Vandaag ben ik samen met vriendinnetje Esther naar de opening van de studio van dierbare webvriend Aad Meijer geweest. We hadden ’n enórme bos zonnebloemen voor ‘m meegenomen. In de fotostudio moet ’t vaak, op ’n paar lampen na, erg donker zijn. Maar wij vonden dat hij en zijn vrouw (en dochter Zoë natuurlijk ook) wel wat zonnestralen in hun leven verdienen (héél verhaal, als je ’t weten wil moet je maar naar z’n eigen site gaan).

Naast Aad kwamen we nog ándere bekenden tegen zoals Palisa en zijn wederhelft. En ook Peetje was daar met manlief, dochter en bolle buik.

Zie hier de bolle buiken-parade van Esther en Peetje. Helaas kon ik niet meer foto’s maken omdat de batterijen weer ’s op waren. (of misschien durfde ik niet, met al die échte fotografen die daar rondliepen ;-)) Als je meer wil zien, moet je maar ff bij haar of bij haar kijken en wellicht dat ‘r bij Aad zelf ook nog wel foto’s op de site komen te staan. Het was ’n mooie gezellige middag. Aad jaagt hiermee z’n droom na en da’s toch geweldig als je van je hobby je beroep kan maken. Ik wens ‘m héél veel geluk en plezier.

Moest vanmiddag voordat ik wegging overigens nog erg lachen (zit ’t nét via de Hyves aan haar te vertellen). Jonne werd tijdens z’n middagslaapje helemaal huilend wakker. Erik wilde ‘m eigenlijk alweer mee naar beneden nemen terwijl hij ‘r pas ’n uurtje in lag. Dus ik pakte ‘m op, kalmeerde ‘m een beetje en fluisterde:

• bejje nog een beetje moe?
• hij terugfluisterend jaahaa
• ik fluisterend moet mama je dan maar weer ff in bed leggen zodat je nog ff verder kan slapen?
• hij weer fluisterend jaahaa verder sápuh!

Dat klonk zó schattig, dat terugfluisteren. En inderdaad, ik heb ‘m teruggelegd en meneer heeft vrolijk nog ’n paar uurtjes verder geslapen. Lekker hoor.

Rond ’n uur of half 6 was ik weer thuis, alwaar mijn mannen een lekkere pyama-dag hadden gehouden. Na ’t eten zijn ze nog ff lekker samen in bad geweest. Gelukkig had ik daar weer batterijen voor m’n fototoestel.

Zoals ik al eerder aangaf: vandaag mocht Jonne op ’t KDV nog uitdelen voor z’n verjaardag. De juffen hebben daar ’n paar mooie foto’s van gemaakt. Ik heb uit privacy-oogpunt de gezichten van de andere kindjes en de juf ’n tikkie geblurd. Dat je niet denkt dat je ’n (nieuw) brilletje nodig hebt.

Zo te zien was ’t erg gezellig. Hij heeft zowáár ff z’n verjaardagsmuts opgehouden. Verbázingwekkend, hahaha!

Eén van de lieftallige dames uit zijn groep wilde ‘m graag assisteren met uitpakken van het cadeautje dat hij kreeg van het KDV.
Kortom: ondanks dat hij het er vanmorgen ábsoluut niet mee eens was, dat ik hem daar achter liet, is het volgens mij tóch een héle gezellige dag geworden.

Ohja en dan die VK update. Vanavond weer geweest. Alles was helemaal in orde. Bloeddruk 100/60 (is prima heb ik me laten vertellen) en we hebben nu voor ’t eerst ook luid en duidelijk ’t hartje door de doptone horen kloppen. Dat blijft toch wel waanzinnig hoor en ik zal je eerlijk zeggen dat ik ‘r toch wel weer verbaasd over was. Op één of andere manier “leeft” het nog niet helemaal bij mij. Ik wéét dat ik zwanger ben en ik wéét dat ik me soms wat gammel voel, dat ik geen wijntjes of biertjes kan drinken en dat incidentele peukje dat ik voorheen nog wel ’s rookte, is nu ook absoluut uit den boze. Maar heel eerlijk gezegd is het daar tot nu toe alles mee gezegd. Even voor de goeie orde, ik ben ‘r waanzínnig blij mee hoor maar ik kan niet wáchten totdat ik ’t ook daadwerkelijk ga voelen. En totdat ik weet wat ’t gaat worden, totdat ik weet dat het helemaal in orde is…. nou goed, dat duurt nou eenmaal nog ff ’n paar weekjes…

Ja nee, wees niet bang, Freubeltje cq Cashewnootje zit nog daar waar hij/zij behoort te zitten. Althans, daar ga ik vanuit. Vanavond moeten/mogen we weer naar de vk, dan zullen we ’t vanzelf wel horen.
Nee, ik bedoel de schoolfoto’s! Zó snel al!

Nah, je kan zeggen wat je wil maar als je weet hoeveel voeten ’t in de aarde heeft gehad om de foto überhaubt te maken, dan vind ik ‘m nog héél behoorlijk gelukt. Ik vind ‘m ’n stúk mooier dan de foto die wij destijds hebben laten maken voor ’t bijschrijven in mijn paspoort. Dus diepe buiging voor de fotografe 😉

Vandaag gaat hij overigens eindelijk in de klas zijn verjaardag vieren en dus ook uitdelen. Ik heb m’n fototoestel daar achtergelaten dus ik hoop dat de juffen ’n paar leuke foto’s willen maken. ’t Is blijkbaar nog stééds ff wennen voor Jonne, om terug te komen in het KDV-ritme want toen ik hem daar vanochtend achterliet, was het weer érnstig brullen. Ohwell, komt vanzelf wel weer goed, neem ik aan. Vrees dat ’t ook niet anders kan. Óf er moet vanavond een wondertje gebeuren… vind eerlijk gezegd dat we ’t wél verdienen… en ik zal onze dierbaren er écht wel van mee laten genieten dusseh…

Tot nu toe is de keiharde realiteit dat ik vanaf volgende week gewoon weer aan ’t werk ga cq moet. Jawel, ’t is me gelukt om, na dat enórme gezeik met mijn vorige werkgever, zwanger en al toch weer iets nieuws te vinden. Eigenlijk zou ik eerst ergens anders al éérder aan de slag gaan maar die kerel had ineens ’n fulltimer die hij op die plek wilde zetten en liet vervolgens nix meer van zich horen. De eikel, ik had nog wel dingen afgezegd om hém uit de brand te helpen.

Ennieweej, iets nieuws dus. Vanaf volgende week dus, gewoon weer op dinsdag, woensdag en vrijdag. Geen idee hoe ’t gaat worden, ik zie ’t allemaal wel. En omdat Jonne pas vanaf oktober ook op de dinsdag naar ’t KDV gaat, kunnen we voor komende week gelukkig weer rekenen op good old Cynthia en Juul. Daarna komen m’n ouders 1x en die week daarop mág ik niet werken omdat ik de dag daarvoor (29 september) mijn vruchtwaterpunctie krijg en dan moet je dus rust houden. Tja en wie ben ik om daar tegenin te gaan… als de dokter zegt dat je rust moet houden, dan moet je je daar aan houden, nietwaar? Wat moet dat moet nou eenmaal. 

Nou verder had ik niet zoveel… ben benieuwd hoe ’t op ’t KDV gaat 😉 Tot die tijd ga ik nog maar ff wat rust in acht nemen… kan voor die tijd volgens mij ook helemaal geen kwaad 😀

We hebben ’n héérlijke dag gehad. Vanmorgen nog ’n b’tje aangerommeld. Erik mocht uitslapen (mag ik altijd op zaterdag, hij op zondag) en Jonne en ik zaten vanaf ’n uur of 7, half 8 beneden. Zoals je in ’t logje hieronder kan zien, besteeg ie gelijk z’n nieuwe fietsje.

Rond kwart over 10 heb ik ‘m weer op bed gelegd. Hij lag zó op de bank te dweilen, dat me ’t géén overbodige luxe leek. Dat klopt, in no time lag hij weer héérlijk te slapen. In de tussentijd hebben Erik en ik hier nog ff geruimd, de slingers opgehangen (remind me: nooit meer van die crèpp-papieren slingers, waardeloze dingen, véél te slap!) en de ballonnen opgeblazen. Rond 1 uur heb ik Jonne weer wakker gemaakt en zijn we alle 3 nog ff héérlijk in bad geweest.

Vanaf 2 uur kwam de visite. Het was ’n lekker huis vol. Jonne heeft allemaal schitterende cadeau’s gekregen zoals auto’tjes die je van ’n baantje af kan laten rijden, Duplo, zo’n Magic tekenbord, nóg meer auto’tjes, keukenspulletjes, een prachtig boek van Dikkie Dik… nou ben ik vast e.e.a. vergeten… hij is ook zó gruwelijk verwend!

Eén van de vele cadeau’s was deze prachtige groene mini-fauteuil!

Het taartmomentje was overigens weer erg grappig. Hij verbrandde wél bijna z’n vingers aan ’t kaarsje, dat was dan weer minder maar kwam daardoor met z’n hand in de slagroom terecht en wist niet zo goed wat ie daarmee aanmoest. Met ’t uitblazen van de kaarsen werd hij overigens vakkundig terzijde gestaan door zijn lieftállige assistente Juul.

Om ’n uur of 8 heb ik ‘m op bed gelegd en wederom was ie vertrokken zodra hij zijn kussen raakte. We hebben echt ’n gezellig dagje gehad. De mensen die ‘r waren: harstikke bedankt voor alles! En de mensen die ik wel had uitgenodigd maar ‘r door omstandigheden níet bij konden zijn, hoop ik stuk voor stuk toch snel weer ’s te zien. Dikke kus van ons!

Dit zat ‘r dus in ’t pakket! ’n Heuse Bumba driewieler. Hij heeft ‘r vanmorgen alweer erg veel opgezeten en goede pogingen ondernomen om daadwerkelijk te fietsen. Maargoed, de ruimte is hier natuurlijk enigszins beperkt.

Inmiddels ligt ie weer ff in bed voor ’n tukkie zodat wij de kamer kunnen gaan versieren. Nog genoeg te doen dus. Ik zal er morgen of overmorgen verslag van doen.

Vandaag gaan we Jonne’s verjaardag vieren. De mensen die met de auto komen, raad ik overigens aan om ’n straatje verder te parkeren omdat ’t momenteel bij ons op het pleintje gruwelijk druk is (incl. 2 schilders-containers). Maar áls je ‘r dan bent, heb ik wél wat lekkers voor je 😉 

(no worries Hannah, ik bewaar wel wat voor je)

Wekenlang stond ie ‘r al… in de gang… ’n grote doos, ingepakt in geel Bart Smit-papier. Hij had er geen aandacht voor, hij kéék ‘r niet eens naar. Tot vanmiddag…

Jonne zat in z’n nieuwe autostoeltje dat we ook ff tijdelijk in de gang hadden gezet. Ik was in de keuken de boodschappen aan ’t opruimen. Erik had nét de auto ff weggezet. Toen hij weer binnenkwam, riep hij me dat ik ff moest komen kijken… 

Tjah… dus toen moesten papa en Jonne ’t kado maar in elkaar gaan zetten…

Ik heb alleen nog géén foto van ’t eindresultaat… dát komt morgen wel.

Nou héhé, ik heb eindelijk ’n selectie van de vakantiefoto’s gemaakt. Mocht je ze willen zien, dan kan je hier kijken. Je kan ook vanaf hier doorbladeren. Jah, ’t zijn ‘r idd wél veel… en ’t zijn ze niet eens allemaal!!! Er staat nog niet overal ’n tekstje onder maar dat komt nog wel. Wellicht dat ik nog ff ’n permanente link in de bovenbalk ga maken… maar ik ga nu ’n tukkie doen!

Vanmorgen moest ik dus om 9 uur met Jonne op ’t KDV zijn voor de schoolfoto. Ziek was ie gelukkig niet meer, het straalkacheltje was uitgedoofd… ehm… nou ja, áfgekoeld. Rond ’n uur of half 7 werd ie wakker (eerst al rond kwart voor 6 maar toen heb ik ‘m gelukkig nog ff terug kunnen stoppen). Blijkbaar had ie héle erge honger… op zich niet gek want de laatste 2 dagen had ie níet écht veel gegeten. Ik heb ‘m nog nooit zó snel ’n boterham naar binnen zien werken! 😉

Ik wilde graag overdag de auto hebben, zodat ik nog wat boodschappen kon doen, dus dat hield in dat we éérst Luca en Erik weg moesten brengen. Luca naar school (is aan de ándere kant van Vlaardingen, dus niet écht in de buurt) en Erik naar de metro zodat hij daarmee naar R’dam centrum kan voor z’n werk. Jaaaa, die had ook z’n eerste dagje weer.

Aangekomen bij haar school bleek Luca haar tas te zijn vergeten. Daar zat onder ándere haar lunch in, dus wel vrij essentieel. Dus wij weer terug naar huis. Hoe op tijd we de éérste x ook waren, dit zou ik écht niet meer halen als ik nog ’n x heen en weer moest rijden, dus ik stond de auto maar af aan Erik. Toen hij goed en wel de straat uit was, bleek deze keer dat míjn tas nog in de auto lag… dus belde ik hém weer, dat hij toch maar weer om moest draaien, omdat daar voor mij weer essentiële artikelen inzaten, zoals m’n portomonnee e.d. (nee, m’n sleutels had ik gelukkig in m’n zak zitten).

Aangezien de tijd lekker doortikte, ging ik daarna snel met Jonne in de buggy naar ’t KDV. Wat dat ding had, weet ik niet, maar ik kreeg ‘m niet lekker uitgeklapt. Ik was ff bang dat ie tijdens de rit vanuit Spanje in de achterbak in de verdrukking had gelegen, dat ie was verbogen en dat ik dus ’n nieuwe zou moeten aanschaffen (écht, hij zag er zó raar uit, die hele rugleuning was verbogen). Maar aangezien we tóch ff moesten wachten, heb ik ’s ff goed gekeken en na ’n tijdje kreeg ik ‘m tóch weer goed. Het bleek alleen maar dat ‘r iets klem zat en dat kon gelukkig vrij gemakkelijk worden verholpen. Phoe!

Maargoed… ik kwám dus voor de schoolfoto. Alle ouders met kinderen die op donderdag niet naar ’t KDV gingen, moesten wachten in ’n grote ruimte, die normaliter als BSO wordt gebruikt. De fotografe zat in ’n kamertje daarnaast. Wat ik niet wist, was dat je zo kon binnenlopen… en dat de rest om mij heen al geweest was. Ik zat eigenlijk nog keurig op m’n beurt te wachten.

Na ’n tijdje kwamen de leidsters van de groep van Jonne, die alle kindertjes (en dus ook Jonne) meenamen voor de klassenfoto. Ik riep dat hij nog helemaal niet voor de portretfoto was geweest maar dat kon daarná ook nog wel…. dachten we…
De groepsfoto was volgens de leidsters héél goed gelukt, er stonden géén huilende kindjes op. Gek genoeg kwam Jonne wél brullend terug maar dat kwam meer doordat hij door iemand werd teruggedragen, die hij helemaal niet kende. Ik kan merken dat hij ’n paar weken niet is geweest. Het is tóch weer allemaal ff nieuw. Maargoed, tóen nog die portretfoto. En dát zag Jonne dus hélemaal niet zitten hé. Wat we ook probeerden, hij wilde ábsoluut níet mee om daar lekker op een bankje te gaan zitten, zodat de foto kon worden genomen. In plaats dáárvan zette hij ’t enórm op ’n brullen! Uiteindelijk, toen ik ’t al bijna wilde opgeven, hebben we ’t maar zó gedaan dat hij bij mij op het puntje van m’n schoot kwam zitten. (zo doen ze dat vaak bij héle kleintjes) Zo kon ze de foto dan toch éindelijk nemen. Uiteraard zónder mij erbij hé. Ben érg nieuwsgierig naar ’t eindresultaat. Moet zeggen dat ik al ff op ’t schermpje van haar camera heb mogen kijken en dat zag ‘r héél behoorlijk uit. Mooier dan de pasfoto die wij ’n paar weken geleden hebben laten maken. Hulde hulde voor ’t geduld van de fotografe.

Vanavond ben ik ’n tijd bezig geweest met de traktatie van Jonne voor op ’t KDV. Eigenlijk zou hij dat morgen gaan doen, maar omdat ik niet zéker wist of hij wel beter zou zijn (en of ik ’t wel allemaal áf zou krijgen), heb ik ’t naar a.s. woensdag verplaatst. Ik moet eerlijk zeggen dat ik bést blij ben met de traktatie. Ik wás in éérste instantie van plan om deze en deze te gaan maken. Ik heb ’t bouwpakket ook besteld. Maar toen ik ’t binnen kreeg, vond ik het toch wel ’n ontzéttend gefreubel, zagen ze ‘r in ’t eggie toch ’n stuk minder leuk uit en de taartpunten (dus de doosjes waar je dan de traktatie indoet) zijn wel héél erg klein.

Dus besloot ik om iets ánders te doen en dít is ’t uiteindelijke resultaat (geloof me, dit was óók een gefreubel hoor!) 

Zie hier ’n uitdeelzakje van Bumba. Daarin zit ’n ontbijtkoekje, een doosje rozijntjes, een roltong-toetertje van Bumba én last but nog least: een heule kekke badeend! 😉 Aan ’t tasje hangt ’n kaartje met ’n foto van Jonne met daarop de volgende tekst: “Hieperdepiep Hoera!!! Sinds 18 augustus is Jonne 2 jaar. Alleen toen waren we lekker op vakantie, daarom trakteert hij vandaag!”
Zo’n kaartje is ter verduidelijking. Volgens mij krijgen ze dat zakje nl niet in één x ofzo… of wordt ’t ook wel gedeeltelijk in ’t mandje gedaan, waar de slaapspulletjes en de reserve kleding inzitten (that reminds me dat ik nog ’s moet kijken of Jonne nog dingetjes in z’n mandje heeft zitten, die ik mee moet nemen) zodat de ouders het dan mee naar huis kunnen nemen. Dan is ’t, lijkt mij, tóch wel leuk/handig, als ze weten van wie ze ’t gekregen hebben, niet waar?

Pfff, ik vond ’t nog niet gemakkelijk om te bedenken wat ik er allemaal in kon doen. In zijn groep zitten namelijk ook nog best ’n aantal hele kleintjes (die dus nog niet alles mogen) of kindjes die van hun ouders nog geen snoepgoed mogen enzo. Nah, vind dit wel ’n leuke middenweg. Heb lang zitten denken maar toevallig las ik laatst in één van de bladen (dénk de Viva Mama) over ’n badspeeltje en dat vond ik wel ’n leuk idee. Voor de juffen heb ik overigens ‘n zakje lekkere chocolaatjes. Weet nog niet wat de gebruikelijke “juffen-gift” is maar ik vind dit wel ff best zo.