Net kreeg ik een mailtje van ’n vriendin van mij met de bedoeling om ’t aan "iedereen" door te sturen. Hoe goed bedoeld ook, ik doe ’t niet meer. Niet dat ik ze niet op de hoogte wil houden voor dit soort misstanden maar niet iedereen is gediend van dit soort mailtjes. En aan de ándere kant zijn ‘r ook weer mensen die ’t wél willen weten, die ik helemaal niet in m’n "mailinglist" heb staan. Daarom heb ik maar besloten om ’n paar van "dit soort berichtjes" maar hier neer te zetten. Zéker niet alles, alleen de dingen waarvan ik denk dat ’t wel nuttig cq leuk is om te laten weten. Het volgende leek me wel nuttig!

Sinds 1 januari 2005, heeft Turkije nieuw geld: de “nieuwe Turkse Lira” (Yeni Turk Lirasi), die de oude vervangt. Het oude geldstelsel was erg gedevalueerd en waarbij men zes nullen heeft laten verdwijnen. Een nieuwe Lira is gelijk aan 1 miljoen oude Turkse lira, en wordt verdeeld in 100 Kuruş.

Het nieuwe muntstuk van 1 Lira lijkt heel erg op de 2 Euromunt. Wanneer je beide stukken vergelijkt, kun je vaststellen dat ze hetzelfde uiterlijk hebben, een ring van nikkel rond een koperen middenstuk. Bovendien lijken ze in eerste instantie ook nog eens evengroot. Daarbij heeft de kopkant, zoals de meeste euromunten, de afbeelding van een hoofd (Ataturk). Het grotere verschil is, dat op de letterkant in plaats van een 2 een 1 staat. En de 1 lijkt erg op de 1 van van de 1 Euro muntstukken. Het Turkse muntstuk is evenwel slechts 40 eurocent of slechts 1 vijfde van de waarde van een 2 Euro muntstuk. Vlak na de introductie van de Turkse Lira in 2005 bleek dat de munt wel heel erg veel leek op de 2 Euromunt. De ring van nikkel had dezelfde afmetingen en bovendien wogen de munten ook even zwaar.

Na een advies van de Europese Commissie, heeft Turkije de nikkelrand groter gemaakt en het gewicht van de munt veranderd. Maar het blijft wel opletten wanneer je bij het ontvangen van wisselgeld munten van 2 Euro denkt te krijgen terwijl dit net zo goed de Turkse Lira kan zijn. De meeste geldautomaten slikken trouwens de Turkse Lira alsof het een 2 euromunt was.

U is bij deeschen een gewaarschuwd mensch!!!

Zojuist zag ik iets héél moois op haar site. Hier vandaan wil ik haar papa en mama héél hartelijk feliciteren!!!

…’t staat niet eens héél erg onnatuurlijk, vind ik…

Update: Okay, misschien had ik beter ’n ándere foto als voorbeeld moeten nemen. Hij heeft hier natuurlijk ook nog zo’n beige pyama-shirtje aan wat ‘m zo’n bleek bekkie geeft. Héérlijk voor ’s nachts maar overdag zal ik ‘m dáárom dat soort kleuren nooit aandoen.

Ja luister, blauw vind ik ook écht wel mooi hoor en ’t was eigenlijk meer voor mezelf om te kijken hoe ’t er uit zou zien. Men vindt nl dat zijn ógen wél op mij lijken maar ik zie dat dus niet. Ik dacht dat ’t duidelijker zou worden als ik ze ’s ff dezelfde kleur zou maken. Maar eerlijk gezegd zie ik ’t nog stééds niet! 😉

Bij ’t CB zeggen ze dat de kleur van de ogen tot ’t 1e half jaar nog kunnen veranderen. Maar ik heb van diverse moeders gehoord waarbij de ogen van hun kinderen pas na de 1e verjaardag begonnen te verkleuren… en ’n vriendinnetje van mij vertelde laatst zelfs dat zij zélf de kleur van haar ogen in de loop der jaren heeft zien veranderen…

Goh, nou ben ik inmiddels 36 jaar en nog stééds kan ik me gekwetst voelen als blijkt dat iemand, waarvan je dénkt dat ’t ’n vriendin is, daar héél anders mee om gaat, dan je had verwacht / gehoopt… da’s bést gek… die naïeviteit zal bij mij nooit over gaan, vrees ik. Het hele Pavlov-principe is aan mij voorbij gegaan. Men kan me blijkbaar (misschien níet altijd bewust) steeds weer blijven kwetsen en tóch kom ik iedere keer opnieuw als ’n blije kwispelende puppy aanhollen. Met als gevolg dat ik iedere x weer m’n neus stoot… Je zóu dan kunnen denken dat daar dan inmiddels wel ’n enorme eeltplek zit… het tegendeel is waar, ’t raakt me tóch iedere x weer… Misschien ook wel omdat ik haar destijds als één van de eersten in vertrouwen heb genomen… tot nu toe is ze nog stééds niet geweest… en als ik ff héél eerlijk ben: daar báál ik behóórlijk van!!! We didn’t go "way back" al voelde ’t voor mij wel zo. Ik had ’t gevoel alsof ik haar al járen kende en ik vertrouwde haar. Daarentegen herken ik me tegenwoordig meer in de irritaties die zij zélf kortgeleden in haar eigen naaste omgeving ondervond: voor alles en íedereen is ‘r tijd, behálve…

Noem me maar ’n wijf… somehow it hits me…

Stelletje zeiksnorren zijn ’t! Ik had daar dus ook ’n site voor Jonne omdat je daar dus zo’n groeigrafiek en ’n tanden-overzicht kon aanmaken. Die groeigrafiek neem ik iedere maand, ná de bezoekjes aan ’t consultatiebureau, over in m’n logverslagjes. Maarja, naïef kipje als ik ben: ik had op die site dus vermeld dat ik op zich niet zoveel met die site deed. Op zich verder nix illegaals, de gratis versie is nou eenmaal behoorlijk uitgekleed en veel meer dan die 2 dingen kán je ‘r ook niet mee. En ik weiger nou eenmaal voor ’n weblog o.i.d. te gaan betalen. Doe (en hóef) ik hier ook niet en ’t werkt fantástisch! Prompt krijg ik vandaag ’n mailtje met de volgende tekst:

"Helaas is het niet toegestaan site’s aan te maken met als doeleinde te kopieeren voor eigen doeleinde. Uw site, zal worden opgeheven. AUB geen nieuwe site’s aanmaken met deze bedoeling."

Zucht… wát ’n gezeik! Ik zal geen namen (of links) noemen (dát zou nl wel héél erg laf zijn) maar er zijn zóveel mensen die gebruik maken van die animaties voor hun eigen site… en ik had ‘r ook nog nooit iets over gehoord tótdat ik pasgeleden m’n openingstekst op die site had aangepast… dom dom dom… ohwell… ik heb de plaatjes in m’n comp… dáár gaat ’t tenslotte om. Ik pas ze zelf wel handmatig aan.

Gisteren m’n nieuwe speledingetje gekocht. Grappig apparaatje hoor! Heb ’t idee dat ik door Beatrix zélf de weg wordt gewezen. En door de interne "bloetoet" in zowel mobiele als apparaatje, functioneert het ook gelijk als handsfree set voor ’t bellen. Háááááskûhháándûgggg!

Voorts ging ik vanmiddag ook nog ff langs de Prénatal. Had gráág ernstig loos gegaan maar tot mijn grote spijt staan de financiën dat momenteel niet toe. Nee, ik had nog steeds die zogenaamde babydoos niet ontvangen. Of liever gezegd: ’t briefje waarmee ik ‘r één zou mogen halen. Dus daar had ik ’s ff over gebeld. Ik wilde ‘m nl bést hebben. Wist ik veel wat ‘r allemaal in zat. Nah, achteraf blijkt dat ik aan veel dingen (rompertje, luiers, e.d.) inmiddels nix meer heb want daar is ie écht wel uitgegroeid. Ach kan mij ’t schelen, je weet nooit wanneer ’t nog ’s van pas komt (nééééé, ik ben níet alweer zwanger ofzo, kóm zeg!!)

Update: Krijg nóu wat! Ik zit ’s ff op die site te kijken naar wat er allemaal in hoort te zitten en ik hád al zoiets van, húh, dat komt voor geen méter overeen met wat ík had… nee, dat klopt… ik zie nu ook dat ik de verkéérde doos heb gepakt!!!! Ik heb gewoon wéér zo’n blije doos gepakt ipv de babydoos!!! Jaja I know, ’t staat ‘r met KOEIELETTERS op, maar ik heb blijkbaar weer ’s niet goed gekeken. Vind je ’t gék dat ‘r dan van álles in zit, waar je nix aan hebt, muts! Vond ’t ook al zo raar: normaal haal je zo’n babydoos met 3 maanden, maar met 3 maanden kon mijn kind die newborn luiers die er in zitten, ook al niet meer aan. ***ZUCHT*** Wat ben ik ook ’n DOMME DOOS!!!

Ik heb weer iets leuks gevonden op de site van de mama van Guusje. Ga bijvoorbeeld maar ’s met je muis op deze link staan… nee, niet klikken, gewoon alleen je muis op die link zetten… leuk hé?! Dat doet ie nu bij bíjna alle links. ’t Kan ff duren voordat je beeld hebt, dus: geduld. Als jij dat nou ook op je site wil, moet je ff hier heen gaan.

Vandaag kreeg ik ’n mailtje van ’n vriendinnetje van me, met de volgende tekst:

Onderwerp: ICE 

Vanaf dan weten de politie, het ambulancepersoneel, de dokter, enz… steeds met wie ze kontakt moeten opnemen. Indien je verschillende nummers wil opslaan, maak dan gebruik van de namen: ICE1, ICE2, ICE3 ,… ’t Is gemakkelijk te realiseren, kost niets en kan zeker een verschil maken als het snel moet gaan. Zet nu meteen een ICE-adres met telefoonnummer in je GSM, stuur deze mail door naar zoveel mogelijk personen, dan pas zal deze naam goed bekend en gebruikt worden.

Ik vond ’t wel ’n goeie. Ik heb m’n mobiele inmiddels aangepast. En jij, wat vind jij? Ga je ’t ook doen? Of denk je, mwah, onzin…

Update: vroeger moest ik van m’n moeder ’n briefje in m’n zak hebben met m’n naam en adres. Ik vond dat zóoooo’n onzin! En nu? Ach, ’t is niet meer nodig omdat ik altijd m’n portomonnee en m’n telefoon bij me heb waar het nodige instaat. Iets wat ik hier ook altijd tegen de oudste 2 kids roep: je moet altijd 3 dingen bij je hebben: je sleutels, portomonnee en je mobiele telefoon!

Vandaag ’s ff lekker inkopen gedaan voor m’n kleine mannetje. Bij elkaar had ik zo’n 60 euri aan HEMA bonnen gekregen dus ik kon redelijk loos gaan! Heerlijk hoor. Daarnaast was ik, door dat t-shirt wat ik (voor Jonne) voor m’n verjaardag had gekregen (zie foto bij ’t bericht hieronder), ook op ’n ideetje gekomen. Diezelfde HEMA heeft nl zogenaamd "transfer paper" waarmee je, met behulp van je inktjet printer en ’n strijkbout, t-shirts kan bedrukken. Da’s kewl!!! Dus ik heb ’n paar witte shirts met lange mouwen gekocht en ben lekker crea-bea aan de slag gegaan. En zoals met ál m’n gefreubel, kán ik daar wel ’s ’n b’tje in doorslaan maar ik vind ’t zooooooo leuk!!!

…ja zo voelde ’t vandaag écht… the day after… Erik moest gewoon weer werken maar ook hij was werkelijk ook kapót toen ie aan ’t eind van de middag thuis kwam. Jonne en ik waren vandaag ook zo dúf als ’n konijn en hebben daarom ook niet zoveel gedaan. Véél geslapen met name, héérlijk! Gek hoor want gisterenavond om half 9 was iedereen alweer weg. Toch voelde ’t alsof ’t 3 uur ’s nachts was! 😉

Vanaf ’n uur of half 3 was men welkom. Dat hadden we expres gedaan zodat men de kids ook kon meenemen. Dus Juul en Merel waren er ook met hun ouders. Juul kénden we uiteraard al maar Merel hadden we nog nooit gezien… sterker nog: ik had Maartje, de mama van Merel ook nog nooit gezien. De papa van Merel kende ik wél al ’n beetje. ’n Paar jaar terug, bij mijn toenmalige werkgever had ik ‘m regelmátig aan de telefoon omdat 3PO, waar hij werkt, de website voor hen heeft ontwikkeld. Vorig jaar kwamen we erachter dat Maartje 1 dag ná mij was uitgerekend en zo hielden we elkaar via de msn regelmatig op de hoogte hoe alles ging. Uiteindelijk kwam Jonne 2 weken eerder en Merel ruim ’n week later, waardoor ze bijna ’n maand van elkaar verschillen. Ik vond ’t erg leuk om ze nou ’s allemaal bij elkaar te zien.

Buiten de familie waren er nog meer mensen die ik al ’n héle tijd niet had gezien, waar we ’n gigantische mand vool heerlijke bad-artikelen van kregen en ’n spijkerbroek met ’n súpergaaf t-shirt voor Jonne. Uiteraard nog meer prachtige cadeautjes gekregen zoals mooie bloemen, ’n Nijntje speeldoos, ’n héérlijke saunabon van Sigje en tegelijkertijd ’n klusbon voor Erik… dus ik kijk alweer uit naar de 2e tegoedbon-inleverdag! Verder nog 3 kadobonnen voor de HEMA, dus daar ga ik morgen ’s flink inkopen doen voor m’n mannetje!

En nog iets leuks, maar daarover binnenkort meer… (neeeee, ik ben niet wéér zwanger ofzo, en nee, we gaan ook niet trouwen!)

Update: dat leuke is niet zo héél erg spectaculair hoor, ’t gaat vooral over ’n leuk speledingetje wat we voor onszelf gaan aanschaffen maar ik was gisteren zó moe, dat ik ’t ff niet meer trok om daar nog uitgebreid op in te gaan 😉 Ennieweej, ik ga nú naar de HEMA! (jaaa, díe weet ik nog wel te vinden zonder navigatiesysteem! ;-))