Dag Sjokolaatjuh, daahaag daahaag daahaag, daahaag, Attepiet…
Dag Sjokolaatjuh, daahaag daahaag daahaag, daahaag, Attepiet!

Jah héél leuk hoor… maar misschien níet om half 6 ’s ochtends…

Jonne is ook gék op Sjokolaatjusmelk. Warm, koud, maakt niet uit, állemaal lekker. En ook op de sjokolaatjus uit de adventskalender die ik heb gekocht… dat is dus één sjokolaatjuh per dag en reken maar dat we ‘r écht geen één overslaan. Dáár zorgt hij wel voor. Op zich is ’t de bedoeling dat je het sjokolaatjuh neemt wat achter het cijfer zit dat correspondeert met de datum van die dag… maarja, als je tóch niet kan lezen, dan heb je daar niet zoveel boodschap aan. Ik probéér ’t écht wel volgens die regels te doen hoor maar toen hij van de week zag, dat er bóven ’t vakje dat hij open mocht maken, een VÉÉÉÉÉÉÉL groter sjokolaatjuh zat, toen was de keuze snel gemaakt… en ’t heeft écht geen zin om te zeggen “nee, Jonne, die is voor de 24e!” want nogmaals: als je tóch niet kan lezen, dán heb je daar gewoon niet zoveel boodschap aan… dussss… (@Nathalie: nee, da’s waar, als je wél kan lezen, waarschijnlijk ook niet 😉 )

U als lezer ziet er waarschijnlijk nix van maar ik als auteur van dit logje zie ’t verschil wel. Mijn WordPress is ge-upgraded. Máándenlang zat ik ‘r al tegenaan te hikken. Iedere keer kreeg ik wéér ’n mailtje dat er ’n nieuwe versie beschikbaar was maar dúrfde niet zo goed. Als de dóód dat ik alles kwijt zou raken… komt ook eigenlijk door haar hoor, zij had me verteld dat zij ’t ’n tijd geleden had gedaan en dat ze toen ff álles kwijt was… uiteindelijk had ze wel weer alles terug hoor… maarja, zij snapt ‘r véél meer van dan ik en ze heeft ook nog ’n geliefde die er nog meer verstand van heeft dus da’s ook nog altijd ’n goeie backup… Vanavond heeft ze, nadat ze ’t éérst getest heeft op d’r eigen log, ook mijn log geupdated graded waarvoor mijn hártelijke dank!!! :kissing:

Maargoed, waarom moet ik hier de lezer mee vervelen? Zoals ik al éérder zei, zij zien er waarschijnlijk níx van. En dat is nou precies wat ik wil testen met dit logje want dat móet dus ook. Vandaar! Nou goed, ’t is op sómmige fronten nog ff wennen maar daar komen we wel uit… hoop ik :ermm:
’s ff kijken of ’t met foto’s ook nog lukt… dát gaat wel iets anders, ik mis ’n icoontje in m’n werkbalk… maargoed, het lúkt wel…

Opa en oma (Erik z’n ouders) zijn weer terug uit Spanje… ik zei al, ’t was nét alsof zíj ’t huis van Sinterklaas moesten beheren, in de tijd dat hij hier in Nederland was. Nou is de Sint weer terug, dus mochten zij ook weer terug naar Nederland komen. En zo kwamen ze met véél plezier vanmiddag even op Jonne passen, terwijl ik een afspraak bij de gyn had.

Die vertelde me dat alles naar behoren gaat, dat ze goed groeit en lekker beweegt. Dat laatste had ik zélf ook wel al door. Dochterlief is ’n stúk beweeglijker dan Jonne destijds ;-). Gisteren kon ik, ondanks mijn eigen isolatiewandje én de placenta die weer aan de voorkant ligt, toch écht héél duidelijk ’n voetje voelen schoppen, toen ik m’n hand aan de zijkant van m’n lichaam legde (zo op taille hoogte). Dat heb ik bij Jonne nooit gehad. Blijkbaar werpt dat “niet werken” en “rustig aan doen” tóch wel z’n vruchten af want als ik zo doorga, hoef ik misschien niet eens per se in ’t ziekenhuis te bevallen en mag ik ’t ook eventueel thuis proberen. Nah, dat vind ik wel ’n relaxed idee. Ik vond ’t destijds wel prettig, dat ik lekker regelmátig in bad kon gaan zitten en de douche over me heen te laten komen (mocht ’t bad niet vol laten lopen omdat m’n vliezen al gebroken waren). Je moet altijd maar afwachten of dat in zo’n ziekenhuis ook kan.

Morgen éérst maar weer ’s de gewone vk bellen want ondanks dat de gyn me eind januari tóch nog ’n x terug wil zien (en nog ’n extra echo gaat maken), mogen de reguliere controles gewoon weer door de vk worden gedaan. Nah, da’s toch best wel weer gezellig. Al vond ik ’t stiekem ook wel weer erg prettig dat bij elk bezoek aan de gyn ’n korte echo werd gemaakt, om dus dat vruchtwater in de gaten te houden. Nou goed, eind januari weer 😉 Ben wel benieuwd want dán moet ik naar ’t nieuwe ziekenhuis.

Nou goed, voor de liefhebber dan, wat plaatjes van mijn vierkante buik. Tja, hij is wat plat van voren (en breed opzij ja… bij mij kan je idd niet zeggen dat je van áchter niet kan zien dat ik zwanger ben… ohwell, I don’t care, ik bén toch ook zwanger!!!). Was bij Jonne trouwens ook, die platte voorkant. Maar ik heb wel ’t idee dat ie nú dikker is dat ik nu dikker ben dan de vorige keer. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik mezelf wel ’n tikkie verwen met allerlei lekkere dingen hoor. Daar krijg ik later natuurlijk spijt van maar nu denk ik jah ehm, de groeten, ik ga gewoon genieten! 😉

Verder zie je Jonne met één van z’n Sinterklaascadeautjes, ’n heuse IKEA treinset. Ik had ‘m eigenlijk nog ingepakt gelaten omdat ie al zoveel had maar vanavond móest en zou hij open van ‘m. Achja, waarom ook niet. Ik kan zó uitkijken naar ’t moment dat hij naar die andere slaapkamer gaat, omdat ‘r dan ook e.e.a. van z’n speelgoed naar boven kan. Daar heeft ie dan ook véél meer de ruimte voor dit soort treinbanen enzo.

Morgen moet ik weer ’s langs bij de verloskundige. Ja nee, de verloskundige, niet de gyn. Omdat ’t destijds zó abrubt ophield daar, vonden ze ’t toch wel leuk als ik nog ’n x langs zou komen. En ik ook omdat ’t hele leuke meiden zijn daar. Ze doen wel de nacontrole hoor maar toch. Morgen komen ook m’n ouders hier weer heen. Dan nemen ze ook alle kleding van Jonne mee, die ‘m inmiddels te klein is. Gewassen en wel zodat ik ’t zó op Marktplaats ofzo kan zetten. Mijn moeder had ’t eerder al op ’n kledingbeurs willen verkopen maar vreemd genoeg liep dat niet echt lekker.

ff Voor de goeie orde: ik ben normaliter NOOIT zo vroeg met ’n kerstboom hoor. ’t Kwam nu toevallig zo uit, dat ik tóch naar Amstelveen moest en dat we gewoon altijd stándaard naar dát tuincentrum in Amsterdam gaan. Voorheen had ik de boom hooguit ’n paar dagen voor kerst staan en ging ie ‘r na oud en nieuw gelijk weer uit. Vorig jaar zelfs al op 3e kerstdag omdat dat kreng zo uitviel.

ff tussendoor, ben ik de énige die hélemaal verliefd is op de kinderserie Kerst met Linus? Als je nou érgens ’n kerstgevoel van krijgt, dan is ’t, naar mijn mening toch wel deze serie. Dit zijn toch de beelden zoals kerst er uit moet zien? Als ik hier naar buiten kijk, zie ik alleen maar regen regen en nóg ’s regen…

Vandaag moest ik dus, nog ímmer zónder stem, naar de tandarts. Hij heeft niet veel gedaan hoor, hij hád wat tandsteen willen verwijderen. Maar omdat ik zo’n mietje ben, dat ik altijd alles onder verdoving wil (jaaaaaaaaaa, kom maar met je commentaar, i don’t care) en dat dát dus nú, gezien de zwangerschap niet mag, ga ik in juni gewoon nog ’n x terug.

Ennieweej, daarna ging ik dus met m’n vader naar het tuincentrum. (Jonne was in de tussentijd lekker bij m’n moeder, die doe je beiden namelijk géén plezier met zo’n tripje, die gingen samen lekker de eendjes voeren enzo) En waarom dáár? Tja, da’s na zóveel jaar traditie geworden. Dat doen we nou al ongeveer nét zolang als dat ik op mezelf woon (nu toch zéker zo’n 15 jaar geleden). Toen ik ’t eerste jaar hier in Vlaardingen woonde, hebben we ’t ook wel hier in de buurt geprobeerd maarja… vraag me niet waarom maar dat wás het gewoon niet. En ach, ’t is ook gewoon gezellig. Al was ’t natuurlijk wél weer ’n aanslag op m’n stem want jah hé, je loopt natuurlijk niet zwijgend naast elkaar. En tijdens onze hot-choco-met-taartje-break moeten we uiteraard ook altijd ff bijbeppen.

Vanavond ging Erik met z’n gisteren gekregen Sinterklaascadeau Guitar Hero Legends of Rock voor de Wii, uitproberen. Dat leidde tot hilárische taferelen (gelukkig hebben we de foto’s nog ;-)) Niet eenvoudig maar wel errug grappig!

In de tussentijd heb ik de boom opgezet. Dit jaar is ie hélemaal in ’t wit met, náást de gebruikelijke lampjes en de ballen ook boa’s (voor ’t sneeuw effect), rozen, ijsbeertjes en ’n heuse kerstengel. Ben ook erg benieuwd wat Jonne ervan zegt, als ie ‘m morgen ziet (duimt u met mij mee, dat hij er ook dít jaar gewoon weer braaf met z’n vingertjes van áfblijft!!!) Ik zag alleen wél alweer wat naaldjes op de grond liggen… ik hóóp dat ie ’t haalt tot en met de kerst, hihi.

Ondanks dat we dit jaar toch écht op tijd waren begonnen met cadeaus verzamelen en gedichten schrijven (de mijne was zowaar rúim op tijd af!!) waren er uiteraard tóch weer ’n paar dingen die nog even op ’t laatste moment moesten gebeuren. Nu blijkt maar weer dat wij goed onder druk presteren. Niet voor nix werkt Erik bij de krant, waarbij je toch altijd aan ’n deadline gebonden bent.

Rond half 4 kwamen mijn ouders. Mijn moeder had ’n héérlijke pan erwtensoep gemaakt. Past goed bij dit soort gelegenheden, vind ik. Héérlijk was ie.

Om iets over vieren vanmiddag konden we dan toch eindelijk beginnen. We hadden alle cadeaus in de gang gezet en omdat ik “toevállig” weer ’s ff naar ’t toilet moest, kon ik mooi ff op de deur bonsen. Dat deden we natuurlijk voor Jonne want de andere kids van Erik geloven tegenwoordig in héle andere dingen 😉 Wel jammer dat ik daardoor z’n gezicht niet kon zien. Al kwam ik daarna natuurlijk vrij snel van ’t toilet af. Hij liep gelijk te stuiteren!! Wat was dít toch allemaal? Sinnekláásjuh???

Het was geweldig, het was súper! Ondanks dat ik, bij gebrek aan stem, ál mijn gedichten ófwel door m’n vader ófwel door Erik heb moeten laten voorlezen. Nee, die stem zat niet tussen die ontíegelijk grote stapel met cadeaus. Die is nog stééds vollédig foetsie… zo mogelijk meer dan dat ie ooit geweest is. Maar man man man, wat zijn we allemaal weer verwend. Jonne keek z’n ógen uit. Dat alleen niet álle pakjes van “Sinneklaasjuh” voor hem waren, was blijkbaar wel ff wennen. ’t Liefst had hij alles zélf uitgepakt.

Al met al werd álles met de vólle aandacht bekeken en íedere x verscheen er wéér zo’n grote grijns op z’n gezicht als hij ontdekt had, wát er zich achter het cadeaupapier had verstopt. Overigens heeft iedereen zich vermaakt en was iedereen ook dólblij met zijn of haar cadeau.

Helaas helaas waren Erik z’n ouders er dit jaar niet bij… die moesten nou nét uitgerekend op dit moment zelf naar Spanje toe. Waarschijnlijk om de Sint te verwelkomen op ’t moment dat hij terugkeert in zijn vaderland. We hebben ze nog wel even gebeld en heel hard “Dank u, Sinterklaasje” geroepen… met het verzoek of zij dat door wilden geven aan de Sint. Nou ja, ikzélf heb ’t dan gefluisterd, maar ’t idee was goed. Ik dénk toch wel dat ie ’t heeft gehoord. We hebben met hen wel gelijk één belofte gemaakt: wij zorgen ervoor dat we nooit meer hun vakantieschema door de war zullen gooien, door de komst van nog ’n kleinkind, en dan beloven zij dat ze ‘r voortaan met de feestdagen gewoon weer bij zullen zijn, hihi. (overigens zijn ze met kerst alweer terug :-D)

Rond ’n uur of half 9 heeft Erik de kids weer teruggebracht naar hun moeder en toen hij terugkwam hebben we Jonne op bed gelegd. Wellicht overbodig om te vertellen dat die in no time in diepe slaap verzonken lag.

Nu duik ik zélf ook m’n bedje in. Moet morgen naar de tandarts en die zit nog stééds in mijn geboortedorp Amstelveen. Jonne gaat dan even naar mijn ouders. En als ik terugkom, ga ik met m’n vader, traditiegetrouw naar Tuincentrum Osdorp om ’n kerstboom te gaan halen. Beláchelijk vroeg vind ik eerlijk gezegd maar het komt toevallig zo uit. Anders moet ik 2x naar Amsterdam op en neer. En ach, waarom ook niet, ik heb ‘r wel weer zin in (wat wordt ’t dit jaar, Hannes: taartje, oliebollen of tóch weer allebei? ;-)). Ik hoop alleen wél dat we dit jaar ’n bétere boom zullen hebben dan vorig jaar.

…en zónder het echt goed en wel door te hebben, zijn we blijkbaar ook de magische “100 days till due date”-periode gepasseerd. Nu gaat ’t écht hard! 😉
Alhoewel… als ik kijk naar de vorige countdown dan lijkt dat bést lang van tevoren… en toen wáren ’t (achteraf gezien) niet eens meer 100 dagen! 😉 Oh blijkbaar ben ik tóen ook pas met zwangerschapsgym begonnen… nah, dat sla ik déze keer over hoor. Moet ‘r eerlijk gezegd niet aan dénken. Al ben ik blij dat ik de vorige x wél ben gegaan, heb ‘r namelijk wél hele leuke contacten aan overgehouden!

stem de; v(m) -men; -metje 1 het vermogen van mensen om een geluid voort te brengen 2 dat geluid: een heldere ~ 3 (muz) zangstem: de eerste, tweede, derde ~ zingen eerste enz. partij ve meerstemmig zangstuk 4 openbaring van zijn mening (voor of tegen): (bij verkiezingen) zijn ~ uitbrengen

Ik ben ‘m kwijt… écht hélemaal kwijt… heb óveral gezocht maar kan ‘m nérgens vinden. Ik zou wel willen roepen maarja, zónder gaat dat ’n btje moeilijk… meer dan gefluister of gepiep komt er niet uit. Nah, wie weet heeft Sinterklaas wel ’n nieuwe voor me, morgen…