jun2 |
|
| Zeg maar nee, dan eten we weer mee! |
Vanaf ’t moment dat Jonne vast voedsel mocht eten tót dat hij ’n jaar of anderhalf / twee was, at hij nágenoeg álles. Ik kon daar zó van genieten, zo’n makkelijke eter. Hoorde en zag vaak héle andere dingen om me heen. Die wilde dit niet, die wilde dát niet, de één at alleen maar brood, de ander wilde ábsoluut geen stukjes in z’n eten, de 3e at helemáál niet… en Jonne at álles… àt alles… met de nádruk op àt…
Want sinds ’n tijdje zit hij ook in zo’n fase dat hij níx meer wil of lust. Alhoewel, ik geloof dat ’t op zich nog wel meevalt maar met náme groente is absoluut uit den boze! Fruit gaat ‘r allemaal wel in. Druiven, mango, ananas, appeltjes, já Linda, zélfs bananen! Maar groente… nope! No way! We hebben van álles geprobeerd, door elkaar, los, in kleine stukjes, grote stukken enz enz… paaien met de “als-dan” methode (áls je je bord leegeet, krijg je ’n waterijsje) maar ook dát maakt weinig indruk. Heel af en toe wil ’t nog wel ’s helpen als grote broer Sacha of grote zus Romana ‘m voert maar die komen ook vaak niet verder dan één of 2 happen. En dan zetten we z’n bord maar weer opzij. Maar dan krijgt ie ook níx anders meer! En ik vind ’t zwáár irritant! Temeer omdat ik weet dat hij ’t écht wel lust en dat ’t puur dwarsigheid is.
Wij moesten thuis álles eten. Natuurlijk waren ‘r dingen die ik niet lekker vond maar ik moest wél álles proeven waardoor ‘r momenteel eigenlijk maar weinig dingen zijn, die ik écht niet lust (heb niet voor nix zo’n “prachtig” figuurtje ;-)) Daarentegen lust Erik ’n stúk minder. En dan is ’t best moeilijk om je kind álles te leren proeven. Want: als papa ’t niet hoeft, waarom ik dan wél?
Maar nú heb ik iets nieuws ontdekt: verbieden! Dat ik daar niet éérder aan gedacht heb!!! Jonne zegt met ’n héle hoop dingen vaak eerst nee. Kusje geven voor ’t slapen gaan, boekje lezen, zélf de trap aflopen (ipv dragen) offeh…nou dát dus! En als je dan zegt “okay dán niet” en weg loopt, dan roept ie “wel wel!” Zo ook met eten… De afgelopen dagen hebben we héérlijk buiten gegeten. Naast al ’t gegrilde vlees had ik natuurlijk ook groente waaronder bv stokjes met champignons en paprika (is Luca voornamelijk hélemaal gek op). En in éérste instantie bood ik ’t ‘m wel aan maar dat wilde hij ’t natuurlijk niet hebben. Maar toen ik, weliswaar met ’n lach, zei dat hij ’t absoluut niet mocht, wilde hij ’t ineens wél! En vanavond ook weer. Ik had ’n bordje voor ‘m opgeschept met aardappeltjes, bloemkool en ’n schnitzeltje en zei dat hij ábsoluut géén bloemkool mocht eten. En nou mag jij drie keer raden wat hij als eerste op had 😉
BTW: ik zeg ’t wél anders dan wanneer ik écht iets verbied hoor. Dit is meer met ’n lach. We maken ‘r ’n soort spelletje van en tot nú toe werkt ’t. Want ik weet ook wel: in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst maar hij eet nu weer éven net zo goed als voordat zijn peuterpubertijd begon. ’s Kijken hoelang dat zo blijft.
ff Wat ándere “momentjes-om-niet-te vergeten”: Jonne wilde vanavond buiten in de tuin met Robin op schoot zitten. Dat mocht uiteraard maar daar gaan wél altijd wat voorbereidingen aan vooraf, alsin: ff goed gaan zitten, kussentjes hier, kussentje dáár, mama moet d’r camera pakken, papa moet ‘r vooral héél dichtbij blijven want zodra hij ’t zat is (of, zoals ze in ’t noorden en oosten zeggen “zodra hij er flauw van is” ;-)) zou hij haar zómaar van zich af kunnen duwen en dan is ’t maar goed dat ‘r iemand naast zit die haar snel overneemt. Maar toen hij uiteindelijk met haar op schoot zat, moest Robin blijkbaar naar hém kijken en zo legde hij op ehm… ietwat onorthodoxe wijze haar hoofd even recht. In ’n (tóch nog) onbewaakt ogenblik pakte hij haar hoofd als ’n bowlingbal, waarbij haar oogkassen en neus als de gaten fungeerden waar je je vingers in kan steken. Zucht… en Robin vond ’t blijkbaar állemaal wel okay óf was té beduusd om te reageren 😉 Daarna kreeg ze overigens wél ’n dikke zoen van ‘m hoor. 😉
Verder is Robin haar handjes aan ’t ontdekken… tenminste… dat deed ze toen haar oogjes ’t nog deden 😉 ’t is zó grappig om te zien hoe ze naar die dingen zit te kijken als volstrékt vreemde projectielen. Ik zal ‘r binnenkort ’s ’n filmpje van plaatsen. Tot die tijd voor de verandering maar weer ’s ’n paar foto’s.
13 reacties »
RSS feed voor reacties op dit bericht.
TrackBack URL
ow bananen bah!
weet je dan niet dat bananen een aanslag zijn op je smaakpapillen!
maar goed, hopeloze zaak mijn anti bananen strijd.
die BBQ werkt die een beetje?
ik heb er van de week een gekregen voor in de bus
in de bus/naast de bus whatever
Reactie door Linda op vrijdag 19 juni 2009 om 0:29
Wat een uitvinding Cat, verbieden, dat ik daar nu niet ben opgekomen voor Manon. Ga het toch eens proberen van de week. Charlotte eet echt alles, weet niet wat me overkomt. Heerlijk hoor een kind dat alles eet en ik hoop wel dat ze nog jaren blijft eten. Superfoto’s weer!
Reactie door San op vrijdag 12 juni 2009 om 21:19
hahahahha, ik kom hier via Sissi/Jelin en lig compleet in een deuk…maar vind het tegelijk ook zielig, een hoofdje gebruiken als bowlingbal…hoe komt hij erop!
goeie tip van dat eten, wij moesten vroeger beide alles eten…dus dat gaat Sara ook doen (ben ik heilig van overtuigd, tips zijn welkom 🙂 )
Reactie door masara op dinsdag 9 juni 2009 om 22:39
het is dat eten zo belangrijk is om te blijven functioneren, anders zou je dat heikele uurtje van de dag het liefste overslaan. Ook hier worden groente geweigerd, en vooral alles dat rood is en ergens doorheen zit.
Handig dat jullie nu hebben ontdekt wat wel helpt. dat scheelt een hoop frustraties!
Reactie door Ruthy op donderdag 4 juni 2009 om 9:52
:angry: Nou mijn zoon wil dus ook niks van groente weten.. maar als ik het verwerk en hij ziet het niet.. eet ie het gewoon op!
Jouw trucje … werkt hier helaas niet :ermm:
Reactie door Hannah op donderdag 4 juni 2009 om 9:20
Hihi wat schattig zeg!!!!! Ach ja, en opvoeden is ook maar uitproberen tot je een ons weegt toch….. Over een tijdje werkt het verbieden niet meer en moet je weer wat anders bedenken. Houdt je lekker bezig.
Dat stoeltje van Robin is trouwens enorm schattig!!!
Mieke
Reactie door Mieke (mama van Karlijn en Marloes*) op woensdag 3 juni 2009 om 22:06
Whahahahaha, bowlingbal 😀 Zit ik hier ineens hardop te lachen! Slimme moeder ben jij met de omgekeerde psychologie 😉
Reactie door Sissi op woensdag 3 juni 2009 om 20:31
Helaas werkt dat verbieden hier nog niet, meneer is nog niet zo van de taal.
Blij dat het bij jou wel werkt…for now.
Zwaar irrie.
Hier ook grooooot groente issue.
Nasi, bami, pittig whatever gaat er wel weer in. Meneer is meer van het exotisch, oosters enzo.
Ach…
Die van jou eet tenminste nog fruit…..dat voert die van mij aan de hond 🙂
Ik maak me er ook niet druk meer om….als hij eens groente eet prijs ik hem…de rest negeer ik
Ze worden toch wel groot…en als ze honger hebben zullen ze vanzelf gaan eten.
Reactie door maureen op woensdag 3 juni 2009 om 16:16
Wat een gaaf zwembadje!
Tja dat eten kan een probleem zijn waar je knettergek van kunt worden.
Hier de oudste, ook volop aan het puberen, heeft ook z’n ups en downs..
Maar elke keer is er weer een periode wanneer hij goed eet, dus ik laat me niet meer snel van de kaart brengen..alles zal rech kommen..
Reactie door mama van bastian en christian op woensdag 3 juni 2009 om 15:39
Die truc heeft hier ook een hele tijd gewerkt. Oh, Robin houdt van bowlen? Ai!
Reactie door Toaske op woensdag 3 juni 2009 om 11:32
Haha, de trucendoos gaan open, en Jonne eet! Goed zeg!
Hopen dat hij nu merkt dat het allemaal bést lekker is,
en hij gewoon vergeet nee te zeggen straks 😉
Fijne dag!
Reactie door Saskia op woensdag 3 juni 2009 om 10:02
O ja , de eet-perikelen.. :angry: ik kan er een boek over schrijven ! Noah eet heel goed, alleen dus GEEN fruit! en snoep wil hij ook niet ( da’s natuurlijk niet zo’n ramp :biggrin: ..) Wij hebben ook al alles geprobeerd , maar neuh..
Het enigste dat hij wel dagelijks wil zijn die babypotjes fruit ( je kent ze wel ha, ha )
Dus ja.. dan maar die he , want ik wil toch dat hij IETS van fruit binnenkrijgt. En sapjes..die drinkt ie ook.Ach, het zal allemaal heus wel overgaan. Maar je hebt gelijk dat het moeilijk wordt als papa niet alles lust. Hier idem .. Papa is ook geen fruit-lover dus Noah heeft zoiets van :” dat hoef ik ook niet !”
Anyway , succes ermee en hopelijk blijft je huidige methode werken. :biggrin:
Reactie door tan op woensdag 3 juni 2009 om 9:12
Sinds Vincent ongeveer 12 maanden was, was hier het eten ineens drama en dat is het nog steeds. Was het eerst nog dat hij gewoon geen zin had in eten, sinds een jaar dan is het bij alles: lust ik niet. En hier idd ook die groene groente’s, die vind hij echt niet lekker. Die fase van het verbieden heeft hier ook heel even gewerkt, maar dat werkt helaas niet meer. We zijn hier al een tijdje zover dat wanneer hij weinig tot niks eet en constant zit te zaniken dat ie het niet lust dat hij dan lekker naar bed mag gaan. Kunnen wij in elk geval nog lekker en gezellig eten. Al dacht meneertje laatst dat hij dan na een half uur boven te zijn geweest gerust weer naar beneden mocht komen voor wat drinken en een koekje, dat ging dus niet door!
Reactie door MaMarjan op woensdag 3 juni 2009 om 7:25