Momenteel heb ik al ’n paar dagen griep. Ik mag wel zeggen echt fikse griep! Nog nèt geen 40 graden. Kan me niet herinneren wanneer ik echt zo ziek was. Lig dus ook grote delen van de dag voor pampus op bed.

Nou word ik zo doodmoe van die mensen die maar vasthouden aan de medische denkbeelden uit de jaren 70!

Met koorts mag je dus, in tegenstelling tot wat blijkbaar altijd gedacht werd, WEL naar buiten! Dus als ik even buiten sta om m’n kinderen uit te zwaaien, die bij opa en oma gaan logeren, dan KAN dat gewoon en is dat dus NIET de reden waarom ook vandaag de koorts nog niet gezakt is!!! In tegenstelling tot wat anderen denken! En voorál denken te moeten zéggen!!!

En ja hoor, je mag álles zeggen! Jij, ik, iedereen, oud en jong, mag in dit vrije land alles zeggen wat hij of zij wil… Al ben ik er niet voor om mensen opzettelijk te beledigen!
Vraag is, móet je ook altijd alles zeggen of kan je soms ook ’s beter je mond houden? Ik mag wel zeggen dat het bij mij behoorlijk genetisch bepaald is! Het niet mijn mond kunnen houden heb ik niet van ’n vreemde!

Lees de feiten via onderstaande link!

alles over koorts / waarom krijg je koorts / is koorts gevaarlijk / wat te doen met koorts

Hier nogmaals wat foto’s ter verduidelijking wáár het scheurtje in m’n bot zit. Oh enneh… die gipsschoen… die zit ‘r inmiddels niet meer omheen. Huh? ’t zou toch 4 weken worden? Yep, zóu… maar dat gips zat na 2 dagen al zó los om m’n voet, dat het, in tegenstelling tot steun, alleen maar irritatie bood. Dus ben ik maar ’s gaan bellen met de gipskamer van het ziekenhuis of dat wel hoorde. Daar kon ik gelijk terecht.

Maarja hóe? ik was alleen met Robin thuis en géén van beiden kon/mocht autorijden, brommerrijden noch fietsen! Nouja, Robin mocht wél fietsen maar om nou bij háár achterop te gaan, leek me nou ook weer zo wat! 😉 En vlák voordat ik besloot om tóch zélf de auto te pakken (hij stond tenslotte voor de deur), kwam vriendlief thuis en konden we er gezamenlijk naartoe.

Daar aangekomen werd het gips er gelijk afgehaald. Da’s overigens ook best een aparte ervaring want het wordt doorgezaagd met ’n soort handcirkelzaag 😉 Daarna ging de dame van de gipskamer met de chirurg in conclaaf of ‘r alsnóg nieuw gips omheen moest. Na stevig beraad werd er, tot mijn vreugde ende blijdschap, besloten dat ’t niet meer hoefde, op voorwaarde dat ik wel een schoen met een stévige zool zou aantrekken, waardoor de knik van mijn tenen nagenoeg tot nul wordt gereduceerd. Kortom: ik moet ff snel op zoek naar ’n paar goeie stevige schoenen! DRAMA! 😉

Maargoed, u snapt: ik was er tóch wel heul erg blij mee! Ik had namelijk meer lást dan steun van de gipsvoet. Voorbeeld: vier weken nérgens naartoe kunnen zónder afhankelijk te zijn van derden, omdat ik dus niet mocht autorijden, fietsen of scooterrijden. Dat zag ik dus echt niet zitten. Daarnaast hád ik er toch ook al 2 weken zónder gips op gelopen. ’t Kon dus bést!

Ennieweej, ik heb de gipsschoen wél meegenomen. Enerzijds als aandenken, anderzijds kan ik ‘m nog steeds om m’n voet schuiven als ik dat wil, omdat het op bepaalde momenten tóch een vorm van bescherming biedt. En da’s dan wel weer lekker! 😉

Ohwell… kunnen we ook weer afvinken van ons “to do-lijstje” Oma zou zeggen “volgende zaak, deurwaarder!” 😉

* vrij naar deze klassieker

Dus je gaat ’n paar daagjes logeren in ’t huis van ’n kennis, met als groot bijkomend gezellig voordeel dat de buren van die kennis zéér dierbare vrienden zijn. Hélemaal leuk! Alleen ’n btje jammer als je dan op de 1e avond al op de trap (ALCOHOL-VRIJ) onderuit gaat door ’n paar (eigen) rondslingerende Birkies! Nou goed, hierdoor wordt je voet, naast dik, wat paars, blauw, geel en groen en je gaat ‘r wat moeilijker van lopen… hoogstonhandig maar na een paar dagen gaat ’t wel weer… denk je.

De kleurtjes zijn immers weggetrokken en hij’s ook niet meer dik. Tótdat je je voet ’n keer stoot… of iemand staat er op… da’s sowieso niet leuk maar nú… DAMN!!!

Dus ging ik gisteren na 2 weken toch maar even een röntgenfoto laten maken. En terwijl ik zat te wachten op de uitslag, zat ik me te bedenken, hoe ik terug zou moeten komen, als ik eventueel tóch zou moeten worden ingegipst. Ik was er tenslotte even in m’n eentje met de auto naartoe gegaan.

Er bleek idd een scheurtjes te zitten in het bot van mijn grote teen, ter hoogte van de aanhechting aan de voet dus begon ik gelijk naar allerlei oplossingen te zoeken om thuis te komen. Maar vanwege gebrek aan plaats/tijd op de gipskamer werd de afspraak verzet naar vandaag en ook het vervoersprobleem ter plekke opgelost. De volgende dag kon Erik gelukkig gewoon mee.

Tja en wat doe je dan, als je daar zo ligt… dan ga je maar kiekjes schieten! Leuk voor later! 😉

Ik kwam ’n wit voetje halen maar toen bleek dat ik mocht kiezen voor ’n kek kleurtje, ging ik, meisje als ik ben, voor roze! Oh en als ik ga lopen, heb ik ‘r nog zo’n uiterst charmante zwarte schoen omheen! Erik had gehoopt dat ik voor blauw zou gaan, waarna hij er een grote 24 op had kunnen kalken wat dan als ludieke reclame zou fungeren. *zucht*

Vanmorgen zag ik al wat vlekjes zitten en dacht wederom tja, ’t kunnen ook muggenbulten zijn. Toch vond ik ’t verdacht. Maargoed, ze oogde niet ziek en ik moest naar de tandarts dus ik waagde ’t erop dat ’t onschuldig was. Maar bij aankomst op ’t KDV was ‘r voor de leidsters maar weinig nodig om te concluderen dat ’t hier toch écht weer om ’n gevalletje waterpokken ging. Déze keer is Robin dus aan de beurt! Joepie de poepie!!! (overigens kan je goed zien dat ’t daar heerst of geheerst heeft want je ziet ‘r állemaal kindjes rondlopen met plekjes en korstjes in ’t gezicht ;-))

In principe mag ze dan bést blijven (alsof je dat zou willen) maar toen we voor de zekerheid tóch ff gingen kijken of ze verhoging cq koorts had (ik had thuis gevoeld, toen was ze níet warm), kwam de meter al héél snel in de buurt van de 38 en bij 38,5 word je geacht om je kind op te komen halen cq thuis te houden. Dat wilde ik uiteraard niet afwachten dus nam ik haar gelijk weer mee rechtsomkeert. Vette pech voor de tandarts, die afspraak heb ik toen maar ff verzet.

Of ze ‘r érg ziek van is? Tja… vanmorgen vroeg dus nog niet. Ze heeft de hele dag goed gegeten/gedronken maar ook wel weer érg veel geslapen. En de periodes die ze wakker was, was ze wel ’n tikkie zeurderig en peeuwerig. Er is wel duidelijk ’n verschil met 2 weken terug, toen ik dácht dat ze ’t had. Nu heeft ze bedúidend meer plekjes. Ennieweej, ik hoop van hárte dat ze ’t níet zo erg als Jonne krijgt maar dat ze ‘r dan wél gelijk vanaf is. En dat ze ’t dus níet over ’n paar jaar nóg ’n x krijgt, omdat ze ’t nu in haar eerste levensjaar krijgt. Wordt vervolgd en ook de eventuele foto’s volgen later.

Nog ff over ’t KDV. Vandaag nog maar ’s met het overkoepelend orgaan gebeld. Doordat ik zo vast zit aan die 3 dagen, heb ik de grootste moeite om een passende baan te vinden. Er is bij ’n potentiële werkgever áltijd wel één dag die niet overeen komt met de dagen waarop ik beschikbaar ben. Maar bij navraag is gebleken dat het gewoon níet mogelijk is om op korte termijn te wisselen. En ook om ze nu voorlopig niet te laten gaan, is geen optie want dan komen ze weer onderaan de wachtlijst te staan. Het is écht geen onwil of starrigheid van ’t overkoepelende orgaan. De dame die de plaatsingen regelt, is zéér bereidwillig om met me mee te denken en heeft me destijds héél goed geholpen bij de plaatsing van Jonne maar er is gewoon écht geen plek. Kortom: het wélbekende kip-ei verhaal. Gekmákend! Zijn er geen secretariële dames in de buurt (regio 010 / 070), die met mij ’n duofunctie koppel wil vormen? Jij de maandag en de donderdag en ik de dinsdag, woensdag en vrijdag… ROEPT U MAAR!!!

Ik dacht in éérste instantie dat ’t wel meeviel, dat hij ‘r niet zoveel last van had. Maar ’t wordt met de dág erger en ’t worden ‘r nog maar steeds meer. En já hij heeft ‘r wél last van. Ik heb vandaag even wat ándere middelen geprobeerd zoals het badje met zemelen of de Calendulan kinderemulsie maar dat werkt allemaal voor geen meter.
(ik heb ’n pak échte zemelen gekocht, nee twéé zelfs! maar nu lees ik dat ‘r ook zoiets bestaat in de vorm van wasgel… zucht, muts! Dát had ik dus moeten hebben, nu heb ik zitten rommelen met ’n washandje met van die prut wat natuurlijk nérgens op sloeg :dizzy: ).
Dus heeft Erik ‘m nét maar weer ingesmeerd met de Zinkoxideschudsel FNA ’t Arme jochie weet werkelijk van ellénde niet waar hij ’t zoeken moet.

Vandaag was ’t schítterend weer en morgen wordt dat ’t ook. Maakte ik me éérder deze week nog zorgen of we wel buiten konden zitten op zijn verjaardagsfeestje, nu zou ik willen dat ’t morgen pijpenstelen gaat regenen (we hebben ’t tóch uitgesteld). Gewoon, alleen, boven ons huis, dat jullie allemaal wél mooi weer hebben, zó ben ik dan ook wel weer. Waarom? Wat wil je ’t liefst met dit warme weer? In ’t zwembad! Maarja, ik kan dit mannetje met z’n lijf vol met (al dan iet open) waterpokken toch niet in ’t zwembadje laten? En leg dát maar ’s uit aan ’n jochie van (bijna) 3 wanneer z’n zussen wél lekker in ’t water gaan!

Zegt dit genoeg?

‘t Doet me trouwens ook wel weer denken aan de vroegere leader van de IKON 😆 :blush:

… here a pok, there a pok everywhere a pok pok….
Nou da’s wel ’n b’tje zoals ’t hier gaat. Bij Jonne schieten de pokjes als paddestoelen z’n lijf uit. Zelfs op z’n hoofd onder z’n haren. ’t Ziet ‘r best zielig uit maar op zich heeft ie dáár niet zoveel last van. Dat Zinkoxideschudsel FNA werkt wel heel goed. Hij heeft wél koorts en is erg hangerig. Afgelopen nacht was ’n dráma! Hij had ’n paar x overgegeven (gelukkig niet in z’n bed) en wilde bij ons in bed komen liggen. Da’s op zich niet zo’n probleem, als ie dan ook gewoon zou gaan slapen. Natuurlijk dééd ie dat na ’n tijdje wel maar ’t duurde ff. Daarnaast is ’t ook geen keurige stilliggende slaper hé… Uiteraard werd hij ook weer héél vroeg wakker. Je snapt, Erik en ik waren totáál verrót! Gelukkig mocht ik eerst blijven liggen. Robin had ik naast me genomen en Erik ging met Jonne naar beneden (Eer heeft nog tot en met woensdag vakantie).

Niet dat ik nog écht heb kunnen slapen hoor. Eérst werd ik wakker gebeld door ’n heuse hijgert! Hahahahaha, wát ’n sufferd! Daarna kreeg ik ’n héél droevig smsje van ’n goede vriend van ons, waar ik later misschien nog wel ’n logje over zal schrijven. Vervolgens moest ik natuurlijk het KDV bellen dat ze niet zouden komen. Ohja en toen belde m’n moeder nog ’n x (kon je ook niet weten, mam, dat snap ik ook wel).
Tja en daarna wilde Robin niet meer slapen… 🙁

Wat betreft Robin weet ik trouwens niet of ze het nou ook heeft. Ze heeft nog stééds maar ’n paar plekjes. En dat zouden ook muggenbulten kunnen zijn… Ze heeft ook geen koorts ofzo. Ze moet nog wél steeds behoorlijk hoesten. Op zich hád ze wel naar ’t KDV gekund maar we hadden beiden, na zó’n nacht, echt géén puf meer om haar daar naartoe te brengen.

Maargoed, alles bij elkaar heeft ’t ons doen besluiten om Jonne’s verjaardagsfeestje ’n weekje uit te stellen. We vieren ’t nu volgende week zaterdag. Gelukkig heb ik de taart nog kunnen cancellen. Jarig zijn is leuk maar je moet je ook wel lekker voelen, nietwaar? Ach, gaat allemaal wel weer over hoor. Tot die tijd nog ’n kek plaatje onder ’t mom “leuk voor later”.

Jonne ziet eruit alsof ie met een pot latexverf heeft lopen spelen maar dat is dus dat Zinkoxideschudsel FNA. Dat geeft ook die witte puntjes. ’t Is in feite nét zoiets als zinkzalf, dat blijft ook altijd ’n btje wittig. ’t Is dus niet dat die witte stipjes ontstoken zijn ofzo, al ziet ’t er daardoor wél raar uit. Ik hoor trouwens meedere mensen over zo’n zemelenbadje… maarreh… moet je dan lósse zemelen kopen en die in ’t bad gieten offeh is dat e.o.a. concentraat wat je kan kopen? Ik heb inmiddels al op Google gevonden dat je gewoon wat zemelen in ’n washandje moet doen en je kind dáármee moet wassen… ik ben héél benieuwd! :pinch:

Tja, ik hád ’t kunnen zien aankomen. Het heerst al ff op ’t KDV. Las ’t ook al hier en daar om me heen, onder ándere bij haar en nu hebben mijn liefies ’t ook: waterpokken.

Jonne vroeg gisterenavond al of ik op z’n rug wilde krabben omdat hij jeuk had. Ik wist niet beter dan dat hij muggenbulten had. Het zag ‘r naar mijn idee helemaal niet uit als waterpok-blaasjes. Dus gingen ze beiden vanochtend gewoon naar het KDV. Rond ’n uur of half 1 werden we door de juf gebeld dat Jonne wat verhoging had en dat er bij hém dus ook waterpokken waren geconstateerd. Maargoed, zolang de verhoging zich niet om zou zetten in koorts hóger dan 38,5 “klein nulletje-Cee” dan kon hij daar gewoon blijven.

Uiteindelijk heb ik ze beiden toch redelijk vroeg opgehaald omdat opa en oma (Erik z’n ouders) ’s middags bij ons langskwamen. Daar zag ik dat Robin ook ’n paar plekjes op haar hoofd had dus ik voelde de bui al hangen.

Nou goed, tot nu toe zijn ze ‘r niet echt ziek van… alhoewel:  Jonne voelde vanavond, toen hij moest plassen, wél warm aan. Was zó stoer, hij lag in bed ’n btje te kreunen, dus ik ging kijken, zegt ie “mama, ik heb zo’n grote plas!” Dus toen zijn we maar snel naar de wc gegaan. Wat mínder stoer was en éigenlijk heel zielig, was, dat ie ’n half uurtje daarná z’n bed had ondergespuugd. Helaas was ik dáár niet op tijd bij. Ennieweej, we zullen morgen wel zien of er ’n pokjes-explosie plaatsvindt cq heeft plaatsgevonden. Zoja, dan leg ik dat uiteraard op den gevoelige plaat vast voor ’t nageslacht. Inmiddels heb ik dit bij de apotheek gehaald en dat schijnt wel te helpen.

Ik mag ook hopen dat het weer snél over is want 5 minuten voordat de juf met dit nieuws belde, klikte ik op het “verzendknopje” van deze bestelling (maar dán met eigen foto hé, dat snap jij ook wel). Die’s voor zondag, wanneer we Jonne’s 3e verjaardag gaan vieren. Dat kan ik nu niet meer een week verzetten… Ohwell, we zien wel!

Tot die tijd nog maar ’s ’n lief plaatje, al zeg ik ’t zelf. Dat ding waar ze inligt, is ‘n uiterstknoeperige slaapzak die ik van haar heb gekregen. Vond alleen dat ‘r van die enórme schietgaten inzaten dus die heb ik ’n klein stukje dichtgenaaid. Dat witte vlekje op d’r hoofd is overigens géén tandpasta (nee, ze heeft nog geen tandjes en dáár al helemaal niet) ofzo maar ’n btje van dat Zinkoxideschudsel FNA.

Na weer ’n héérlijk nachtje tegen elkaar op te hebben gerocheld, hebben Jonne en ik allebei ’n antibiotica kuurtje gekregen. Ik ben benieuwd, zoiets heeft natuurlijk altijd ff de tijd nodig om aan te slaan.

Daarnaast heb ik vanmiddag van de kinderarts ook eindelijk een verwijzing naar de KNO gekregen. De afspraak staat voor volgende week donderdag. Nah, hopelijk stemt hij of zij ook in met het verwijderen van de amandelen. Of dat alles oplost weet ik natuurlijk niet maar dat zien we dán wel.

Al met al ben ik dólblij dat hij morgen en overmorgen weer fijn naar ’t KDV gaat. Ik wil morgen iig écht HE-LE-MAAL NIX doen, hooguit ernstig bijslapen en zo mín mogelijk praten, in de hoop dat mijn stem z’n weg weer ’n b’tje terugvindt. Want dít is écht gekmákend!!! Sommige mensen luisteren namelijk ook niet, lullen dwars door je heen of moeten zo nodig je zin afmaken, waardoor je alles nóg 3x moet herhalen… en dat is verrótte irritant.

Woensdag komen m’n ouders weer helpen klussen. Die dag ben ik overigens ook jarig maar dat vieren we (zoals je hebt kunnen zien) pas volgende week zondag.

Goed, nu eerst Jonne maar ’s naar bed brengen. Die heeft vandaag overdag niet geslapen dus is lekker moe. Ik hoop dat dat zo blijft, tot ’n uur of kwart voor 7, 7 uur morgenochtend! 😉

Dames, dames, wát ’n nieuwsgierigheid omtrent mijn op stapel staande verhuizing. Zo bijzonder wordt is het nou óók weer niet! Nogmaals voor iedereen (en speciaal voor Ientje🙂 neee, ik ben níet zwanger! Ik wilde gewoon ’s kijken naar de (vele extra?) mogelijkheden die je schijnt te hebben, als je ’n eigen domeinnaam hebt, met de hele rotzooi erbij. Een énkeling heeft ‘m ook wel al gevonden. Tja, dát kan, zó moeilijk is ’t niet. Ik ga ‘m hier alleen nog niet neerzetten. Ik vind nl dat ‘r nog best e.e.a. aan de lay out moet worden gedaan en daar gaat Toine bij helpen. Dát kost nou eenmaal tijd! Die jongen heeft ook gewoon ’n full time baan en daarnaast uiteraard z’n eigen gezinnetje cq hobbies! Maar no worries, het kómt goed en zodrá hij klaar is, zijn jullie de éérsten die ik het zal melden! Beloofd! Tot die tijd freubelen we hier nog ff verder.

Vandaag waren Cynthia en Juul weer bij Jonne. Aan de foto’s te zien, was ’t weer erg gezellig. En toen ik aan ’t eind van de dag thuis kwam, had Cynthia héérlijke pasta voor ons gekookt. Nadat we ze weer veilig naar huis hadden gebracht, was Jonne blijkbaar nog niet écht moe, dus die ging nog even spelen in z’n speelhoek.

Nou ja, spelen… tegenwoordig is ie nogal van het klimmen! En jah, dat gáát nog wel ’s fout. Niet dat ie daarvan leert hoor. Gisteren was ie al ergens best hard tegenaan gevallen. Resultaat: een enórme blauwe plek op z’n dijbeen. Vanavond was ’t weer prijs. Hij stond op z’n blauwe IKEA stoeltje, gleed uit en viel op de grond. Gevolg: tand door z’n lip en ’n zeer pijnlijke elleboog. ’t Viel me op dat ie een stúk lánger bleef door jammeren dan normaal dus hij zal zich bést behoorlijk pijn hebben gedaan. Met náme z’n elleboog bleef ie maar over wrijven. Maargoed, na ’n tijdje ging ’t blijkbaar weer en dan rent ie weer net zo hard over de bank e.d. Alleen, die dikke lip blijft voorlopig nog wel ff. Durf ‘m bijna niet meer naar ’t KDV te brengen, straks verdenken ze me van mishandeling! 😉

Wat had ik nou nog meer? Ohja, ze zouden vanavond EINDELIJK het bad komen herplaatsen (oh boy how I long for that!!) zouden ja, want vanmiddag kreeg ik via Cynthia (die dus aan ’t oppassen was) ’t trieste nieuws dat ze vanavond niet konden en dat het dus ’n week is uitgesteld! BOEHOE!!!! KAN IK NÓG NIET IN BAD! Jah, wél douchen hoor, maar toch…

Niet dat ’t Jonne ook maar iets uitmaakt hoor… die vermaakt zich wel in z’n privé bad. Hij wel!

Oh trouwens, volgens mij had ik nog niet eens verteld dat ik donderdag met Jonne bij ’t cb ben geweest. ff voor de statistieken: 13,5 kg en 84,5 cm. Ik vind ’t hélemaal best!

Nou, verder had ik eigenlijk niet zo veel meer. Ik duik m’n mandje in. Morgen weer fijn ‘an die arbeit’.