Ik heb zóveel te vertellen dat ik eigenlijk niet weet waar ik moet beginnen. En toch wil ik t állemaal vastleggen, voor later. 

Nou goed, het leukste eerst:

Gisteren zijn Jonne en ik lekker samen met Hannah en Juliën op stap geweest. Eerst op zoek naar een speeltuin in Wateringen. ’t Duurde ff want ’t adres dat we hadden opgekregen, klopte voor geen meter. Uiteindelijk daar aangekomen, was ’t absoluut de moeite waard. De jongens vonden ’t erg leuk! Helaas waren we ’n b’tje laat waardoor we ‘r uiteindelijk maar héél even konden blijven. Maar we gaan ‘r zéker nog een keer heen.

Daarna zijn we doorgereden naar Kijkduin om nog ff op ’n terrasje te pakken. Tja, op zich héel leuk, lekker en gezellig. Juliën blijft wel keurig op z’n stoel zitten. Maar Jonne rent de hele tent rond om vervolgens bij alle tafeltjes óf de asbakken weg te halen (het wás nog niet eens 1 juli!) of de cocktailstampertjes bij mensen weg te rausen! Zucht… ik voed ‘m heus op hoor! Althans, ik dóe m’n best! 😉
Niet vergeten: nog héérlijke pangsit van Hannah meegekregen! Later die avond belde ze me, dat ik ze niet mocht eten omdat ze volgens haar niet gekruid waren! Te laat, die dingen zaten, zowel bij mij als bij Jonne alláng diep in ons spijsverteringskanaal! 😉 Wij vonden ze overigens héérlijk hoor!

Ach ja en verder… de soap rondom mijn werkgever duurt nog immer voort. Bazin L belde maandag aan ’t eind van de dag (as usual) dat ik dinsdag tóch niet naar kantoor hoefde te komen (én bedankt, ik heb wéderom van álles geregeld, mensen ingeschakeld, die mag ik dan weer fijn gaan afbellen!!!) en dat ze me wél 2 maanden (dus tot einde contract) willen uitbetalen met vrijstelling van werk. Jaja… ik verzocht haar om haar voorstel in ’n mailtje te zetten, zodat ik ’t eens rustig kon bekijken. Ik was inmiddels ietwat wantrouwig geworden inzake het vorige voorstel, dus zomaar akkoord gaan, zit er bij mij niet meer in.

Dit leek leuk maar wederom kwam ze met ’n flut-voorstel op de proppen, waarbij ik maar voorál snél moest “schakelen”, zodat ze alles snel kon afhandelen. Nix over de opgebouwde vakantiedagen, ze wilden álles in één x betalen, zodat ik op die manier géén loonheffingskorting zou krijgen over de maanden juli en augustus, enz enz… kortom: het rammelde weer aan álle kanten.

Maar de grootste giller was het “dreigement”, waarin ik moest beloven om dit voorstel niet met mijn mede collega’s te bespreken, anders zou deze deal niet doorgaan. Pardón zeg!!! Jah, ’t was haar blijkbaar erg slecht uitgekomen dat S en ik e.e.a met elkaar hadden besproken en daarom niet met haar vorige voorstel akkoord waren gegaan.

Ik heb haar een mailtje gestuurd waarin ik in nette doch niet mis te verstane woorden uitgelegd op welke manier ik de zaak uitbetaald wil krijgen en dat ik ook nog recht heb op 3 of 4 maanden vakantietoeslag, die ik sinds mei weer heb opgebouwd. Gewoon volgens contract, precies dátgene waar ik recht op heb, niets meer, maar ook zeker geen cént minder. Daarnaast heb ik haar verteld dat zij niet in de positie is om mij te vertellen dat ik dit niet met mijn overige collega’s mag bespreken en dat ik haar toon nogal intimiderend vind.

Dit alles hebben we vanmiddag ook nog even uitgebreid besproken in een telefoongesprek. En wederom werd mij gezegd: als je niet akkoord gaat, dan kom je maar op kantoor! Voor de 3e x trachtte ze me op aan het eind van de middag wéér onder druk te zetten. Gek genoeg wilde ze ineens toch nog een keer op papier uit de doeken doen, hoe ze dan zou gaan uitbetalen. Ik zei dat ze dat maar voorál moest doen en dat ik ’t op de mail wel tegemoet zou zien.

Over uitbetalen gesproken: wij allen hebben ook nog stééds ons salaris van juni niet gekregen. L wil graag alles in één afronden. Wij willen dat dus niet!

Ik snap dondersgoed waarom zij niet wil dat wij ’t onderling bespreken, het komt haar namelijk verrótte slecht uit. Ik heb vanavond weer met ’n ándere collega (ook ’n S) gesproken, en die vertelde mij zijn ervaringen, daar lusten de honden geen brood van! Hij moest ’s ochtends (voor de 2e dag) op kantoor komen. Toen hij daar bijna was, kreeg hij ’n telefoontje van L, dat hij toch niet hoefde te komen. Hij zei dat ie al voor de deur stond. Toen werd hem gewoon de toegang tot het pand ontzegd!  

DAMES EN HEREN, WAAR ZIJN WE NOU MEE BÉZIG???? 

U begrijpt, wij bundelen onze krachten en we zijn er nog niet klaar mee. Wordt vervolgd!

ps: je kán je afvragen waarom en óf ik dit hier moet publiceren. Ik doe dit héél bewust! Ik sta namelijk volkomen in m’n recht en doe hierin níx wat niet mag. Het bedrijf probeert héle rare spelletjes met ons allen te spelen. De énige aanpassing die ik maak, is dat ik de bedrijfsnamen alswel de namen van de collegae  bewust heb ingekort of weggelaten.