Onze tuin is héérlijk en als ’t ff kan, hang ik lekker tot ’s avonds laat buiten op onze loungebank. Maar zodrá de avond invalt, komen ze in gróten getale tevoorschijn: NAAKTSLAKKEN!!! Heeft ‘r iemand enig idee hoe ik die vieze beesten kan bestrijden?

Kijk, waren ’t nou escargots, dan kón ik ‘r tenminste wat mee! Hmmmm! 😉

’t Zal hooguit nog ’n paar weken duren en dan is ook Robin uit haar wiegje gegroeid. Dan zal ze voorgoed in haar eigen kamertje slapen. Bij Jonne was dat met vier en ’n halve maand. Nu ligt ze overdag en ’s avonds ook al op haar eigen kamertje maar zodra ik ’s nachts zelf naar bed ga, leg ik haar toch nog in de wieg bij ons op de kamer. Nog ff lekker dichtbij en, nu ’t nog kan, genieten van alle geluidjes. Want door die verkoudheid, doet ze qua snurken niet onder voor haar vader 😉 Kan me nog herinneren dat ik al die geluiden bij Jonne ook zo gewéldig vond. Daarnaast heb ik die prachtige wieg natuurlijk níet voor nix.

Gelukkig heb ik 2 gewéldige babyfoons, deze en deze waardoor ik ze alsnóg perféct kan horen. (en néé, dit is géén advertorial!! ;-))

ff voor de papa’s en de mama’s: tot welke leeftijd hebben jullie de babyfoon gebruikt, of verwachten jullie ‘m te gáán gebruiken?

Na nog ’s wat te hebben gegoogled, dénk ik toch wel te kunnen vaststellen dat Robin de Zesde ziekte heeft. Of misschien al heeft gehád… De koorts is iig wel zo goed als voorbij. Ze heeft wel wat rode vlekjes in haar gezicht maar verder eigenlijk niet over de rest van haar lijfje. Zal ’t donderdag, als ik naar ’t cb moet, nog ’s navragen.

Ach, ze heeft ‘r verder helemaal niet zo’n last van hoor. Ze blijft nog steeds grotendeels vrolijk. Soms heeft ze geen zin in ’n flesje maar of dat nou écht dáármee te maken heeft, vraag ik me af.

Morgen heb ik ’n intake gesprek voor haar op ’t KDV. Daar zal ze per 1 juli ook 3x per week naartoe gaan. Ze komt in ’t zélfde gebouw als Jonne maar wél in ’n andere groep. En incase u wondered, nee, ik heb nog géén baan maar ben wél hard op zoek. Zal wel moeten, helaas. Maarja, de kids niet naar ’t KDV brengen, is ook geen optie want dan word je weer keihard onderaan de wachtlijst gezet. Toch baal ik ‘r érg van dat ik bij haar niet ’t eerste jaar thuis kan blijven.

Woonde ik nu maar in Zweden…