Vandaag was Luca jarig. Volgens haar moeder wilde ze héél graag ’n cavia voor haar verjaardag. Dat vonden wij bést, zolang ze maar bij mama thuis zouden komen en niet bij ons. Zo togen wij gisteren naar de dierenwinkel. Daar zaten, in ’n glazen kooi, 2 koddige cavia’tjes van 4 weken oud. Papa vond de één leuk en zus Romana juist de ánder. Dus ik opperde "dan nemen we ‘r toch 2?" De verkoopster haakte daar héél handig en commercieel op in, door te zeggen dat dat juist goed kon omdat ’t roedeldieren zijn en dus eigenlijk veel beter met z’n 2en zijn dan alleen. Bovendien waren ’t 2 dames dus we hoefden ‘r ook niet bang voor te zijn dat ze ‘r over ’n maand of wat 6 zou hebben…

En zo kreeg Luca vanmorgen een cavia twee cavia’s voor haar verjaardag. En daar moet dan ook nog ’n kooi bij, met zaagsel, voer, enz enz… kortom: ’t was geen pakketje dat je ongemerkt het huis in kon smokkelen. Maar goed, met zo’n cadeau scoor je wél punten! 😉 In eerste instantie vond ze ’t wel ’n b’tje eng, zo’n raar diertje met van die nageltjes… en misschien bijten ze wel… Maar na korte tijd ontfermde ze zich als ’n ware Moeder Theresa over haar weerloze schepseltjes die, als ik ’t goed begrepen heb, sinds vandaag door het leven gaan als Knibbel en Knabbel (tóch???)!

Vandaag ontving ik over de post een pakketje. Daarin zat deze práchtige originele Peruaanse muts voor Jonne. Van vriendinnetje Sigrid die daar samen met vriendlief net 3 weken heeft vertoefd. Vind je ‘m niet stoer? Ik vind ‘m echt hélemaal waanzinnig!

Wat ook leuk is, dat we ’n fietsstoeltje hebben. Wederom gevonden op het gewéldige marktplaats voor hooguit de helft van de nieuwprijs.

Zelf heb ik vorig jaar februari ’n nieuwe fiets aangeschaft. Heb ná m’n 12e nooit meer ’n nieuwe fiets gehad, altijd alleen maar van die Amsterdamse wegwerp-barrels. Waren prima fietsen hoor, daar niet van, perféct voor in de stad. Je moet in de stad niet met ’n nieuwe fiets gaan rijden, die wordt nl per direct onder je kont vandaan gejat.

Nu was ’t toch wel tijd voor echte, die wat langer meegaat! Nee, niet zo’n "Mama-fiets" die tegenwoordig zo populair is, maar ’n fijne appelgroene opoefiets. Eerlijk gezegd nog nauwelijks op gezeten. Toch had ik na 1 ritje wel door dat ‘r per direct ’n ander zadel op moest. Nou goed, dat zit ‘r ook inmiddels op dus nu zijn we compleet. Tja, nú komen we ‘r níet meer onderuit… 😉 Dusseh… doe maar doorkomen met dat mooie weer dan! De paden op, de lanen in! ’t Schijnt écht heel leuk te zijn… zeggen ze… 😉

p.s.: het kán zijn dat ’t spaans hierboven grammaticaal niet helemaal klopt… dúh, ’t is inmiddels dik 15 jaar geleden dat ik in Spanje heb gewoond dus ik ben ’t ’n tikkie verleerd… Marije ayuda me… alhoewel, ik ga ‘r toch nix meer aan veranderen… vind ’t wel best zo! 😉

Klik op ’n foto voor ’n vergroting. Klik nóg ’n x op dezelfde foto en hij gaat weer terug in ’t rijtje…

Op maandagochtend gaan Jonne en ik meestal zwemmen met Miranda en Djonno. Na even ’n weekje te hebben overgeslagen, was het deze week weer zover… lekker hoor!!!

Vandaag is Guusje alweer ’n jaar!! Voorál aan háár kan ik merken hoe snel ’t allemaal gaat, ik kan me nl nog zo goed herinneren dat ze ‘r nog helemaal niet was…

Gefeliciteerd, mooie Guusje, mama en ik gaan snel ’n x afspreken zodat we elkaar in ’t eggie kunnen zien!

Afgelopen week had ik ivm achtergrond gefreubel in m’n design ’n vraagje voor de helpdesk van web-log. Toen ik daarover ’n berichtje terug kreeg, stond onderaan in ’t mailtje “…dat het weblog team erg nieuwsgierig is naar jou als weblogger, je ideeen, je feedback, de kansen of missers die je ziet en wat web-log.nl voor je betekent of kan betekenen. Hiervoor maken we graag een telefonische afspraak met je van maximaal een half uur. Vind je het leuk en zinvol om hieraan mee te werken, stuur dan een mailtje naar team@web-log.nl! Alvast bedankt!”

Dus zodoende zat ik vanmiddag met Kim van het web-log team aan de telefoon. Ja niet dat ik gelijk ’t idee had dat ik ze wezelijk kon helpen maar door ervaringen uit te wisselen komen zij misschien ook wel weer op nieuwe ideeën.

En wat kan ik dan toch weer héérlijk naief zijn hé. Natuurlijk had ik de naam IlseMedia wel ’s voorbij zien komen maar wist ík veel dat zij daar onderdeel van uitmaken. Ik dacht dat web-log nog stééds gerund werd door ’n stel bevlogen gasten met ’n uit de hand gelopen hobby… dúuh…nou ja, op zích ook weer wel, maar dan wél met de (financiële?) steun van hen. (overigens zie ik dat ‘r nog meer bekende namen onder dit concern vallen… goh… wissiknie…)

Ennieweej, ’t Was ’n gezellig gesprek. Over hoe ik ooit aan dit log begonnen ben (pas toen ik zwanger was, had ik ’t idee dat ik ook daadwerkelijk iets te melden had, wat voor mij iig de moeite waard was om over te loggen…) en hoe ik bij web-log gekomen was (ik dácht via haar).

Ik vertelde dat ik door dat loggen best met diverse mensen in contact ben gekomen wat ik érg leuk vind. Hoe dan? Tja, je kijkt ’s bij haar… ohnee, dat is in dít geval ff niet zo’n goed voorbeeld… (ánders wel hoor!!) maar goed, in de tijd dat zij ook nog ’n web-log had… of bij haar en dan kom je vanzélf hier of daar. Maar ook bij haar en bij haar… en zo kan ik nog wel ff doorgaan. Overeenkomst: allemaal jonge moeders en ’n aantal daarvan volg ik zelfs al sinds hun zwangerschap. Tja en iemand die geen kinderen heeft en daar ook hélemaal niet mee bezig is, vindt dat hoogstwaarschijnlijk súpersuf. Ik vind ’t écht hélemaal leuk! Overigens bekijk ik ook logjes van jonge vaders, moeders die al iets langer moeder zijn of meiden die bezig zijn mét… Ja en ook écht nog wel wat logs die helemaal nix met ’t moederschap te maken hebben, maar goed, eerlijk is eerlijk ’t merendeel van de logs die ik bezoek, hebben er tóch links of rechtsom mee te maken. Maar gewoon, die kettingreacties hoe je met elkaar in contact komt, is écht leuk, vind ik.

Het was Kim ook idd al opgevallen dat véél zwangere vrouwen en/of jonge moeders ’n log bijhielden en dat web-log daar binnenkort wel wat meer op in wilden spelen dmv leuke freubeldingetjes (widgets). Of ik nog ideeën had. Tja, ik ben zelf niet zo gecharmeerd van dat beebiesite.com maar ze hebben wel leuke dingetjes zoals die grafiek en zo’n gebitje waarbij je dan aan kan geven wanneer welke tandjes door zijn gekomen. Of zo’n ticker…

Nou goed, waar ’t allemaal op neer komt: als jij ook nog goeie ideeën hebt om de site nog meer op te leuken (en dat hoeft écht niet alleen betrekking te hebben op ’t moederschap) mail ze dan ff. (ff voor de duidelijkheid: NIET NAAR MIJ MAAR NAAR WEB-LOG!!!!) Zo wordt het stééds leuker… tóch?

P.s.: ’t mogen óók leuke freubeldingetjes zijn die niet specifiek gerelateerd zijn aan zwanger- of ouderschap hoor, Ilse! 🙂 (ohja, maar dan moet je éérst aan de web-log! 😉

Als ik geen kind had gehad, en dáár dan dus geen prachtfoto van op m’n bureaublad zou kunnen hebben, dan had ik deze misschien wel gekozen… gewoon, om tégen beter weten in, "in the mood" te komen… kan míj ’t schelen dat ’t ’n standaard plaatje van Microsoft is… ik vind ‘m mooi! Oh enneh… bij dezen ook ’n virtueel bosje tulpen voor Toaske, ik lees nét dat ze zondag jarig is! Alvast van hárte meid!!!

Jaja… Stevig tikt de hagel tegen ’t zolderraam, ’t ritme van een flinke bui… (vrij naar "Rob de Nijs")

Ik was net ’n mailtje begonnen aan Anne, ’n vrouw die ook bij mij op zwangerschapsgym heeft gezeten. Zij was op dezelfde dag uitgerekend als ik, 31 augustus. Uiteindelijk ben ik (zoals bekend) 2 weken te vroeg bevallen en zij, volgens mij, ’n week te laat.

Ik was bezig haar ’t héle verhaal te vertellen over dat we vandaag weer naar ’t consultatiebureau zijn geweest. Inmiddels is ons mannetje 9400 gram en 68,5 cm. Dat laatste, daar heb ik overigens wel m’n twijfels over. Ik denk nl zelf dat ie wel langer is en dat er bij ’t consultatiebureau niet zo héél erg secuur wordt gemeten. Waar ik dat op baseer? Tja, ze willen die beentjes niet met alle geweld strekken hé (op zich wel weer sympathiek) en toen ze mij daar ’n keer gingen meten, bleek ik ook 2 cm korter dan mijn normale lengte (nee, ik ben nog níet op ’n leeftijd dat ik al ga krimpen!).

Maar goed, ’t is dus ’n klein propje. Hij lust nl ook álles! (ik sméék ‘m, hóu dat zo!!!) Zolang ik (of degene die hem te eten geeft) ’t overigens maar in z’n mond stopt want zélf doen? ho maar! Ik heb gisteren ’s wat stukken courgette gekookt en dat op ’n soort "Rapley"-achtige manier aan ‘m gegeven. Ik dacht, ik ga ’t tóch ’s proberen, ook om de zogenaamde "hand-mond-coördinatie" ’n b’tje te stimuleren. Nah, hij zat me aan te kijken als ’n koe in de regen. "Moet ik dat zélf gaan doen? Pfffff! Ik wil ’t bést opeten hoor maar alleen als ik gevoerd word. Neuh, waarom 2 paar handen vuil maken, waarom moeilijk doen als ’t ook makkelijk kan, niet waar?" 😉

Voorts viel het de wijkverpleegkundige op, dat Jonne ’n stérk mannetje is. Hij heeft behóórlijk veel kracht in armen en benen. Yep, we know! We komen wel ’s lángs zo’n maaiend armpje en die kan al behóórlijke meppen uitdelen, hebben we gemerkt. Maarja, op deze leeftijd is ’t nog schattig hé 😉 Ik noem ‘m ook vaak "Action Man". Ken je dat nog, van die mannelijke Barbiepoppen, met zo’n knop op hun rug en als je die dan indrukte, maakte z’n arm zo’n hakkende beweging. Jonne maakt ook van die hakkende beweging en die rode plek (waar ik nú dan toevalig ff geen foto van heb) op z’n rug noemen we ook z’n "Action Man-knop" 😉

Ohja, en dat wilde ik haar dus allemaal mailen… maar ik vond ’t eigenlijk ook wel geschikt als logje… sorry Anne 😉

P.s: dat t-shirt komt overigens bij de Gamma vandaan… dat zég ik… MAMA 😉