Na weer ’n héérlijk nachtje tegen elkaar op te hebben gerocheld, hebben Jonne en ik allebei ’n antibiotica kuurtje gekregen. Ik ben benieuwd, zoiets heeft natuurlijk altijd ff de tijd nodig om aan te slaan.

Daarnaast heb ik vanmiddag van de kinderarts ook eindelijk een verwijzing naar de KNO gekregen. De afspraak staat voor volgende week donderdag. Nah, hopelijk stemt hij of zij ook in met het verwijderen van de amandelen. Of dat alles oplost weet ik natuurlijk niet maar dat zien we dán wel.

Al met al ben ik dólblij dat hij morgen en overmorgen weer fijn naar ’t KDV gaat. Ik wil morgen iig écht HE-LE-MAAL NIX doen, hooguit ernstig bijslapen en zo mín mogelijk praten, in de hoop dat mijn stem z’n weg weer ’n b’tje terugvindt. Want dít is écht gekmákend!!! Sommige mensen luisteren namelijk ook niet, lullen dwars door je heen of moeten zo nodig je zin afmaken, waardoor je alles nóg 3x moet herhalen… en dat is verrótte irritant.

Woensdag komen m’n ouders weer helpen klussen. Die dag ben ik overigens ook jarig maar dat vieren we (zoals je hebt kunnen zien) pas volgende week zondag.

Goed, nu eerst Jonne maar ’s naar bed brengen. Die heeft vandaag overdag niet geslapen dus is lekker moe. Ik hoop dat dat zo blijft, tot ’n uur of kwart voor 7, 7 uur morgenochtend! 😉