Inmiddels hebben we weer ’n redelijk rustig nachtje achter de rug. ’t Duurde wél ff voordat Jonne gisterenavond in slaap viel maar dat had ‘r wellicht mee te maken dat ie overdag ’n flinke tuk had gedaan. En dát had natuurlijk weer met die ellende van gisterennacht te maken. Ach, hij heeft niet liggen zeuren ofzo, dat ie niet in slaap kon komen. Hij lag gewoon om zich heen te kijken.

Robin laat ons overigens nog wel regelmatig heen en weer lopen om d’r speen terug te duwen ofzo. Die blijft wat zeurderig. Ze is ook weer snótverkouden. Daar word je toch ook helemaal lijp van hoor. Nou goed, volgende week donderdag mogen we weer fijn naar de kinderarts, misschien toch ook ’s ’n verwijzing naar de KNO vragen. Al hoop ik nooit dat ze buisjes hoeven. Ik schrok toch wel toen ik dit bij haar las. Gewoon ’n dúsdanig gat, door die rottige buisjes, dat het alleen nog maar operatief kan worden gedicht. Volgens mij geeft dat een permanente gehoorschade. Lekker is dat!

Verder nog even wat leuke plaatjes van afgelopen week. Ik heb vást wel ’s gemeld dat Jonne hélemaal weg is van “Thomas in het engliesh“. Hij ging dan ook helemaal door dólle toen hij van de Sint ’n échte Thomas Pyjama en ook nog Knapford Station kreeg. Daar heeft ie maandag ’n groot deel van de dag heerlijk in en mee zitten spelen. Uiteraard kwam zuslief af en toe ’s ff kijken. Behalve dat hij zijn spullen (en ook soms háár spullen) ten opzichte van haar met z’n léven verdedigt, heeft hij ook steeds meer de neiging om dat te compenseren met ’n aai over haar bolletje. Alleen soms is ie daar iets té enthousiast in of gaat nét ff te lang door en dan laat zussie op niet misverstane wijze weten, dat ’t zó wel goed is! 😉