Eindelijk waren we weer ’s in mijn favoriete stadje. Want naar mijn idee is ‘r geen betere plaats waar je kan zijn op Koninginnedag dan in Amsterdam. Nee, we waren niet met de trein maar gewoon met de auto. Aan de rand van de stad geparkeerd en verder lekker lopen. En natuurlijk was ’t druk. Maar niet té druk. En de sfeer was zó gezellig en gemoedelijk! Daarbij was ’t weer wonder boven wonder ook héérlijk! Zodra we de stad binnenreden, brak de zon door. Lekker met z’n 2en naar mijn voormalig stamkroegje. Waar nog steeds dezelfde barman staat als altijd en waar we, zelfs na zó’n lange tijd, een warm welkom en ’n biertje kregen aangeboden. My god, wat hadden wij aan ’t eind van de dag moeie voeten maar wat was ’t weer leuk!

Vóór de kroeg hadden ze, net als altijd op Koninginnedag, ’n podium met allerlei bandjes. En in ’t publiek zag ik haar… een prachtig meisje van ’n jaar of 2, op de nek van papa of mama (dat kon ik niet goed zien) met ’n schitterende hoed, ’n dikke sjaal  en ’n prachtig kleurig (peruaans?) vest. Met d’r tuttefrut in d’r handen, genietend van het uitzicht en de muziek. Ik was in één klap stráálverliefd en zag gelijk ons eigen mooie meisje zó zitten, volgend jaar ofzo. Helaas is de foto niet zo duidelijk want ze stond bést ’n eind weg maar toch… soooo cute!!!

En onze eigen kindjes? die gingen met opa en oma hier nog even ’t centrum in. Maar daar was ’t zó druk, dat ze ’t al snel zat waren. Toch hebben ook zíj ’t vreselijk naar hun zin gehad!

Ik zeg: volgend jaar weer!!!

Vanmiddag vatte ik ’t plan op om de kinderen ietsje eerder uit ’t KDV te halen. Jonne roept al dágen, zoniet wéken dat hij naar ’t strand wil. En zoals vélen van jullie hebben kunnen constateren, ’t was vandaag práchtig mooi weer dus jah… vamos a la playa! La playa de Verduna… oftwel…op naar het strand van Kijkduin!

En zo at Robin schelpjes, gooide Jonne samen met ’n leeftijdsgenootje stenen in ’t water, rende hij weg voor de opkomende golven en “dineerden” wij op ’t strand bij ’t dichtstbijzijnde strandtentje. Het was hélemaal leuk! Moeten we váker doen! Maarja, de vooruitzichten zijn niet écht geweldig… da’s dan wel weer jammer…

…dat ze op mij lijkt… 😉 al is dit nou nét ff niet de meest gelijkende foto… maar kon ff zo snel geen andere vinden… geloof me, ’t is wél zo! Echt op ’t bizarre af. En da’s ook niet zo gek, ’t is ook mijn meisje! 😉

Afgelopen zaterdag was oma “dierentuin” jarig. Maar aangezien opa en oma nog steeds in ’t zuiden van Europa bivakkeren, hebben we telefonisch maar even héél hard voor haar gezongen. Nog van hárte hoor!!

En wat doet iedereen met ’n tuintje, zodra ’t mooier weer wordt? Pcs, de boel ’n btje schoonspuiten, opknappen enz enz! Zo ook wij… ehm, nou ja, wij… Erik en Luca deden ’t schoonmaakwerk en ik deed de moral support, hield de kids een beetje in de gaten en zorgde voor de sfeerplaatjes achteraf. Overigens wel grappig om ’t zo door de jaren heen te zien, vind ik… zie hier de beelden van 2008 en 2009.

Vandaag was ’n mooi dagje. Aan ’t eind van de ochtend kwamen m’n ouders weer ’s langs. En terwijl oma met Jonne “stokken ging zoeken” (of zoiets) gingen opa, Robin en ik naar de kapper want met náme Robin was wel toe aan ’n knipbeurt. Nou en dat vónd ze leuk! NOT! In eerste instantie keek ze nog wel nieuwsgierig om zich heen. En dat Nijntje werd opgezet, vond ze ook nog wel leuk maar toen ‘r ineens ’n wildvreemde dame met ’n plantenspuit haar háár nat ging maken en ‘r ook nog aan ging zitten frunniken, was de lol er héél snel af en zette ze ’t op ’n brullen. Ohwell, ze waren snel klaar, zoveel is ‘r niet vanaf gegaan. Hoefde ook niet, er moest alleen ff ’n modelletje in worden geknipt. En da’s geluk. Leuke kapsalon overigens! Bij de koffie kregen we ’n gelukskoekje waarop stond dat we ’n gratis set van hun haarproduct hadden gewonnen! Nah, wat leuk!! Hartstikke bedankt! Overigens vond ik ’t niet alleen dáárom leuk hoor, ’t ziet ‘r gewoon hártstikke grappig uit, ze hebben voor de wat oudere kinderen héle stoere auto’tjes om in te zitten terwijl ze geknipt worden dus ik ga ervan uit, dat Jonne dit ook héél leuk gaat vinden. En voor de prijs hoef je ’t ook niet te laten! Dus daar gaan we zéker nog ’n x heen! Thx voor de tip, Maartje!

Voorts hadden we nog ’n héle mooie meevaller. Ik hou al ’n tijdje deze site in de gaten. Van de zomer gaan we met z’n állen naar het Meer van Annecy maar stiekem zou ik toch ook best ’s met z’n vieren weg willen… maarja, ’t mag weer níet te veel kosten hé… Nou had ik gezien dat ze voor Italië ’n leuke aanbieding hadden dus daar heb ik vlák voor sluitingstijd op geboden. Uiteindelijk bleek ik de hoogste bieder en nu zitten we binnenkort voor € 210,-  2 weken op ’n camping aan ’t Gardameer! Ik ben ’n blij mens, lijkt me hélemaal gewéldig!

Overigens moet ik binnenkort weer ’s wat baby cq dreumesfoto’s van mezelf inscannen want ’t is werkelijk té bizar hoeveel Robin op mij lijkt! Echt zó grappig! Ohja, sinds ’n paar dagen is haar linker onderkies door (en met d’r rechter onderkies kan dat élk moment gebeuren) dus ik moet ook ’t plaatje hiernaast ’s ff aanpassen.

Wellicht is ’n bezoek aan de kapper niet zo’n overbodige luxe… Morgen maar ’s kijken…

*hiervan

Vanmiddag nam ik nietsvermoedend zo’n héél simpel ijsje. Je weet wel, zo’n langwerpig zakje met zoete meuk. 50 cent per 10 bij zijn baas. Dochterlief schuifelde langs en kreeg ’n hapje… En vanaf dát moment was ik m’n ijsje kwijt! Ze vond ’t zó lekker!!! Jah dúh! Toen ik ‘m even uit haar handen… ehm… griste, om een stukje van het plastic af te knippen, zodat ’t eten gemakkelijker ging: KRIJSEN! Ai ai ai! Zo ook toen ze haar zin niet kreeg omdat Jonne het verfdoosje niet met haar wilde delen. Jah, ze mocht de krijtjes wel van ‘m maar díe wilde ze niet. Achja… er zit ’n kop op… zullen we maar zeggen. Over ’t algemeen kan ik ‘r wel om lachen 😉 Ze kunnen namelijk ook wel héél lief met/naast elkaar spelen.

Overigens waren we vanmorgen (voor Jonne voor de laatste keer) bij het consternatie consultatiebureau. Dat zelfde consultatiebureau dat hem de vorige keer naar de oogarts stuurde omdat ze dachten dat ie een lui oog zou ontwikkelen. Nou goed, we weten hoe dát is afgelopen, allemaal onzin dus. Vandaag kreeg hij daar z’n laatste prik. En, held als hij is, hij gaf geen kík! Robin daarentegen schreeuwde de hele boel bij elkaar!!! Maargoed, die kreeg ‘r ook 2, ’t arme kind.

Ohwell, dat hebben we ook voolopig weer gehad 😉

Wij combineren Hema-gympies met heuse Nikes! Die laatste vergoeilijk ik met het feit dat ’t echt nog niet gemakkelijk is om een paar goeie schoenen maat 19 aan te schaffen. Het beperkte aanbod dat er is, is over het algemeen véél te breed of gewoon niezomooi. Jah of ik heb ze gewoon niet gevonden. Ik vond deze ook wel erg kewl 😉

– Posted using MobyPicture.com

En dat deed ze… en dat doet ze nóg! Al ’n tijdje langs de bank, de box, de tafel- en de stoelpoten maar sinds anderhalve week óók los. Eerst héél voorzichtig een paar wankele stapjes van papa naar mama (of grote broer cq zussen…) maar de afstanden worden inmiddels steeds groter. Jah, niet dat ik ‘r al wil opgeven voor de avondvierdaagse hoor, dát nog nét ff niet. Maar van de woonkamer naar de keuken gaat al héél goed.

Natuurlijk moest Jonne ook ff laten zien dat hij ook (al??) heel goed kan lopen, hihi. Maar hij heeft ook iets nieuws: hij heeft EINDELIJK z’n fiets ontdekt. ’t Lijkt z’n moeder wel! Afgelopen zomer heeft hij voor z’n 3e verjaardag ’n mooie fiets gekregen maar sinds die tijd had ie ‘r eigenlijk nog niet opgezeten. Ligt ook aan ons hoor, we hadden ’t meer moeten stimuleren. Maar vorige week hebben we ‘m maar ’s vanuit de kelder in de tuin gezet (die fiets dus hé, dat je niet denkt dat we Jonne uit de kelder hebben gehaald ofzo;-)) en hij, Jonne dus, vindt ’t hélemaal leuk! De fiets zélf ook wel, denk ik. Eindelijk aandacht 😉

Net als ik! Want ná m’n moederstuur heb ik nu óók de nieuwe bekleding voor Robin d’r stoeltje en windscherm binnen en ik vind ‘m hélemaal leuk! Vandaag heb ik ook nog ff ’n adapter gekocht zodat beide stoeltjes ook op Erik z’n fiets kunnen. Maarja, tegen de tijd dat dát ‘r op zat, was het rond ’n uur of 5 en ben ik maar aan ’t eten begonnen. ’t Weer was toch ook niet echt fantastisch.

Gisteren overigens wél. Toen waren we bij vriendinnetje Gonda en fam op visite. Vorig jaar waren ze dus bij ons op kraamvisite. De laatste x dat ik bij hén was, was ik ook op kraamvisite.. alleen is dat wél inmiddels al… ehm… 10 jaar geleden! Erg hé? 😉 Ennieweej, wij vonden ’t erg gezellig om weer ’s bij te kletsen! En volgens mij hebben de kids zich ook goed vermaakt. Luca was ook mee en heeft heerlijk gespeeld met Gonda d’r dochter Barbara (die dochter waarvoor ik destijds op kraamvisite kwam ;-)).

Over Luca gesproken: Vorige week zaterdag vierden we haar 12e verjaardag. En om nog even op de fietsen terug te komen: ze heeft een prachtig mooie nieuwe fiets gekregen. Dat bracht haar zus Romana ertoe om ook een nieuwe fiets aan te schaffen. Hopelijk gaat déze langer mee dan die vorige 2!!! 😉

Jah, we zijn zelfs zó fanatiek (noujah… ehm… ) dat we ’n fietsdrager hebben gekocht voor achterop de auto. Zodat we ze van de zomer eventueel mee kunnen nemen op vakantie. Of om sowieso ’s ff ergens anders te gaan fietsen dan in deze omgeving. Jaja, ’t wórdt nog wel ’s wat met ons! Had me dit zo’n 5 (of misschien wel 3) jaar geleden voorspeld en ik had je voor gék verklaard! En wellicht kom ik ‘r nog wel vréselijk op terug. Maar nú lijkt ’t me juist wel leuk om met m’n kindjes ’n stuk te gaan fietsen! (hóe ’n mens kan veranderen!!!)

Verder is Jonne héél erg bezig met cijfers en letters. Elk cijfer dat hij ergens tegen komt, moet worden benoemd. En wat ie hélemaal stoer vindt, is dat ie z’n naam kan typen op de computer. Hij weet stééds meer letters te herkennen op het toetsenbord. Ik voorzie dat hij éérder kan typen dan schrijven!;-) Tijdens de Paaslunch had hij ook nog ’n práchtige opmerking die ik niet wil vergeten en dus hier wil vermelden. Hij is momenteel weer gruwelijk verkouden en heeft bij het niezen weer GIGÁNTISCHE snóttebellen. Zo ook tijdens die brunch. Blijkbaar vond hij ’t zelf wel okay, getuige de opmerking “ik vind snot met een boterham héél erg lekker, papa!” 😉

Oh en via Marktplaats heb ik nog een 2e meegroeistoel op de kop getikt “vóh wèinug!” Leek me wel handig, nu heb ik voor beide kids dezelfde meegroeistoel. Die gaan voorlopig nog wel ff mee. Zit ‘r alleen wél aan te denken om ze nog ’s ff ’n kek kleurtje te geven want op zich zijn ze best wel heul erg saai… Nah, dát zien we nog wel.

Nou goed, iedereen is weer op de hoogte! 😉