feb 28
	Onder het mom: DÁT NOOIT!!!

… vond ik bij haar ’n zéér toepasselijke foto…

feb 28
	Tegoedbon-inleverdag…

Erik had voor z’n verjaardag van Sigrid en Alex een “klus-hulp tegoedbon” gekregen. Alex is nl héél handig met klussen. Erik kán ook best klussen hoor maar tóch op ’n ánder niveau. Laat ik zó zeggen, de hulp van Alex was zéér welkom!!!

En zo kwam het, dat de heren zondag fijn de kastenwand hebben staan vertimmeren op de toekomstige kamer van Sacha, en Sig en ik ons in de tussentijd tegoed hebben gedaan aan ’n dagje sauna. Daar hadden wij nl nog 2 tegoedbonnen van liggen, die Erik ooit ’s heeft gekregen via de krant (met ’t idee daar ’n stukje over te schrijven) en geldig waren tot 5 maart a.s. Het was toch doodzonde geweest als we daar níx mee hadden gedaan.

Erik krijg ik tóch niet mee naar dat soort dingen en Sig doe ik er juist weer een héél groot plezier mee. Mezelf overigens ook, ben ik sinds kort achter. Vroeger vond ik ’t maar nix, zo’n heet hok. Hield ’t ook nooit lang uit. Maarja, ik was ook alleen van die hokjes gewend die je bij het zwembad van een Holiday Inn hotel hebt. Wist ik veel, dat ’t véél meer om ’t lijf heeft en dat ‘r allerlei diverse sauna’s zijn. Daarnaast moet je gewoon áltijd ’n flesje water bij je hebben, dan hou je ’t gewoon véél langer uit. Héérlijk hoor! Dat mogen we, wat mij betreft, wel vaker doen.

Op zich vind ik de prijzen daar óók best meevallen: € 25,50 voor de hele dag onbeperkt gebruik van sauna, scrubzout, turks stoombad, zwemmen, enz enz. Da’s goed te doen want ze hebben best veel verschillende soorten sauna’s. Maar goed, we hadden nú die vrijkaarten nog, dus dat was helemaal lekker. Ik had níet verwacht dat ik er ’n héle dag door had kunnen brengen. Ik dacht, ach, uurtje, misschien 2 uurtjes maar dan hebben we ’t wel gehad. Uiteindelijk hebben we er tóch zo’n 5 1/2 uur rondgepoedeld. Daarnaast hebben we ons ook nog ff tegoed gedaan aan ’n zonnebankje en ’n lichte lunzzz!

Het enige wat je als nádeel zou kúnnen noemen, is dat ’t bést druk was. Maar goed, misschien moet je gewoon niet op zondag maar op ’n doordeweekse dag gaan.

Nah, het lijkt wel ’n reclametekst! Dat ís ’t niet, ik heb ‘r óók geen aandelen. Het was gewoon lekker. Foto’s van het werk van de mannen, volgen binnenkort.

Bij de weg: om de dag ff goed en gezond af te sluiten, hebben we ons daarná ff getrakteerd op ’n lekkere vette Chineze hap! Kortom: lekker daggie gehad!!!

feb 25
	Daar komen we samen wel uit!?!?

Het is een beetje ongemerkt gegaan maar Catelijne is nu toch al weer zo’n week of twaalf gestopt met roken. Ik hoor haar er eigenlijk helemaal niet over en dat vind ik best knap. Ze bietst af en toe wel eens een trekkie, op een verjaardag ofzo, maar verder… nada! Het was natuurlijk wel een beetje een noodgedwongen actie (een noodstop dus!) want ja, de baby loopt natuurlijk een gigantische groeiachterstand op als ze blijft doorroken. En dat wil je niet op je geweten hebben he. En als over een maand of wat de baby geboren is… tsja ehhh… daar komen we samen dan wel uit

feb 21
	Ook andere dingen!

Ondanks dat ik, als aanstaand moeder, misschien ernstig geneigd ben, om ’t hier alléén maar over de komende baby (en álles wat daarbij hoort) te gaan hebben, wil ik daar toch wel héél erg voor waken! Natúúrlijk is ’t ’n hele inpact op je leven, maar alsof je daarnaast helemaal nix meer meemaakt! Djiezus, dat zou wel héél erg zijn! Omdat ik ’t zelf misschien niet gelijk door heb, mag (moet!!) men mij wijzen op overmatig baby geleuter. Dat kan gewoon in ’n reactie op dit log of in het gastenboek.

Afgelopen weekend was overigens best druk. (OOK VOOR ‘N NÍET ZWANGERE!!) Zo waren we zaterdag éérst op de verjaardag van mijn vriendinnetje Sigrid, waar we hebben zitten weerwolven. Vaag maar wel geinig spel.
Sig en Alex wonen in Koekange (voor “stadsmensen”, lees: middle of nowhere). Dat ligt in het práchtige Drenthe. En aangezien dat dus niet écht naast de deur is, bleven we daar logeren in één van de tuinhuisjes. Ik kan je vertellen: da’s leuk in de zomer, maar in de winter is dat GODVERGETEN KOUD!!! Nou hebben zij daar wel wat aan proberen te doen, door ’n kacheltje in het huisje aan te zetten. Toen we ‘r binnenkwamen, was ’t ook best behaaglijk. Maar omdat ik weet, dat Erik ’n bloedhekel aan warme “slaapkamers” heeft, had ik ‘m uitgezet… dát had ik beter niet kunnen doen.
IK BEN GODVERRR-DE-GLOEIENDE, ZOWAT DOODGEVROREN!!! Daarnaast ben ik ook bést wel ’n tikkie inkennig (noem ’t “verwend”, whatever) qua matrassen. Aangezien mijn ouders vroeger ’n woninginrichtingszaak hebben gehad, heb ik altijd op goeie matrassen geslapen. Dit matras had, als ik ff zo vrij mag zijn, meer weg van ’n hangmat. En dan heb ik ’t nog niet eens over ’t feit dat ik, zoals je weet, ’s nachts régelmatig naar ’t toilet moet. Daar moest ik dus het huisje voor uit en naar ’t woonhuis van Alex en Sig… Kortom: ik heb nagenoeg geen oog dichtgedaan. Ik heb Sig en Alex ook vriendelijk bedankt voor de gastvrijheid maar verteld, dat ik dát dus nooit meer doe… geen probleem hoor, even goeie vrienden.
Daarna moesten we nog naar de verjaardag van Neel.
Dus vanuit Koekange reden we richting City-of-Neel.
Die had zich (met het oog op de Winterspelen in Turijn) behóórlijk staan uitsloven op allerlei Italiaans georiënteerde taarten en hapjes.

Even ’n paar hoogtepuntjes visualiseren:

of wat dacht u van:

Need I say more? Om je vingers bij af te likken, echt wáánzinnig! Daarbij was ’t ook nog súpergezellig! Baal alléén dat ik m’n eigen cadeautje (van haar voor mij) vergeten ben…

feb 20
	Feeling 15… :-)

Vanavond voor de 2e x bij BovenMaas Prenataal geweest. Dit x werd die nekplooi meting gedaan. En uiteraard moest daarvoor wéér ’n echo worden gemaakt. De 3e inmiddels. Zie hier. Moet eerlijk zeggen dat de foto uiteindelijk weer ’n tikkie blurry is.

Tijdens het máken van de echo zagen we des te meer… ik blíjf ’t raar vinden hoor. Ze gaan met zo’n apparaat over jouw buik, dan zíe je dus op een monitor wat daarbinnen gebeurt. Maar ’t blijft moeilijk om te rijmen dat dat dus ook daadwerkelijk in míjn buik gebeurt… Maar ’t beweegt, draait en zwaait, enz enz… niet dat ik daar al veel van voel hoor, daar is ’t nog te klein voor. Ohja, en we hebben nu ’t hartje gehoord… bloeperbloeperbloeper… ook zo iets raars, hoe klein ’t ook is, dat hartje dat gaat tekeer als ’n bezetene.

Het enige waar ík het aan merk, dat ik zwanger ben, is dat ik de laatste tijd met enige regelmaat gigántische steken in m’n buik voel. Met náme als ik moet hoesten of niezen. Maar dat schijnt dus die bandenpijn en dus héél normaal te zijn.
Nah, noem mij maar ’n zeikerd maarreh… F*CKIN HELL!!! Da’s écht geméén hoor! Als ik niet beter zou weten, zou ik denken dat ik ’n blinde darm onsteking heb… maar die’s ‘r al uit dus dahkannie…

Volgens de echoscopist valt er weinig aan te doen, moet ik ’t dan maar voorál ff rústig aan doen, niet te druk maken en absoluut géén zware dingen tillen. Tja, wat móet, dat moet dan maar hé

Ohja, nou vergéét ik bijna het belangrijkste: de uitslag van de nekplooi meting. Op déze tabel kan je aflezen, dat je, naar mate je ouder wordt, stééds meer risico loopt op een kind met ’n aangeboren afwijking. Omgerekend was ’t geloof ik ’n kans van 1:6000 en dat hield in dat ik ongeveer nét zoveel kans heb, als een meisje van 15, op ’n kind met ’n afwijking!!!

Natuurlijk blíjft ’t altijd ’n kansberekening maarreh… ik geloof dat ik me met déze uitslag niet zo héél erg druk hoef te maken… ik geloof dat ik nog meer kans heb op de staatsloterij. En dáár hoop ik dan natuurlijk wél weer op!!!

feb 15
	Bandenpijn

(…) kenmerkend is dat deze pijn onverwacht optreedt, vrij constant en nogal hevig is. De pijn kan links of rechts onderin je buik, maar ook aan beide kanten gevoeld worden. Wanneer je zwaar getild hebt of erg moe bent kan het erger worden. Bij hoesten kan je hier ook nogal wat last van hebben. Wanneer je bij het opstaan uit bed op een wat onhandige manier manoeuvreert, kunnen de banden nog eens extra gerekt worden. Door even rustig te liggen merk je dat de pijn overgaat. De bandenpijn verdwijnt in de loop van de zwangerschap, op het moment dat er een maximale rek bereikt is. Wanneer je buikspieren erg slap zijn heb je er meer last van.

Die laatste zin… buikspieren… ’n vaatdoek heeft nog méér stevigheid, vrees ik

feb 7
	Bevallig?

Watervrouw en waterman krijgen kind… in ’t water!

Ik weet ’t, het duurt nog mínstens 29 weken (tenminste, als we uitgaan van de tabel die hierboven staat) maar ik zat tóch al ’s te mijmeren over hóe ik wil bevallen. Zo las ik iets over ’n waterbevalling en hoe dat verlichtend kan zijn tijdens deze ehm… pittige klus… en dáh bevált me wel… dus ik ben ’s op internet gaan zoeken…
zoals hier, en hier, en hier, deze site, of deze…
Moet ’t zelf allemaal nog ff goed doorlezen maar volgens mij is ’t wel ehm… soort van… relaxed (voor zover ’n bevalling relaxed kan zijn).

Toch, als je sommige sites dan weer leest, krijg ’t op e.o.a. manier weer ’n hoog “punnikjurk-gehalte”. Dát moet ik dan weer niet hebben. Ik wil gewoon in ’t water bevallen zónder dat gezweef en gedoe!

feb 6
	Room swap!

Erik is druk bezig met allerlei verbouwingen. Romana heeft eindelijk ’n b’tje behoorlijke kledingkast met daaraan een lange plank wat als bureau zal dienen. En op onze kamer, wat binnenkort Sacha’s kamer wordt, is ook ’n lang bureau geplaatst. Best jammer dat we daar zélf nooit eerder op gekomen zijn. Is voor óns ook best handig.

Wij gaan idd wisselen van kamer met Sacha. Onze kamer is nl op zolder en Sacha’s kamer is op de 1e etage, waar ook de kinderkamer gaat komen. Daarnaast vind ik ’t ook wel prettig, dat ik op dezelfde etage kom, als de badkamer… word nl gék van mezelf! Ik moet ‘r ’s nachts zo’n beetje óm het half uur uit om naar het toilet te gaan…

Naast de babykamer (die pas als laatste zal worden gedaan) staat voor nú nog op de agenda:
* gedeelte kledingkast in nieuwe kamer Sacha verwijderen
* daar nieuw laminaat leggen, schilderen e.d.
* hoogslaper van Sacha verkopen
* ánder bed voor Sacha aanschaffen
* van kamer ruilen
* laminaat in onze nieuwe kamer vervangen
* kast bouwen in onze nieuwe kamer

Nou dát en er komen vást nóg wel ’n paar dingen bij… maareh, no worries, gaat hélemaal goedkomen.

feb 3
	Grote zus

Luca is erg nieuwsgierig naar haar nieuwe broertje of zusje. Bijna élke dag vraagt ze me hoe ’t met de baby in m’n buik gaat. Soms staat ze héél lang naar m’n buik te staren en als ik dan vraag wat ‘r is, draait ze zich lachend om “hihi, nix!”
Ze vindt ’t allemaal érrug spannend nu ze “grote zus” wordt. Gisteren had ze bij “handigheid” (ze bedoelde ‘handvaardigheid’) een armbandje van wol gemaakt voor papa, mij én de nieuwe baby. Dan wist de baby dat we allemaal bij elkaar hoorden. Lief hé!

feb 2
	Wil ik ook!!!

ff voor alle duidelijkheid, dit is níet de mijne hoor!
Maar zo’n 4D echo is wél kewl! Dah wilikook!!!