Gisteren waren mijn ouders op visite. Die wonen niet écht in de buurt, dus die komen vaak ’n hele dag. ’s Middags kwamen ook Erik z’n ouders (die wel in de buurt wonen en die ’t, naast de kleinkinderen, ook leuk vinden om mijn ouders te zien) ff langs. Het was zowaar bést mooi weer dus hebben we lekker in de tuin gezeten… nou ja, lekker… ik voel me momenteel zwaar beroerd. Catje heeft amandelen, oh als eieren zo groot! Vrij vertaald naar dit gedicht. Inclusief stierennek, zweetaanvallen en gewrichtspijn. Neeee, don’t worry, nix Mexicaans ofzo. Gewoon ’n ordinaire Hollandse but-zomer griep. Ik voel me zo ziehielugggg!!! M’n buurman was zo aardig om ff voor me naar de apotheek te gaan voor ’n pot Tijgerbalsem en ’n doosje strepsils. Dat eerste helpt wel ’n btje, die strepsils heb ik na een halve snel terzijde gelegd. Wat is dát vies zeg! Ik heb ’t maar ’n btje verdoofd met ijsklontjes maar als iemand ’n goed middel tegen ontzettende keelpijn kent, dan hoor ik ’t graag.

Gelukkig ging Jonne vandaag naar ’t KDV. “Gelukkig” klinkt misschien ’n btje bot maar als ik me zó voel, heeft ie aan mij ook niet veel en daar kan ie lekker spelen. Robin heb ik wel thuis gehouden. Vond ‘r namelijk gisteren nogal aan haar oortje zitten dus wilde ik ff aanzien hoe ’t ging. Heb d’r lekker bij me in bed genomen en dat ging prima. Allebei veel geslapen en op de momenten dat ze wakker was, lag ze heerlijk te kraaien en van d’r rug naar d’r buik te draaien. Oh en ik heb ‘r eigenlijk niet meer aan d’r oortje zien zitten dus als dat zo blijft, gaat ze morgen denk ik wél naar ’t KDV.

Ennieweej, ik ga weer snel ’n tukkie doen. Heb wel weer genoeg achter m’n laptopje gezeten. Maar wilde deze mooie plaatjes tóch ff met jullie delen.

Het is rustig hier, merkte zij op. Jah, logtechnisch gezien… maar in ’t eggie gebeurt er van álles. En weet je wat ’t is, als ik dan ’n logje ga maken, dan wil ik die uiteraard larderen met wat bijpassende foto’s. We hebben tenslotte niet voor niets een nieuwe camera, die moet worden uitgeprobeerd. Nou goed, dat doe ik dan tegenwoordig allemaal in zo’n kek frame’pje. Dát wil ik dan weer ’n b’tje bewerken, bietjuh befreubelen, u ként dat wel. En dát kost tijd. Laat dát ‘r nou stééds bij inschieten. En eigenlijk báál ik daar wel van want ik heb bést veel te melden. Als ik dat niet doe, ga ik die dingen vergeten, dat zou eeuwig zonde zijn.

Allereerst kwam Hannah afgelopen donderdag gezellig langs met haar kiddies. We hebben nog even genoten van ’t práchtige weer dmv ’n frisse duik in ’t zwembad. Alhoewel, genoten, Hannah d’r dochter Isa vond ’t duidelijk géén succes. ’t Arme meisje vond ’t véél te koud en schreeuwde de hele buurt bij elkaar. Robin heeft blijkbaar iets meer reserve puppyvet op haar kleine lichaampje want die vond ’t allemaal best. 

Die dag gaf mijn stofzuiger ook definitief de geest dus ben ik de volgende dag even met hun gaan ontbijten en heb en passant gelijk ’n nieuwe meegenomen (die groene was ‘r niet meer dus hebben we de roze).  

Vandaag waren we wéér bij hen omdat Juul haar 3e verjaardag vierde. Dat was erg gezellig en daar was Hannah dan ook weer dus dat maakt ’t cirkeltje rond 😉 Toen we daar weggingen, zei Jonne “het was ’n leuke dag hè”. Nah, da’s toch altijd heerlijk om te horen, dat ook hij ’t naar z’n zin heeft gehad.

Qua zindelijk-worden gaat ’t stééds beter. Leuk hoor, heb ik nét ’n nieuwe brilverkleiner gekocht, wil meneer ineens gewoon zónder brilverkleiner op de wc. Houdt wel in dat ie dan bijna in de pot zakt, maar okay. “Poep komt uit got!” roept ie steeds. Nee, wees niet bang, hier géén blasfemische uitspraken, ik schrijf ’t niet voor nix met ’n -t- . Wat ie ‘r precies mee bedoelt, weet ik niet maar ik moest ‘r wel om lachen (en als je ‘m corrigeert in “gat”, herhaalt hij dat hij toch écht “got” bedoelt). Vanmiddag naar Juul had ik ‘m nog wel ’n luier omgedaan maar dat was helemaal niet nodig. Hij gaf keurig aan dat hij moest plassen. Ik hoop dat ze ’t nu ook op het KDV gaan doen. Door het drukke spelen vergeet hij daar helemaal dat hij moet plassen dus houden ze dáár nog maar even de luier om. ’s Nachts heb ik ’t nog niet uitgeprobeerd. Ik ga gewoon maar ’s turven, hoe vaak hij ’s ochtends droog is en dan moet het er tóch ’n x van komen.

Robin is inmiddels alweer 5 maanden en oefent steeds meer op haar draai-skills. Ik dacht dat ze ’t alleen op ons bed zo goed kon, omdat mijn matras ietsje lager is dan die van Erik, maar ze kon ook nog terugrollen. Daarnaast traint ze ook haar stembanden. Voornamelijk met gezellig kraaien dus da’s wel erg leuk.

Over ’n maandje wordt Jonne ook 3. Ik ga maar ’s een lijstje online zetten met cadeau-ideeën. Zo is hij momenteel hélemaal into Memory, bijvoorbeeld van Thomas de Trein. Maargoed, zo zijn ‘r vast nog wel meer dingen en die dag komt met rasse schreden dichterbij. Tot die tijd nog wat leuke plaatjes!

Er zijn inmiddels ’n paar log-gezichten die Jonne ook daadwerkelijk bij naam kent, als ik de foto’s laat zien. Alleréérst weet hij uiteraard wie Juul is. Op zich niet zo gek, die is vorig jaar ruim ’n half jaar lang samen met haar mama elke dinsdag bij ons geweest om samen met hem te spelen. Djonno ziet hij tegenwoordig véél te weinig maar die herkent ie uiteraard ook wel. Ook Irza heeft blijkbaar nog al indruk op hem gemaakt want die weet hij ook meestal wel te benoemen, zodra hij haar foto ziet. Daarnaast weet hij ook precíes wie Gijs en Olivier zijn. En dát voor mensen die hij tot voor kort nog maar 2x eerder had gezien.

Vorige week hadden Linda en ik bedacht, dat we de koppen maar weer ’s bij elkaar moesten steken voor ’n volgende meeting. Deze keer wordt het ’n ladiesversion, zónder eventuele kids en wederhelften. En zó toog ik afgelopen dinsdag richting het áltijd even pittoreske Brabant. Aangezien m’n routeplanner op de heenweg nog steeds kuren vertoonde (hij wilde ons constant “binnendoor” dus ván de snelweg af sturen), was ’t maar goed dat ik nog even op de kaart had gegeken. Gelukkig deed ie het ’t laatste stuk weer wel.

De mannetjes hebben de hele middag héérlijk in de grote tuin gespeeld. Bij ’t schommelen kreeg Jonne in het voorbij gaan nog even Gijs z’n hoofd tegen zijn neus, wat resulteerde in ’n bloedsnotneus… ohwell, ’t was snel weer over. Met het temperament van deze twee drie heren mag het ’n wonder heten dat ’t daar nog bij gebleven is 😉 

Aan ’t eind van de middag gingen we ook nog ff naar de kermis! Dat was medaar ’n feest! De draaimolen, de auto’tjes en de zweefmolen, óveral gingen ze samen of met z’n drieën in. Had ik niet verwacht want over ’t algemeen is Jonne niet zo’n held met dat soort attracties. Maar samen met Gijs en onder aanvoering van Linda durfte hij blijkbaar alles 😉 Nou ja, bíjna dan… een ritje op de pony ging toch écht ’n brug te vér! De culinaire afsluiting bestond, náást de oliebol op de kermis, uit ’n overheerlijk patatje, ’n frikandel en ’n milkshake. En alsof dit alles niet genoeg was, kregen ze ná ’t eten nog ’n ijsje.

Het was ’n héérlijk dagje alleen… van ’t oorspronkelijke plan, het plannen van de GLAM, is weinig terecht gekomen 😉 Tja, dán moeten we ’t binnenkort nóg maar ’n keer over doen! 😉 Ik stel voor dat we gewoon bínnenkort állemaal ’s ff bij elkaar komen om even wat te plannen! 😉

Het moest ‘r nu écht gewoon ’n x van komen… we legden haar eigenlijk al vanaf ’t begin in d’r eigen bed voor de tukjes e.d. Pas als we zélf naar bed gingen, wilde ik haar toch wel graag in het wiegje op onze kamer. En van mij had ze nog wel ’n tijdje mogen blijven liggen hoor maar da’s puur gemakzucht en ’t ging gewoon écht niet meer.

Grappig feitje: Jonne is met 38 weken geboren en Robin met 36 weken. Bij Jonne werd de wieg 2 weken éérder opgeruimd. Dus eigenlijk heeft Robin ‘r dan ’n maand langer in gelegen.<- lamalulluh… vlaag van verstandsverbijstering denk ik… gaat hélemaal nérgens over :blush:

Okay, ik moet niet zeuren, ’t valt op zich nog wel mee, ’t is goed voor de tuin enzo en natuurlijk zijn ‘r ook mensen die niet tegen dat warme plakkerige weer kunnen maar toch… Ik vond ’t héérlijk! Voor zover ‘r enige sprake is van opleving, heb ik dat toch wel met dit weer… ben nét ’n plantje, geef me water en zon en ik heb ’t hélemaal naar m’n zin :blush: .
Ohja, met aan ’t eind van de middag natuurlijk ’n rosé’tje of ’n witbiertje :tongue:

Maargoed, van ’t weekend was ’t nog héérlijk en hebben dan ook uitgebreid genoten van ’t zwembad in de tuin.

Nou héhé, hier is dan eindelijk mijn visuele overzicht van de GLZM. Het duurde ff, ik had namelijk vandaag weer visite (wat overigens ook weer érg gezellig was).

Wat blijft ’t toch een súpergrappig fenomeen. Je hebt elkaar nog nóóit ontmoet (nou ja, sommigen wel maar okay) en tóch voelt ’t alsof je elkaar al járen kent, zó vertrouwd. En dat is in feite ook zo want de meesten volgen elkaar toch al zéker zo’n 3 à 4 jaar. Ik heb ‘r écht van genoten en de dag was wat mij betreft véél te snel voorbij! Kortom: dit smaakt naar méér!

Ik ben geneigd om de dames binnenkort alweer bij elkaar te roepen voor die rosé meeting… lets face it, rosé smaakt toch ’t bést in de zomer! Of sla ik nu door? 😉

Nou nou, het was me ’t weekendje wel!

Zaterdag was ’t tropisch warm dus waren we véél in de tuin te vinden, al dan niet in ’t zwembad. Maar ’t mooiste was wel, dat Jonne die dag voor ’t eerst op de wc heeft gepoept!!! Sterker nog: wel 2x! Waar je al niet blij om kan zijn als ouders zijnde! En ondanks dat ik weet dat in ’t verleden behaalde resultaten géén garantie voor de toekomst zijn, ben ik natuurlijk tóch bére trots!

Vandaag stond in ’t teken van de grote ontmoetingsdag.
Als we even een paar dingen buiten beschouwing laten zoals:

• de samengeknepen billen waar we mee in de auto zaten, bang dat het lampje weer zou gaan branden door oververhitting.
• dat onze Mio ons om ’n onverklaarbare reden zowel héén als terug het liefst binnendoor wilde sturen ipv over de snelweg en ons daarom alle kanten opstuurde behalve de goeie
• Het daardoor iets later werd voordat we daar aankwamen

dan was het ’n méér dan geslaagde dag! Als ik zo de logjes hier en daar lees, heeft iedereen ’t wel vréselijk naar z’n zin gehad. En ’t wás ook gewéldig! Hooguit was ’t afscheid wat vaag omdat er toen wat spetters vielen. Ennieweej, morgen de foto’s, ik wil nú slapen! Ben hélemaal kapót!!!

…zegt me dat de wieg binnenkort passé is…

– Posted using MobyPicture.com

Zooo, ff lekker in de tuin op de loungebank, laptopje op schoot, rosétje naast me… Hmm, dramátisch, dat warme weer! 😉

Maargoed hoe is ’t gegaan? Jah, goed natuurlijk! Ik zal heel eerlijk toegeven dat er, toen ik Robin daar vanmorgen had achtergelaten, op de terugweg wel een paar tranen kwamen maar dat was zo weer over. Ik had namelijk afgesproken dat ik haar om 1 uur weer zou op komen halen. Lets face it, zóveel had ik niet te doen dus ik vond ’t een b’tje onnozel om haar daar gelijk de hele dag te laten.

Thuis aangekomen ben ik maar weer ’s op ’t internet gaan zoeken naar een geschikte baan en heb ik gebeld naar de bedrijven / uitzendbureau’s waar ik zo mijn tentakels uit had staan. Maarja, we weten ’t allemaal: écht veel werk is ‘r momenteel niet. Jah, of financiële functies en daar ben ik nou eenmaal niet voor in de wieg gelegd. Daarna ben ik nog even naar ’t winkelcentrum geweest. Ik was eigenlijk op zoek naar nog ’n paar slippertjes / zomerslofjes (lees: nep-crocs) voor Jonne omdat hij op ’t KDV nog steeds op soksloffen loopt. U snapt: niet écht lekker met dit weer.

En om iets over 1 stond ik weer bij ’t klasje van Robin. Jonne hadden ze toen al voor ’n tukkie op bed gelegd. Stiekem heb ik daar even door ’t raampje gekeken. Hij zag mij gelukkig niet maar hij lag nog niet te slapen 😉

Robin had heerlijk liggen slapen, ’n btje in de box liggen spelen, b’tje gekroeld met de juf en toen de oudere kindjes buiten aan ’t spelen waren, had zij daar nog ff lekker in de wagen gelegen. Kortom: die vond ’t allemaal wel bést.

Ik geloof dat ik ff één ding récht moet zetten. Ik ben ábsoluut niet tegen ’t feit dat mijn kinderen naar ’t KDV gaan. In tégendeel. Ik denk juist dat ’t héél goed voor ze is, onder andere op sociaal vlak. Bovendien zie ik dat Jonne het er vréselijk naar zijn zin heeft. Hij is daar ’n stúk actiever dan op de dagen dat hij bij mij thuis is. Waar ik van báál is dat Robin er nú al heen moet. Teméér omdat ik dus nog geen baan heb. Maargoed, ’t is niet anders. Heb besloten dat ik ’t voorlopig maar bij halve dagen hou, tenzij ik een solli heb of naar de tandarts moet ofzo.

Ps: ze kijkt hier wat sipjes maar dat was ze zéker niet hoor, ze liet ’t allemaal gelaten over zich heen komen.

Morgen is ’t zo ver. Dan gaat Robin ook naar ’t KDV. Hoe dichter het punt nadert, hoe meer ik ‘r tegenop ga zien. Alles in m’n lijf schreeuwt “IK WIL DIT NIET!!” En waarom zóu ik ook? ‘k Heb tóch nog geen werk! Maar door dat klotesysteem hier in Nederland heb ik geen keus dus zal ik wel móeten. Bij ’t KDV is ‘r ’n wachtlijst van hier tot Tokio en zonder plek kan ik geen baan accepteren (voor zover díe al voor ’t oprapen liggen).

En het is niet dat ik ’t KDV niet vertrouw. Daar gáát ’t helemaal niet om. Die meiden zijn allemaal hártstikke lief. (al vind ik ’t stiekem bést jammer dat ze niet in dezelfde groep als d’r grote broer komt maar okay) Jonne heeft ’t daar ook vréselijk naar z’n zin. Maar dan nóg! Jonne is ouder, die is daar lekker aan ’t spelen. Wat moet zo’n klein hummeltje daar nou? Die ligt hooguit ’n btje in de box of in ’n bedje te slapen en verder niet. Ik kan ’t niet uitstaan dat ik niet ’t eerste jaar van haar leven gewoon lekker thuis kan blijven omdat de financiën dat niet toelaten. Ik ben hélemaal voor ’t Zweedse systeem. Daar krijgen papa en mama gezamenlijk 96 weken verlof en is ’t niet eens toegestaan dat je je kind vóór de leeftijd van 1 jaar naar ’t KDV brengt. En natuurlijk zal ‘r daar ook e.e.a aan de hand zijn, dat niet klopt maar toch…