Ondanks dat ’t tóch niet zulk mooi weer werd als voorspeld (als dít de mooiste dag had moeten zijn van de aankomende dagen, dan hou ik m’n hart vast voor de rest van de week!!) hebben we ’n héérlijk dagje gehad.

’s Middags rond ’n uur of 3 kwamen Esther, Richard en Guusje.* Wát ’n leuke mensen zijn dat toch… Okay, ze eten en drinken je huis leeg, bezorgen je 3x zoveel wasgoed en slopen ook nog ’s ons HELE DURE design kattenluikje maar vérder… (Hahahahaha, GEINTJE, ES, GEINTJUHHHH!!!)

Overigens hebben we, ondanks ’t zeikweer tóch de bbq aangezet. Was weer héérlijk! (ja Toine en Cynth, jullie houden ‘m ook écht nog wel tegoed hoor!!!)

Ennieweej, hierboven even ’n kleine impressie maar ik hoop stiekem dat we nog wat foto’s van Richard krijgen toegestuurd, want die kan dat véél beter… maarja, die heeft ook wel ’n heule goeie camera… Helaas is ’t ‘m dan weer niet gelukt om met mijn telefooncamera een foto te maken van Jonne in de kinderboerderij, zittend op de rug van ’n koe. Dan maar ééntje van zoonlief, die ’n hap uit de box probeert te nemen… tjah, meneer z’n boventanden zijn door hé, nu wordt ie soms ’n tikkie overmoedig!

Bij de weg, Esther & Richard, had ik al gezegd, dat wij ’t errug gezellig vonden en dat we hopen dat jullie snél weer ’s langs komen?! Nee? Nou, bij dézen dan: wij vonden ’t errug gezellig en hopen dat jullie snél weer ’s langskomen!

*Jaa, I know, ik schreef hier morgen, maar dat was gisterenavond -nacht, na middernacht… dus was ’t toen eigenlijk al "vandaag".

B’tje saai hier hé? ’t Is maar goed dat ik geen statistieken-freak ben, dan zou ik toch dánig in de stress schieten, niemand wil dit log nog bezoeken als ’t niet regelmatig wordt bijgehouden. Maar ik heb gewoon ff niet echt iets te melden… jah nou ja, zoonlief is dus snótverkouden en is absolute not amused als ik voor de zoveelste x met ’n doekie die dikke snottebellen kom wegvegen… maar ik vind ’t zo vies en arremoedig als zo’n kleintje met zo’n bel rondloopt /-kruipt.

Voorts ga ik nog stééds niet uitweiden over het blije nieuws waar ik ’t in ’t vorige berichtje over had. Heb nou maar geduld, zodra ’t mag, zal ik ’t heus wel melden! (néé, het gaat nog stééds niet over mezelf dus nee, ik ben nog stééds niet zwanger ofzo!)

Wees niet bang, ik zit gewoon ff in ’n inspiratieloos dipje, een soort "writersblok", zeg maar. Gaat vanzélf wel weer over.

Na morgen wordt ’t vast beter want eindelijk komt Guusje weer ’s langs. Deze keer neemt ze níet alleen haar mama maar ook haar papa mee! Wordt vást gezellig!!! Als ’t nou ook nog ’n b’tje mooi weer wordt, ben ik helemaal blij… ik blijf hopen… tegen beter weten in…

Rare dag vandaag… uiteindelijk vamiddag niet meer geslapen dus zelf momenteel best wel gaar. Jonne heeft daarentegen behoorlijk lang liggen slapen. Misschien heeft ’t wel te maken met ’t feit dat ie snótverkouden is en dat nu eindelijk (jáwel!) z’n 2 boventandjes doorkomen. Wéér allebei tegelijk.

En terwijl Erik vanmiddag samen met Sacha en Cora (moeder van de andere kids) bij ’n begrafenis was van ’n jongen uit Sacha’s klas (16 jaar, onéérlijker kan niet!) kreeg ik weer héél vrolijk nieuws. Nee, ik ga ‘r nog niet over uitweiden dus ga ‘r maar niet naar gissen. ’t Gaat iig níet over mezelf. Dus néé, ik ben niet zwanger ofzo!

Cynthia vroeg in haar reactie op ’t  vorige berichtje al of Jonne ziek was… op dát moment dacht ik nog van niet… hooguit snótverkouden. Maar vanavond heb ik weer ’n héél nieuwe dimensie van het "moederschap" mogen ervaren. Nadat we vanmiddag vrij laat in bad waren geweest, was mijn Kleine Blonde Ikea Boy al bést behoorlijk moe. Dat was rond ’n uur of half 5. Dus ik dacht: dat wordt eten en gelijk naar bed. Nou ging ’t eten al niet vanzelf. Moe, geen trek, enz enz. Dat had op zich voor mij al ’n teken moeten zijn. Jonne heeft namelijk nóóit problemen met z’n eten. Ik zou haast zeggen: in tégendeel. Meneer is ruim 10 maanden, heeft pas (bijna) 4 tandjes maar eet als de béste! Zo heeft hij nl laatst met véél genoegen bij de Ikea ’n paar stukjes nieuwe haring naar binnen gewerkt! (had ie liever dan ’n bakje kwark met bosvruchten… nouja, ik vind ’t best, kon ‘r wel om lachen) Maar goed, vanavond ging ’t écht niet van harte. Dus, wat ik al van plan was: na ’t eten gelijk naar bed.

Tijdens ’t uitkleden en tandenpoetsen (en voor de tígste x z’n snottebel wegvegen) lag meneer al behóórlijk te protesteren en te jammeren. Dus om ‘m wat te troosten nam ik ‘m maar even in m’n armen. Op dát zélfde moment voelde ik ’n vloeibare, warme substantie in mijn decoleté verdwijnen… HELP!!! Dit bleek een ge"recycle"de versie van het eerder aan mijn arme schatje gegeven stoofpotje te zijn. En niet 1x, later toen ik dácht dat ’t over was, en hem, na verschoning op de commode, nóg een x liefkozend in mijn armen nam, kwam de 2e golf, dit keer over mijn schouder en rug…

Kortom: ik denk wel dégelijk dat hij ziek is, al voelt ie niet warm ofzo, hij heeft dus géén koorts. Nouja, we zien wel hoe ’t morgen gaat. Ik hoop alleen 1 ding: dat ie niet wéér zo vroeg wakker wordt!

Zij die gaan slapen, groeten u!

Ik wil wel wat schrijven en ook wel weer foto’s plaatsen… tenslotte heeft Toine afgelopen zondag ’s ff naar m’n comp gekeken en hij doet ’t weer heel behoorlijk… waarvoor mijn zéér grote dank!!! En ’t was ook heel gezellig zaterdag, Cynthia heeft me ook nog hele mooie foto’s toegestuurd, die ze die middag heeft genomen en die wil ik ook best plaatsen… alleen… m’n ógen vallen zo dicht…

Mijn allerliefste zoontje werd vanmorgen om half 5 wakker, nadat ik tot láát (láat ja, ik noem géén tijden meer!) de keuken nog had lopen opruimen. (die is nú wél hélemaal gewéldig schoon en opgeruimd, dát wel!). Natuurlijk ging hij daarna wel weer ff slapen maar toch… dat duurde nog ff… daarna werd ie weer om ’n uur of half 8 wakker. Nu ligt ie ‘r weer sinds ’n paar uurtjes in en ik heb hárd de neiging om dat ook te gaan doen… dusseh… jullie lezen me láter wel weer!
(ik ben alleen zo bang dat hij wakker wordt als ik ‘r net inlig, boehoe! ;-))

Hihi, ik moet wel lachen dat somige mensen tóch blijkbaar nieuwsgierig zijn naar ’t eindresultaat! Nah, vooruit, ff een "voor" en "na" foto dan… 😉 Wat wát is, mag je zélf bedenken. Ik zou zeggen: zoek de verschillen!

…nah, voor al die belspelletjes: eat your heart out, dat wordt een moeilijke… ennieweej, de wasbak is dus al door Jonne ingewijd. Nu moeten we gaan schoonmaken, inruimen, nieuwe lamp kopen, ladeverdelers aanschaffen, tafel terugzetten, laminaat terugleggen, de rest van de muren verven… en ga zo maar door…(dit alles overigens niet in díe specifieke volgorde!) één van die bouwmarkten had ooit als slogan "omdat je huis nooit af is!" en daar hebben ze gelijk in: het is nooit af! Ohwell… ’t houd je van de straat! 😉

Oh maar nog ff voor de duidelijkheid: wij zijn echt zielsgelukkig met onze nieuwe keuken!!! Dat daar géén misverstanden over ontstaan ofzo…

Bij de weg: IKEA heeft nog ’n áctie. Mensen kunnen stemmen op jouw keuken. En daar kan jij, als stemmer ook wat mee winnen. Elke 2 weken kan je stemmen op jouw favoriete IKEA keuken en daarmee maak je iedere keer weer kans op een IKEA cadeaubon twv € 250,- Dussss, bij dezen wil ik jullie allen vriendelijk verzoeken om naar deze site te gaan en op keukennr. 4585 te stemmen!!!

Dit was gisterenavond. Yep, I know, ’t is nog ’n puinhoop maar ’t komt goed. En wees niet bang, de kastjes zijn állemaal wit, dat blauwe is beschermfolie.

Inmiddels zijn ze alweer hard aan de slag. De koelkast zit er in en ze zijn nú bezig met de achterwand. Da’s van ’t zelfde materiaal als ’t aanrechtblad (alleen dunner natuurlijk). We hebben ’t destijds zélf op moeten meten want jah, da’s Ikea. Ze zijn nog níet zover dat ze ook eerst van te voren bij je komen meten. Tenminste, het bleek achteraf wel te kunnen, zeiden de mannen van de plaatsing alleen dát heeft Ikea ‘r dan niet bij verteld. Maar goed, dat houdt in dat ’t nooit helemaal precies op de milimeter nauwkeurig klopt… dus dan moeten ze zagen… en dát vindt Jonne dan weer niet leuk als ie probeert te slapen… ja hé, dat zou ik zélf ook hebben… Nou ja, na vandaag is dat ook weer voorbij en straks komen mijn ouders en die gaan vást wel met ‘m op pad ofzo. Was gisteren overigens ook zéér prettig dat ie lekker de hele dag bij de andere opa en oma kon vertoeven. Aan hem te zien, vond ie ’t zélf ook errug leuk!

…dat je niet denkt dat ik overdrijf als ik zeg dat we onze kont niet kunnen keren…

Gisteren was ’t vaderdag… tot zover ’t nieuws dat u zélf ook wel wist… Ik vind zélf dat dat soort dagen specifiek zijn voor ouders die nog jonge kinderen hebben, die (al dan niet met wat hulp) zelf wat in elkaar freubelen. Op school was ‘r ’n foto van Luca gemaakt waar zij dan weer ’n mooi lijstje omheen geknutseld had. Kijk: dát zijn nog ’s vaderdagcadeau’s!

Jonne zit nog (stééds) niet op school of op ’n kinderdagverblijf dus moest ging mammie zélf wat met zoonlief in elkaar knutselen. Zo zaten wij zaterdagochtend vroeg in onze ehm… voormalige keuken. Daar was het tóch al ’n puinhoop. Men neme: Jonne slechts gekleed in ’n luier in z’n kinderstoel, ’n paar A4tjes en 5 potjes vingerverf. Zie onder het resultaat!

Voorts heeft vader geen luie vaderdag genomen maar de gelegenheid aangegrepen om de zwáár vergeelde keuken van een nieuwe, zeezout-witte verflaag te voorzien. Dit was géén overbodige luxe zeg maar… en-passent nam Erik z’n eigen gezicht verf-technisch ook nog ff mee. Héél charmant!

Zojuist, een half uurtje voordat er weer ’n enorme bui losbarstte, is ook de nieuwe keuken bezorgd dus de woonkamer staat nu hélemaal vol met dozen, ’n koelkast, een afwasmachine en ándere aanverwante artikelen. We kunnen onze kont niet keren! Okay, nog ’n paar dagen afzien en dan hebben we dát ook weer gehad. Kunnen we verder met ’t verven van de woonkamer want ja, met ’n open keuken kom je daar ook niet onderuit. Ach, ’t is géén overbodige luxe, zullen we maar zeggen en zo blijven we lekker bezig!

Nog steeds moet ik heen en weer lopen van mijn naar Erik z’n comp om iets te kunnen loggen. Maarrrr… er is hoop! Van ’t weekend komt Juul met haar papa en mama en haar papa heeft gezegd dat ie ‘m gaat proberen te repareren! En buiten ’t feit dat ik ’t heel gezellig vind, als Juul met haar papa en mama langskomt (wánt al véééééél te lang niet gezien!!!), ben ik dáár stiekem toch ook wel héél erg blij mee!

Vandaag kreeg ik ’n schattige foto over de mail van Jonne met opa S. van toen ze vorige week bij de kinderboerderij waren.

Verder heb ik vanmorgen wat dozen gehaald voor als ik woensdag de keuken leeg ga moet halen. Maar misschien bewaar ik ‘r wel 1 voor Jonne. Hij was ‘r úren zoet mee! Overigens, die rode stippen op z’n wang zijn muggenbulten. Meneer is gisteren behóórlijk te grazen genomen: "slechts" 8 stuks op z’n linker wang en slaap. Arme stakker! Alhoewel… hij schijnt er weinig last van te hebben. Vind ’t alleen zo’n rotgezicht. ‘k Heb wél gelijk ff ’n horretje op z’n kamer geplaatst zodat ze niet nogmeer kunnen toeslaan. Kunnen ze wel, tegen zo’n klein jochie!

Toch op de pasfoto’s die ik vanmiddag heb laten maken, zíe je ze niet. (nee die staat hier niet bij, dan moet ik ‘m inscannen) Tja, en toen was ik vanmiddag dus in ’t centrum voor die foto’s… daarna ff bij H&M naar binnen gegaan en dáár lag ie: ’n té knoeperig soort van matrozenhansopje… ja nou hoor, dás gemeen! ’t Lag hélemaal vooraan… ik kon ‘m dus níet laten liggen, ik vond ‘m écht té schattig!!! 😉 Dus nu heeft mijn kleine blonde IKEA-BOY ’n kek matrozenpakje, hihi! En ik vind ’t ‘m errug leuk staan, toevallig!

Goed, nú ga ik naar bed want morgen komen ze ’s ochtends ons keukenblad al bezorgen… geen idéé waar ik ’t kwijt moet… nou goed, dat zien wij wel, dat zien wij wel! DÁG ALLEMAAL!!!