Goed, de standaard van de tummitub is inmiddels verkocht. De tummitub zélf niet, want die hadden ze al. Nah, mooi want, zoals ik van de week al vertelde, eigenlijk wilde ik díe toch liever niet kwijt.

Marktplaats is ’n mooi medium, ik heb ‘r zelf ook regelmátig dingen ge- en verkocht. Maar dat je helemaal vanuit Eindhoven naar Vlaardingen komt rijden (da’s ruim 100 km!!!), voor ’n standaard van 2 tientjes… dan wordt de benzine vást door je baas betaald! 😉

Ik lees net bij haar dat Jan onze hulp nodig heeft… No worries Jan, gaat goedkomen! Net als jij ben ik de beroerdste niet om iemand te helpen!

Vanmorgen stond er weer ’n bezoek aan ’t consultatiebureau op de agenda. Net zoals de vorige x kreeg hij weer z’n prikken. En net zoals de vorige x was ’t op ’t moment zélf ff brullen maar verder heb ik niet ’t idee dat hij ‘r ziek van is ofzo. Verder weegt ie inmiddels 6240 gram, (= iets bóven ’t gemiddelde) heeft ie ’n hoofdomtrek van 40,3 cm (is nét iets ónder ’t gemiddelde) en is ie óngeveer 60 cm lang (ook nét iets ónder ’t gemiddelde). Dat ongevéér is, omdat ie z’n been niet helemaal wilde strekken en aangezien we dat ook niet met geweld wilden doen, weten we ’t dus níet precies.

Nah, hij gaat dus lekker, zéker qua gewicht. Maarja, wat wil je met 5 x 200ml. En ’t mag ook wel, ’t was tenslotte in ’t begin maar ’n klein dun scharminkeltje. ff Nagevraagd of dat wel goed was want éigenlijk déden wij maar wat. Het ís wat aan de ruime kant maargoed, alles gaat ‘r zónder problemen in en ’t gebeurt zélden dat ie ’n mondje teruggeeft. Alhoewel… wel ’s ’n klein b’tje, in die zin dat ik wel weer régelmatig zo’n mooie witte vlek op m’n schouder heb zitten… en dat gebeurt natuurlijk áltijd als je ’t doekje nét hebt weggehaald. Ohwell, niet noemenswaardig dat ik me er t.o.v. Jonne zorgen over hoeft te maken maar wél goed genoeg dat ik m’n kleren in de was moet gooien. 😉

Voorts heb ik m’n tummitub met standaard te koop gezet op Marktplaats. Ik vond ’t niet zo handig en ik had ’t idee dat hij zélf ook liever in ’t badje (óf met ons in ’t gróte bad) gaat. Maar vanochtend had ik niet zoveel tijd en heb ‘m tóch maar weer ’s ff in die tummitub gedaan… en toen had ik zoiets vanneh… hmm… misschien is ’t voor dít soort momenten tóch wel weer handig… dub dub dub, wát te doen, wat te doen… Nah, we zien wel. ’t Heeft iig géén haast ofzo. Er heeft zich wel ’n koper gemeld alleen weet ik niet precies of hij alleen de standaard wil of beide. Maar goed, daar kom ik vanzélf wel achter als ze weer contact opnemen…

Hier nog ff 2 foto’s in het kader van "zoek de verschillen" 😉

Gisteravond zijn Erik, Jonne en ik, sámen met Cynthia en Juul bij Yuri op kraamvisite geweest. Cynthia en Lia kénden elkaar niet maar ík had dan weer ontdekt dat zij tot voor kort vrijwel naast elkaar hadden gewoond dus leek ’t me wel leuk (ook omdat ze elkaars log al ’n tijdje volgen) om de voormalige buufjes alsnóg aan elkaar voor te stellen. Wij vonden ’t iig errug gezellig. Zie hier wat foto’s en voor nóg meer foto’s, klik hier

p.s.: ja, zoals je vast al is opgevallen: ik ben ‘r sinds kort achter hoe je randjes om foto’s maakt enzo… dus van nu af aan géén vierkante fotos meer maar allemaal met ’n kek speels randje o.i.d. LAMENOU!!!

’t Is laat… de mannen liggen al op bed… ver weg in dromenland… tenminste daar ga ik vanuit. Als het geluid van snurken de diepte van je slaap bepaalt, dan liggen deze 2 héél diep te slapen. Ik moet ook. Maar níet voor dat ik zíjn log nog ff heb bekeken. ’t Is ’n vast ritueel aan ’t worden: voor ’t slapengaan nog ff alle weblogjes langs en de leukste bewaar ik voor ’t laatst! En eerlijk is eerlijk, ’t is iedere dag wéér ’n feest wat je tegenkomt. En je mist ook zóveel wanneer je per ongeluk ff ’n dag overslaat!!!

Helaas…

Mijn zoon heeft ’n práchtige eigen slaapkamer, (inmiddels inclusief glow-in-the-dark-stippen-hemel) maar heeft er nog nooit ’n nacht in geslapen. Hij slaapt nl nog steeds in de wieg en díe staat bij ons op de kamer. Wat ik al eerder schreef: in éérste instantie was dat uit nostalgische over-wegingen (m’n broers en ik hebben ‘r zélf ook in gelegen) en later uit pure gemakzucht. Maar ik vrees dat ’t niet lang meer zal duren voordat ie uit die wieg gegroeid is… ’t schiet al áárdig op. En nou ben ik (geloof ik) géén enórme overbezorgde tutmuts, maar ik vind ’t hélemaal niet leuk als ie straks naar z’n eigen kamer gaat. Ik kan nl nog zo ontzéttend genieten van die kniep-knars-oude-krakende-locomotief-geluidjes die hij in z’n slaap maakt. Dan smelt ik echt hélemaal weg! En dat komt, hoe dan ook, met ’n babyfoon tóch niet echt over.

Daarnaast is m’n verlof ook bijna voorbij. Vanaf 27 november moet ik mij weer beschikbaar stellen op de arbeidsmarkt. En óh, wat heb ik dáár ’n zín in…NOT!!! Ik snap al die meiden niet hoor, die zeggen "kom je weer ’s onder de mensen, je raakt zo in zo’n isolement, heb je ’t weer ’s ergens anders over, anders word je zo lui". Maar misschien hebben zij dan wel ’n héle leuke baan… Of ’n héél stom kind, dát kan natuurlijk ook. Ik heb dat dus niet. Ik heb géén leuke baan (heb zelfs momenteel helemáál geen baan) en al helemáál geen stom kind! Intégendeel! En ik heb ook juist ontzéttend veel aanspraak door m’n lieve kleine mannetje. Daarnaast kan ik mezelf príma vermaken en ’t ook écht wel over héél veel ándere dingen hebben! Daar heb ik helemaal geen werk voor nodig… Maarja, wél voor ’t geld, helaas. Tot mijn grote spijt, vrees ik dat wij ’t van 1 salaris níet gaan redden. Anders had ik ’t écht wel geweten hoor!

Ohja, maar wij worden mórgen weer miljonair dusseh… (duimt u ff mee? flink duimen in de goeie richting zal zeker worden beloond!;-))