Voor cadeausuggesties verwijs ik je hier naar toe al zijn éigen ideeën méér dan welkom!

p.s.: overigens zijn de GLZM’ers ook van hárte welkom hoor 😉 dan moet je me maar ff mailen voor ’t adres. Vinden wij alléén maar gezellig!

Bijna was ’t niet doorgegaan. Zondag was Jonne namelijk nog hártstikke ziek. Inclusief hoofd als ’n kacheltje en diverse keren overgeven… zéker wel ’n stuk of 4x. Maar ik weigerde op dát moment al te besluiten om niet te gaan. We hadden elkaar al zó’n tijd niet gezien. Zo hadden we bijvoorbeeld ook nog nooit hun nieuwe huis gezien en ze wonen er nu toch wel al dík ’n jaar, volgens mij… (tóch?) Ik wilde ’t tot de volgende ochtend kunnen aanzien.

En áls ’n wonder was ons mannetje weer hélemaal opgeknapt! Geen spoortje te bekennen van de vaatdoek van de dag daarvoor en het bammetje bleef keurig binnen! Ik wist ’t! Dus húp, allemaal de auto in, “Tietietietie Dora” in de portable DVD speler (wát ’n briljant apparaat blijft dat toch!) en op weg naar Giethoorn, vriendschapsarmbandjes terugbrengen … ehhh… naar mijn dierbare vriendinnetje Sigrid, haar lieve lief Alex en hun práchtige zoon Perre.

Op weg daar naar toe was ’t práchtig mooi weer met ’n nagenoeg wólkenloze hemel. Daar aangekomen betrok ’t helaas wel snel. Toch weerhield dat ons er niet van om ’n stukje te gaan varen. Jah dúh, we waren tenslotte in Giethoorn en in Giethoorn hoor je te varen. Jonne stond daar uiteraard in éérste instantie erg argwanend tegenover en wilde natúúrlijk ook geen zwemvest aan. Tja, daar is weinig discussie over mogelijk, dat moet nou eenmaal. Later vond hij ’t tóch wel erg leuk en spannend. Of kwam dat omdat Sig chippies had meegenomen? 😉

Het was ’n súpergezellig dagje. Véél te kort en ik hoop niet dat ’t weer zo lang duurt voordat we elkaar weer ’s zien.

– Posted using MobyPicture.com

Mag ik dit raar vinden?

P.s. bij het zien van de rechtmatige eigenaar (kwieke bejaarde man) vroegen wij ons sterk af of hij die roze “Powned” sticker (van Geen Stijl) er zelf op had geplakt…

– Posted using MobyPicture.com

Ik heb ’t ongetwijfeld al éérder vermeld, over ’n klein maandje wordt Jonne alweer 3 jaar. Nou heb ik hier een pagina aangemaakt met cadeau ideeën. Die link staat in principe in de groene menubalk. Behalve op de homepage… en ik ben ‘r nog niet achter hoe en wáár ik dat moet aanpassen.  Toegegeven, hij is nog ’n tíkkie saai, moet nog ’n btje opgefrullikt worden maar dat komt nog wel.

Ennieweej, hier zouden familie en overige genodigden wat ideeën op kunnen doen qua cadeau maar laat vooral ook je eigen fantasie gaan 😉 (vind ’t altijd ’n tikkie genánt, dat soort lijstjes maar ’t is ook ’n eigen geheugensteuntje).

Gisteren waren mijn ouders op visite. Die wonen niet écht in de buurt, dus die komen vaak ’n hele dag. ’s Middags kwamen ook Erik z’n ouders (die wel in de buurt wonen en die ’t, naast de kleinkinderen, ook leuk vinden om mijn ouders te zien) ff langs. Het was zowaar bést mooi weer dus hebben we lekker in de tuin gezeten… nou ja, lekker… ik voel me momenteel zwaar beroerd. Catje heeft amandelen, oh als eieren zo groot! Vrij vertaald naar dit gedicht. Inclusief stierennek, zweetaanvallen en gewrichtspijn. Neeee, don’t worry, nix Mexicaans ofzo. Gewoon ’n ordinaire Hollandse but-zomer griep. Ik voel me zo ziehielugggg!!! M’n buurman was zo aardig om ff voor me naar de apotheek te gaan voor ’n pot Tijgerbalsem en ’n doosje strepsils. Dat eerste helpt wel ’n btje, die strepsils heb ik na een halve snel terzijde gelegd. Wat is dát vies zeg! Ik heb ’t maar ’n btje verdoofd met ijsklontjes maar als iemand ’n goed middel tegen ontzettende keelpijn kent, dan hoor ik ’t graag.

Gelukkig ging Jonne vandaag naar ’t KDV. “Gelukkig” klinkt misschien ’n btje bot maar als ik me zó voel, heeft ie aan mij ook niet veel en daar kan ie lekker spelen. Robin heb ik wel thuis gehouden. Vond ‘r namelijk gisteren nogal aan haar oortje zitten dus wilde ik ff aanzien hoe ’t ging. Heb d’r lekker bij me in bed genomen en dat ging prima. Allebei veel geslapen en op de momenten dat ze wakker was, lag ze heerlijk te kraaien en van d’r rug naar d’r buik te draaien. Oh en ik heb ‘r eigenlijk niet meer aan d’r oortje zien zitten dus als dat zo blijft, gaat ze morgen denk ik wél naar ’t KDV.

Ennieweej, ik ga weer snel ’n tukkie doen. Heb wel weer genoeg achter m’n laptopje gezeten. Maar wilde deze mooie plaatjes tóch ff met jullie delen.

Het is rustig hier, merkte zij op. Jah, logtechnisch gezien… maar in ’t eggie gebeurt er van álles. En weet je wat ’t is, als ik dan ’n logje ga maken, dan wil ik die uiteraard larderen met wat bijpassende foto’s. We hebben tenslotte niet voor niets een nieuwe camera, die moet worden uitgeprobeerd. Nou goed, dat doe ik dan tegenwoordig allemaal in zo’n kek frame’pje. Dát wil ik dan weer ’n b’tje bewerken, bietjuh befreubelen, u ként dat wel. En dát kost tijd. Laat dát ‘r nou stééds bij inschieten. En eigenlijk báál ik daar wel van want ik heb bést veel te melden. Als ik dat niet doe, ga ik die dingen vergeten, dat zou eeuwig zonde zijn.

Allereerst kwam Hannah afgelopen donderdag gezellig langs met haar kiddies. We hebben nog even genoten van ’t práchtige weer dmv ’n frisse duik in ’t zwembad. Alhoewel, genoten, Hannah d’r dochter Isa vond ’t duidelijk géén succes. ’t Arme meisje vond ’t véél te koud en schreeuwde de hele buurt bij elkaar. Robin heeft blijkbaar iets meer reserve puppyvet op haar kleine lichaampje want die vond ’t allemaal best. 

Die dag gaf mijn stofzuiger ook definitief de geest dus ben ik de volgende dag even met hun gaan ontbijten en heb en passant gelijk ’n nieuwe meegenomen (die groene was ‘r niet meer dus hebben we de roze).  

Vandaag waren we wéér bij hen omdat Juul haar 3e verjaardag vierde. Dat was erg gezellig en daar was Hannah dan ook weer dus dat maakt ’t cirkeltje rond 😉 Toen we daar weggingen, zei Jonne “het was ’n leuke dag hè”. Nah, da’s toch altijd heerlijk om te horen, dat ook hij ’t naar z’n zin heeft gehad.

Qua zindelijk-worden gaat ’t stééds beter. Leuk hoor, heb ik nét ’n nieuwe brilverkleiner gekocht, wil meneer ineens gewoon zónder brilverkleiner op de wc. Houdt wel in dat ie dan bijna in de pot zakt, maar okay. “Poep komt uit got!” roept ie steeds. Nee, wees niet bang, hier géén blasfemische uitspraken, ik schrijf ’t niet voor nix met ’n -t- . Wat ie ‘r precies mee bedoelt, weet ik niet maar ik moest ‘r wel om lachen (en als je ‘m corrigeert in “gat”, herhaalt hij dat hij toch écht “got” bedoelt). Vanmiddag naar Juul had ik ‘m nog wel ’n luier omgedaan maar dat was helemaal niet nodig. Hij gaf keurig aan dat hij moest plassen. Ik hoop dat ze ’t nu ook op het KDV gaan doen. Door het drukke spelen vergeet hij daar helemaal dat hij moet plassen dus houden ze dáár nog maar even de luier om. ’s Nachts heb ik ’t nog niet uitgeprobeerd. Ik ga gewoon maar ’s turven, hoe vaak hij ’s ochtends droog is en dan moet het er tóch ’n x van komen.

Robin is inmiddels alweer 5 maanden en oefent steeds meer op haar draai-skills. Ik dacht dat ze ’t alleen op ons bed zo goed kon, omdat mijn matras ietsje lager is dan die van Erik, maar ze kon ook nog terugrollen. Daarnaast traint ze ook haar stembanden. Voornamelijk met gezellig kraaien dus da’s wel erg leuk.

Over ’n maandje wordt Jonne ook 3. Ik ga maar ’s een lijstje online zetten met cadeau-ideeën. Zo is hij momenteel hélemaal into Memory, bijvoorbeeld van Thomas de Trein. Maargoed, zo zijn ‘r vast nog wel meer dingen en die dag komt met rasse schreden dichterbij. Tot die tijd nog wat leuke plaatjes!

Er zijn inmiddels ’n paar log-gezichten die Jonne ook daadwerkelijk bij naam kent, als ik de foto’s laat zien. Alleréérst weet hij uiteraard wie Juul is. Op zich niet zo gek, die is vorig jaar ruim ’n half jaar lang samen met haar mama elke dinsdag bij ons geweest om samen met hem te spelen. Djonno ziet hij tegenwoordig véél te weinig maar die herkent ie uiteraard ook wel. Ook Irza heeft blijkbaar nog al indruk op hem gemaakt want die weet hij ook meestal wel te benoemen, zodra hij haar foto ziet. Daarnaast weet hij ook precíes wie Gijs en Olivier zijn. En dát voor mensen die hij tot voor kort nog maar 2x eerder had gezien.

Vorige week hadden Linda en ik bedacht, dat we de koppen maar weer ’s bij elkaar moesten steken voor ’n volgende meeting. Deze keer wordt het ’n ladiesversion, zónder eventuele kids en wederhelften. En zó toog ik afgelopen dinsdag richting het áltijd even pittoreske Brabant. Aangezien m’n routeplanner op de heenweg nog steeds kuren vertoonde (hij wilde ons constant “binnendoor” dus ván de snelweg af sturen), was ’t maar goed dat ik nog even op de kaart had gegeken. Gelukkig deed ie het ’t laatste stuk weer wel.

De mannetjes hebben de hele middag héérlijk in de grote tuin gespeeld. Bij ’t schommelen kreeg Jonne in het voorbij gaan nog even Gijs z’n hoofd tegen zijn neus, wat resulteerde in ’n bloedsnotneus… ohwell, ’t was snel weer over. Met het temperament van deze twee drie heren mag het ’n wonder heten dat ’t daar nog bij gebleven is 😉 

Aan ’t eind van de middag gingen we ook nog ff naar de kermis! Dat was medaar ’n feest! De draaimolen, de auto’tjes en de zweefmolen, óveral gingen ze samen of met z’n drieën in. Had ik niet verwacht want over ’t algemeen is Jonne niet zo’n held met dat soort attracties. Maar samen met Gijs en onder aanvoering van Linda durfte hij blijkbaar alles 😉 Nou ja, bíjna dan… een ritje op de pony ging toch écht ’n brug te vér! De culinaire afsluiting bestond, náást de oliebol op de kermis, uit ’n overheerlijk patatje, ’n frikandel en ’n milkshake. En alsof dit alles niet genoeg was, kregen ze ná ’t eten nog ’n ijsje.

Het was ’n héérlijk dagje alleen… van ’t oorspronkelijke plan, het plannen van de GLAM, is weinig terecht gekomen 😉 Tja, dán moeten we ’t binnenkort nóg maar ’n keer over doen! 😉 Ik stel voor dat we gewoon bínnenkort állemaal ’s ff bij elkaar komen om even wat te plannen! 😉

Het moest ‘r nu écht gewoon ’n x van komen… we legden haar eigenlijk al vanaf ’t begin in d’r eigen bed voor de tukjes e.d. Pas als we zélf naar bed gingen, wilde ik haar toch wel graag in het wiegje op onze kamer. En van mij had ze nog wel ’n tijdje mogen blijven liggen hoor maar da’s puur gemakzucht en ’t ging gewoon écht niet meer.

Grappig feitje: Jonne is met 38 weken geboren en Robin met 36 weken. Bij Jonne werd de wieg 2 weken éérder opgeruimd. Dus eigenlijk heeft Robin ‘r dan ’n maand langer in gelegen.<- lamalulluh… vlaag van verstandsverbijstering denk ik… gaat hélemaal nérgens over :blush: