jan19 |
|
Duo Snif en Snotter |
Na weer ’n héérlijk nachtje tegen elkaar op te hebben gerocheld, hebben Jonne en ik allebei ’n antibiotica kuurtje gekregen. Ik ben benieuwd, zoiets heeft natuurlijk altijd ff de tijd nodig om aan te slaan.
Daarnaast heb ik vanmiddag van de kinderarts ook eindelijk een verwijzing naar de KNO gekregen. De afspraak staat voor volgende week donderdag. Nah, hopelijk stemt hij of zij ook in met het verwijderen van de amandelen. Of dat alles oplost weet ik natuurlijk niet maar dat zien we dán wel.
Al met al ben ik dólblij dat hij morgen en overmorgen weer fijn naar ’t KDV gaat. Ik wil morgen iig écht HE-LE-MAAL NIX doen, hooguit ernstig bijslapen en zo mín mogelijk praten, in de hoop dat mijn stem z’n weg weer ’n b’tje terugvindt. Want dít is écht gekmákend!!! Sommige mensen luisteren namelijk ook niet, lullen dwars door je heen of moeten zo nodig je zin afmaken, waardoor je alles nóg 3x moet herhalen… en dat is verrótte irritant.
Woensdag komen m’n ouders weer helpen klussen. Die dag ben ik overigens ook jarig maar dat vieren we (zoals je hebt kunnen zien) pas volgende week zondag.
Goed, nu eerst Jonne maar ’s naar bed brengen. Die heeft vandaag overdag niet geslapen dus is lekker moe. Ik hoop dat dat zo blijft, tot ’n uur of kwart voor 7, 7 uur morgenochtend! 😉
jan18 |
|
Twits van afgelopen week |
jan18 |
|
Lekker tegenstrijdig |
Vanavond ff zitten twijfelen: wie ga ik bellen, de plantsoenendienst om die parasolvoet van m’n maag te laten verwijderen of de verloskundigen? Ik koos uiteindelijk tóch maar voor ’t laatste. Die kwam gelijk langs (hetgeen ik van de Plantsoenendienst sterk zou betwijfelen, gezien tijdstip én dilemma). Of liever gezegd: die kwámen gelijk langs. Ze waren met z’n 2en. Aardige meiden overigens. Volgens mij is één van hen in opleiding. Toevallig had ik haar van de week ook al gezien toen ik ff langsging voor ’n extra controle.
Na allebei (MET HÉLE KOUDE HANDEN!!! ;-)) aan m’n buik te hebben gevoeld, wat vragen te hebben gesteld (zoals ik al eerder schreef, mijn stemgeluid is weer volkómen foetsie dus die communicatie gaat wat lastig), bloeddruk te hebben gemeten, urine te hebben getest (je kent dat wel, met zo’n strookje waar je dan overheen moet piesen) enz enz, werd er tóch ff telefonisch overlegd met de dienstdoende gyn uit ’t ziekenhuis. Hij adviseerde 100 mg Indometacine, af te halen bij de afdeling Verloskunde in het nieuwe ziekenhuis dus dat is Erik gelijk ff voor me gaan doen. Het bleek hier te gaan om 1 enórme torpedo (poepsnoepje??? BLEGH!). Gewoon één zo’n apparaat, zonder doosje, zonder bijsluiter enz enz, gelieve gelijk “in te nemen”.
Nou ben ik nogal nieuwsgierig van aard (dúh, hoe verrassend!) maar normaliter lees ik eigenlijk zélden tot nooit bijsluiters. Alleen, zoals nu, als ‘r dan hélemaal nix bij zit, wil ik tóch ineens weten wat ik tót mij neem. En ’t leuke is, de techniek staat voor niets tegenwoordig. Google op de naam van ’t desbetreffende medicijn en er valt van álles over terug te vinden. In dít geval komt het er gewoon op neer dat ’t ’n vrij sterke pijnstiller is. Maar over ’n paar dingen was ik toch wel enigszins verbaasd.
Je moet je voorstellen: de klacht die ik heb, valt te omschrijven als ’n behoorlijke pijn in de maagstreek. Althans, ik als niet-medicus heb sterk ’t vermoeden dat ’t m’n maag is omdat ik ’t herken als ’n gigántisch hongergevoel o.i.d. Dat voel je óók daar alleen nú is ’t véle malen sterker. (oh enneh nee, in dit geval los je ’t niet op door ff iets te eten, duh!) Maar als ik dan kijk bij de mogelijke bijwerkingen (punt 2), dan lees ik als éérste dat er, n.a.v. het gebruik van dit medicijn, een niet geringe kans bestaat op maagklachten. En als je dan vérder leest, zie je bij punt 5 dat het gebruik van dit medicijn tijdens de zwangerschap stérk wordt afgeraden. Nou já zeg… dahvinkbestgék!!! Ohwell, ’t feit dat ’t is voorgeschreven door ’n gyn en dat Erik ’t moest ophalen bij de afdeling verloskunde, gaf mij ’t gevoel dat ze daar tóch wel wisten met wat voor soort patiënt ze te maken hadden.
En eerlijk is eerlijk, ik denk dat het nu ’n uurtje tot anderhalf uur geleden is, dat ik ‘m heb ingenomen en de pijn is al ’n héél stuk minder. Oh trouwens, bij punt 4 valt ook nog te lezen dat het wordt afgeraden om “actief deel te nemen aan het verkeer” omdat het reactie- en concentratievermogen door gebruik van dit medicijn sterk wordt verminderd. Dát kan wel kloppen. Ik voel me momenteel inderdáád bést ’n tikkie mistig in m’n hoofd. Net alsof ik ’n slokkie te veel op heb. Of nee, eigenlijk meer alsof ik ’n jointje heb gerookt. Voor zover ik me dát gevoel nog kan herinneren want da’s al héél lang geleden. Maargoed, ik was vanavond tóch niet van plan om ergens heen te gaan. Morgen overigens wél want dan moet ik met Jonne naar de kinderarts. En als ik heel eerlijk ben, wil ik dat liever niet verschuiven. Hij is momenteel weer zó gruwelijk verkouden en ik wil gráág dat zij dat ziet. Dus ik heb aan m’n ouders gevraagd of zij ff met me meegaan en dat was gelukkig geen probleem (thx!!! kus kus kus!!!) Maar volgens mij is m’n reactievermogen tegen díe tijd écht wel weer zoals ie behoort te zijn hoor. Neemt niet weg, dat ik ’t wel lekker vind, als één van hén ff meegaat, ookal is ’t maar om Jonne (indien nodig)een btje in toom te houden.
jan18 |
|
Bezigheden in en om ’t huis |
Gisteren is die man van ’t dakraam weer langsgeweest. Jaha, zowaar op ’n zaterdag. Ach, hij moest wel, hij wilde waarschijnlijk toch ook z’n gereedschapskist terug, die hij van de week had laten staan. Daarnaast had ik een mailtje naar ’t overkoepelend orgaan gestuurd waar hij bij is aangesloten, waarin ik had aangegeven dat ik vérre van tevreden was met het door hem verrichte werk. Misschien heeft hij dáár ook wel iets van te horen gekregen. Hij heeft de gootstukken nú iig geplakt waardoor ‘r beduidend minder kans is op lekkage e.d.. Vraag me niet naar de exacte details maar ’t zal wel goed zijn, denk ik… hoop ik… ’t is hier momenteel behoorlijk aan ´t gieten en ’t lekt nog niet door dus dan zal ’t wel. Nu alleen nog de proef op de som met ’n flinke najaarsstorm (of voorjaarsstorm, mag ook, we’ll see). Het moet aan de binnenkant nog wél worden afgetimmerd maar dat schijnen we zélf te kunnen cq moeten doen. Best gek. Ik denk dan, zoiets moet je toch áfwerken, dat hoort toch bij zo’n klus maargoed, daar hebben we ’t verder niet over.
M’n ouders waren hier gisteren ook. Hannes heeft, nadat hij van de week in de gang had behangen, diezelfde muur nu ook van ’n mooi witkwastje voorzien. Het ziet ‘r iig weer ’n stúk frisser uit. Nu ooit nog ’n x de trap zélf maar dat heeft momenteel ff de minste prioriteit. Moeders en ik zijn o.a. op zoek gegaan naar muurverf voor de babykamer. De kleur hebben we inmiddels gevonden alleen kon die niet worden gemengd bij “onze” Formido. Best gék dat ’n Histor mengapparaat z’n eigen kleur niet kan aanmaken… nou goed, we gaan ’t van de week ff bij ’n andere vestiging proberen. In de tussentijd is Erik bezig met het verven van de (vernieuwde) kamers van Luca en Sacha. Daar moet, zodra dát klaar is, a.s.a.p. ’n tussenwandje en ’n extra deur(kozijn) in komen. Dan kunnen we EINDELIJK met Jonne’s nieuwe kamer beginnen (én uiteraard de babykamer maar dáár hoeft uiteindelijk nog ’t minst aan te worden gedaan). Nah, kortom, als ik ‘r ff over nadenk wat ‘r nog allemaal moet gebeuren, dan ehm… word ik daar best wel ’n btje iebel van. Ik weet niet of je dat onder de noemer nesteldrang kan gooien.
En ik? Tja, ik kan niet zoveel hé met m’n dikke buik… nee, laat ik ’t ánders zeggen: ik kan momenteel veel níet! Ik kan met náme erg slecht slapen omdat ik de longen uit m’n lijf hoest en ’t daarbij bést benauwd heb. Draaien gaat ook vérre van vanzelf omdat ik het gevoel heb, dat ze ’n verzwaarde parasolvoet op m’n maag hebben gelegd… vraag me niet waarom. Oh enneh… mijn stem lijkt het, voor de 2e x in korte tijd ook weer te begeven. Echt vaag! Vroeger eigenlijk nooit last van gehad (jah, okay 12 jaar geleden, in de tijd dat ik als reisleidster in Frankrijk woonde, maar dat had ’n vrij dúidelijke oorzaak -> ijle lucht… ofzoiets ;-)) en nu 2 keer binnen anderhalve maand.
Jonne doet qua hoesten overigens vrolijk mee. Nou ja, niet altijd even vrolijk, maar hij doet wél mee… voorál ´s nachts loopt ie te blaffen, dat je ´r hélemaal éng van wordt. Dit alles natuurlijk vergezeld door die eeuwige snottebel. Wat mij overigens opvalt, is dat het snot 9 van de 10 x uit z´n rechterneusgat komt. Jah sorry dat ik je ff met dit soort details om de oren vlieg op deze zondagmiddag maar ´t is voor mij ff belangrijk om te onthouden (en nee, ik heb ff geen agenda o.i.d waarin ik dat ga vermelden, daar heb ik nou eenmaal m´n weblog voor). Nou goed, morgen moeten we weer naar de Kinderarts en dan ga ik toch ´s ff aandringen op ´n verwijzing naar ´n KNO arts. Ik ben nu wel ff klaar met dat “pappen en nathouden”. ’t Zou fijn zijn als ‘r nu ’s écht wat aan wordt gedaan. Hoe? Geen idee maar misschien tóch wel in de vorm van ’t verwijderen van z’n amandelen. Jah, of de timing daarvan helemaal lekker is, weet ik niet, gezien mijn bolle buik, maar die timing is nóóit goed. Want straks wordt ’t weer zomer en dan schijnt ’t ook weer geen goed moment te zijn. Voor je t weet ben je dan zomaar weer ’n jaar en véle hoest- en snotbuien verder.
Goed, nou wilde ik ‘m eigenlijk ff op bed gaan leggen (mijzelve incluis… ik heb bést nog wel ’n paar uurtjes in te halen!) maar Erik is aan ’t boren. Ik ga ’s ff spieken hoelang dat nog gaat duren…
jan15 |
|
Solidair met de andere zieken |
Ik geloof dat ‘r meer mensen last van hebben… yep, me too! Pfff, wát ’n ellénde zeg! M’n héle lijf doet pijn! En als ik nou niet zwanger was geweest, had ik voor ’t slapen gaan ’s ff ’n flinke grok genomen ofzo… maarja, dat zit ‘r niet echt in, helaas.
En weet je wat zo fijn is: er moet hier nog zoveel gebeuren qua verbouwingen enzo. Gisteren hebben ze eindelijk ’t zolderraam geplaatst maar die mannen mogen per direct terugkomen want ’t zit écht voor geen meter. Toevallig waren hier vandaag 2 gasten van ’n aannemersbedrijf, die zeiden “je moet maar hopen dat ’t niet gaat regenen want dan heb je hier ’n waterballet. En bedánkt dan! Nou staat er op de doos van dat raam dat ’t gegarandeerd water- en winddicht wordt geplaatst dus daar zal ik ze ff aan houden. Ik heb al gezegd, als ik van ’t weekend schade heb door vocht, dan zijn de kosten voor jullie! Nou had ie ook nog ’n koffer met gereedschap laten staan (nee, ’t waren géén lichten, da’s wel duidelijk!), die moeten ze sowieso nog komen halen maar die krijgt ie mooi niet mee voordat alles goed gerepareerd is.
Goed, ik ga weer ’n tukkie doen, voor zover mogelijk. Afgelopen nacht was ook niet echt ’n succes, kon m’n draai niet vinden. En nogmaals: draaien of overeind komen, met zo’n bolle buik is géén feest. Gelukkig gaat Jonne morgen weer lekker naar ’t KDV… al loopt díe ook te rochelen als ’n oude man en hangt er volcontinue ’n dikke snottebel op z’n bovenlip… pfffff, wat ’n feest!
Maargoed, mocht u hier de komende dagen geen update zien, dan weet u waarom!
jan12 |
|
Oh ff voor de duidelijkheid… |
Marjolein vroeg zich af of we heel weblog land uit gaan nodigen… ehm…nou nee, dát dan weer niet (al komen ‘r bést mensen die ik via m’n log heb leren kennen… hoop ik ;-)). Ik heb ook niet voor nix ’t adres geblurred. Onderstaande uitnodiging heb ik naar onze vrienden/vriendinnen en familie gestuurd en ik vond ’t gewoon leuk om mijn gefreubel te laten zien… heb ik de afgelopen jaren ook gedaan.
jan11 |
|
Twits van afgelopen week |
jan10 |
|
Wij ijsen eis… |
Eigenlijk wilden we ’t al bijna opgeven en waren we ook al op weg naar huis toen ik bedacht dat ie ’t misschien wél leuk zou vinden om gewoon op ’t ijs te lopen en eventueel op de slee te worden voortgetrokken. Maarja, voor die slee moesten we wél eerst op zoek naar Erik en Luca want die waren inmiddels al ’n stukje verderop (Luca heeft overigens tegenwoordig mijn oude kunstschaatsen en ondanks dat ze in haar 10-jarig leventje pas 2x eerder op schaatsen heeft gestaan, ging dat héél behoorlijk). Gelukkig vond ie dát wél erg leuk dus ik ben blij dat we ’t nog ff geprobeerd hebben. Die schaatsen proberen we hópelijk volgend jaar wel weer. Liefst niet wéér pas over 12 jaar want dan weet ik niet of ze nog passen… ze groeien ’n eind mee maarreh, ook niet oneindig!
Verder nog wat foto’s van afgelopen week. Ik heb op mijn half uit elkaar vallende fotocamera ’n schermpje dat je kan omdraaien (dat hoort zo hoor, is niet omdat ie zo gammel is, hihi!) Maargoed, Jonne vindt het tegenwoordig hélemaal leuk om zélf foto’s te maken (lees: zélf op ’t knópje te drukken) maar dan wél zó, dat hij zichzélf in dat schermpje ziet.
Daarnaast had hij van de week ’t folie van ’t raam van onze voordeur getrokken en probeerde ’t wél zelf weer op ’n nette manier terug te plaatsen, dát dan weer wél! Héél lief zoon, maar we hebben toch maar ff aan opa gevraagd of hij ’t nog ’n x opnieuw wilde doen… dat is inmiddels gebeurd (nee Hannes, wees niet bang, hij heeft ’t er niet wéér afgetrokken… nóg niet, hihi!)
Dán nog wat foto’s van ’n heuse sneeuwpop die hij op ’t KDV geproduceerd heeft. Daar was hij nog ff mee bezig toen ik ‘m woensdag kwam ophalen… en je mag ’n kunstenaar natuurlijk niet storen tijdens zijn werk.
Last but not least hebben we vandaag onze nieuwe Maxi Cosi met EasyBase mogen ontvangen. Destijds had ik bij de kinderwagen van Jonne zo’n gratis autostoeltje gekregen maar dat was ’n wáárdeloos apparaat dus ik wilde nú héél graag ’n échte Maxi Cosi, liefst met zo’n EasyBase. Ik begrijp nu dat die dingen níet voor nix steeds als beste getest worden.
Nou goed, dat was ’t wel zo’n btje. Morgen weer fijn verder klussen enzo. Er valt nog zát te doen. En nou heb ik op zich nooit zo’n last van nesteldrang maar ik vind ’t eerlijk gezegd niet zo fijn dat ’t niet zo héél erg opschiet… maarja, we doen allemaal ons best.
Titel is ’n gevalletje jeugdsentiment 😉