Het idee is schaamteloos bij haar gepikt maar de vragenlijst heb ik wel ’n klein b’tje aangepast. Ah, lamenou, voor één keertje. Jah ik weet ’t, ik had ook al zo’n vaag lijstje via de Hyves doorgestuurd. Dat was ook ééns maar nooit meer!

Oh enneh, Jis, Toaske, copy paste mag ook hoor! 😉 Ohnee, het zijn nu niet meer dezelfde vragen. Enneh… ahhhh, Gon… nog 1x??? 😉

Mijn naam is: Catelijne (Cat dus)

Ik ben geboren in: Amstelveen

Op: 21-01-1971

Dus mijn sterrenbeeld is: waterman (Luca zegt "zeeman")

Broers en/of zussen: 2 broers

De kleur van mijn ogen is: bruin

De oorspronkelijke kleur van mijn haar is: bruin

En nu is het: weer bruin maar dán wat warmer en zónder die grijze haren ertussen!

Lengte: plm 1.68

Gewicht: dat wil ik alleen maar weten als ik ooit nog ’s zwanger ben! (voorlopig niet dus!!!)

Mijn huidige woonplaats is: Vlaardingen (of all places!)

En daar woon ik samen met: Erik en Jonne (en voor de helft van de week ook nog met Sacha, Romana en Luca)

In het dagelijks leven verdien ik mijn brood met: secretarieel werk bij www.maxtt.nl 

En als ik ff tijd voor mezelf heb dan: ben ik met m’n mannen of, als die op bed liggen, zit ik achter de comp te freubelen.

Favoriete kleur: Lime en Aqua

Lievelingseten: Biefstukje bij Loetje in Amsterdam

Op tv kijk ik graag naar: Nacht van de Popmuziek, DWDD

Favoriete muziek: teveel om op te noemen, ga naar www.kxradio.nl 

Meest indrukwekkende boek vind ik: de boeken van Kluun en van Martin Bril

De leukste / mooiste film die ik ooit gezien heb: Big Blue, Betty Blue, Ik omhels je met 1000 armen

Mijn favoriete manier van vakantie houden is: zomers, mét oudste 3 lekker ordi op de camping in Spanje ofzo, zonder oudste 3: rondtrekken en mooie gebieden bezoeken. ‘sWinters in ’t voorjaar): skien

Ik heb ’n hekel aan: vroeg opstaan, dingen moeten waar ik ’t nut niet van inzie, schijnheilige mensen.

Je kan mij ’s nachts wakker maken voor: weinig… dat mag alleen m’n kind en dan nóg liever niet.

Wat ik ooit nog ’s wil bereiken als ik later groot ben: naast ’n hele lieve moeder annex vriendin: FINANCIEEL ONAFHANKELIJK!

Wat er verder nog ter tafel kwam…: chippies, wijntje, thee met strohrum, nagelschaartje, dopjes, wat lege cdhoesjes, beker, stift, plastic zak… enz enz enz…

Doe ’t nou niet, doe ’t nou níehiet!!! Zei ’t stemmetje gisteren in m’n hoofd, op weg naar haar en blijkbaar ook háár geboortedurrup. Zondagmiddag, kloteweer, loeidruk, ’n ziek kind en Erik die het sleuteltje van z’n parkeerplek (midden in ’t centrum!!) vergeten is!!! Wederom vraag ik mij af: WHAT WAS I THINKING??? WHY WHYWHY???? Bij mij slaat ’t snot blijkbaar ook op mijn rationele denkvermogen én m’n geheugen, want achteraf kan ik me herinneren dat ’t vorig jaar ook al zo’n feest was! NOT!!!

Maarja, ik moest wel want zoals ik al zei, komende zaterdag vieren wij Sinterklaas en ik kon die oude man onmógelijk in z’n eentje alle inkopen laten doen (oude man jah, ik heb ’t over de Sint hé, niet over Erik!!!). Daarbij heeft ons eigen durrup ook maar ’n beperkt aantal winkels en déze of die zitten daar nou eenmaal niet bij. Over die laatste winkel kan ik me ook de ergenis van vorig jaar nog herinneren. Gelukkig hadden we nu de taken gesplitst en was Jonne met Erik meegegaan, zodat ik ongestoord trappen kon lopen (en bijna afvallen… van de tráp dan hé! Kl*tewinkel!!!) Nou goed, ik heb iig wél wat ik hebben moet. Voor Erik dan! Maar help me nou herinneren dat ik dit nu écht NOOIT MEER doe!!!

Vandaag had ik, zoals altijd, vrij. En aangezien het, zoals je iedere keer kan lezen, snot-technisch, nog stééds niet echt geweldig gaat met zoonlief, heb ik nog maar ’s met de huisarts gebeld. Nu heb ik er op aangedrongen dat ik nu toch écht echt écht écht ’n verwijsbrief naar ’n kinderarts wil omdat ik ’t nu écht zat ben. 3 Kuurtjes in 3 maanden lijkt me wel genoeg. ’s Nachts ligt ie te hoesten, dat wil je niet weten, dat gaat écht door merg en been. Bovendien spuugt hij ’t de laatste dagen gelijk uit… hij wil helemaal nix eten. Wat er ín gaat, komt er linearecta weer uit. Daarbij heeft ie ook weer luiers vol "tandjespoep" dus ik vind ’t nu toch écht zorgwekkend worden. Nah, dat vond de huisarts toch ook wel dus hij schreef zonder problemen ’n verwijsbrief voor de kinderarts. Daar moeten we nu komende vrijdagochtend naartoe. Ik ben erg benieuwd of zij (’t is ’n zij) wat zal vinden.

Maargoed, ik zei dus dat ik vrij had… nou ja, gedeeltelijk dan. Ik moest ‘r toch nog weer ff op uit om wat cadeau’tjes te scoren. Nah, dat was nog hélemaal niet gemakkelijk! We hebben toch ’n beperkt budget wat we ‘r aan uit willen geven. En ideeën die ik had, daar was de helft dan weer van uitverkocht. Bumba en de Teletubbies zijn uiteraard nog stééds favoriet… maarja… dát geldt blijkbaar voor meer kindertjes… Nou goed, ik ben rédelijk geslaagd, al zeg ik ’t zelf. Wellicht volgt er na ’t weekend wel ’n fotoverslag.

Inmiddels is ’t ná middernacht en zit ik weer ’s met Jonne beneden voor de 80ste x naar dezelfde DVD van de Teletubbies te kijken, omdat hij niet kan slapen. Af en toe leunt ie naar voren en laat ’n héle dikke scheet! Ja sorry hoor, daar moet ik dan toch wel weer héél hard om lachen… Goed, hij is weer afgelopen, tijd om dag te zeggen!

We gaan straks naar de kapper… ben erg benieuwd hoe dat zal gaan. Niet dat hij dat eng vindt ofzo hoor (de eerste 2 keren zijn goed gegaan) maar meer omdat ie totáál niet lekker in z’n vel zit. Het snot viert hier nog stééds hoogtij!

Dit schreef ik dus vóór we daar heen gingen. Maar omdat ik géén tijd meer had om verder te schrijven, had ik ‘m ff in “klad” gezet.

What was I thinking??? Wat bezielde mij in vrédesnaam om hem in déze bui tóch mee naar die kapper te willen nemen? U begrijpt, dat werd géén feest. Bij het omdoen van de cape begon ’t gejammer al en dat werd alleen maar erger. Dus na ’n paar geknipte plukjes hebben we de moed maar opgegeven en zijn we (gelukkig zónder te hoeven betalen) maar weer naar huis gegaan.

Nou zijn wij thuis in ’t bezit van een heuze tondeuze waar ik Erik z’n coup iedere 3 weken mee “bijpunt”. En omdat ik écht vond dat er wat aan dat wanhoopskapsel van Jonne gedaan moest worden (sorry oma’s, ik vond ’t nét ’n toupetje!), heb ik die bij hém ‘r ook maar (weer) ’s overheen gehaald. Bij Erik de kortste stand, bij Jonne de langste.

Het gesnotter en gehoest houdt nog immer aan. Gék word je ‘rvan. Jonne heeft afgelopen maandag voor de 3e keer sinds september ’n antibiotica kuur gekregen. Met wederom ’n hoestdrank maar daar zijn we al vrij snel mee gestopt. Het werkt nl nog al averechts (hij stíkt ‘r iedere keer zowat in waardoor hij nóg meer moet hoesten!) Dames, ik heb geïnformeerd hoor, bij de huisarts, of de amandelen ‘r eventueel uit moeten. Maar daar is ie écht nog ff te jong voor. Ik wacht dit kuurtje nog 1x af en als het dan nóg niet over is, EIS ik ’n verwijzing naar een KNO- óf kinderarts. Ik ben ’t nú zó zat! En ’t is ook iedere x in ’t weekend dat ’t wel erger lijkt hé! We noemen ‘m ook wel de omgekeerde Kortjakje!

Oh en wij (paps en mams) zijn solidair aan zoonlief dus doen vrolijk mee. Was ik mijn héle zwangerschap niet verkouden, ik krijg ’t nú dúbbel en dwars terug! En aan de vitaminen ligt ’t niet hoor. We eten ons de héle dag ’n slag in de rondte aan mandarijntjes en de multivitamine.

Morgen Vandaag gaan we haar geboorte”durrup” in om de Sint alvast te helpen met wat inkopen. Joepie! Kan niet wachten… ’t wordt volgens mij gewéldig shopweer… NOT!!! Maarja, ik zie ’t de rest van de week ook niet meer gebeuren en we vieren ’t volgende week zaterdag al.

Ik las net bij Toaske dat de lijstjes zijn gemaakt. Bij ons heb ik er dit weekend ook aangedrongen, temeer omdat de Goedheiligman bij ons uit verschillende hoeken komt en dat vergt wat organisatie en opsplitsingen. Okay, ff inkoppertje. Bij haar las ik namelijk dat héél veel mensen qua cadeau’s Sinterklaas heeft ingeruild voor de Kerst(man). Over ’t algemeen ben ik niet iemand die willens en wetens aan bepaalde tradities wil vasthouden maar in dít geval wél. Sinterklaas moet blijven!

Wij vieren ’t gewoon ouderwets. Geen lootjes, geen suprises maar wél verplicht met gedichten (hélp!!). En dat al over 2 weken…wat zég ik, over 2 weken hebben we ’t alweer achter de rug (we vieren ’t op zaterdagavond).

Wat vind jij? En hoe vieren jullie ’t?

UPDATE: Oh trouwens, Kerst vieren wij gewoon heidens met ’n boom en lekker eten maar zónder cadeautjes. We zijn niet religieus ofzo maar ik vind dat dat bij Sinterklaas hoort en om ’t nou 2x te doen… ja zeg… mijn moeder zou zeggen "t kan wel op al is ’t lekker!" (vraag me niet wat ’t betekent maar iets met "genoeg is genoeg" en "ergens houdt ’t op!")

Ennieweej, waar waren we gebléven??? Ohja, laat ik nog ’s ’n logje plaatsen. Afgelopen avonden véel bezig geweest met die kopfoto en ik weet ’t niet meer… begin me langzaam af te vragen waar ik in hémelsnaam aan begonnen ben. Aan de ándere kant wél weer ’n leuke link via deze site hoe je die saaie kleur in de kolommen kan opleuken met ’n achtergrondje. Als je wil weten hoe dat moet, kijk dan hier ff. Ik hoop ook nog van Natazz een scriptje te krijgen waarmee je de achtergrond van de kolommen helemaal transparant kan maken. Als alles dan wel verder leesbaar blijft, vind ik dat ook wel leuk om ’s uit te proberen.

Zoonlief is nog immer snotterende. ’t Wordt ook niet minder, sterker nog: hij heeft nú ineens ook ontstoken oogjes. Tja als ik er niet snel genoeg bij ben en hij de kans krijgt, veegt hij z’n snottebellen over z’n hele gezicht. Vervolgens zit hij dan weer met die snothanden in z’n ogen te wrijven… Ik word ‘r hélemaal lijp van. Arm ventje. Dús Cat gaat maandag weer fijn met zoonlief naar de huisarts!

Wat wél weer erg schattig is, is dat Jonne stééds meer begint te brabbelen. Hier en daar zit ‘r dan soms wel ’n verstaanbaar woordje tussen. Naast het héle duidelijk "mama" en (met náme) "paaaapaaaa" hebben we ook "pssssssshh aajuh" (poes aaien) "Apaa" (opa), "ksssshhje" (kusje) en volgens mij zegt ie ook "sazzjaaahhh" (Sacha). Luca is ‘r van overtuigd dat ie nog véél meer kan zeggen maar omdat ’t voor mij ’n stuk langer geleden is dan voor haar, dat ik die taal sprak, kan zij ’t wellicht ook veel beter begrijpen! 😉

Verder hebben we tot nu toe ’n erg relaxed weekendje. Ik had eigenlijk andere verplichtingen voor vandaag maar gelukkig kon ik me daar op het laatste moment nog aan onttrekken.

****GÁÁÁÁÁP***** Nou goed, dat was weer ’n nachtje freubelen… maarja, wat er staat, hij is nog niet klaar hoor… denk ik.

Terwijl ik druk bezig ben met het restylen van de site en naarstig op zoek ben naar allerlei freubeldingetjes om de site op te leuken, kom ik automatisch op heel veel verschillende sites. Met náme veel Amerikaanse sites. En ondanks de meest schattige, knappe scraps die die mensen maken…blijf ik ’t tóch ’n ehm… nou ja… apárt volk vinden… niet helemaal míjn "soort-type-genre" zegmaar. Zo kwam ik dít berichtje tegen…

Deze man gaat ’t, als het aan dit meisje (en ik bén bang, véle Amerikanen met haar) ligt, níet redden, omdat hij dus tijdens het Amerikaanse volkslied, weigert om zijn hand op zijn hart te leggen. Ik denk dan alleen maar: hulde voor die man! Eindelijk ’s niet zo’n glijer die veel belooft en tóch geen bál nákomt! Mijn ja is ja en mijn nee is nee! Rot op met je "ik beloof". Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik de verdere ideologiën van deze man nog niet precies kén hoor. Maar ’t feit alléén al, dat half Amerika steigert over ’t feit dat deze man dus níet z’n hand op z’n hart houdt (wie heeft die schijnheilige bullshit ooit verzonnen?!) maakt hem voor mij ’n winnaar!

Met het oog op de naderende winter wil ik de "look" van m’n logje weer ’s gaan veranderen. Maargoed, je kent me (of niet, neem ’t dán maar gewoon aan), ik ben niet snel tevreden. Dus het kan nog wel ff gaan duren… tot die tijd… ehm… ’n spannend muziekje…