Nah, weet niet precies wat ‘r met Jonne aan de hand is. Uiteraard had hij geen boodschap aan het uurtje extra dat we afgelopen weekend hadden. Maar gelukkig werd ie ook niet veel eerder wakker dan normaal. Alleen z’n bui was werkelijk om op te schieten. Eerst zaterdag al… ernstig hummelig. Hij liep de héle dag al te kwijlen en ehm… ja hoe leg je dat uit… met z’n tong uit z’n mond te blazen alsof ie er ’n haar in had (ik heb gekeken, dat had ie dus niet). Op ’n gegeven moment werd hij er blijkbaar zó misselijk van dat ie ervan moest spugen. En da’s niet zo handig als je nét onderweg bent naar ’n verjaardag. Dus daar zijn we uiteindelijk niet aangekomen.

Gisteren zouden Jasper, Maartje en Merel weer ’s gezellig bij ons langskomen. Aangezien zowel Jonne als Merel ’s middags nog slapen, zouden ze aan ’t eind van de middag komen en dan lekker bijven eten. Dat was súpergezellig (ik hoop dat ik ’n kopietje van de foto’s mag, Maartje) maar Jonne was nog stééds niet in ’n opperbeste bui. Hij had ’s middags ook nauwelijks geslapen. 

Gisterenavond duurde ’t ook nog erg lang voordat ie eindelijk ging slapen, hij is dúidelijk niet echt lekker. Vannacht werd ie ook régelmatig wakker, weer blazend alsof ie ’n haar in z’n mond of z’n tong verbrand had… tja, ik zie nix… misschien krijgt ie nu dan toch die kiezen? Ik heb werkelijk géén idee. Overigens leidt z’n etenslust er niet onder, daar ben ik dan wel weer blij mee. Ohwell, ik kijk ’t nog ff aan en anders moet ik toch nog maar ’s met ‘m naar de huisarts.

Nah, nog ééntje dan… ze waren in de aanbieding bij de Blokker…
en tandenpoetsen met Jonne is altijd ’n héle onderneming.
Ook met déze is ’t ff wennen maar hij mocht ‘r zélf ff mee spelen en
dat vond ie wel grappig. Voelt zo raar aan hé, zo’n ronddraaiend geval.
Dat kriebelt!

Jajaja, de bui is wel weer ’n b’tje over hoor. Bij thuiskomst bleek de laptop het gewoon weer te doen (pfffieeewww!) en Jonne werd zowaar vanmorgen ook pas om iets voor half 8 wakker. Gek genoeg werd ik zélf al ’n keer rond 6 uur wakker (zwanger hé, dan moet je vaak “toe de toilets” ;-)) en toen dacht ik… nah, ’t is zowaar al ná 5en en je slaapt nog, da’s al héél wat! 

Toch heb ik gisteren maar ff aan opa en oma gevraagd of ze vandaag konden komen oppassen, met ’t oog op zijn enórme verkoudheid, hoesten, proesten en meer van dat soort dingen. De KDV-juf had gisteren al gezegd dat hij wat koorts had, al was dat in de loop van de dag wel gezakt. Maargoed, ’t leek me ff beter zo en m’n ouders doen ’t graag.

Goed, ik ga maar weer ’s wat doen… HET IS HIER KOUD!!!!!

Jonne is vanavond EINDELIJK weer ’s naar de kapper geweest. En dat ging niet gemakkelijk. ’t Is niet dat hij ff lekker op die stoel gaat zitten, de cape om zich heen laat slaan en de kapster haar gang laat gaan. Neuh, in tégendeel! Maarrr, we hadden ’n kei van ’n kapster met éngelengeduld die hem vanaf mijn schoot een nieuwe coupe heeft aangemeten. ‘r Is niet veel vanaf, dát niet, maar er zit éindelijk weer ’n b’tje model in en dat was géén overbodige luxe 😉 Als klap op de vuurpijl deden ze nog wat blauwe gel in z’n kuifje. No worries, toen we later die avond in bad gingen en z’n haar nat maakte, droop de kleurstof zonder enige moeite via z’n wangen ’t water in en loste op in ’t niets. Dus hij heeft nu géén bejaarde vrouwen-(lila) zilverfleug over z’n kapsel 😉

Daarna hebben we ‘m gelijk op bed gelegd waar hij vrij snel in slaap viel… (zoals je ziet, hoeft Jonne niet zo snel ’n groter bed ;-)) al was ie nog wel ’n een tijd lang erg onrustig. Ik heb ’t idee dat ie niet zo lekker is omdat ie vanmiddag ook al had overgegeven. In de auto jah… óver z’n nieuwe jas… en over z’n stoel (vandaar op de foto niet de blauwe hoes maar de lelijke tijk van de stoel zélf) héél fijn… NOT! DAT STINKT! Ohwell, nu lekker weekend. Ik hoop alleen van hárte dat ie morgen niet zo GRUWELIJK vroeg wakker wordt.

En zo is deze week alweer bijna voorbij, wat maakt dat we nog maar 2 weken hoeven te wachten op de uitslag. Zie je, ’t gaat bést snel!

Tja en daar zit je dan, rust te houden want je mag nix. Ach, ik ben daar héél goed in hoor, rust houden. Ik heb niet zo ontzéttend veel talenten maar in rust houden ben ik toevallig de beste ;-). Heb niet zo’n drang om van álles maar te “moeten” 😉 En gelukkig is Erik ook vandaag thuis dus die kan zich dan weer meer om Jonne bekommeren. Jonne hebben we trouwens nét in bed gelegd met als doel ’n middagdutje te doen maar als ik zo naar ’t geluid van de babyfoon luister, dan vrees ik dat ‘r weinig van gaat komen. Zijn “rusthou-skills” zijn nog niet tot volle wasdom ontwikkeld. Daar moet ik nog wel aan wennen hoor, hij ’s tegenwoordig weer zo grúwelijk vroeg wakker en ’s middags slapen, ho maar! Jajaja, kind van z’n moeder, dat had ík ook destijds… nou goed, dat biedt in zóverre dan perspectieven dat hij de lol er écht wel ’n x van in gaat zien 😉

Al met al vind ik ’t wel ff lekker dat ik ff nix mag want ik voel m’n buik toch wel… ’t voelt ietwat beurs aan. Laten we eerlijk zijn, als jij een prik in je arm hebt gehad, dan voel je ook altijd nog ’n soort van na ehm… pijn. Nouja, pijn, da’s wellicht wat overdreven, maar ’t is wél gevoelig, toch? Nah, dat is ’t nu ook, gevoelig. Weet ook niet precies hoe ik ’t moet omschrijven.

Hihi, ik hoor Erik nu boven bij Jonne “ga je dan nú slapen?” “neeejjjj, wilnie slapuh!” “moet ik nog ’n liedje zingen dan?” “jaaaahhhh!” Toch heb ik grote vraagtekens of dit zal gaan helpen 😉 Nou goed, we zullen zien. Morgen maar ’s op ’t KDV vragen of hij daar ook zo moeilijk slaapt. Joepie, vanaf volgende week mag hij daar ook op dinsdag naartoe. Ach, ik weet dat hij ’t daar héél erg naar z’n zin heeft dus het is alleen maar leuk.

Ruim ‘n uur ná het op bed leggen schijnt ’t verzet van Jonne dan toch écht te zijn gebroken. Hét moment om voor moeders ook weer ’s ’n tukje te gaan doen. Het is tenslotte op dokters voorschrift en daar heb je je dan maar aan te houden, nietwaar?

Gisteren was ik nog ’s ff bij de ANWB omdat ons eigen autostoeltje zou zijn gerepareerd. Daar aangekomen bleek hij kwijt te zijn. Kwijt????? Kwijt jah! Zucht… ik ben toch zó blij met de ANWB!

Ik heb daar zo’n btje ’n uur gestaan omdat ze natuurlijk wel eerst hebben gezocht (’s leuk als je nog meer afspraken hebt op die dag). Uiteindelijk hebben ze me maar ’n nieuw stoeltje aangeboden. Omdat ik voor nú al een stoeltje op marktplaats had gekocht, kon ik ook kiezen voor ’n stoeltje voor de volgende fase. Dat heb ik dan ook maar gedaan en heb een MaxiCosi Rodi XR gekregen (meer keuze was ‘r overigens niet, maargoed, deze is prima).

Wie van jullie heeft ook zo’n stoeltje? Ik ben nl nog al verbaasd dat er speling in de rugleuning zit, en ik vraag me af of dat zo hoort. Nou heb ik ‘m nog niet in de auto gezet hoor, dus ’t kán zijn dat ie dán wel vaststaat… maar toch… Ik hoor graag van jullie.

Ik zit ’n b’tje met ’n dilemma: Ook ik heb de award ontvangen. Wel 3x zelfs, van Esther, Hannah en Marjan. Echt súperlief!

Maar nou mag ik ook 7 mensen aangeven, die ‘m ook zéker verdienen. En dáár wringt ‘m nou juist de schoen. Ik weet ‘r geen 7. Jah, eh, ik kan wel meer dan 7 weblogs opnoemen die ik graag lees maar niet zonder in herhaling te vallen bij de mensen die ‘m alláng ’n x (of vaker) hebben gekregen. Of dan ga ik mensen vergeten, die ‘m juist wél verdienen. Ik heb dan ook besloten om ‘m met ‘n nederige buiging te accepteren maar om ‘m niet door te geven. De mensen wiens log ik waardeer, weten dat vast zó ook wel, omdat ik ze régelmatig bezoek en ’n berichtje bij ze achterlaat of de persoon in kwestie persoonlijk spreek.

In plaats dáárvan vond ik ’t nieuwe stokje wel leuk. Heb ‘m tot nu toe bij Hannah, Mamaloena en Toaske gelezen. Ik ga overigens niet zoals Toaske, uitwijden over mijn voorgaande relaties. Bij haar was ’t mooi en overzichtelijk, bij mij is dat niet zo. Ik heb bést diverse vriendjes gehad. voor Erik was mijn langste relatie dik 2,5 jaar met M. Met hem heb ik soms nog wel contact (via msn of hyves) en da’s grappig maar ’t is goed zo. Daarnaast een paar x echt hotel-de-botel verliefd geweest (letterlijk de man van je dromen leren kennen, is helemaal niet zo leuk als dat ’t lijkt) en ernstig van ’n koude kermis thuis gekomen. Achja, shit happens.

Maar goed, Erik dus. Wij hebben elkaar lekker ordi via de digitale snelweg leren kennen, en wel via ’n heuse datingsite (ik zie dat de desbetreffende site inmiddels niet meer bestaat… nu heet ’t relatieplanet.nl… tja…). Ik kwam daar via via. Was niet op zoek maar wilde ’t wel ’s zien, net zo goed als dat ik ’n tijdje met zo’n datinglijn heb gebeld, gratis voor vrouwen, dús leuk om uit te proberen. Conclusie: het overgrote deel is te triest voor woorden maar héél soms vind je ‘r wel ’n normaal persoon tussen, die redelijk foutloos Nederlands kan schrijven/spreken en NIET schrijft/vertelt dat z’n relatie al 2 maanden over is en dat ie wel weer toe is aan “iets nieuws”, een échte knuffelbeer is of houdt van humor! (zucht, bráák!)

Ik vond ’t leuk om rond te kijken maar één ding wilde ik zéker niet en dat was er voor moeten betalen. Dat weigerde ik resoluut. Maarja, je had maar iets van 8 dagen gratis en dan kon je ‘r niet zoveel meer mee. Dus maakte ik ’n paar x ’n nieuw “profiel” aan. Andere foto, andere naam, maar de samenvatting kwam eigenlijk wel steeds op ’tzelfde neer. Ik kan nou eenmaal héél slecht liegen.

Blijkbaar is dat Erik ’n keer opgevallen. Als éérste én als enige overigens. Hij legde de profielen naast elkaar en zag wel héél erg veel overeenkomsten in schrijfstijl. Dus schreef hij ’n mailtje met de onvergetelijke tekst “wie zijn jij?” en de vraag of ik écht last had van ’n meervoudig persoonlijkheidssyndroom 😉 Ik vond dat wel gevat, zoals ik al zei: dat was nog niemand opgevallen. Erik z’n eigen verhaaltje viel erg op door z’n grappige relativerende tekst. Het kwam sterk overeen met mijn eigen nuchtere kijk op het leven. (Erik heeft sowieso ’n leuke schrijfstijl, vind ik. Vind ’t dan ook erg jammer dat hij die hier niet vaker toepast, maargoed, da’s ’n ánder verhaal ;-))

Ennieweej, na een paar mailtjes over en weer, nu zo’n 6 jaar geleden, raakte we via msn aan de praat. En dat was verslavend. We spraken elkaar al vrij snel bijna iedere dag. Het klikte zó goed, dat ’t allemaal erg “natuurlijk” aanvoelde…offeh, hoe zeg je dat? geen gekunsteld gedoe. We lagen mbt veel dingen op één lijn. Sommige dingen ook niet (m’n geliefde kan er soms nog al wat ongenuanceerde stellingen uitgooien ;-)) en daar konden we dan héérlijk over “bekvechten” :-D. Inmiddels was ik ‘r ook achter dat hij al vader was van 3 kids (hij: knap je nou af? Ik: huh? nee, hoezo? hadden we al ’n relatie dan??? hij: okay puntje voor jou). 

Toen kwam de Parade en we zouden gaan daten. Eerlijk gezegd ben ik nooit zo’n fan van dat soort dates. Dan is ’t contact héél leuk maar dan zie je elkaar en da’s tóch anders… vaak grote kans dat het contact daarna vrijsnel over is. En ik moet ook zeggen: ik vond ’t héél raar. Op zich best ’n gezellige avond al verliep ie in eerste instantie ’n tikkie stroef. Deze verlegen jongen leek in geen vélden of wegen op de getapte, bijdehandte, nooit-om-‘n-weerwoord-verlegen-zittende gozer van de msn. Ik wist niet zo goed wat ik daarmee aan moest. En dat heeft ook best ’n tijd geduurd, moet ik zeggen. Ik was in ieder geval niet gelijk verliefd… jah, die jongen van msn, daar voelde ik me héél erg nauw mee verbonden, dat was al vrij snel m’n beste vriendje en dat was verwarrend.

Gelukkig voelde hij dat net zo. Althans: dat hij niet verliefd was ofzo want ik geloof niet dat er ’n groot verschil zit in mij op de msn of irl (tóch? Es, Hannah, Cynth? ;-))

Wat hadden wij? Ach, ’t was leuk, ’t was gezellig maar vooral “nix exclusiefs”. Gek genoeg merkte ik na ’n tijdje dat ik tóch best jaloers was, toen bleek dat hij wat voelde voor een andere vrouw. Ik heb toen gezegd dat ik ff geen contact met hem wilde, omdat hij eerst maar ’s moest uitvogelen wat hij met en van haar wilde en dat ik daar niet tussen wilde staan. Hmm… daar ging hij mee akkoord maar duidelijk was dat we ’t allebei niet leuk vonden. En met dat contact bedoelde ik de msn hé, want aangezien we niet echt bij elkaar om de hoek woonden, en geen van 2en ’n auto hadden, zagen we elkaar maar héél sporadisch. Dus ’t was géén kwestie “van 2 walletjes eten”. Dat “geen contact” duurde dan ook niet lang 😉

Nou goed, om ’n lang verhaal nóg veel langer te maken: op ’n avond zou hij toch maar weer ’s naar me toe komen en kwam toen niet opdagen. Volgens zijn eigen zeggen, was hij thuis in slaap gevallen en had ie daardoor de trein gemist (uhuh tuurlijk). Ik ben daar héél erg boos om geworden, omdat ik de hele avond had zitten wachten (ik kon ‘m ook niet bereiken want meneer was niet online en had geen telefoon). Uiteindelijk sprak ik ‘m de volgende dag wel online en heb ik ‘m héél boos verteld dat ik dit écht geen stijl vond. Na ‘n korte maar hevige discussie ging hij weer offline. Je snapt, toen sprong ik helemáál uit m’n vel! Wat flik jij mij nou, weglopen bij zo’n discussie????

Zo’n anderhalf uur later ging bij mij de deurbel en daar stond ‘n totáál verregende Erik bij mij voor de deur. Hij had nl gelijk de trein gepakt en was door de stromende regen vanaf ’t station naar mijn huis gelopen. Toch al snel zo’n 2 à 3 km, genoeg om volkómen doorweekt te raken. Tja en wat moet je dan???? U snapt, wij vielen elkaar brullend in de armen om elkaar vervolgens héél lang niet meer los te laten. Wat nou “niets exclusiefs”??? jij bent van mij en ik ben van jou, hoor je me?!

Sindsdien zijn we zo’n b’tje ieder weekend bij elkaar geweest. De éne week bij mij, de ándere week bij hem, en dan waren de kids er ook gelijk. En dat was best heftig. Zó heftig dat je uiteindelijk niet meer zonder elkaar wil en kan. In juni 2004 zijn we gaan samenwonen. In Vlaardingen. En ach, de rest is geschiedenis, ’n beknopte samenvatting daarvan kan je hier lezen.

Bijgaand nog ’n paar van “onze liedjes”. Er zijn ‘r inmiddels al véél meer bijgekomen en ook weer afgegaan, maar dit zijn ‘r ’n paar van het prille ’t begin enzo… zat ze net weer te luisteren, de één klinkt wat gedateerder dan de ander maar ze blijven speciaal, vind ik.

Que je t’aime      

U2 – One (live version) (dus níet de versie met Mary J Blidge of de gewone studio versie!!!)

Elisa – Come speak to me

Vonda Shepard – Tell him het origineel mag ook, ik kan niet kiezen.

Ennieweej, als je je geroepen voelt, vang ‘m gerust maar ik ga ‘m niet specifiek aan iemand doorgeven.

Jaaa, het is wel weer tijd voor ’n logje. Where to begin? Ohja, m’n nieuwe speledingetje. M’n laptopje. Hartstikke handig hoor. Ben ‘m even hélemaal naar mijn stijl aan ’t (her-)inrichten en dat neemt ff wat tijd in beslag.

Daarnaast hebben we nóg ’n leuke aankoop gedaan. Jawel, ook wij zijn inmiddels in ’t bezit van ’n heuse Wii Fit. Ik had me vorige week bij de Media Markt op de reserveringslijst laten zetten en gisterenavond werd ik gebeld dat hij binnen was. Gelijk maar ff gehaald, hihi. Leuk leuk leuk! Al zal ik me de komende tijd niet écht veel doelen kunnen stellen qua afvallen, omdat dat nou eenmaal niet mag, als je zwanger bent… gohhh, jammer hoor, hahahaha! Ohwell, da’s leuk voor daarna.

Nog even en dan gaan we EINDELIJK lekker op vakantie. Oeh, wat kijk ik dáár naar uit. Even lekker 2 weken “cultuurpunten scoren” (uhuh) op een camping aan de Spaanse Costa! Donderdag gaan mijn ouders weg en nemen de meiden mee en vrijdagochtend vertrekken we zelf (overigens blijven m’n ouders daar niet hoor, die gaan daar in de buurt rondreizen en pikken de meiden na 2 weken weer op). Ben erg nieuwsgierig hoe ’t zal gaan en dan met náme met Jonne. (wb de anderen heb ik de ervaring al, daar maak ik me niet zo druk om, hihi) ’t Is ’n terrascamping dus dat wordt fijn de hele dag op en neer hollen…(who needs a Wii Fit?) Ohwell, dan slaapt ie tenminste ’s nachts lekker door. En tja, ik ben zwanger dus ík moet rustig aandoen, hihi!

Dat lekker slapen daar kijk ik ook wel erg naar uit. Meneer heeft de laatste tijd weer zo’n bui dat ie grúwelijk vroeg wakker wordt. En aangezien ik momenteel vrij heb, ga ik dan maar met hem naar beneden. Joepie! Nah, moet zeggen dat ’t vanmorgen weer netjes kwart voor 7 was. De afgelopen dagen was ’t eerder 5 uur, half 6 🙁 Dus dan ga ik maar weer met m’n mantra: “HET IS ‘N FASE, HET IS ‘N FASE, HET IS ‘N FASE!!!” (hè Cynth ;-))

In de vakantie is m’n mooie mannetje ook jarig. Phoe zeg, 2 jaar… da’s best snel gegaan. (ben’k alwéér zwanger als we op vakantie gaan… nougoed, deze keer minder ver). ‘k Heb alvast wat slingers gekocht om daar op te hangen, vin’k toch wel leuk maar op 7 september vieren we ’t nog ’n keer uitgebreid. Inmiddels zijn ‘r al ’n paar cadeau’s gekocht. Van ons krijgt hij een heuse Bumba driewieler. De rest blijft nog allemaal ff ’n verrassing.

Tja, verder had ik eigenlijk niet zoveel. Ben nog steeds erg moe (nooit geweten dat dat zó erg kon zijn zeg!) en aangezien Jonne vandaag lekker op ’t KDV is, ga ik daar zo maar ’s ff héérlijk aan toegeven. ’t Is toch geen weer om lekker buiten te zitten.

Nadat Jonne 2 weken geleden zijn autostoeltje had ondergekotst, had ik ’t apparaat maar even uit de auto gehaald om hem zo veel mogelijk te ontdoen van vreemde luchtjes en substanties. Het was tijdens één van die momenten dat ik per ongeluk de band, waarmee je de schoudergordels aantrekt, uit de stoel trok en niet meer terugkreeg… oh shit…

Logischerwijs ben ik maar teruggegaan naar de winkel waar ik ‘m heb gekocht: de ANWB, om te informeren of dit eventueel kon worden gerepareerd. Gelukkig zit er garantie op die dingen (1 jaar op de bekleding en 2 jaar op de kuip óf andersom, dat kan ook) Dus daar hebben ze ‘m ingenomen en opgestuurd alleen konden ze nix zeggen over wanneer hij weer klaar zou zijn. Hmmm… lekker dan! Nou kon ik tijdelijk het stoeltje van Juul lenen maar aangezien ze van ’t weekend naar ’t zuiden desch lands gaan, hebben ze ‘m zelf ook weer nodig. Ook Hannah had haar reserve stoeltje al aangeboden. Allemaal hártstikke lief maar ik moest ‘r gewoon zélf één bij hebben. Dan komen zij ook niet in de knel als ze ‘m zélf nodig hebben. Daarnaast: wij gaan over 2 weken op vakantie, voor ’t zelfde geld is ie dan nog niet klaar en dan moet ik ‘r toch écht één hebben.

En wat doe je dan: precies, je duikt Marktplaats op. Wát ’n geweldig fenomeen is dat toch. Daar vond ik voor ’n tientje ’n ’n iets ouder model van de Maxi Cosi Priori. De bekleding was ’n b’tje gaar maar voor de rest deed ie ’t nog prima. Dus die heb ik vanavond opgehaald. En om die gruwelijk lelijke bekleding te bedekken (tjongejonge, die is wel HEUL lelijk, dat iemand dat kiest, ja sorry hoor), heb ik bij de Prenatal een zomerhoes aangeschaft. En voor de gelegenheid ook gelijk maar zo’n bekerhouder meegenomen. Nah, zó is ’t weer prima stoeltje, vind ik zelf. En zodra wij die van ons weer terug hebben, gaat deze naar mijn ouders, mochten zij ’s met Jonne weg willen, dan hebben we geen gedoe met stoeltjes overzetten enzo.

Vanavond kwamen ook Erik z’n ouders nog ff langs. Leuk! Hadden ze al ’n tijd niet gezien omdat ze ’n aantal weken met de caravan door Europa hadden getrokken. Van hén kregen we de álleréérste knuffel voor de nieuwe baby. Zo’n schattige überzachte buikschuif-eend. Zo lief klein cashewnootje, die heb je maar alvast in de pocket! 😉

Vandaag ook even ’n afspraak gemaakt in ’t Erasmus voor ’n intake voorafgaand aan de vlokkentest. Die is ’n dag voordat we op vakantie gaan. De intake dan hé, niet de vlokkentest, die zal dan wel gelijk ná de vakantie zijn. Nah, ben benieuwd. Weet wel dat we dan ook gelijk die termijn-echo krijgen, dus dan kunnen we nog ff naar elkaar zwaaien 😉

Wow, ik ben weer zwanger! ***STRAAL*** En ondanks dat ik (op waterijsjes en koffie ná… ohja en sultana koekjes) nérgens trek in heb, vind ik ’t wel weer hélemaal gaaf hoor. En tegelijkertijd ook weer zó onwerkelijk!

Wat ik overigens nog vergeten was te vermelden, is dat ik ’n paar weken terug in het allerprilste begin, toen nog niet veel mensen ’t wisten, al ’n héle lieve kaart van Hannah heb ontvangen om me te feliciteren met m’n zwangerschap. Op die kaart staat ‘n foto waar ik haar knoeperige dochtertje Isa in m’n armen heb, ik mocht alvast weer oefenen, hihi. Thx dear!!!

Goed en terwijl hier de regen met bakken naar beneden komt en donder en bliksem elkaar afwisselen, duik ik maar ’s lekker m’n bedje in. Spreekt u latorrr!