aug8 |
|
| Prachtig tachtig |
Zoals ik al schreef, hadden we vandaag 2 feestjes. Allereerst zouden we naar Hannah gaan waar we Juliëns vierde zouden 4en.
Daarnaast zal opa Cok a.s. dinsdag de respectabele leeftijd van 80 jaar bereiken en dat werd vandaag ook gevierd!
Het plan was, dat ik eerst met de kinderen naar Hannah zou gaan. Van dááruit naar opa en oma, waar Erik dan ook zou zijn met de oudste 3.
Tot m’n grote spijt zijn Jonne en ik op geen van beide verjaardagen geweest aangezien zoonlief, na een zéér enerverende nacht vól overgave (toch zéker 5x z’n bed verschoond!) een groot deel van de dag als ’n vaatdoek op de bank heeft gelegen.
Alhoewel, ’t klopt niet helemaal. Ik ben vroeg in de middag, toen Erik nog thuis was, wél heel ff bij de oudste jarige geweest. Opa is verzót op ijs dus toog ik naar de plaatselijke ijsboer voor de grootste ijscoupe die ze hadden, inclusief zo’n ijsfontijn-vuurwerk-ding (die natuurlijk nét uit was, toen ik de foto maakte :-S). Eerlijk gezegd had ik ‘m nóg groter en exorbitanter gewild, je wordt tenslotte maar één x 80. Maar dat hadden ze dus niet. Ennieweej de jarige job was ‘r, geloof ik, wel erg blij mee 😉
Aan ’t eind van de middag, begin van de avond, begon Jonne zowaar op te knappen en vroeg of we nog naar de verjaardagen gingen. Euhm… nou zoon… volgende x misschien. Opa heeft z’n cadeautjes wel gekregen (naast de ijscoupe nog ’n mooi boek) maar voor Juliën ligt er hier nog iets op ‘m te wachten dus met hém moeten we maar snél ’s iets afspreken.
jul31 |
|
| Het meer van Hannessie |
Nu de zomervakantie in alle regio’s definitief voorbij is, dacht ik: Laat ik nog ’s ’n verslag doen van onze vakantie in Frankrijk van, inmiddels alweer, 2 weken 2 maanden geleden… gewoon, om ’t niet te vergeten… (want dat gebeurt snel)
Zaterdagochtend 3 juli hebben we ‘sochtends rond ’n uurtje of half 7 de kindertjes half slapend in de auto getild en op weg gegaan. Dat verliep, op ’n kleine spuugpartij van Jonne, redelijk “vlekkeloos” (whats in the name ;-)).
Doordat we in ’n zelfde soort tent zaten als in Italië, kon ik me iets beter voorbereiden op wat ik zou aantreffen. De matrassen op de bedden waren op heuphoogte behoorlijk ehm… “doorgeneukt” (excusez le mot) dus had ik ’n 2 persoons luchtbed meegenomen om onder dat matras te leggen. Ik kan níet anders zeggen dan dat ik héérlijk geslapen heb. Verder nog wat extra kleerhangertjes om je kleding aan op te hangen, was ook wel ’n goeie zet.
Net als in Italië zijn we bést wel weer veel op pad geweest. De camping was heerlijk hoor, met zwembad om bij af te koelen maar verder ging ’t mij al snel vervelen om de hele dag dáár of voor de tent te hangen.
Dus gingen we rodelen, maakten we ’n rondtrip over ’t Meer van Annecy, zwómmen we in datzelfde meer, bekeken we nog ’s ’n méga grote waterval van dichtbij, keken we uiteráárd naar het Nederlands Elftal, gingen we met ’n tandradtreintje de bergen in, bezochten ijsgrotten, hebben we 2 pogingen ondernomen om op de Aquille du Midi te komen (beiden jammerlijk mislukt), keken we op 14 juli groots vuurwerk in Annecy en ging Robin wederom van véle glijbanen! 😉
Over dat zwembad op de camping gesproken. Nogmaals: best lekker hoor en ’t had ’n paar leuke glijbanen voor de kinderen maar ik had ‘r ’n btje ’n haat-liefde verhouding mee. Sowieso was ‘r al vrij weinig ruimte óm de baden heen om lekker te liggen. Er stonden allemaal ligstoelen en als die bezet waren, had je pech want ‘r was eigenlijk géén ruimte om gewoon op je handdoekje te liggen. Maargoed, dát vond ik nog niet eens ’t ergste.
Eén van de 1e dagen gleed ik met dochterlief van één van de glijbanen. Dit vond ze uiteraard gewéldig. So far so good. Maar toen ik in het bad aan ’t eind bij de trap kwam (zo’n stenen, over de hele breedte van ’t bad), begon ze ineens vréselijk te krijsen. Ik begreep niet zo goed waar dat vandaan kwam dus trachtte haar op te tillen uit ’t water. Toen dat niet ging, bleek dat ze met haar dijbeentje vastgezogen werd aan zo’n gat in de muur dat vermoedelijk tot het waterzuiveringsysteem behoorde (’n cirkel met ’n diameter van zo’n 5 cm). Echt, ik heb ’t nog met m’n hand gevoeld, ’t was ’n stúk krachtiger dan de gemiddelde stofzuiger. Daarover ben ik wel even uit m’n plaat gegaan naar de zwemjuf die langs ’t bad lief verlegen stond te grijnzen. Dat dat ding uberhaubt aanstond! Natuurlijk werd ie toen wél uitgezet. Vanaf dát moment moest ik élke dag ff voelen óf ie wel daadwerkelijk uit was. Dat wás ie gelukkig wel maar ’t gevolg hiervan was wel ’n MAJOR blauwe plek (soort grote zuigzoen) op de bovenbeen van m’n meisje.
jul28 |
|
| Ik ben nu ook (nog nét) zo’n dertiger met ’n scooter! |
Jaahaa, ik weet ’t, ik heb nog zóveel te schrijven waaronder ’n vakantie verslag. En nee, dat wordt me niet opgedrongen, ik wil ’t zelf, onder ’t mom: leuk voor later! Maar is ‘r voorals nog niet van gekomen. Moet blijkbaar nog érg acclimatiseren ofzo.
Maargoed, ff tussendoor: zie hier onze nieuwe aankoop:
Vijf jaar geleden heb ik ‘r korte tijd een échte Vespa gehad en, hoe mooi die ook was, het was een regelrechte miskoop. Tegenwoordig hebben ze voor ‘n leuk prijsje héle mooie Vespa-look-a-likes. En als aanstaand werkende-vrouw-in-het-centrum-van-de-stad leek me dit vervoersmiddel wel héél erg praktisch. Niet dat ik parkeerproblemen zal ondervinden, het is meer de weg er naartoe, die regelmatig verstopt zit. En met dit kekke dingetje kan je natuurlijk lekker overal tussendoor sjezen.
Bovendien is ’t hélemaal “hip-to-the-bone” hé, onder dertigers, zo’n scooter. Normaliter ben ik niet zo’n trendvolger maarreh, déze vond ik wel érg leuk. En aangezien ik nog nét in die categorie val, moest ik snel zijn! 😉
Zoals ’t ’n échte vrouw betaamt, had ik moeite met ’t kiezen van de kleur. Nou was ‘r niet zóveel keus: zwart, wit, grijs, lichtblauw, olijfgroen en rood. Mijn voorkeur ging in éérste instantie uit naar lichtblauw. Zie de laatste tijd allemaal van die babyblauwe auto’tjes rijden en die vind ik bést leuk. Maar in ’t écht was ’t geen blauw maar lila en dat zag ‘r wel héél erg plastic uit. Zelf zou ik nooit zo snel voor rood hebben gekozen maar Erik is van mening dat “alles op wielen met een italiaanse uitstraling, rood moet zijn”. Ohwell, ik vind ’t hélemaal prima.
Vanmorgen was ie klaar en hebben we ‘m opgehaald. Ik moest natuurlijk ook gelijk van uit ’t centrum van R’dam terug naar huis rijden. Mán was is dát leuk! Zeker met dit weer! ’t Is alleen wél even ’n uitzoekwerk waar je nou op de weg en wáár je op ’t fietspad mag/moet rijden. ’t Is namelijk geen snorfiets maar ’n heuse brommerscooter (ik heb ‘r dan ook zo’n hippe helm bij). Maargoed, dat zal wel ’n kwestie van wennen zijn.
