jul

21

 
Schuitje varen, theetje drinken…

Gisteren hadden we ’n feestje van mijn ouders. Mijn moeder is namelijk in maart 70 geworden, mijn vader werd in mei 69 en in april waren ze 44 jaar getrouwd (jaja, phoephoe, nou nou!). Kortom, reden voor ’n feestje. Expres gepland in de zomer want dán heb je tenminste mooi weer… eh… nah…

Zoals ik al eerder aangaf, had ik ze die dag éigenlijk willen verrassen met ’n kaartje en ’n predictorstick ofzo, om ze te vertellen dat er (hoogstwaarschijnlijk wel) weer ’n kleinkind aan zit te komen. Maar dat hebben we dus uiteindelijk niet gedaan omdat ’t allemaal nog ’n tikkie onzeker is. Achteraf hadden we ’t volgens mij mákkelijk kunnen doen. Ik hoor van álle kanten dat ’t helemaal niet gek is, dat je met 6 weken nog helemaal niets ziet. Nou goed, we merken ’t hopelijk a.s. donderdag wel.

Maargoed, ik had ’t dus over dat feestje. Aangezien mijn moeder ’n echte oud-Aalsmeerse is, en ’n groot deel van de vriendenkring daar ook uit die buurt komt, wilde ze graag met vrienden en familie lekker gaan varen op de Westeinderplassen om vervolgens te gaan bbq’en op één van de eilanden daar. Tja, misschien héél naief maar als je dat maanden van tevoren boekt, verwacht je op 20 juli geen moesson regenbuien, toch?

En zo vaarden we gisteren middag met poncho’tjes en paraplu’s op, over de Westeinderplassen en eerlijk gezegd: hét hád ook wel wat. Jah, weinig uitzicht daardoor ;-)… nee, valt wel mee, het heeft overigens ook écht grote delen níet geregend! Op het eiland van de schipper kregen we nog ’n uitleg van ’n palingvisser. Als ik héél eerlijk ben, duurde me dát nét ff te lang, al vond ik de paling die de beste man had meegenomen, echt héérlijk!!! En Jonne trouwens ook. Jonne was de hele tijd aan ’t rondrennen en het water zag hij, gek genoeg, niet als ’n remming. Hij had dan wel zo’n mooi vestje om, maar je moet ‘r toch niet aan dénken dat je kind ineens in ’t water valt. Ben dan ook érg blij dat we daar niet zijn blijven bbq’en. Dat werd gelukkig op ’t laatste moment tóch maar verplaatst naar de kas van de histerische Histórische tuin.

Aangezien Jonne die ochtend om HALF 11 wakker was geworden, (herstel, ik heb ‘m wakker moeten máken!!!) had ie ’s middags geen tukkie meer gedaan. Met als gevolg dat hij rond ’n uur of 5 echt volkómen instortte. En ondanks dat hij wel héél even in z’n buggy had liggen slapen, werd ’t voor ons rond ’n uur of 6 toch écht tijd om op te stappen. Hij werd wel héél erg hangerig en huilerig.

Had stiekem gehoopt haar nog ff te zien die dag, maar dat is ‘r, door omstandigheden, helaas niet meer van gekomen. Ik twijfel ‘r niet aan dat dat binnenkort écht nog wel gaat gebeuren.

De terugweg was niet zo’n feest omdat zoonlief maarliefst 3x moest overgeven. Neeeeee, het was níet die paling, anders had ik ‘r zélf ook last van gehad… wat ’t wél was, ik heb géén idee. Thuis zijn we maar snel met z’n tweeën in bad gegaan. Maarja, daar word je dan wél weer heel erg wakker van. Uiteindelijk lag hij om ’n uur of 8, half 9 op bed.

Morgen moet ik, het kader van onze eeuwig durende, meeslepende soap, in Amsterdam naar de ARBO arts. Kan mij niet zo schelen hoor, dat ik helemaal daarheen moet, ik kan Jonne dan lekker bij m’n ouders in Amstelveen droppen.