Soms hoor ik ’s nachts heel zachtjes een muziekje door de babyfoon van Robin. En als ik dit dan zie, dan snap ik t ook wel want dan heeft ze zich dus tegen dat muziekdoosje genesteld. Zo schattig en gelukkig staat ie dúsdanig zacht dat ze ‘r zélf niet wakker van wordt. Of misschien hoort ze ‘m wel en heeft ’t iets geruststellends. Dat was trouwens ook weer zo’n wéreldaankoop, die Rainforest Peek-A-Boo Waterfall Soother.

– Posted using MobyPicture.com

Robin heeft inmiddels haar éérste paar échte schoenen! Niet dat ze zelf al kan lopen hoor… nouja, ja eigenlijk wel, langs de box, langs de bank, gaat allemaal bést. Maar ik heb ze méér gekocht omdat ik nérgens ’n paar behoorlijke, warme (niet loop?) babyschoentjes of laarsjes voor haar kan vinden. Bij H&M hadden ze vorige maand van die gave nep-uggjes maarja, die waren natuurlijk in no time allemaal uitverkocht. En allerlei andere sloffen e.d. die ik voor haar heb gekocht, vallen zó van haar voeten. Heul irritant! En ze hééft ook wel al échte schoenen, boven op haar kast stáát me daar ’n arsenaal, ’t is nét Imelda Marcos (gekregen hoor van haar en van haar ;-)) maar die zijn allemaal nog véél te groot!

Dus gingen we maar aan de échte schoentjes! En das nog niet gemakkelijk met die kleine voetjes. Maat 19 heeft ze nu. Althans, ’t had misschien ook wel maat 18 mogen zijn maar die waren ‘r niet. Maar dit zit goed, je kan ze goed stevig aansnoeren én je kan de zolen goed “dubbelklappen” zoals altijd geadviseerd wordt bij eerste schoentjes. Ze moet nog wel een b’tje aan ’t hele concept schoen wennen 😉 Ennieweej, ik vind ze wel kjoet!

Voorts heb ik voor Jonne ook ff ’n paar truien en t-shirts met lange mouwen gekocht. Die had namelijk ook niet zo héél veel passende winterkleding meer. Daar maak ik van de week nog wel ff ’n foto van.

Jaaaa, daar was ik eindelijk weer ‘s. ’t Jaar is inmiddels al bijna weer ’n week oud. En wat is ’t koud hé? Tjongejonge wat moeten wij ons toch zórgen maken over die opwarming van de aarde! 😉 Afgezien van ’t feit dat ’t ook behoorlijk glad is, vind ik die kou wel lekker. Kan niet wáchten tot we écht weer ’s op de schaatsen kunnen staan. Dan mag ik ook EINDELIJK! Vorig jaar durfde ik niet met m’n bolle buik, als de dood dat ik zou vallen maar nu wil ik toch ook écht wel weer ’s m’n schaatsen onderbinden hoor. Daarnaast ben ik ook héél erg benieuwd wat Jonne er nu van vindt. Vorig jaar kon ie ‘r nog niet zoveel mee. Maargoed, Vlaardingen hé, veel te westelijk. Daarnaast gratis vloerverwarming van de industrie. Dusseh… we moeten nog ff geduld hebben.

Ennieuweej, oudjaarsavond is relatief rustig verlopen. In tegenstelling tot de afgelopen 2 jaar is Jonne wél gewoon ’s avonds gaan slapen. Uiteraard met de belofte dat we ‘m later wakker zouden maken om samen naar ’t “vuurberk” te kijken. Bij Robin ging dat wat minder gemakkelijk maar uiteindelijk lag zij ook te slapen. Ook haar heb ik overigens om iets voor 12 uur weer wakker gemaakt. Ik hád ‘r natuurlijk kunnen laten liggen maar met de gedachte dat ze dan zélf misschien wel wakker zou worden van ’t vuurwerk, heb ik ‘r er toch maar uitgehaald.

Grappig, Robin heeft heel gefascineerd om zich heen gekeken terwijl Jonne ’t maar hélemaal níx vond! Binnen voor ’t raam vuurwerk kijken, vond ie prima (ook niet te lang overigens) maar hij wilde ábsoluut niet naar buiten. Ohwell, uiteindelijk hebben we ze beiden weer rond ’n uur of 1 op bed gelegd. Gelukkig sliepen ze snel weer. Zelf lag ik ‘r rond ’n uur of 4 in en ondanks dat ik bést wel wat had gedronken, had ik de volgende dag nérgens last van. Kwestie van flink wat water drinken voordat je gaat slapen.

De volgende dag hebben we niet zoveel gedaan. Uiteraard heb ik haar nog wel van hárte gefeliciteerd met het 2-jarig bestaan van zoonlief.

’t Weekend was voor de opa’s en de oma’s. Zaterdag mijn ouders, zondag die van Erik. Was erg gezellig. Mijn ouders zijn tegenwoordig hélemaal into sjoelen! Dat hadden ze op 2e Kerstdag ook al met ’n stel vrienden gedaan. En ik hoor ‘r meer mensen over. Sjoelen is weer hélemaal hip en hot! En ik moet zeggen, ik vond ’t ook wel weer erg grappig. Niet in de laatste plaats omdat de kinderen ’t ook zo leuk vonden. Robin zat in d’r kinderstoel naast de tafel en moest iedere keer érg lachen als er weer ’n steen geschoven werd. Jonne wilde ’t zelf ook proberen. Hij lag regelmátig hélemaal in ’n deuk. En ’t wás ook hillárisch, hij kwam namelijk nauwelijks boven de tafel uit. Maar het ging eigenlijk best goed. (de foto’s zijn kwalitatief niet zo héél goed maar ze komen uit de telefoon hé. Vond ze toch leuk genoeg om te laten zien)

Daarna mocht ie nog ’n sterretje aansteken in de tuin.
’t Waren mooie dagen. Nu op naar de verjaardagen 😉

Al ging t niet eens gemakkelyk.

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

Wij waren dit jaar wat laat met onze plannen voor kerst. Mede omdat ik ook niet wist wat de moeder van de oudste 3 kinderen voor plannen had (geen, bleek achteraf). Daardoor waren de opa’s en oma’s op de dagen zélf al hier en daar uitgenodigd. En zo vierden wij ’t op kerstavond met de hele familie.

Toen iedereen er was, kreeg ik ’t idee om ’s ouderwets te gaan Trivianten. Dat was érg gezellig al bleek dat de kaartjes die wij hadden, inmiddels wel héél erg gedateerd zijn. Misschien binnenkort maar ’s wat nieuwe aanschaffen want ’t is toch nog stééds wel erg leuk.

Daarna hebben we met z’n allen zitten gourmetten… tja… ach… ook dáár wil ik nog ’s wat anders voor verzinnen. Temeer omdat je huis 3 dagen later nóg naar ’t vet ruikt 😉 Uiteraard hadden we véél te veel dus dat hebben we de volgende dag opgegeten. Grappig om te zien hoe Jonne zich weer met náme tegoed doet aan zalm en rauwe paprika. Al met al was ’t erg gezellig.

Nou en dan is ’t alweer bijna oudjaarsavond. Maar éérst ga ik morgen met haar en met haar plus kids naar de ballenbak. Ik neem alleen Jonne mee, Robin vind ik daar nog te jong voor en gelukkig heeft Erik momenteel vakantie dus zij kan lekker bij hem blijven. Verslag volgt uiteraard.

Jaaah, wat moet ik zeggen? Práchtig! Absoluut! En jah, janken, HEUL ERG JANKEN! Allebei! (heb ik destijds met ’t boek níet gehad), Maar eigenlijk pas op ’t moment dat dochterlief tekst kreeg, eerder niet. De mensen die ‘m gezien hebben, weten waarschijnlijk wel over welk moment ik ’t dan heb en voor de anderen die ‘m nog willen zien, verraad ik zo nix.

Ik zal wel héél eerlijk toegeven dat ik érg naar Barry Atsma en Carice van Houten zat te kijken en niet zo zeer naar Stijn en Carmen. Dat heeft nix met hun acteervermogens te maken hoor, die vond ik héél erg goed. Daarnaast zat ik ook héél erg naar de omgeving en de locaties te kijken, da’s nou eenmaal ’n tik van mij, dat heb ik heel vaak bij Nederlandse films. En ik werd toch ook écht wel door ’t verhaal gegrepen hoor, daar lag ’t écht niet aan.

Sommige locaties in Amsterdam herkénde ik natuurlijk. Enneh, hij wóónde in Amstelveen, zei hij… ehm, nah… zóu héél goed kunnen maar de locatie die ze dáárvoor hebben gebruikt, is naar míjn idee zéker níet in Amstelveen (óf  Ouderkerk a/d Amstel moet ook tot Amstelveen behoren, dán zou ’t kunnen ;-)) . Ik dacht ook steeds, tjemig de pémig, Reinoud Oerlemans, hoe héb je dat toch allemaal voor elkaar gekregen? Al die locaties, dé autorit, enz enz. Wow! Ik vind dat hij ’n práchtig regiedebuut heeft neergezet!

Kórtom: ábsolute aanrader, nét zoals ’t boek destijds (of eigenlijk nog stééds). Mijn vraag is, zal ’t vervolg zich nét zo goed lenen om te worden verfilmd?

Ow enneh, de fotocollage van 1e Kerstdag… of eigenlijk van de dag daarvoor, toen wij ’t “vierden”, zal ik van de week ook ff plaatsen :blush:

En gaan zo K.E.V.B.D.D. kijken…

– Posted using MobyPicture.com