Dit zijn ze dan, de schoolfoto’s van dit jaar. Boven de losse foto’s en onder de gezamenlijke.
Yep, zwart-wit…. zucht, op zich héél mooi hoor maar dat schattige roze-witte geruite jurkje van Robin en Jonnes blauwe blouse komen ‘r op die manier niet echt uit :ermm: Ernstig corny ook met zo’n soft randje er omheen. En toch vind ik ze (uiteraard) súper schattig. Hé, ’t zijn en blijven wél mijn kids hé :biggrin: De klassenfoto’s zijn wél in kleur en ook erg leuk maar uit privacy oogpunt, plaats ik die hier maar niet.

Ik zat me ook te bedenken: dit is voor Jonne alweer de laatste schoolfoto op ’t KDV want volgend jaar rond deze tijd mag hij al naar de basisschool!

Vandaag en morgen is ’t weer zover: de jaarlijkse schoolfotos op ’t KDV worden gemaakt. Vandaag was de groep van Robin aan de beurt én werd ‘r ’n foto gemaakt van broer en zus sámen. Morgen is Jonne aan de beurt. Ben héél nieuwsgierig. Zal wel lachen worden, héél veel van die kindjes hebben nog in meer of mindere maten met de overblijfselen van de waterpokken. Zo ook natuurlijk de mijne 😉  
’t Is voor mij iig géén reden om die schoolfoto’s dan maar over te slaan. ’s Toch súpergrappig! :biggrin:

Ik was ‘r dit jaar niet bij maar wat ik ‘rvan begrepen heb, werkte Jonne tijdens de broer-zus foto iig ’n stuk beter mee dan toen hij vorig jaar  zelf moest. Groot verschil: vorig jaar was dat weer z’n eerste ontmoeting na de zomervakantie. Hij moest duidelijk weer ff wennen. En hij is uiteraard ’n jaar ouder en begrijpt daardoor ook meer.

Maargoed, we zullen zien hoe ’t morgen zal gaan. Laat ’t in hemelsnaam nog ff mooi weer zijn, vandaag hebben ze de klassenfoto’s namelijk buiten gemaakt, ’t zou leuk zijn, als dat morgen met Jonne z’n klasje ook nog kan. Hoop ook dat ze er nét zo snel zullen zijn als vorig jaar.

Zooo, ff lekker in de tuin op de loungebank, laptopje op schoot, rosétje naast me… Hmm, dramátisch, dat warme weer! 😉

Maargoed hoe is ’t gegaan? Jah, goed natuurlijk! Ik zal heel eerlijk toegeven dat er, toen ik Robin daar vanmorgen had achtergelaten, op de terugweg wel een paar tranen kwamen maar dat was zo weer over. Ik had namelijk afgesproken dat ik haar om 1 uur weer zou op komen halen. Lets face it, zóveel had ik niet te doen dus ik vond ’t een b’tje onnozel om haar daar gelijk de hele dag te laten.

Thuis aangekomen ben ik maar weer ’s op ’t internet gaan zoeken naar een geschikte baan en heb ik gebeld naar de bedrijven / uitzendbureau’s waar ik zo mijn tentakels uit had staan. Maarja, we weten ’t allemaal: écht veel werk is ‘r momenteel niet. Jah, of financiële functies en daar ben ik nou eenmaal niet voor in de wieg gelegd. Daarna ben ik nog even naar ’t winkelcentrum geweest. Ik was eigenlijk op zoek naar nog ’n paar slippertjes / zomerslofjes (lees: nep-crocs) voor Jonne omdat hij op ’t KDV nog steeds op soksloffen loopt. U snapt: niet écht lekker met dit weer.

En om iets over 1 stond ik weer bij ’t klasje van Robin. Jonne hadden ze toen al voor ’n tukkie op bed gelegd. Stiekem heb ik daar even door ’t raampje gekeken. Hij zag mij gelukkig niet maar hij lag nog niet te slapen 😉

Robin had heerlijk liggen slapen, ’n btje in de box liggen spelen, b’tje gekroeld met de juf en toen de oudere kindjes buiten aan ’t spelen waren, had zij daar nog ff lekker in de wagen gelegen. Kortom: die vond ’t allemaal wel bést.

Ik geloof dat ik ff één ding récht moet zetten. Ik ben ábsoluut niet tegen ’t feit dat mijn kinderen naar ’t KDV gaan. In tégendeel. Ik denk juist dat ’t héél goed voor ze is, onder andere op sociaal vlak. Bovendien zie ik dat Jonne het er vréselijk naar zijn zin heeft. Hij is daar ’n stúk actiever dan op de dagen dat hij bij mij thuis is. Waar ik van báál is dat Robin er nú al heen moet. Teméér omdat ik dus nog geen baan heb. Maargoed, ’t is niet anders. Heb besloten dat ik ’t voorlopig maar bij halve dagen hou, tenzij ik een solli heb of naar de tandarts moet ofzo.

Ps: ze kijkt hier wat sipjes maar dat was ze zéker niet hoor, ze liet ’t allemaal gelaten over zich heen komen.

Zoals ik al eerder aangaf: vandaag mocht Jonne op ’t KDV nog uitdelen voor z’n verjaardag. De juffen hebben daar ’n paar mooie foto’s van gemaakt. Ik heb uit privacy-oogpunt de gezichten van de andere kindjes en de juf ’n tikkie geblurd. Dat je niet denkt dat je ’n (nieuw) brilletje nodig hebt.

Zo te zien was ’t erg gezellig. Hij heeft zowáár ff z’n verjaardagsmuts opgehouden. Verbázingwekkend, hahaha!

Eén van de lieftallige dames uit zijn groep wilde ‘m graag assisteren met uitpakken van het cadeautje dat hij kreeg van het KDV.
Kortom: ondanks dat hij het er vanmorgen ábsoluut niet mee eens was, dat ik hem daar achter liet, is het volgens mij tóch een héle gezellige dag geworden.

Ohja en dan die VK update. Vanavond weer geweest. Alles was helemaal in orde. Bloeddruk 100/60 (is prima heb ik me laten vertellen) en we hebben nu voor ’t eerst ook luid en duidelijk ’t hartje door de doptone horen kloppen. Dat blijft toch wel waanzinnig hoor en ik zal je eerlijk zeggen dat ik ‘r toch wel weer verbaasd over was. Op één of andere manier “leeft” het nog niet helemaal bij mij. Ik wéét dat ik zwanger ben en ik wéét dat ik me soms wat gammel voel, dat ik geen wijntjes of biertjes kan drinken en dat incidentele peukje dat ik voorheen nog wel ’s rookte, is nu ook absoluut uit den boze. Maar heel eerlijk gezegd is het daar tot nu toe alles mee gezegd. Even voor de goeie orde, ik ben ‘r waanzínnig blij mee hoor maar ik kan niet wáchten totdat ik ’t ook daadwerkelijk ga voelen. En totdat ik weet wat ’t gaat worden, totdat ik weet dat het helemaal in orde is…. nou goed, dat duurt nou eenmaal nog ff ’n paar weekjes…

Ja nee, wees niet bang, Freubeltje cq Cashewnootje zit nog daar waar hij/zij behoort te zitten. Althans, daar ga ik vanuit. Vanavond moeten/mogen we weer naar de vk, dan zullen we ’t vanzelf wel horen.
Nee, ik bedoel de schoolfoto’s! Zó snel al!

Nah, je kan zeggen wat je wil maar als je weet hoeveel voeten ’t in de aarde heeft gehad om de foto überhaubt te maken, dan vind ik ‘m nog héél behoorlijk gelukt. Ik vind ‘m ’n stúk mooier dan de foto die wij destijds hebben laten maken voor ’t bijschrijven in mijn paspoort. Dus diepe buiging voor de fotografe 😉

Vandaag gaat hij overigens eindelijk in de klas zijn verjaardag vieren en dus ook uitdelen. Ik heb m’n fototoestel daar achtergelaten dus ik hoop dat de juffen ’n paar leuke foto’s willen maken. ’t Is blijkbaar nog stééds ff wennen voor Jonne, om terug te komen in het KDV-ritme want toen ik hem daar vanochtend achterliet, was het weer érnstig brullen. Ohwell, komt vanzelf wel weer goed, neem ik aan. Vrees dat ’t ook niet anders kan. Óf er moet vanavond een wondertje gebeuren… vind eerlijk gezegd dat we ’t wél verdienen… en ik zal onze dierbaren er écht wel van mee laten genieten dusseh…

Tot nu toe is de keiharde realiteit dat ik vanaf volgende week gewoon weer aan ’t werk ga cq moet. Jawel, ’t is me gelukt om, na dat enórme gezeik met mijn vorige werkgever, zwanger en al toch weer iets nieuws te vinden. Eigenlijk zou ik eerst ergens anders al éérder aan de slag gaan maar die kerel had ineens ’n fulltimer die hij op die plek wilde zetten en liet vervolgens nix meer van zich horen. De eikel, ik had nog wel dingen afgezegd om hém uit de brand te helpen.

Ennieweej, iets nieuws dus. Vanaf volgende week dus, gewoon weer op dinsdag, woensdag en vrijdag. Geen idee hoe ’t gaat worden, ik zie ’t allemaal wel. En omdat Jonne pas vanaf oktober ook op de dinsdag naar ’t KDV gaat, kunnen we voor komende week gelukkig weer rekenen op good old Cynthia en Juul. Daarna komen m’n ouders 1x en die week daarop mág ik niet werken omdat ik de dag daarvoor (29 september) mijn vruchtwaterpunctie krijg en dan moet je dus rust houden. Tja en wie ben ik om daar tegenin te gaan… als de dokter zegt dat je rust moet houden, dan moet je je daar aan houden, nietwaar? Wat moet dat moet nou eenmaal. 

Nou verder had ik niet zoveel… ben benieuwd hoe ’t op ’t KDV gaat 😉 Tot die tijd ga ik nog maar ff wat rust in acht nemen… kan voor die tijd volgens mij ook helemaal geen kwaad 😀

Vanmorgen moest ik dus om 9 uur met Jonne op ’t KDV zijn voor de schoolfoto. Ziek was ie gelukkig niet meer, het straalkacheltje was uitgedoofd… ehm… nou ja, áfgekoeld. Rond ’n uur of half 7 werd ie wakker (eerst al rond kwart voor 6 maar toen heb ik ‘m gelukkig nog ff terug kunnen stoppen). Blijkbaar had ie héle erge honger… op zich niet gek want de laatste 2 dagen had ie níet écht veel gegeten. Ik heb ‘m nog nooit zó snel ’n boterham naar binnen zien werken! 😉

Ik wilde graag overdag de auto hebben, zodat ik nog wat boodschappen kon doen, dus dat hield in dat we éérst Luca en Erik weg moesten brengen. Luca naar school (is aan de ándere kant van Vlaardingen, dus niet écht in de buurt) en Erik naar de metro zodat hij daarmee naar R’dam centrum kan voor z’n werk. Jaaaa, die had ook z’n eerste dagje weer.

Aangekomen bij haar school bleek Luca haar tas te zijn vergeten. Daar zat onder ándere haar lunch in, dus wel vrij essentieel. Dus wij weer terug naar huis. Hoe op tijd we de éérste x ook waren, dit zou ik écht niet meer halen als ik nog ’n x heen en weer moest rijden, dus ik stond de auto maar af aan Erik. Toen hij goed en wel de straat uit was, bleek deze keer dat míjn tas nog in de auto lag… dus belde ik hém weer, dat hij toch maar weer om moest draaien, omdat daar voor mij weer essentiële artikelen inzaten, zoals m’n portomonnee e.d. (nee, m’n sleutels had ik gelukkig in m’n zak zitten).

Aangezien de tijd lekker doortikte, ging ik daarna snel met Jonne in de buggy naar ’t KDV. Wat dat ding had, weet ik niet, maar ik kreeg ‘m niet lekker uitgeklapt. Ik was ff bang dat ie tijdens de rit vanuit Spanje in de achterbak in de verdrukking had gelegen, dat ie was verbogen en dat ik dus ’n nieuwe zou moeten aanschaffen (écht, hij zag er zó raar uit, die hele rugleuning was verbogen). Maar aangezien we tóch ff moesten wachten, heb ik ’s ff goed gekeken en na ’n tijdje kreeg ik ‘m tóch weer goed. Het bleek alleen maar dat ‘r iets klem zat en dat kon gelukkig vrij gemakkelijk worden verholpen. Phoe!

Maargoed… ik kwám dus voor de schoolfoto. Alle ouders met kinderen die op donderdag niet naar ’t KDV gingen, moesten wachten in ’n grote ruimte, die normaliter als BSO wordt gebruikt. De fotografe zat in ’n kamertje daarnaast. Wat ik niet wist, was dat je zo kon binnenlopen… en dat de rest om mij heen al geweest was. Ik zat eigenlijk nog keurig op m’n beurt te wachten.

Na ’n tijdje kwamen de leidsters van de groep van Jonne, die alle kindertjes (en dus ook Jonne) meenamen voor de klassenfoto. Ik riep dat hij nog helemaal niet voor de portretfoto was geweest maar dat kon daarná ook nog wel…. dachten we…
De groepsfoto was volgens de leidsters héél goed gelukt, er stonden géén huilende kindjes op. Gek genoeg kwam Jonne wél brullend terug maar dat kwam meer doordat hij door iemand werd teruggedragen, die hij helemaal niet kende. Ik kan merken dat hij ’n paar weken niet is geweest. Het is tóch weer allemaal ff nieuw. Maargoed, tóen nog die portretfoto. En dát zag Jonne dus hélemaal niet zitten hé. Wat we ook probeerden, hij wilde ábsoluut níet mee om daar lekker op een bankje te gaan zitten, zodat de foto kon worden genomen. In plaats dáárvan zette hij ’t enórm op ’n brullen! Uiteindelijk, toen ik ’t al bijna wilde opgeven, hebben we ’t maar zó gedaan dat hij bij mij op het puntje van m’n schoot kwam zitten. (zo doen ze dat vaak bij héle kleintjes) Zo kon ze de foto dan toch éindelijk nemen. Uiteraard zónder mij erbij hé. Ben érg nieuwsgierig naar ’t eindresultaat. Moet zeggen dat ik al ff op ’t schermpje van haar camera heb mogen kijken en dat zag ‘r héél behoorlijk uit. Mooier dan de pasfoto die wij ’n paar weken geleden hebben laten maken. Hulde hulde voor ’t geduld van de fotografe.

Vanavond ben ik ’n tijd bezig geweest met de traktatie van Jonne voor op ’t KDV. Eigenlijk zou hij dat morgen gaan doen, maar omdat ik niet zéker wist of hij wel beter zou zijn (en of ik ’t wel allemaal áf zou krijgen), heb ik ’t naar a.s. woensdag verplaatst. Ik moet eerlijk zeggen dat ik bést blij ben met de traktatie. Ik wás in éérste instantie van plan om deze en deze te gaan maken. Ik heb ’t bouwpakket ook besteld. Maar toen ik ’t binnen kreeg, vond ik het toch wel ’n ontzéttend gefreubel, zagen ze ‘r in ’t eggie toch ’n stuk minder leuk uit en de taartpunten (dus de doosjes waar je dan de traktatie indoet) zijn wel héél erg klein.

Dus besloot ik om iets ánders te doen en dít is ’t uiteindelijke resultaat (geloof me, dit was óók een gefreubel hoor!) 

Zie hier ’n uitdeelzakje van Bumba. Daarin zit ’n ontbijtkoekje, een doosje rozijntjes, een roltong-toetertje van Bumba én last but nog least: een heule kekke badeend! 😉 Aan ’t tasje hangt ’n kaartje met ’n foto van Jonne met daarop de volgende tekst: “Hieperdepiep Hoera!!! Sinds 18 augustus is Jonne 2 jaar. Alleen toen waren we lekker op vakantie, daarom trakteert hij vandaag!”
Zo’n kaartje is ter verduidelijking. Volgens mij krijgen ze dat zakje nl niet in één x ofzo… of wordt ’t ook wel gedeeltelijk in ’t mandje gedaan, waar de slaapspulletjes en de reserve kleding inzitten (that reminds me dat ik nog ’s moet kijken of Jonne nog dingetjes in z’n mandje heeft zitten, die ik mee moet nemen) zodat de ouders het dan mee naar huis kunnen nemen. Dan is ’t, lijkt mij, tóch wel leuk/handig, als ze weten van wie ze ’t gekregen hebben, niet waar?

Pfff, ik vond ’t nog niet gemakkelijk om te bedenken wat ik er allemaal in kon doen. In zijn groep zitten namelijk ook nog best ’n aantal hele kleintjes (die dus nog niet alles mogen) of kindjes die van hun ouders nog geen snoepgoed mogen enzo. Nah, vind dit wel ’n leuke middenweg. Heb lang zitten denken maar toevallig las ik laatst in één van de bladen (dénk de Viva Mama) over ’n badspeeltje en dat vond ik wel ’n leuk idee. Voor de juffen heb ik overigens ‘n zakje lekkere chocolaatjes. Weet nog niet wat de gebruikelijke “juffen-gift” is maar ik vind dit wel ff best zo.

Jonne’s vaderdagcadeau

Gisteren is ie dus voor ’t eerst naar ’t KDV geweest. Bij aankomst (z’n sloffen gingen niet aan, bleek dat ik ’n maat te klein had gekocht. Meneer heeft tegenwoordig al maat 22!) ging hij (op z’n sokken dan maar) gelijk de boel verkennen. Maar toen hij doorkreeg dat ik wegging, was ’t natuurlijk ff brullen. Dat ben ik inmiddels wel gewend dus daar schrik ik niet meer van. Over ’t algemeen is dat zó over.

Even later heb ik nog ff ’n paar goeie sloffen gebracht maar die scheen hij steeds uit te schoppen (héé, dát herken ik, dat gebeurt thuis ook steeds) dus morgen gaan we ’t maar ’s met de soksloffen proberen. Jaaa, we hebben ze in álle soorten en maten! (maar ’t liefst loopt ie op z’n blote voeten… ook dát is herkenbaar, dat heb ik ook!)

En da’s dan bést gek, dan zit je thuis… want ik heb deze week nog vakantie…voelt tóch ’n btje alsof je aan ’t spijbelen bent en je zit toch met je oren gespitst, alsof hij ligt te slapen en niet toevallig wakker wordt. Maargoed, ’t was ’n lekker dagje en ik heb stiekem ook nog wat uurtjes gepikt die me de nacht daarvoor ontnomen waren.

Bij het ophalen vertelde de leidsters gelijk dat álles was goed gegaan. (Wát ’n verschil, bij de vorige gastmoeder moest ik alles maar vragen en dan nóg kreeg ik maar mondjesmaat informatie) Hij had héérlijk gegeten, ’s ochtends nog ff lekker geslapen (ja vind je ’t gék met zó’n nacht ervoor!) (waardoor hij weliswaar niet naar buiten was geweest) Hij had alleen nix willen drinken. Alles duwde ie van zich af. Oh… tja, goh… ik denk dan, als je dorst krijgt, merken we ’t vanzélf wel! 😉 Ik maak me ‘r niet zo druk om hoor, hij krijgt genoeg vocht binnen. Morgen gaat ie weer. Desnoods dat ik maar ’n flesje en/of beker meegeef maar eigenlijk vind ik dat ’n b’tje onzin. Hij leert ’t écht wel. Tóch?

Vandaag héérlijk samen uitgeslapen tot ’n uur of 12. En na ’t badderen nog ff op stap geweest. Eindelijk eindelijk eindelijk heb ik wantjes voor ‘m gevonden. Jah, of ’t zin heeft, is de vraag, hij houdt ze nl toch niet aan 🙁 Nét als met ’n muts! Die trekt ie ook constant van z’n hoofd af. Jaaaa, zoonlief heeft ’n eigen willetje… stápelgék word je ‘rvan! 😉 (géintjuhhh!)