Allereerst dank voor al jullie lieve berichtjes!! Doet erg goed! Jah, voor zover ik ze kan lezen dan, want nou ja, laat ik niet weer beginnen over ’t internet hier 😉

De nacht was wederom rommelig en onrustig. Je wordt in eerste instantie helemaal iebel van al die piepjes en geluidjes.Even afgezien van de bedbank (laten we eerlijk zijn, als je moe genoeg bent, slaap je na een tijdje overal op) is het hier uiteraard beduidend lichter dan op m’n eigen slaapkamer gedurende de nacht. En tot overmaat van ramp moest ze om de 3 uur sprayen (inmiddels om de 4 uur) dus als je dan al net slaapt, komt er weer zo’n goedbedoelde nachtzuster je kamer binnen.
Ook overdag komen ze vaak op een moment dat ze net ligt te slapen. Tja en na dat hele gedoe is ze weer klaar wakker! Soort van… Want moe is ze natuurlijk wel. Overigens neem ik die monitor ook niet meer heel erg serieus hoor, hij gaat wel heel snel piepen, ook als ze gewoon lief zit te spelen.

Maargoed, wat heeft ze? Volgens de artsen is het een virusinfectiie op de (toch al wat overgevoelige) luchtwegen. Offeh, had ik dat al verteld? Hoelang ’t gaat duren? Dat weet bijna niemand. Ze heeft nu een “neusbrilletje” met zuurstof (je weet wel, zo’n slangetje met 2 van die sprietjes in d’r neus) en daar zal ze eerst van af moeten zijn, voordat ze naar huis mag. Ik zei al op de Twitter (jawel, ook nu wordt er weer volop getwitterd) ik gok alles bij elkaar op een week. Als ’t korter is, dan hebben we mazzel, duurt ’t langer, dan is ’t uiteraard vet balen. Ohwell so be it.

Aan ’t eind van de dag kwam Erik hier nog even met Jonne heen. Die was vandaag wel voor z’n 2e MEX prik geweest (Robin heeft deze geheel volgens mijn verwachting overgeslagen) en was wederom heel stoer geweest. Hij had weer niet hoeven huilen. Wel had ie op ’t KDV overgegeven. Maarja, ook hij heeft ’n hoofd vol snot en hoest zo nu en dan de longen uit z’n lijf dus ’t verbaast me nix.Denk dan ook niet dat ’t met die prik te maken had. A.s. donderdag mag hij hier naar de kinderpoli, dan zal ik ’t wel horen.
Maargoed, doordat zijn eigen shirt blijkbaar onder zat, had hij ’n shirt van ’t KDV aangekregen… Je snapt, dat zijn over ’t algemeen niet de nieuwste cq leukste dingen. Komt bij dat ’t mannetje echt gruiwelijk nodig naar de kapper moet. Kortom, die zag er ’n partij armoedig uit 😉 Maar hij was wel heel vrolijk en lief hoor. Toen hij wegging fluisterde ik (zoals wel vaker) in zijn oor dat ik hem de aller aller aller liefste jongen van de heeeeeeeeele wereld vond. Meestal zegt hij dan gelijk “dat vind ik ook”. Nu bleef hij even stil dus ik vroeg, en was zeg jij dan? Jonne: “dank u Sinterkaasje!” Hahahaha, m’n droppie!

Goed, we gaan weer ’n nacht in. Heb inmiddels iets gevonden waardoor ‘r iets minder licht van buitenaf komt. Net boven nog ff wat te snacken gehaald. Hmm, misschien m’n boodschappenlijstje voor Erik toch een b’tje uitbreiden met wat dingetjes voor de avond.
Nu nog ff wat nieuwssites bekijken om te zien wat er verder allemaal in de wereld gebeurd is… Televisie heb ik nog niet, dat moet de verplegingen regelen en die schijnen ’t vreselijk druk te hebben (of de een kan ’t beter aan dan de ander, dat kan ook ;-))

Conclusie overall: ’t is ff vervelend maar ’t kan allemaal veel erger. en Robin voelt zich gelukkig niet meer zo beroerd als gisteren. U hoort wel weer van mij!!!

En het getal. In dit geval 92. Dit is het zuurstofpercentage in je bloed. Dat gaat tot 100, das okay. En bij 91 begint ie te piepen, alsin: niet goed. By Robin schommelt ie tussen 90 en de 95….

– Posted using MobyPicture.com

Goed, de koorts ging dus niet over. Sterker nog, ’t werd alleen maar erger. Wat n rampennacht hebben wij afgelopen nacht gehad zeg! En was ’t Robin niet, dan was ’t zoonlief Jonne wel die ineens om ’n uur of 4 KLAARWAKKER tussen ons in kwam liggen.

Op een gegeven moment besloot ik Jonne bij Erik in ons bed te laten en zelf met Robin in zijn bed te gaan liggen. Tja dat was natuurlijk ook ff wennen. WEllicht dat ik ’n paar x ben weggedommeld maar ik geloof niet dat ik echt heb geslapen. En erik ook niet tot nauwelijks. Die moest er natuurlijk ook om 7 uur weer uit. U begrijpt het:op dat moment lag Jonne diep te slapen. Dus die heb ik naar zijn eigen bed gedragen, met alle risico’s van dien maar ’t ging zowaar goed. Vervolgens heb ik Robin mee naar ons bed genomen. (met alle respect maar wij hebben toch iets betere matrassen dan die hard houte plank die op Jonnes bed ligt). En daar ging ’t ’t mis. Want die voelde zich blijkbaar zo ellendig dat ze niet wilde drinkien, niet wilde slapen en je moest ook al HELEMAAL niet aan d’r neus komen!!!

Daarnaast had m’n arme liefie ’t zo benauwd, dat was echt niet leuk meer. Dus belde ik mijn ouders op of ze asjeblieft asjelbieft langs wilden komen, zodat er iemand bij Jonne kon blijven terwijl ik met haar naar de huisarts zou gaan. (het klopt, schoonouders woenen dichterbij en zijn ook meer dan welkom maar zelf ook hier en daar geblesseerd, en das geen optimale positie met ’n wilde peuterpuber, zeker als je niet weet hoelang ’t kan gaan duren.

Ennieuweej, om ’n lang verhaal nog enigszins langer te maken: de huisarts verwees ons door naar de kinderarts in het ziekenhuis. Daar zouden we donderdag toch al naartoe moeten maar dat is nu dus iets vervroegd. Dat bleek geen overbodige luxe want de goede man vond, na enkele tests bij haar te hebben gedaan, dat het geen overbodige luxe was om haar op te nemen.

En daarom vertoef ik momenteel met mijn dochter in het ziekenhuis. Ze krijgt extra zuurstof toegendiend en om de 3 uur moet ze “sprayen”. Iets met waterdamp, Ventolyn en ’n mondkapje, de asmatisie en familieleden daarvan, weten waarschijnlijk precies waar ik ’t over heb.
Hoelang we moeten blijven? ik heb geen idee, niet te lang hoop ik. Ik bedoel, het is noodzakelijk, dat snap ik ook wel. En godzijdank hebben ze hier iets wat op internet lijkt, zodat ik m’n logjes kan schrijven en kan Twiteren zodat ik iedereen ’n btje op de hoogte kan houden en voor ’t nageslacht (ze hebben tegenwoordig ook ’n toetsenbord, toen ik hier in februari lag n.a.v. haar geboorte, hadden ze alleen nog mar ’n touchscreen dus wat dat betreft is het er wel op vooruit gegaan) Maarja, laten we eerlijk zijn, ik ben toch liever gewoon thuis met paps en m’n kindjes.

Nou goed, ik hou u op de hoogte van alles! Nu moeten we weer sprayen.