Ach we hebben weer ’n leuk freubel-apparaatje gevonden. Zie je dat felgroene ding, in de linker kolom? Da’s ’n heuse voicemail. Daar kan je dus audioberichtjes achterlaten. Laat ik proberen om zo hélder mogelijk uit te leggen hoe ’t werkt, zodat zélfs de welbekende digibeten er gebruik van kúnnen maken…

Zorg in 1e instantie dat je microfoon klaarstaat (én werkt) en ’t geluid van de boxen aanstaat (dit laaste is met náme belangrijk zodat je je berichtje kan terugluisteren voordat je ’t definitief verstuurt)

Hier volgt ’n visuele instructie! Klik op de plaatjes voor ’n groter en dus duidelijker beeld!
 

Vandaag waren we bij Juul en Cynthia op visite… kijk hieronder voor ’n sfeerverslag. Ga van links naar rechts en klik op de plaatjes voor ’n groter formaat.

Made by Cynthia

Laat je nou níx wijs maken over dat je met zo’n trilplaat kan áfvallen want dát is dus niet zo!!!

Yep, guilty as hell, dit is een advertentie van mij! Geen idee of ik dat hier ook onder de aandacht mag brengen. ’t Is toch vrij onschuldig, ik zet hier geen handeltje op ofzo. Dus als ’t niet mag van de dames en heren van "web-log.nl": sorry sorry sorry, ik zal ’t NOOOOOOOOOOIIIIT meer doen! (maarreh, kopuh? moet je me maar ff mailen! ;-))

…dus als ik ’t goed begrijp, kan ik voortaan híer m’n postjes schrijven en editten en dan publiceert dit programma’tje m’n tekst op m’n weblogje… jaja… oikay… weet alleen nog niet wat nou de toegevoegde waarde ervan is. Hmm, je kan ’n soort Google earth-achtige plattegronden toevoegen, als je dat zou willen… geinig…  plaatjes toevoegen en dáar notabene al ’n slagschaduw aan geven… dus niet eerst zelf klooien in PSP, ’n watermerk (die tekst in ’t plaatje)… hmm, jaja… goh… ff kijken hoe ’t eruit komt te zien voordat ik ’t ga publiceren. Hmm, die zelfgemaakte dropshadow vind ik toch mooier… maar okay, eerlijk is eerlijk, ’t is weer leuk speelgoed.

Edit: Plaatjes toevoegen wil dus niet lukken, geen idee waarom niet… dan maar gewoon handmatig bij de web-log editor zelf toevoegen. ’t Duurt ook best lang voordat ’t bericht geüpload is…

Conclusie: laat maar, ik gebruik voortaan wel weer gewoon de web-log.nl editor… werkt net zo goed, eigenlijk zelfs beter!

Volgende week maandag gaan Jonne en ik sámen met Djonno en Miranda naar het zwembad. Met z’n nieuwe zwembroek is híj er in ieder geval hélemaal klaar voor!

Even voor alle opa’s, oma’s en ándere digibeten: het is ’n filmpje. Druk op het driehoekje links onder de foto, zorg dat ’t geluid aanstaat en wacht op wat komen gaat. Voor de mensen met niet zo’n snelle verbinding: het kán ff duren voordat ’t filmpje geladen is. Tipje mijnerzijds: gooi die KPN afzetters de deur uit en stap over op Tiscali!!! Kost beduidend minder en de verbinding is véle malen sneller! 😉

Terwijl de rest van ’t land op z’n kop stond vanwege de mogelijke kans op sneeuw, stond Erik gisteren lekker in ’t zonnetje de planken voor de loungebank schoon te spuiten. In de hoop dat ze snel en schoon op zouden drogen… Sneeuw komt in Vlaardingen zelden voor en ’t blijft bij ons al helemaal nooit liggen. De industrie voorziet ons hier namelijk met zijn uitstoot ongevraagd doch gratis van stads- cq vloer-verwarming. Toch doen de weergoden vandáág wel héél erg hun best want toen ik nét uit ’t raam keek, zag ik dit… Benieuwd hoe ’t er morgen weer uitziet… maar ik verwacht dat de sneeuw, tegen de tijd dat ik ’n slee heb geregeld om met Jonne de deur uit te gaan, wel weer verdwenen is… goh jammer hoor! 😉

Ik las net ’n stukje bij Aad over roken en wilde daar ’n reactie opgeven… Uiteindelijk werd ’t ’n dusdanig lang verhaal dat ik dacht, hmm, daar kan ik dus nét zo goed ’n postje voor op m’n éigen log van maken…

Vorig jaar rond deze tijd ben ik vrij resoluut gestopt. Een bétere stok achter de deur had ik niet: ik was zwanger! En heus, ik heb écht hier en daar wel ’n paar trekjes genomen hoor. Héérlijk waren die. Maar écht roken deed ik niet meer. Ik moet zeggen dat ’t me, behalve die paar trekjes zo nu en dan, redelijk eenvoudig afging… terwijl ik voorheen toch best ’n stévige roker was!

Ik wist eigenlijk niet of ik ná m’n bevalling weer zou gaan roken… ik zou wel zien. Ik wilde eigenlijk wel ’n gelegenheidsrookster worden, was alleen bang dat ik véél te veel gelegenheden zou zien. Men zei ook dat ik dat tóch niet zou kunnen (maar goed, "men" verwachtte ook niet dat ik tijdens m’n zwangerschap überhaubt ooit zou kunnen stoppen) Gek genoeg valt ’t allemaal héél erg mee. Ik héb (of maak, hoe je ’t noemen wilt) ‘r nl niet zoveel gelegenheid meer voor.

Toch, af en toe, als ik bij Miranda ben ofzo, rook ik nog wel ’s een peuk en dan geniet ik ‘r ook écht van. (tegelijkertijd voel ik me ook weer schuldig als ik met m’n rook-adem bij m’n kind in de buurt kom ;-)) Zo ook afgelopen vrijdagavond, in Stairway. Dat was voor ’t eerst weer ná afgelopen oudejaarsavond. Mwah, bést netjes, al zeg ik ’t zelf.

Op de terugweg richting de trein verloor ik overigens m’n pakje*. Gelukkig stond er op ’t perron ’n vriendelijke jongeman waar ik een sigaret van kreeg aangeboden. Omdat ik ’t toch niet kon uitstaan dat ik m’n eigen pakje kwijt was, besloot ik nog ff bij de kaartenautomaat te gaan kijken of ik ‘m daar misschien had laten vallen. En omdat je je brandende peuk niet meer de stationshal in mag nemen, dacht ik, ik leg ‘m ff op die paal… zoals je wel vaker ’n peuk ff in ’n asbak legt. Hoe zeer kan je de roker ontmoedigen: je kán je peuk nl helemaal niet ff neerleggen, hij viel doodleuk ín de paal!

Het bewijs dat niet alle rokers asociaal zijn, werd geleverd door de jongen die mij eerder al ’n peukje had gegeven: hij bood me er wéér een aan!

*Mijn moeder zei later "zie je wel, da’s ’n teken!" Jajajaja, ’n teken, dat ik beter op m’n spullen moet letten zeker!

Vrijdagavond hadden "paps en mams" een feestje. Naar aanleiding van de opening van hun nieuwe radiostudio, hield KX Radio, voor de 2e x in successie, een zogenaamde Samenzwering. De 1e keer konden we ‘r niet bij zijn, deze keer gelukkig wel. Het feestje werd gehouden in Utrecht, in de kroeg van Henk Westbroek. Entrée was gratis, je moest alleen wél ’n cadeautje voor ze meenemen. En dat mocht je interpreteren in de ruimste zin van ’t woord. Zo kwam men met illegale FM-zenders, veel alcohol, kledinghangers, de meest smakelijke en wansmakelijke muziekalbums, gouden platen, radio’s (zelfs een DCC speler) en ga zo maar door. Wij, nog immer in baby-sferen, hadden baby "rattle-socks" meegenomen, om ze te feliciteren met "de geboorte van de nieuwe studio". Tja, ritme kan je niet vroeg genoeg aanleren. Ik hoop alleen niet dat ik hiermee Margje voor ’t hoofd stoot, aangezien zíj dólgraag kinderen wil en Rob niet… Ik moet zeggen dat ik ‘m ook wel ’n tikkie vaag zag kijken toen ik ’t aan hem overhandigde 😉

Sowieso héél apart om Stenders na zoveel jaar weer ’s te zien cq spreken. We kennen elkaar nl nog van ’n paar jaartjes terug, maar na ’n b’tje mot destijds waren we niet echt meer "on speaking terms". Tijden veranderen, en zoals hij zélf al aangaf, "als je ouder wordt, word je vaak ook wat milder". Ohwell, het was ’n súpergezellig feestje, daar gaat ’t om. Temeer omdat ik allerlei mensen, die ik op vrijdagavond régelmatig in de chat spreek (ja ik ben ook zo’n nerd!), nu ook daadwerkelijk "in ’t eggie" heb gezien en gesproken en dat was erg leuk.

Aangezien Jonne nog nét ff te jong is om mee te nemen, parkeerde we hém in de tussentijd bij m’n ouders, waar wij zelf overigens ook bleven slapen. Voor ons súperrelaxed want van daaruit konden we met de (nacht-)trein op en neer naar Utrecht. En zíj vonden ’t op hun beurt natuurlijk hélemaal niet erg om de laatste en de 1e voeding op zich te nemen! Helaas kwam ‘r tóch weinig van uitslapen voor mij omdat ik vanaf 9 uur zo’n b’tje 4x op m’n mobiele ben gebeld, god knows why… jajaja, ik had ‘m gewoon UIT moeten zetten, i know!!!

Ennieweej, als je nog wat foto’s wilt zien, moet je maar ff hier of hier of hier kijken.

’t Is zó leuk dat Jonne sinds ’n paar weken ook ándere dingen mag eten dan alleen z’n flesjes en fruithapjes. Zo hadden we van de week al ’n keer bloemkool en capucijners met mais, helemaal gepureerd en daarna gezeefd. Gisteravond stonden er bietjes met gekookte aardappeltjes op ’t menu. Nee, allemaal géén potjes Olvarit maar "real-home-made-dinners"! ’t Is idd wel waar, aan die potjes zit écht weinig tot géén smaak. Ik ga ze nu niet gelijk helemaal in de ban doen, sóms is ’t gewoon erg handig. Maar als wij iets eten wat ook voor hém ook makkelijk valt klaar te maken, zal ik dat waarschijnlijk wel doen. ’t Scheelt ook in de kosten hé! Maar ik vind met náme de smaak en de diversiteit heel belangrijk. Over ’n paar weken is ie alweer 6 maanden, dan mag ie nóg veel meer… GOEHOED!!! En hij víndt ’t allemaal zoooooo lekker!! Man man man, wat was ’t nu ook weer genieten! Voor óns overigens ook, echt hélemaal leuk!

Ik ben eigenlijk nog maar 1 ding tegen gekomen wat hij nog geen feest vindt en dat is ’n zélf geprakt banaantje. Best gék, je zou toch zeggen dat dat ’n gemakkelijke smaak is, (al zijn ‘r ook mensen die er nog stééds níx van moeten hebben), ’t is allemaal te kleverig ofzo, ik weet ’t niet. Niet zo zeer de smaak want die fruitpotjes met bananensmaak lust ie dan weer wél. Maar goed, als dát alles is. Want verder vindt ie tot nu toe álles nog erg lekker. Uiteraard kijkt ie bij z’n 1e hapje altijd met zo’n blik van "en wat stop je nú in gódesnaam weer in m’n mond????" maar dat gaat al vrij snel over in "zeg, let ’s op, waar blijft die volgende hap?" of "Whoáát??? nú al op????"

Ik dacht laatst, ik koop, ipv die potjes Olvarit, gewoon ’n paar van die kleine blikjes gemengde groente (van Bonduel of ’n ánder minder duur merk), dan gooi ik dat door de blender en eventueel nog door de zeef. Leek me wel makkelijk. Maarja, in de meeste blikjes en potjes zit dan weer zout en dat mag niet. Alles moet zoutloos. Dus dah’s ff opletten.

Voorts waren we eergisteren nog ff bij Miranda en Djonno op visite. In eerste instantie moest ik ff bij haar buurvrouw zijn omdat ik ’n badstoeltje van haar zou overnemen. Jonne was al behoorlijk lang op dus die viel daar halverwege in de box in slaap. Toch mooi om te zien, die 2 mannetjes naast elkaar. Djonno, die toch dik 5 weken jonger is, is hem qua lengte al voorbij geschoten. Níet in gewicht zoals je wel kunt zien!

Nog ff over dat badstoeltje. Ook weer zoooooo leuk! Our little Buddah vindt ’t héérlijk in bad! Helemáál nu we dit stoeltje hebben. Met náme als ik dan de douche vlak voor hem laat spetteren. Dan zing ik "het regent het regent…" en da’s lache man! Zelfs zó leuk, als we níet in bad zitten, en ik zing tóch "het regent, het regent", komt er gelijk weer ’n grote grijns op z’n gezicht.

Nou vind ik ’t sowieso wel ’n erg vrolijk mannetje. Uiteraard ben ik ernstig bevooroordeeld, I know, maar eerlijk gezegd heb ik ‘m tot nu toe nog op weinig sjaggie momenten kunnen betrappen. Behalve bij honger of ’n poepbroek, dán begint ie wat te jammeren, verder niet… Maarja, zeg nou zélf, daar zou jij toch ook niet vrolijk van worden?!