik niet zo vaak!) van de muur geplukt. Die zal wel in één van de verpakkingsdozen van ’t bed heeft gezeten. ’t Is iig allemaal nog érg wennen en dat gaat blijkbaar niet vanzelf.

Net was ’t weer ff spitsuur want zojuist kwam Jonne weer. En op dat zelfde moment kwam ‘r bij Robin, die in de wieg lag, weer ’n flinke mond terug en kreeg ze de hik! ***Zucht*** Nou goed, de rust is inmiddels wéér gekeerd. Moeders gaat nu ook snel ’n tukkie doen, voordat dochterlief weer ’s wakker wordt….

Nog ff ter illustratie: het lichtblauwe bedje waar je ‘m in ziet liggen is dus ’t oude bed En op de grote foto ligt Jonne in z’n nieuwe bed…ergens… je moet wel héél goed kijken! 😉

Mooi stoer aqua-blauw juniorbed met lattenbodem én matras aangeboden. Het is nog niet eens ’n half jaar oud. Er zitten dan ook nog géén beschadigingen o.i.d. op. Wij willen namelijk tóch liever ’n éénpersoonsbed voor Jonne vandaar dat we dit bed nu willen verkopen.
Het bedrekje dat hier op de foto staat, krijg je er niet bij. Het kinderdekbedje + hoes, hier op de foto, wel (indien gewenst)

Afmetingen: 70 bij 150 cm

Nieuwprijs bed + matras was bij elkaar € 140,-
Voor € 75,- mag je alles (plús het dekbedje met hoes!!!) meenemen.

Mail of bel. Op te halen in Vlaardingen.

Dat Jonne geen gemakkelijke slaper is, dát weten de meeste lezers inmiddels wel. Daarin lijkt ie nou eenmaal ernstig op mij. Althans… van vroeger dan hé, ik heb m’n schade inmiddels wel ingehaald. ’t Is vaak niet helemaal op de tijden dat ’t gros van de menschheid ook slaapt, maar dat dóet er niet toe vind ik. Nú zéker niet!

Maargoed, hoe kóm ik hierop? Tot voor kort, toen buik en rug het nog toelieten, bracht ik Jonne meestal naar bed. We hadden ’n soort van ritueeltje: na ’t omkleden, tandenpoetsen e.d. (dát doen Erik en ik nog stééds samen) zat ie nog ff lekker bij me op schoot in de stoel en dan legde ik ‘m op bed. Maargoed, sinds de explosieve groei van buik en helemáál met die fijne rugpijn, gaat Erik met ‘m zitten. En met liefde hoor. Jonne is momenteel tóch al zo’n papa’s kindje.

De laatste weken wordt ’t voor Erik wel steeds moeilijker om die kamer weer te verlaten. Zodra hij weg wil sluipen, wordt Jonne weer hélemaal wakker en zet ’t op ’n brullen. Ik zie ’t gewoon als uitproberen van ‘m en daar moet je natuurlijk niet al te veel aan toegeven anders kom je ‘r nooit vanaf. Ook komt ie ‘r nog regelmátig uit. Gelukkig zitten alle hekjes wel dicht maar dan komt ie naar ónze slaapkamer, waar ik vaak met m’n laptopje op bed lig. Meestal roep ik Erik dan (of ik bel ff naar beneden ;-)) zodat hij ‘m weer terug kan leggen… ’t gaat namelijk niet zo gemakkelijk en ik kan ‘m, met míjn rug, écht ff niet tillen.

Vanavond kwam ie ook weer naar onze slaapkamer. Voor de 2e keer. In z’n slaapzak kwam ie aangeschuifeld inclusief speentje, kussentje en z’n Tutteflut (ja, meneer was voorbereid op pad gegaan). Nou wilde ik níet weer Erik roepen, die wás al zo’n tijd met ‘m bezig geweest en die had ook wel ’s ’n wat rustigere avond verdiend. Dus heb ik alle lichten uit gedaan, laptopje opzij gelegd, tv uit en ‘m naast me in bed gelegd. Het duurde wel ff voordat ie ging slapen en hij lag ook wel wat te draaien maar verder was ie wél rustig. Wat wel scháttig was, iedere x als ie zich met z’n rug naar me toe keerde, kwam na kórte tijd tóch dat handje om te voelen of ik ‘r ook nog wel lag 😉 Na ’n half uurtje ofzo (kan iets langer hebben geduurd, ik heb niet op de klok kunnen kijken) lag ie toch éindelijk te slapen… wat zeg ik: hij lag zelfs behóórlijk te snurken (en díe eigenschap heeft ie dan weer van z’n vader! ;-)) Toen heb ik maar héél zachtjes naar beneden gebeld en heeft Erik ‘m weer voorzichtig in z’n eigen bedje gelegd.

Nou weet ik ook wel dat dit geen gewoonte moet worden maar ik vond ’t weer zó héérlijk ouderwets om m’n kleine mannetje naast me te hebben liggen slapen. Kijk, als hij gaat liggen meuten, dan is ’t snel afgelopen maar zoals ’t vanavond ging, vind ik ’t helemaal best. Ik geniet ervan en als ik daarmee Erik ’n btje kan ontlasten, zodat ie ook eindelijk weer ’s ’n avond voor zichzelf heeft, dan is dat natuurlijk helemaal mooi.

Okay, toegegeven, ’t slapen van Jonne gaat nog níet helemaal vanzelf. Ik moest vannacht écht nog wel ’n paar x bij ‘m kijken. Blijkbaar ligt ie liever met z’n hoofd bij ’t voeteneind want ondanks dat ik ‘m toch echt andersom had neergelegd, vond ik ‘m tot 3x toe weer met z’n voeten op ’t kussen. Maaarrrrrrrr, hij werd vanochtend wél pas om HALF 11 wakker!!! JOEPIE!!! (en nee, hij was niet pas om 6 uur in slaap gevallen!!) Dat hield overigens wel in, dat hij overdag niet meer wilde slapen. Ohwell, dan maar niet.

Vanavond ging ie ook al niet zo vroeg omdat we nog ff bij opa en oma op visite gingen. Erik z’n ouders vertrekken morgen weer voor ’n week of 10 (?) richting het (zonnige?) zuiden (z’n moeder heeft reuma in d’r handen en voeten en heeft daar met warm weer veel minder last van). Dit jaar gaan ze ’n stuk vroeger dan normaal. Meestal gaan ze pas eind januari tot half april maarja, aangezien er zich in maart weer ’n kleinkind aandient, willen ze rond die tijd natuurlijk wel weer terugzijn.

Uiteindelijk lag hij er pas rond ’n uur of half 10 in en sliep gelukkig vrij snel. Momenteel ligt ie wel flink te hoesten maar is niet echt wakker. Duim ff met me mee dat ie morgenochtend wéér zo lekker uitslaapt (ik heb namelijk “ochtenddienst” ;-))