Het is weer donderdag en dús mocht ik weer naar de verloskundige. Omdat ’t nog vakantie is, gingen de meiden dit x met me mee. Luca was al ’s eerder meegeweest maar Romana niet en die wilde ’t hartje toch ook wel ’s horen. Nah, prima, ga gezellig mee.

Onderweg kwamen natuurlijk de speculaties bovendrijven of Drakestein er al dan niet zou zijn. Tot mijn grote schrik liep ze daar idd rond dus ik begon ‘m al áárdig te knijpen… als ik érgens géén zin in had, dan was ’t wel om ’t gejammer en geklaag van die keffende kenau aan te moeten horen! Godzijdank zijn er altijd 2 verloskundigen en dankzij die gewéldige dame die daar achter de balie werkt, (en die ’t de vorige x toch ook niet ontgaan is, dat ik niet écht gecharmeerd ben van dat mens) kwam ik bij d’r collega, ’n súperleuk lief mens. Zijn ze trouwens allemáál behálve Drakestein. En naast het altijd zéér prettige verhaal dat alles nog stééds hartstikke goed gaat, kreeg ik voor mij persoonlijk nog véél beter nieuws: Ik heb nagenoeg de zekerheid dat die zelfde Drakestein níet aanwezig zal zijn bij mijn bevalling! Mooi zo, ik zal je éérlijk zeggen dat dat voor ons iig ’n héle geruststelling is!