Ja ehm, eigenlijk alweer ’n week hoor… maargoed, het is ‘r gewoon nog niet van gekomen om wat te schrijven.

Was ’t leuk? Ochja… wel okay. Na een vreselijke heenrit (veelvuldig foutgereden, ineens voor ’n parkeergarage in Zaventem staan, gedoe met de auto enzo) kwamen we zaterdagavond eindelijk aan op de plek van bestemming. Volkomen uitgeput ploften we op onze bedden (ownee, die moesten we wél eerst opmaken ;-)). De dagen daarna hebben we afwisselend bij ’t zwembad gehangen en diverse uitstapjes gemaakt. Dit laatste met wisselend succes. Het bezoeken van ’n grot inclusief Franse rondleiding van meer dan een uur was achteraf gezien niet zo’n strak plan met ’n klein meisje van nog geen 3. En voor Jonne duurde ’t ook te lang (voor mij zelf trouwens ook).

Verder wel wat leuke dorpjes gezien hoor en nog ’n paar échte stoere Ridderkastelen. En tóch… tja, tóch is de Dordogne niet helemaal mijn gebied. ’t Is ’n beetje heuvelachtig en héél groen… en wat heeft ’n gebied nodig om zo groen te wórden? Precies: régen! Véél regen. En daar werden we dan ook op gezette tijden op getracteerd.

De terugreis ging overigens een stuk voorspoediger. Halverwege nog even een minitweetup in de buurt van Parijs gehad bij twittervriendinnetje Desirée. Daar waren Cynthia, Toine en Juul ook. Was héél gezellig!

Eindconclusie: de vakantie was wel okay maar volgend jaar gaan we weer gewoon iets meer richting het zuidoosten van Frankrijk (Alpen, Provence) of naar Italië (Toscane ofzo weer ‘s).
Of nog verder, dat zou ik ook graag willen!

In the meentime nog ’n filmpje van dochterlief die na ’n week EINDELIJK het genot van ’t zwembad had ontdekt. Toegegeven, het éne bad was bést koud (en ’t andere bad vies warm trouwens) maar madam had blijkbaar ff tijd nodig. En na onze eigen vorm van “exposure” (gewoon lekker meenemen van de glijbaan, ondanks enige tegenstribbeling) had dochterlief het helemaal door. En vergezeld annex beveiligd door haar totále inflateble Hello Kitty stuff ging zij te water om er lang niet uit te komen… (ehm… nah, net dan weer wél ff op het moment dat ik haar wilde filmen).

Ik zie overigens wél dat Vimeo ’t beeld ’n btje vervormd heeft. Ik had ‘m in portrait gefilmd en heb ‘m moeten draaien.

Nu de zomervakantie in alle regio’s definitief voorbij is, dacht ik: Laat ik nog ’s ’n verslag doen van onze vakantie in Frankrijk van, inmiddels alweer, 2 weken 2 maanden geleden… gewoon, om ’t niet te vergeten… (want dat gebeurt snel)

Zaterdagochtend 3 juli hebben we ‘sochtends rond ’n uurtje of half 7 de kindertjes half slapend in de auto getild en op weg gegaan. Dat verliep, op ’n kleine spuugpartij van Jonne, redelijk “vlekkeloos” (whats in the name ;-)).

Doordat we in ’n zelfde soort tent zaten als in Italië, kon ik me iets beter voorbereiden op wat ik zou aantreffen. De matrassen op de bedden waren op heuphoogte behoorlijk ehm… “doorgeneukt” (excusez le mot) dus had ik ’n 2 persoons luchtbed meegenomen om onder dat matras te leggen. Ik kan níet anders zeggen dan dat ik héérlijk geslapen heb. Verder nog wat extra kleerhangertjes om je kleding aan op te hangen, was ook wel ’n goeie zet.

Net als in Italië zijn we bést wel weer veel op pad geweest. De camping was heerlijk hoor, met zwembad om bij af te koelen maar verder ging ’t mij al snel vervelen om de hele dag dáár of voor de tent te hangen.
Dus gingen we rodelen, maakten we ’n rondtrip over ’t Meer van Annecy, zwómmen we in datzelfde meer, bekeken we nog ’s ’n méga grote waterval van dichtbij, keken we uiteráárd naar het Nederlands Elftal, gingen we met ’n tandradtreintje de bergen in, bezochten ijsgrotten, hebben we 2 pogingen ondernomen om op de Aquille du Midi te komen (beiden jammerlijk mislukt), keken we op 14 juli groots vuurwerk in Annecy en ging Robin wederom van véle glijbanen! 😉

Over dat zwembad op de camping gesproken. Nogmaals: best lekker hoor en ’t had ’n paar leuke glijbanen voor de kinderen maar ik had ‘r ’n btje ’n haat-liefde verhouding mee. Sowieso was ‘r al vrij weinig ruimte óm de baden heen om lekker te liggen. Er stonden allemaal ligstoelen en als die bezet waren, had je pech want ‘r was eigenlijk géén ruimte om gewoon op je handdoekje te liggen. Maargoed, dát vond ik nog niet eens ’t ergste.

Eén van de 1e dagen gleed ik met dochterlief van één van de glijbanen. Dit vond ze uiteraard gewéldig. So far so good. Maar toen ik in het bad aan ’t eind bij de trap kwam (zo’n stenen, over de hele breedte van ’t bad), begon ze ineens vréselijk te krijsen. Ik begreep niet zo goed waar dat vandaan kwam dus trachtte haar op te tillen uit ’t water. Toen dat niet ging, bleek dat ze met haar dijbeentje vastgezogen werd aan zo’n gat in de muur dat vermoedelijk tot het waterzuiveringsysteem behoorde (’n cirkel met ’n diameter van zo’n 5 cm). Echt, ik heb ’t nog met m’n hand gevoeld, ’t was ’n stúk krachtiger dan de gemiddelde stofzuiger. Daarover ben ik wel even uit m’n plaat gegaan naar de zwemjuf die langs ’t bad lief verlegen stond te grijnzen. Dat dat ding uberhaubt aanstond! Natuurlijk werd ie toen wél uitgezet. Vanaf dát moment moest ik élke dag ff voelen óf ie wel daadwerkelijk uit was. Dat wás ie gelukkig wel maar ’t gevolg hiervan was wel ’n MAJOR blauwe plek (soort grote zuigzoen) op de bovenbeen van m’n meisje.

Jah, laten we ’t nog ’s over de vakantie hebben…wanteh, we gingen dus naar Italië. Met z’n viertjes. Ik had namelijk via vakantieveilingen.nl 2 weken Gardameer op de kop getikt voor weinig.

De eerste week hebben we prachtig mooi weer gehad. Veel van de omgeving gezien zoals Sirmione, de Cascata del Varone, Riva del Garda, Lazise en nog meer. Maar ook niet te vergeten: het zwembad op de camping. Leuke mensen ontmoet, diverse avonden, als de kinderen op bed lagen, lekker met ’n aantal bij de tent zitten borrelen. (interne “note”: had eigenlijk nog wel gehoopt iets van Willem en Jantina te horen, die gingen nl nog door naar de camping waar wij volgende week naartoe gaan maar tot nu toe nog nix van gehoord)

Op woensdag in de 2e week zijn we zelfs naar Venetië geweest. Daar keken we heel erg naar uit. Ik zag ’t al hélemaal voor me, mijn kids op ’t San Marcoplein achter de duiven aan rennend. Het werd alleen iets minder geslaagd, we zijn namelijk compléét weggeregend. Nou is die stad met 2 buggys al ’n behoorlijk gedoe maar als je daarbij ook nog ’n paraplu in je handen tracht te houden, zakt je humeur ernstig naar ’t nulpunt! We kwamen vanuit ’t Piazzale Roma met de boot aan op ’t San Marcoplein en hebben daarna eigenlijk weer de snelste weg terug gelopen. 

Toen ’t donderdag nog steeds regende (en niet zo zuinig ook) waren we er wel klaar mee en zijn we in gaan pakken. Uiteindelijk maar één dag eerder, anders waren we vrijdag vertrokken. Erik wilde nl wel héél graag op zaterdag thuis zijn.

Op de terugweg hebben we nog ’n tussenstop gemaakt in Romagne sous Montfaucon, Frankrijk. Daar heeft m’n broer met ’n aantal vrienden ’n huis. Zij zouden daar zaterdag ivm de voetbal, een feest geven en mijn ouders waren daar ook. Uiteindelijk zijn wij niet gebleven omdat we dat niet zo zagen zitten met de kinderen. De weg die Bea (ons navigatiesysteem klinkt als Beatrix dús heet ze Bea) ons daarvandaan richting huis stuurde was op z’n minst héél bijzonder te noemen. Werkelijk over de meest smalle bospaadjes in the middle of nowhere. Uiteindelijk duurde ’t ruim ’n uur voordat we weer ‘s in de buurt van ’n snelweg kwamen. Ohwell, we hadden álle tijd, maar toch…

Al met al ’n héérlijke vakantie gehad waar met náme de 1e week uitsprong. Wederom wél weer tot de conclusie gekomen dat die Italianen wáánzinnig Kwalitatief Uitermate Teleurstellend autorijden! Óf ze zitten voor je te trutten óf ze drukken je met 180 van de snelweg! En geloof me, ik weet ’t gaspedaal écht wel te vinden maar zij rijden écht als enórme lijpo’s! (en dan druk ik me nog héél netjes uit)

Tja en nou moeten we volgende week wéér! Decadent hé, ja vind ik ook best wel! Achja, wat moet, dat moet hé 😉 Dan gaan we naar ’t Meer van Annecy.

Ennieweej, voor de liefhebber heb ik nog wat fotos maar je kan ze ook  hier bekijken (snel doorscrollen of juist wat meer tijd nemen ;-)) ‘r Staat nog niet overal ’n onderschrift bij, zover was ik nog niet.

Goed, nu ga ik me voorbereiden op komende week. Daarover later meer!

Haai there y’all.

Hier gaat alles heerlijk. Vandaag zijn we in Verona geweest. En als ik héél eerlijk ben: nah, ehm… ik vond ’t niet zo’n bijzondere stad. Uiteraard nog even bij ’t balkonnetje van Romeo en Julia geweest maar da’s in ’n klein steegje en op ’t moment dat wij ‘r stonden, werd ‘r ook gelijk ’n buslading bejaarden naarbinnen geduwd. De Arena (heet dat zo?) zijn we niet in geweest, leek me niet zo’n succes met beide kinderen in ’n buggy 😉

Maar verder gaat ’t hier helemaal lekker. ’t Weer is prima. Niet ál te heet maar heet genoeg dat ’n duik in ’t zwembad wel noodzaak is om ff af te koelen. Later deze week gaan we o.a. nog naar Venetië. Daar heb ik veel zin in. Jaren geleden wel ’s ’n dagje geweest en vond dat erg mooi. Verder hebben we rond ’t Gardameer nog wat plaatsjes die we willen zien.

Oh nog ff voor de nieuwsgierigen onder ons: het gesprek van afgelopen donderdag was erg leuk en het lijkt me hélemaal te gék om daar te werken. Maarja, ik zie nog geen mailtje in m’n mailbox zitten, dus we wachten nog even in spanning af. Overigens ben ik bij dat ándere bedrijf, waar ik dinsdag moest proefdraaien, wél aangenomen (uitgebreid verhaal volgt nog wel) dus ik ben sowieso per 1 aug. werktechnisch weer onder de pannen. Maar stiekem hoop ik op dat 2e bedrijf.

Zit momenteel bij de receptie waar ze gratis Wifi hebben, héél relaxed maar word wél opgevreten door de muggen dus ik hou ’t kort 😉 Later ongetwijfeld meer!!!

Doegie!!!

Nou héhé, ik heb eindelijk ’n selectie van de vakantiefoto’s gemaakt. Mocht je ze willen zien, dan kan je hier kijken. Je kan ook vanaf hier doorbladeren. Jah, ’t zijn ‘r idd wél veel… en ’t zijn ze niet eens allemaal!!! Er staat nog niet overal ’n tekstje onder maar dat komt nog wel. Wellicht dat ik nog ff ’n permanente link in de bovenbalk ga maken… maar ik ga nu ’n tukkie doen!

Jaaah, we zijn weer terug op ’t nest. Afgelopen nacht rond kwart voor 3 reden we onze straat binnen. Ernstig moe en blij dat de rit erop zat. Ik had eigenlijk willen overnachten maarja, we bleven maar doorrijden. We wilden iig Parijs voorbij en jah, dát ging niet zo soepel. 

Ik kan mij herinneren dat ik 2 jaar geleden al zei, dat ik nooit maar dan ook nooit meer via Parijs van of naar m’n bestemming wilde. Dom als wij zijn hebben wij ons door Beatrix op de terugweg (ons navigatisteem klinkt als onze vorstin) tóch weer over Parijs laten lijden. Jah lijden… want lijden wás ’t! File file en nóg ’s file! Denk dat we ‘r dik 2 uur over gedaan hebben, als ’t er geen 3 waren, om die ellende te ontvluchten. Ik weet nu waarom ze ’t de lichtstad noemen: één lange sliert van autoverlichting om de stad heen. Áls wij er ooit nog heen willen, gaan we óf met ’t vliegtuig óf met de TGV en ánders wil ik er alleen nog maar met ’n bocht van minstens 100 km omheen rijden.  

Ach en hotelletjes zát natuurlijk. Maar die zagen we vaak pas als we er al voorbij waren. Uiteindelijk wilden we dan bij de eerste de beste “Aire-met-overnachtingsmogelijkheid” stoppen maar toen bleek ’t hotel weer aan de overkant van de weg te zitten. Dat hield dan in, dat je met je héle handel én ’n slapend kind via ’n trap over de snelweg naar de overkant moet… dat zagen we niet zo zitten. En uiteindelijk waren we zó dichtbij dat ’t ook eigenlijk geen zin meer had om nog ergens te stoppen. Dus toen hebben we nog maar ’n paar extra koppen koffie genomen en zijn we maar doorgereden.

Maarreh, hoe de vakantie was? Ja lekker hoor. Op de 2 dagen na die qua weer iets minder waren, hebben we verder ’n paar heerlijke weken gehad. Lekker gezwommen, geluierd, gegeten en zélfs nog wat cultuurpunten gescoord door ’t bezoeken van wat stadjes in de omgeving.

Nou ja, geluierd… eigenlijk valt dát best wel mee. Je moet nl niet verwachten dat je met ’n 2-jarige lekker in de zon kan gaan liggen bakken. Bij ’t zwembad konden we niet echt relaxed op ons handdoekje liggen zonnen omdat één van ons constant achter Jonne aan moest rennen. Die is namelijk nog niet zo van ’t “lekker lui liggen in de zon” maar meer van ’t “hééé, welke kant zal ik nú weer ’s oprennen???” 😉 Dus jah, in dát opzicht was ’t ook wel weer ’n “actieve vakantie”. Maargoed, in ruil daarvoor hadden we ’s middags vaak onze siësta.

Ennieweej, ik zal binnenkort ’s ff wat foto’s plaatsen en naar aanleiding daarvan nog wat annekdote’s ophalen. Want ondanks dat ik vanochtend best nog wel even heb mogen uitslapen, is het verlangen naar mijn bed inmiddels toch wel héél erg groot.

Olá´tjes otra vez!

Nah, wellicht wel leuk voor jullie om te lezen: vandaag is ´t hier ook niet zulk geweldig weer. Bui´tje, wolken, paar x rommelen… maargoed, dat is ´t dan ook… ´t is nog géén herfst, hihi.

Gisteren zijn we naar Aqua Brava geweest, zo´n glijbanenpark. Erg leuk maar ook wel weer ´n tikkie onhandig omdat Jonne nog niet zoveel mag daar. We hadden ´m in feite ook bij m´n ouders kunnen laten maargoed, daar hadden we dan ff niet aan gedacht. Ach, Jonne heeft t zelf ook best héél erg naar z´n zin gehad in ´t gedeelte voor de kleintjes. Achterstevoren op z´n buik van de glijbaan af, hihi.

Sorry Caroline, ik kan helaas géén foto´s plaatsen. Voor ´n zonnig plaatje moet je maar ff ´n blik werpen op je kleine meisje 😉

Eergisteren ook ff ´n tripp on memorylane gedaan door ´s ff naar Rosas (Sta. Margarite), te gaan, de plek waar wij vroeger vaak op vakantie zijn geweest. Voor m´n ouders en mij erg grappig om te zien, voor de anderen niet zo héél boeiend… ´n boulevard met veel flats en ´n strand, hihi. (erg hé, tja, en toch hebben wij ´t er destijds altijd erg naar ons zin gehad.

Oh shit, ik zie dat m´n internet tijd bijna is verlopen, dus ik zal de boel ff snel publiceren. Vertel ik de volgende x wel, hoe m´n vader met de camper in de greppel belandde… hahahaha. Was niet zo erg hoor, b´tje vreemd, dat wel 😉

Dág allemaal!

Ola´tjes!!!

Nou goed, we zitten er hoor, maar dát lijkt me duidelijk 😉 De reis is op zich héél voorspoedig verlopen. Vrijdagochtend zijn we om ´n uur of half 6 vertrokken. ´t Was verbázingwekkend rustig op de weg. Op 1 fikse bui na, waarin we ff héél rustig moesten rijden, konden we gewoon lekker doorkachelen.

Aan ´t eind van de middag werden we ´t toch ´n btje zat. We zaten inmiddels vér voorbij Lyon (ergens rond Nimes) dus dat leek ons wel ´n geschikt moment om ´n slaapplaats te gaan zoeken…. dát schoot dus niet op. De Fransen hadden blijkbaar ´n lang weekend vrij. Iets met Maria Hemelvaart, maarja dat wisten wij dus niet… stelletje heidenen 😉 Dus bleven we maar verder rijden, in de hoop toch´n hotelletje te vinden.. (Erik was op een gegeven moment op zoek naar ´n stal, voor zijn zwangere wederhelft… achter in onze auto zaten de os en de ezel, hihi!)

Uiteindelijk kwamen we ´s avonds laat op de plaats van bestemming, maarja de camping mochten we nog niet op. Toen zijn we maar op ´n stil plekje gaan staan en geprobeerd om in de auto nog ff´n tukkie te doen… dat was géén onverdeeld succes, kan ik je zeggen. Jah, als je ´t formaat van Jonne hebt… díe heeft héérlijk geslapen in z´n stoeltje (EN WAT BEN IK ZIJN WIJ BLIJ MET DIE DVD SPELER!!!!)

´s morgens om 8 uur hebben we gelijk ingecheckt bij de receptie van de camping en zijn toen maar ´n b´tje over het terrein gaan lopen. Toevallig kwamen we langs de tent van de meiden van Select Camp. Eigenlijk mochten we pas vanaf 15 uur die middag onze tent in maar ik heb ff lopen slijmen of we niet ajb ajb ajb onze tent al in mochten, omdat we zo verrót hadden geslapen. Gelukkig mocht dat, HALELUJAH!!!

Daar hebben we, nadat we onze spullen uitgepakt hadden, eerst ´s ff ´n paar uurtjes liggen slapen. Heerlijk! Na ´n paar uur werden we wakker gemaakt door mijn moeder die met de meiden was gearriveerd.

Ennieweej, het is hier allemaal héérlijk. Kan alleen niet op m´n eigen laptoppie, helaas. Kan ook geen fotos versturen helaas. Moet nu naar de receptie, daar staan mn ouders. We gaan vanavond uit eten want ZOONLIEF IS JARIG!!!! 🙂

Thx voor alle mailtjes en smsjes (krijg de jouwe nu net binnen, Es, thx ;-))

Goed, ik ga weer ff van de zon genieten!!! Wellicht tot later! Byebye!!

Even snel want ik moet ernstig naar m’n bed. Moet namelijk ook weer schandálig vroeg op, het plan is om 5 uur te vertrekken.

Vanmorgen zijn we eerst in ’t Erasmus geweest voor ’n intake mbt de vruchtwaterpunctie. Yep, het wordt tóch ’n vruchtwaterpunctie en geen vlokkentest omdat je bij die eerste tóch meer gegevens krijgt en ’t risico op ’n miskraam is kleiner. Dit zal 29 september gaan gebeuren en dan krijgen we ongeveer 3 weken later de uitslag.

Daarnaast hebben we ook nog ff naar little peanut kunnen zwaaien. Little indeed want uit de metingen is gebleken dat ik niet 10 weken en ’n dag zwanger ben maar 9 weken en 3 dagen. Duedate is nu 16 maart ipv 11 maart. Nou goed, ook best, hihi. Ik zal de tellers hier en daar wat aan moeten passen. Al blijft ’t aantal ’t zelfde: het is ‘r écht maar één! Pffiew!!! 😉 Maargoed, dat aanpassen, dat komt nog wel!

Nu gaan we éérst op vakantie! YIHAAA, ÉINDELIJK!!! Laat de ANWB maar ’t rambam en ’t reldeldel krijgen! Ze belden overigens vanmiddag nog op, dat ze ’n garage in Den Haag hadden gevonden die onze auto vandaag nog kon repareren… voor € 1000,-!!!! Yeah right, NOU, IK DÁCHT ‘T FF NIET! Onze garage doet ’t voor de helft van de prijs. Ook veel geld, zwaar klote, maargoed, so be it, we hebben momenteel ff géén geld voor ’n andere auto en géén auto hebben is ook geen optie!

Maargoed, nu eerst lekker op vakantie en godzijdank kunnen we met de auto van m’n ouders. Zij zijn namelijk met de camper dus de gewone auto hebben ze tóch niet nodig. Ze kwamen vanochtend de meiden halen en zijn rond 10 uur vertrokken. Alles rustig aan, zij doen ’t namelijk in 3 dagen.

Maargoed, nu ga ik dus naar m’n bedje!!! Don’t worry, laptopje gaat mee, dus wellicht dat ik jullie nog wel ’n keer ’n life sfeer verslagje ter plaatse geef 😉

En anders: tot over 2 weken!!!!!