Het is weer donderdag en dús mocht ik weer naar de verloskundige. Omdat ’t nog vakantie is, gingen de meiden dit x met me mee. Luca was al ’s eerder meegeweest maar Romana niet en die wilde ’t hartje toch ook wel ’s horen. Nah, prima, ga gezellig mee.

Onderweg kwamen natuurlijk de speculaties bovendrijven of Drakestein er al dan niet zou zijn. Tot mijn grote schrik liep ze daar idd rond dus ik begon ‘m al áárdig te knijpen… als ik érgens géén zin in had, dan was ’t wel om ’t gejammer en geklaag van die keffende kenau aan te moeten horen! Godzijdank zijn er altijd 2 verloskundigen en dankzij die gewéldige dame die daar achter de balie werkt, (en die ’t de vorige x toch ook niet ontgaan is, dat ik niet écht gecharmeerd ben van dat mens) kwam ik bij d’r collega, ’n súperleuk lief mens. Zijn ze trouwens allemáál behálve Drakestein. En naast het altijd zéér prettige verhaal dat alles nog stééds hartstikke goed gaat, kreeg ik voor mij persoonlijk nog véél beter nieuws: Ik heb nagenoeg de zekerheid dat die zelfde Drakestein níet aanwezig zal zijn bij mijn bevalling! Mooi zo, ik zal je éérlijk zeggen dat dat voor ons iig ’n héle geruststelling is!

Iemand toevallig vanavond naar Netwerk gekeken? Daar word je toch ook niet vrolijk van, als je dát allemaal hoort! Toevállig las ik vandáág weer op ’n logje de vraag, of ’t nou nut had om al dan niet naar zwangerschapsgym te gaan. Buiten ’t feit dat ik ’t bij ons bést héél gezellig vond en ook financieel niet de moeite waard om héél erg te dubben of ik ’t wel of niet moest doen, heb ik op zich niet zo ontzéttend veel nieuwe dingen geleerd. Behálve 1 ding: train je bekkenbodemspier!!! Trainen trainen trainen anders zak je uit! En ook ik hoor die verhalen van de "uitgezakte dozen" stééds meer om me heen. Vrouwen van halverwege de 40 die geen tampons meer binnen kunnen houden, ik moet ‘r niet aan dénken!
"…mét-je-gro-te-kóp!!!" <- sorry, little inside joke!

Mocht je ’t niet gezien hebben, om 23:50 zijn er herhalingen van Netwerk óf klik hieronder op ’t logo om ’t via uitzending gemist te bekijken. Maar nóg beter: train die bekkenbodemspier! Hoe? bijgaand nog ’n x de oefeningen die we bij zwangerschapsgym hebben gekregen. Klik op de foto voor ’n vergroting. En mocht ’t niet duidelijk genoeg zijn, dan moet je me maar ff ’n mailtje sturen, dan mail ik je ’n grotere, wellicht béter leesbare kopie terug.

Herkent u dat ook ? U bent zwanger en plotseling heeft u last van brandend maagzuur. Eén van de meest voorkomende klachten tijdens de zwangerschap is brandend maagzuur. Hoe onaangenaam het ook voor u is: het is heel normaal. Hoewel zwangere vrouwen in het algemeen goed op een gezonde voeding letten, is brandend maagzuur een veel voorkomend probleem bij zwangere vrouwen. Velen hebben er tijdens de zwangerschap voor het eerst last van. De klachten nemen in het algemeen toe naarmate de zwangerschap vordert en verdwijnen normaal gesproken na de bevalling weer. Als u tijdens de zwangerschap een geneesmiddel – ook tegen brandend maagzuur – inneemt, moet u eerst zeer kritisch het nut tegen het risico afwegen. U moet weten dat u het geneesmiddel met een gerust gevoel kunt gebruiken.

Bron

Doet u mij dan tóch maar die maagzuur… ik ging nl bijna over m’n nék bij ’n slok van deze bágger! Míjn hémel, wat is dát smerig!!!

Ik wil eigenlijk ’n poll in elkaar gaan draaien. Ben nl wel benieuwd wanneer men denkt dat zoonlief geboren gaat worden. En wórdt ’t wel ’n zoon? Of hebben we ’t hélemaal verkeerd gezien op de echo en blijkt ’t tóch ’n meisje te worden???

Maar dan moet ik natuurlijk wél wat richtdata hebben… Ik denk zélf steeds dat ’t iets later komt dan 31 augustus. Een gedachte die ik overigens verder totáál niet kan onderbouwen, behalve dat ik wel ’s ergens heb opgevangen dat 1e kinderen vaak wat later komen dan de uitgerekende datum. Maar goed, dan vind ik 3, 6 of 9 september wel mooie data. Puur om ’t feit dat ’t wel leuk staat maar meer waarde hecht ik niet aan ’n specifieke datum. Verder hoop ik dat ’t niet véél langer zal gaan duren. Verlang wel weer érg naar ’t moment dat ik me zonder al te veel moeite en gesteun in m’n bed kan omdraaien. En uiteraard wil ik dat mannetje (want ik ga ‘r tóch gemakshalve maar vanuit dat de echo klopte qua geslachtsbepaling) nou wel ’s in ’t echie zien en vasthouden!

Dus laat maar ’s weten, wanneer jij denkt dat ’t geboren gaat worden. Wie weet heb jij wel héle andere ervaringen uit je omgeving en kwamen daar de kids juist veel eerder dan de uitgerekende datum. Wat je ‘rmee kan winnen? Ehm… ’n eervolle vermelding op m’n logje, doe je ’t daarvoor??? 

Have to admit it’s getting bigger, It’s getting bigger all the time…(vrij gewrampeld naar Beatlesnr "Getting better") mijn buik dan hé! Die laatste loodjes worden, als ik ff zeggen mag, nu toch idd bést heavy. Rustig aan doen dus. Nou vind ik dát niet zo moeilijk hoor, hoef mezelf daar op zich niet zo héél erg toe te dwingen! 😉 Ik heb níet zo’n drang van ik moet dít nog doen en dát nog doen… neuh… volgens mij ben ik ‘r wel klaar voor (voor zover je er klaar voor kán zijn!)

Oh bij de weg, ik ben nú ook officieel met zwangerschapsverlof hè! Heb weliswaar al sinds eind maart geen werk meer (which I actually didn’t mind at all!!!) maar ik was tot déze week wél nog steeds sollicitatieplichtig. En aan die plicht heb ik me uiteraard keurig gehouden. Over álgemeen heb ik hélemaal geen moeite om die briefjes ruimschoots te vullen met de diverse sollicitaties die ik verricht maar nú was ’t, in mijn ogen niet meer dan ’n ietwat nútteloze formaliteit. Zéker de laatste maanden sloeg ’t natuurlijk hélemaal nérgens meer op. Néé, ik bén geen luie werkschuwe profiteur die graag d’r hand op houdt bij de staat, ik wil bést werken maar wíe neemt ‘r nou ’n hoogzwangere vrouw, die op ’t púnt staat met verlof te gaan, in dienst? Ennieweej, de kómende 16 weken hoef ik me dáár iig niet druk over te maken want dan val ik onder de WAZO. Ná die tijd stort ik me wel weer op de arbeidsmarkt.

Maarreh, wat betreft die rust… het slapen en die tukjes tussendoor líjken héérlijk maar ómdraaien en overeindkomen (want jah, lig je nét en dan moet je tóch weer mínimaal ’n stuk of 3x toe de toilets) is écht ’n dráma! Spierpijn, aan de zijkant, zo nét onder m’n ribbenkast. Alsof je zojuist met ’n totáál ongetraind lichaam in ’n íets té enthousiast tempo 200 sit-ups hebt gedaan! (dat van dat ongetrainde lichaam klópt wel maarreh…) Daarnáást heb ik ook ’t gevoel dat ik ’n enórme fietstocht heb gemaakt met ’n véél te hard zadel op m’n fiets! Moet ik die uitleggen offeh…? Nah, dat zal ’t "indalen" wel zijn… Cbibi, was ’t niet? Nou goed, uiterlijk nog ’n week of 5 en dan is dat ook voorbij! ’t Wordt nu toch wel tijd dat meneer ’s in z’n eigen bedje gaat liggen! Ja nee, niet dat ik wil dat ’t nú al komt hoor, ik wil, datumtechnisch nog wel ff ’n paar weekjes wachten. Anders zitten al die verjaardagen helemáál zo krap op elkaar. Maar ik kijk wél uit naar ’t moment dat ’t zover ís!

ff Wat ánders: ik had ’t al eerder over het ontmoeten van vriendinnetjes, die ik al héél lang niet had gezien. Vandaag was weer zo’n dag want vanmiddag kwamen Gonda en Jos met kids Barbara en Wessel bij ons op pré-kraamvisite! Gonda ken ik al sinds m’n 16e. In die tijd gingen we regelmátig in weekend met ’n vast groepje stappen. Maar, zoals bij meer mensen gebeurt, er kán ’n moment komen dat je, door verschillende levenswijzen, enigszins uit elkaar groeit. Zo ook wij. We hadden nog wel contact hoor, zo héél af en toe, over de telefoon en later wel weer wat meer, via msn. We zágen elkaar alleen vrijwel nooit. Toch heb ik bij haar nooit ’t idee gehad dat de één pissed off was op de ánder, omdat de ánder al héél lang niets van zich had laten horen. Iets wat je tóch váák ziet bij vrouwen onderling (ik hoop overigens níet dat ik me daarin vergis en dat zíj dat gevoel wél had…) Neuh, áls we elkaar dan weer spraken, voelde dat altijd weer als "van ouds". Al moet ik absoluut tóegeven dat ’t wél schandálig van me is, dat ik alléén (bijna 7 jaar geleden) bij Barbara en nóóit bij Wessel op kraamvisite ben geweest. Wessel is nu al ruim 2,5 en ik heb ‘m vandáág pas voor ’t eerst "in ’t echie" gezien! Geldt eigenlijk ook min of meer voor Barbara want die heb ik ook maar 1x gezien toen ze net ’n paar maandjes oud was. Superleuke kids trouwens, allebei. In ’t begin ’n b’tje verlegen maar al vrij snel lekker bijdehand enzo! Hou ik wel van.

Zie hiernáást de súperstoere broek die ik van Barbara (nádat ze de baby-kamer had gezien én over haar 1e verlegenheid heen was;-)) voor zoonlief heb gekregen. Het was sinds dágen ook weer ’s héérlijk weer dus we hebben lékker in de tuin gezeten. En daar stond uiteraard nog ’t badje. IJs- en íjskoud maar blijkbaar níet koud genoeg want de kids (ook Romana en Luca, die nog ff langskwamen) lieten zich daar niet door weerhouden. Ik vond ’t errug gezellig!

Vandaag weer ’s in good old Amsterdam geweest. Iets met géén tijd om met de hele familie ’s avonds uit eten te gaan dus daarom dan maar samen lunchen… tja… nah, genoeg daarover. Had op zich gráág nog ff wat van de Gay parade willen zien, ’t was nl ook práchtig weer maar daar is helaas dan weer niet zoveel van gekomen.

Op de terugweg, de dag was inmiddels behoorlijk gevorderd, nog ff ’n patatje en ’n ijsje in Zandvoort gescoord. En in Zandvoort woont Sonja, ’n vriendinnetje van me, die ik eigenlijk al jááááren niet meer had gezien. Sinds kort hebben we weer af en toe contact. Dús haar ff gebeld en met haar afgesproken. ’t Was erg kort maar wél héél leuk om haar weer ’s te zien! Heb ’t idee dat we niezoheulveul veranderd zijn behalve zij getrouwd en ik zwanger, maar verder… neuh. En das maar goed ook! 😉 Kreeg van haar nog ’n súperkjoet pakketje met ’n rompertje, slabbetje en ieniemienie slofjes! Überschattig, zouden sommige mensen zeggen. En zoals je op de foto ziet, heb ik ook ’t keien-aankleedkussen-hoes gekregen. Thx, Gil, hij is súper!!!

Tegenwoordig moet ik elke week naar de verloskundige. Vanmiddag mocht ik weer. Godezijdank dit keer níet bij Mrs. Berendrecht, sindsdien door mij omgedoopt tot Drakestein.

Alles was, eigenlijk zoals áltijd bij mij, gelukkig weer prima in orde. Bloeddruk 120/65, gewicht nog stééds 85!!! Dus afgelopen week níx aangekomen… verbazingwekkend!!! Verder is ’t 2/3 NX (wat dát betekent, weet ik niet precies maar dat heeft geloof ik te maken met hoever ’t boven je navel uitkomt) en ligt de baby "Cbibi". Heb nét via internet geleerd dat dat betekent dat de baby wél al ’n stúkje is ingedaald maar dat ’t hoofdje bewegelijk in de bekken ingang ligt. Bij Cvast is ’t hoofdje vollédig ingedaald (gék want dát had Drakestein vorige week op m’n kaart gezet) en CIF betekent Caput in Fundo, of tewel hoofdje ligt boven = stuitligging. Nah, dat láátste heb ik sowieso niet, daar ben ik wel errug blij mee!

Wat ze me óók nog ff wist te vertellen: het wordt waarschijnlijk géén kleintje… toen ik vroeg wat ze daar precies mee bedoelde, zei ze dat het toch minimaal wel ’n ruime 7 ponder zou worden… HELLUP!!!

Ik vond ’t wel weer tijd voor ’n buik-updeetjuh… als meneer op tijd is, hebben we nog ’n klein maandje te gaan. Yep, it’s getting bigger all the time! Maarrrrr, nog stééds geen striae, nog stééds geen teddyberenstreep en nog STÉÉDS GÉÉN UITPUILENDE NAVEL!!!

Daarentegen wél lekker bruin, vind je niet? Als ’t aan mij ligt, blijft dat zo!