In ’t kader “alle schaamte voorbij” wat prachtige foto’s van paps en mams. Ik zit momenteel met ’n zwaar ontstoken oog. Hoe ik daar áán kom? géén idee… ik hoor liever hoe ik ‘r af kom want ’t doet behoorlijk zeer! Straks maar ff langs de apotheek. De laatste x dat ik dat had, was volgens mij op de middelbare school. Romana had ’t ook laatst, wellicht heb ik ’t wel van haar… en nee, we gebruiken niet elkaars make up! 😉

Mijn hémel, ik zie ‘r uit als ’n slachtoffer van huiselijk geweld, hahahahahaha! Had vanmorgen bijna ’n brievenopener nodig om m’n oog open te krijgen.

Verder nog ’n charmante foto van paps die naar z’n dochter ligt te luisteren. Eerlijk gezegd hoort ie, naast mijn hartslag, nog niet héél erg veel vanwege mijn eigen isolatiewandje én de placenta die (net als bij Jonne destijds) aan de voorkant ligt.

Verder heb ik eigenlijk niet zo héél veel te melden. Het uit ’n beker drinken van Jonne gaat best goed. Je moet ‘m er ff toe zetten maar dan gaat ’t wel.
Vandaag hebben we gelukkig vrij. Ik had stiekem gehoopt dat ie lekker uit zou slapen maar rond 8 uur zat ie alweer beneden. Ohwell, hopelijk gaat hij vanmiddag nog ’n tukkie doen. Ik heb voor vandaag niet écht veel plannen. Erik heeft de auto mee en ’t weer nodigt niet écht uit om naar buiten te gaan. En zéker niet met zo’n lep-oog