"…omdat ik vind dat ze leuk schrijft en ik denk dat ze hier ook wel wat van kan maken." schreef ze destijds. En zo werd mij voor ’t eerst ’n zogenaamd "stokje" toegeworpen. Ohjee… op zich wel ’n compliment. Maarja, hou dat niveau maar ’s vast, hihi.

Ennieweej, dat stokje vroeg mij dus om 6 vreemde eigenschappen van mij prijs te geven. "6 maar?" vroeg vriendlief. Hij wist natuurlijk moeiteloos meerdere, in mijn ogen héle normale dingen, op te noemen. Maar goed, ik heb ‘r ’n paar gevonden, naar mijn idee nix schokkends maar misschien dat ’n vreemde ze toch op z’n zacht gezegd, ’n tikkie merkwaardig zou kúnnen vinden.

1) Ik wil met de rechter kant van ’t bed tegen de muur aan liggen.
De meeste mensen zetten hun bed min of meer in ’t midden van de kamer. Okay, hoofdeind tegen de muur maar wél zo, dat je aan beide kanten in en uit bed kan stappen. Ik niet. Ik móet tegen de muur aan liggen. Ook op vakantie dus ja óók in ’n tent! Voor zover mogelijk… Maarja, ik wil natuurlijk ook iets hebben om o.a. m’n flesje water e.d. op te zetten, dús daar hebben we iets voor gecreëerd (zie foto). Hártstikke handig! Uitstappen doe ik wel aan ’t voeteneind. Dat was overigens tijdens m’n zwangerschap wel ’n tikkie onhandig, met náme toen ’t bed op ’n gegeven moment op klossen stond. Dat kan je hier en hier teruglezen. Maargoed, waarom ik dat wil? Dan kom je gelijk bij m’n 2e vage eigenschap:

2) Ik verzamel allerlei kussentjes in m’n bed.
Qua bedden ben ik ’n verwend meisje! Maarja, wat wil je? Mijn ouders hadden vroeger ’n woninginrichtingzaak en wij hadden dus góeie matrassen en goeie kussens!* Naast m’n hoofdkussen heb ik nog ’n kussentje voor in m’n rug, ’n kussentje voor onder m’n elleboog (ik slaap altijd op m’n rechter zij en als m’n elleboog dan naar beneden hangt, krijg ik last van m’n schouder, het voedingskussen… enneh… nog 2 geloof ik. En als ik dus níet met 1 kant van ’t bed tegen de muur aan lig, dan… juist, u snapt ‘m al: vállen al m’n kussentjes uit m’n bed! Bovendien vullen ’n paar van die kussentjes ook weer de ruimte tussen matras en muur op. (’t ledikant is nl áltijd breder dan de matrassen hé) M’n hoofdkussen én het rug- en armkussentje neem ik ook altijd mee op vakantie. Zelfs al blijf ik ergens maar 1 nachtje slapen.

Dan naar ’n heel ánder soort eigenschap:

3) Ik parkeer ’n auto liever áchteruit in.
Is dat héél gek? Mwah, ik weet ’t niet. Zelfs achteruit file parkeren op de gracht vind ik nog makkelijker dan gewoon vooruit inparkeren. Je kan ‘m ook véél rechter neerzetten. En je kan zéggen wat je wil maar ik ben ‘r ook best goed in. ’t Is vaak voor mij ’n soort sport om onze ordinaire burgerbak (laguna station) in de meest kleine gaatjes te parkeren en eerlijk is eerlijk: dat gaat eigenlijk altijd héél goed! Daar kan ménig man ’n puntje aan zuigen. Pûh! Dat je daarna via je achterbak je auto uit moet omdat je wel héél krap staat, is weer ’n heel ánder verhaal!

4) Bekers op kleur
Okay, ik geef toe, ik heb ’n tik! Wij hebben nl ’n paar van die setjes multifunctionele gekleurde Ikea bekers en die wil ik altijd op kleur in de kast hebben staan. Erik en de kinderen hebben die tik niet, dus die doen dat niet. Is niet erg, dan doe ik ’t wel! Sterker nog: bij mijn vorige baan hadden ze, ik dénk wel 20 van die setjes (dat is dus 20 x 6 bekers = 120 bekers…hmm, da’s wel héél erg veel, okay paar minder dan!) en als ik me verveelde (wat herháaldelijk voorkwam) ging ik die bekers maar op kleur zetten! Uiteraard tot grote verbazing van mijn collega’s… maarja… we hadden wel meer dingen niet gemeen.

En na háár ontboezeming durf ik ook wel. Ik voelde nl ’n bepaalde herkenning:

5) Ik ben erg eerlijk.
Je zou ’t ook kunnen omschrijven als "ik bezit ’n uiterst geringe hoeveelheid diplomatie!" Je zóu ’t een familietrekje kunnen noemen. En wat Kim ook al zei "Als je mij naar mijn mening vraagt krijg je in elk geval altijd een eerlijk antwoord, dat is duidelijk." Yep, bij mij ook. Alleen is dat soms niet het antwoord dat men had wíllen horen. Ik zou misschien ’s wat vaker ’n "sociaal wenselijk antwoord" moeten geven. Of ’t soms nét ff ánders moeten verpakken. Niet eerlijk, wél wenselijk soms… váák zelfs. Schijn je ’n stúk verder mee te komen. Maarja, die antwoorden komen meestal pas in m’n hoofd op, als het andere er al uit is… soms grappig, soms héél vervelend. Ik bedóel ’t overigens ook nooit naar. Intégendeel. ’t Is alleen ’n typisch geval van "ut-komp-wat-rot-mun-strot-uit!" Ohwell, thats me. Lurn to live with it. Tracht ik ook al járen!

En dan de klapperrrrrrrrr van de week:

6) Ik ben gék op rauwe kipfilet!!!
Yep, je leest ’t goed, rauwe kipfilet! Rauw gehakt, ook héérlijk! Tijdens m’n zwangerschap moest ik natuurlijk met van álles stoppen: ik mocht niet meer roken, ik mocht geen wijntjes meer drinken. Jammer, maar ’t ging me vrij eenvoudig af, gek genoeg. Waar ik, geloof ik, nog de meeste moeite mee had, was, als ik kipfilet stond te snijden om te bakken of als ik gehakt pakte om te bakken, om niet ’n rauw stuk in m’n mond te stoppen! Tja, sorry! I know, i know, stom, gevaarlijk, salmonella e.d. Ik heb ’t dan ook niet gedaan. Maar volgens mij ben ik daar hártstikke imuun voor. Ik heb ’t vóór m’n zwangerschap al zó vaak gegeten, en zó vaak mazzel hebben lijkt me ietwat onwaar-schijnlijk! Als wij vroeger thuis met de feestdagen ofzo gingen fonduen (dat is gourmetten avant la letre), kregen we allemaal ’n bakje vlees naast ons bord. Mijn bakje kipfilet was meestal al leeg voordat het ’t vet geraakt had. En qua gehakt: je eet toch ook tartaar? En haring, sushi… da’s toch ook rauw?! Tja, misschien ben ik in ’n vorig leven wel Neandertaler geweest. Gewoon op jacht, je slacht ’n dier en je eet ‘m op! Lijkt me stug dat ze zo’n besie op de bbq gooide. Dat verklaart dan misschien ook mijn gebrek aan diplomatie! 😉

Nah, volgens mij heb ik nu wel genoeg ontboezemingen losgelaten. Nu moet ik gaan bedenken aan wie ik dit stokje door ga geven. Dat zal nog niet eenvoudig worden want volgens mij heeft iedereen ‘m wel zo’n b’tje gehad. Toch ga ik maar ’n paar gokjes wagen.

Kees: op zich vind ik zijn fascinatie voor Duits voetbal al behóórlijk vreemd. Benieuwd wat er nog meer voor ráre gewoonten achter deze Haarlemse leraar Engels / papa van Aron, Ruben en Eva zit.

Joris en Lia: Zij mogen ’t wat mij betreft combineren. Aan de éne kant omdat hun adsl’etje nog niet is aangesloten in hun nieuwe huis maar aan de ándere kant moeten ze daar dan wel weer ’s wat vaart achter zetten en die sites van hen weer ’s wat intensiever gaan bijhouden! O.a. met weer ’s wat nieuwe foto’s van Yuri!

Annemieke: Haar dochter Karlijn is 1 dag na Jonne geboren. Ik ben wel benieuwd naar háár rare eigenschappen! 😉

Maureen: Omdat ik ook weer vind dat zij nódig haar weblog moet opfrissen met weer wat leuke en mooie verhaaltjes van haar en haar liefje. Ze is tenslotte nét gaan samenwonen dus dan moet je toch wel e.e.a. tegenkomen van elkaar. Ze hééft er wel ’s iets over los gelaten maar er móet toch meer zijn! 😉

Bianca: Ook kersverse moeder, van Leonie. Kom maar op met je ontboezemingen.

Ilse: Ik twijfel of zij ‘m al gehad heeft. Ik las nl ’n keer ’n ontboezeming bij haar, dat ze altijd aan fris gewassen was moet ruiken, hihi! Nah, ze moet ‘r vást meer hebben!

Last but not least: my dear friend Cynthia: maar ik héb zo’n vermoeden dat jij ’n blóedhekel hebt aan dit soort stokjes dus ik weet niet of ik ‘m wel aan jou moet doorgeven! if so: sorry! 😉 (zie eigenschap 5!)

Goed, ik duik m’n mandje in! Ook zo’n vage eigenschap van me: ik leef vaak ’s nachts! Yep, ook met ’n kind gaat dat nog prima! Maar zoals je ziet kan je tegenwoordig niet meer zien hoelaat ik bepaalde berichten geplaatst heb. Kreeg daar, voor mijn gevoel, nét íets te vaak commentaar op! 😉

*het bed en de lattenbodem zijn overigens van Ikea (níx mis mee trouwens) maar ik heb ’n goed excuus: de winkel bestaat niet meer, m’n ouders zijn met pensioen dus ik kán niet eens meer bij hén terecht.