Even nog ’n aanvulling op m’n vorige berichtje van al die zwangere vrouwen. Esther zei ’t al in haar reacties: als alles goed was gegaan, was zij nu rond deze tijd bevallen… áls alles goed was gegaan…

Lieve Es en Rich, helaas is ’t bij jullie anders gegaan. Té triest en zwáár oneerlijk! Dikke knuffel van ons.

Het feit dat we niet zo’n geweldige zomer hebben gehad, maakt zich nu op ándere fronten zichtbaar. Veel mensen zijn in die tijd blijkbaar ’s ff lekker dicht tegen elkaar aan gekropen met als resultaat: ernórm veel zwangeren om me heen! Zij is al ’n tijdje onderweg dus dat had nix met de koude zomer te maken, zij waren ‘r al eerder "helemaal op gekleed". Van zwanger vriendinnetje Sigrid hoorde ik dat ’n gezamenlijke vriendin van ons, Floor, nagenoeg éven ver is als zij. Voor hén wordt ’t de 1e maar veel zijn ook bezig met de 2e ronde. Zo hebben we Linda, Mamma Loggica en Sonja maar ook Hannah vertelde me laatst dat Julz grote broer wordt. En uiteraard ook nog de meiden die vandaag verklapten dat hun 1e kindje ’n zoon wordt. En nou vergeet ik vast ’n paar héle essentiëlen maar die voeg ik later wel alsnog wel toe, niemand die ’t doorheeft 😉

Neuh ik voorlopig nog ff niet hoor, incase u wondered! Op z’n vroegst volgend jaar zomer ofzo. Na de vakantie. (maken dan hé!) Ik heb m’n handen momenteel méér dan vol aan de snottebellen en de broeken vol "tandjespoep" van zoonlief. Je kent dat wel, zo’n natte scheet in ’t kwadraat. Hebt je ‘m nét verschoond, mag je 5 minuten later weer. En ook niet van die lullige poepies hé, nee, wel van ’t "soort type genre" dat je ‘m gelijk helemáál mag gaan verschonen want romper en lange broek zitten ook onder (met ’n b’tje mazzel laat je per ongeluk z’n sokken aan, zet hij z’n voet pontificaal ín z’n luier, mag je de sokken ook gelijk meenemen!). En dat dan minimaal 4x (maar éérder 6x) per dag. Als ik naar z’n rode achterwerk kijk, is, nét als de vorige keer, de vergelijking met ’n volwassen Mantelbaviaan snél gemaakt. EN DIE LÚCHT! Lijkt me overigens níx leuk! Hij weet wel zéker dat ’t niet leuk is, en laat dat ook duidelijk merken. Dus er worden weer díkke lagen Sudoku-creme opgesmeerd. Ohja, moet dat tanden- en kiezenplaatje weer ’s bijwerken. Weet alleen niet zeker of ’t z’n voorste of z’n achterste kies is, die is doorgebroken… vind ‘m nl bést ver weg staan…

Tja, verder heb ik momenteel ff niet zoveel te melden. Daarom voor de verandering maar weer ’s ’n leuk plaatje! Wieltjes zijn leuk… die kunnen nl draaien. En sommigen maken ook nog ’n hoop herrie. Da’s hélemaal kewl! Maarreh, hoe werkt dat eigenlijk allemaal?

Ik zag dat ‘r weer smilies beschikbaar zijn voor in de reacties enzo… Vond ik voorheen altijd erg leuk, maakte ‘r véél gebruik van om m’n tekst te bekrachtigen (gebruik nú váák stréépjes! ;-)) maar dan moet ik ze in m’n linker kolom zetten (rechts is geen optie, daar staan ándere dingen), en dan moet jij op de gewenste smilie klikken, de html kopiëren en plakken in je reactie en dán heb je ‘m… Wat vind jij? Is ’t wat of heb je meer iets van "why even bother"? Weet eigenlijk niet of ik hier m’n linker kolom mee wil bevuilen…

Hé kijk! We worden genoemd! 😉

Jonne is weer of misschien wel nog stééds ziek. Hij loopt al ’n week of 2 met ’n enórme snottebel maar gisteren voelde hij toch ook wel héél erg warm aan. En dat klopte: 39.5!!! M’n arme mannetje! Vanmorgen was ie wél weer om half 7 wakker. Gelukkig had ik de "nachtdienst" gehad en ging Erik met hem naar beneden. Rond half 10 was ie alweer zó moe dat hij ‘m maar weer op bed heeft gelegd. ‘k Geloof dat ie tot ’n uur of half 1 geslapen heeft.

Na ff samen te hebben gebadderd ging er met moeite ’n bordje pap in. Dat wil zeggen: hij had blijkbaar bést honger want ’t ging wél op… maarja, of je echt geniet van zo’n bakkie als je zo’n snothoofd hebt, betwijfel ik. Toch was ie bést vrolijk. Vrolijk genoeg om allerlei gekke bekken naar de camera te trekken. Om ’n uur of 3 werd ie alweer zó hangerig dat ie bij me op de bank kroop en liggend op mijn buik in slaap viel. Da’s echt voor ’t eerst sinds tijden dat dat gebeurde. Na ’n tijdje zo te hebben gelegen (’t is echt súperschattig zo’n klein warm lijfje wat lekker op mama’s buik ligt te slapen maar ik kan niet zo goed stil liggen dus dat lijkt me voor hem toch ook niet echt lekker) heb ik ‘m maar weer in bed gelegd. Daar ligt ie nu nog stééds te slapen. Hij werd net wakker maar was duidelijk nóg niet uitgeslapen dus nu ligt ie lekker ff op ons bed verder te slapen.

En dat terwijl we éigenlijk vandaag naar de 1e verjaardag van Merel zouden gaan. (was vrijdag jarig, viert ’t nu) Balen, we hadden ‘r erg graag heen gewild maar het leek me tóch niet zo’n succes met ’n ziek kind. Hier vandaan wil ik haar nog wél ff van hárte feliciteren en bij dezen beloof ik dat we ’t snél ’n keer komen inhalen!

Ik heb ’s maandags altijd vrij dus we hebben nog ’n dagje respijt maar ik vraag me af of hij dinsdag naar de opvang kan. Gelukkig hebben m’n ouders al aangegeven dat ze anders wel weer willen komen oppassen. Da’s toch wel een héle geruststellende gedachte.

Hoe ’t concert uiteindelijk was? Jah, op zich waanzínnig gaaf. Het swingde / swong / swoeng / swang / swung* de pan uit!!! Alleen blijkbaar niet voor de mensen om ons heen. Erg grappig en achteraf best cynisch: vlak voordat de heren opkwamen, schalde het nr. "Get up, stand up, stand up for your right" keihard door de speakers. Maar daar hadden de mensen om ons heen niet zo’n boodschap aan. Ze hádden zitplaatsen en die zouden ze dan ook ten volle benutten! Sterker nog: aan ’t begin van Fiction Plane gingen Erik en ik staan maar al gauw werden we door de mensen achter ons vriendelijk doch zéér dringend verzocht om maar weer te gaan zitten omdat ze anders nix konden zien. Kortom… tikkie jammer dus!

Over ’t geluid in de ArenA heb ik in de loop der jaren al zóveel slechte verhalen over gehoord, dat ik ‘r érg benieuwd naar was. Maar ik moet zeggen dat het mij erg meeviel. Daarentegen vond Erik ’t weer hélemaal nix en Joris en Lia, die overigens wél op ’t veld stonden, waren ‘r ook niet echt over te spreken. Jah, ’t galmde, dát wel maar ik hoorde Marisa aan haar mannetje vertellen dat ze van de gitaarsolo’s nauwelijks wat meegekregen had. Nah, dat was bij ons niet zo. Maar wellicht had dat ook te maken met ’t feit, dat ’t om ons heen doodstil was… Iedereen zat achterover gezakt met de benen en de armen over elkaar aandachtig te luisteren alsof ze in ’t concertgebouw zaten!!! Echt ónbegrijpelijk!

Ik ben met náme op Reggatta de Blanc ff compleet uit m’n plaat gegaan! Dacht, de gróeten allemaal en heb enórm staan dansen. Om me heen voelde ik de ogen in m’n rug prikken met ’n blik van "ach kijk nou, dat meisje!" maar daar had ik volkómen sch*t aan!

Na ’t concert zijn we met Joris en Lia nog ff naar mijn voormalig stamkroegje geweest maar eigenlijk waren we alle 4 best gaar. Des te liever was het, dat ze ons nog ff met de auto naar A’veen hebben gebracht. Ik geloof dat ik al ’n uur op bed lag, dat ik ’n smsje van Lia kreeg, dat ze thuis waren…

*doorhalen wat niet van toepassing is

Momenteel zitten we in de ArenA te kyken naar t waanzinnige Fiction Plane, het voorprogramma van the Police. Leuk, zou je zeggen. Ja dat is t ook maar ik heb destyds uit financiële overwegingen gekozen voor tribunekaarten… JAAA KEES, KOM MAAR MET JE “I TOLD U SO!” Myn god, we zitten tussen de bejaarden!!! Help me onthouden dat ik dit NOOIT MAAR DAN OOK NOOIT meer doe! Ik wil nooit meer by n concert op de tribune zitten! Wat is dát n afknapper zeg! Ben benieuwd of de ouwetjes by de hoofdact wèl in beweging komen…

Helaas helaas… zoonlief werd vanochtend nog vóór 5 uur wakker en deed daarna geen oog meer dicht… wij daardoor ook niet. Ohja, hij wel, 2 uurtjes nadat ik ‘m ’s ochtends bij de kinderopvang had gebracht… zowel ’s ochtends als ’s middags! Wij niet… wij moesten allebei werken…

En in combinatie met hevige spierpijn aan de binnenkant van m’n bovenbenen, is dat níet écht bevordelijk voor m’n humeur!

Toen ik vanochtend wakker werd, had ik eigenlijk verwacht dat ik zo stijf als ’n plank zou zijn van de spierpijn. Maar tot mijn grote verbazing viel dat allemaal héél erg mee. Ik voelde eigenlijk niet zoveel. Terwijl ik me toch behóórlijk in ’t zweet heb staan werken!

Om 8 uur stonden m’n ouders al op de stoep. Die kwamen op Snottiebellie-Jonne passen. Nah, dat vonden beide partijen natuurlijk bést erg gezellig! En zo kon moeders (ik dus) met een gerust hart gaan werken.

De dag kabbelde ’n b’tje voorbij, ‘r valt eigenlijk weinig over te vertellen, hooguit dat ik in de loop van de dag wel hier en daar ’n spiertje begon te voelen. Ach, ik ben áltijd wat traag van reactie geweest hé. Nooit ’n trendsetter, in tégendeel, eerder overal ’n b’tje achteraan hobbelend. En blijkbaar geldt dat ook voor m’n spieren. Hier en daar en overal voel ik wel wat spieren die járenlang niet aan de bak zijn geweest, waar nú ineens aan is getrokken en dat begint nu ’n tikkie te jammeren. Maar ook niet schreeuwend ofzo hoor, ze zijn nog niet in staking. Maar je wéét ’t niet, misschien dat ’t zich langzaam naar ’n hoogtepunt protesteert. En dan heb ik ’t niet over zó’n hoogtepunt!!!

Ennieweej, ’t plan is om op donderdagavond wéér te gaan. Ik ben benieuwd of ik ertoe in staat ben. Maargoed, wellicht trakteer ik me ná het sporten wel weer op ’n fijn kwartiertje zonnebanken en dat is altijd ’n prettig vooruitzicht, vind ik zelf.

Ohja en toen ik dus rond ’n uur of 5 thuiskwam, waren daar niet alleen míjn ouders maar ook de ándere opa en oma. Mijn ouders hadden de hele dag héérlijk in huis lopen rommelen. M’n vader heeft o.a. de luxaflex ingekort (héél prettig!) en m’n moeder heeft ’n Mount Everest aan was weggevouwen.

Uiteraard zijn ze ook ff met Snottiebellie gaan wandelen. Volgens mij vond ie ’t allemaal súpergezellig en had ie héérlijk zitten spelen. Ik hoorde dat hij overdag niet echt had willen eten maar op dát moment zat hij wél de Sultanakoekjes van de tafel te snaaien en in z’n mond te proppen. DON’T U DARE MY SON!!! Nou goed, ’t potje ’s avonds ging ‘r verder wél normaal in dus ik vind ’t best. Maarrrr, ik moet toegeven dat meneer tegenwoordig hier en daar wat meer begint te protesteren, als ik ‘m een hap in z’n mond wil doen. Ach, wellicht komt dat wel door die doorkomende kies, weet jij veel. Uiteindelijk viel hij rond half 9 in een diepe diepe diepe slaap. En nou zou ik ’t best wel héél plezierig vinden als hij dat vol zou houden tot ’n uurtje of 7… maar of dát gaat lukken… (hé, cliffhangerrrr!!!! duh! ;-))