Dit nummer zingen de kinderen en ik graag HEUL hard mee. Voorál Robin is ‘r helemaal weg van en ’t is écht te leuk om ’t haar te zien meezingen (moet ik ook nog ’s filmen ;-)).

Ondanks dat het een relatief nieuw liedje is (van dit jaar iig), doet ’t mij op een of andere manier heel veel denken aan mijn periode dat ik in Granada, Spanje woonde (begin jaren ’90). Of eigenlijk doet het me denken aan mijn dierbare vriend Martin Gillon, zijn vrouw Doreen (waardoor ik toch voor het eerst van mijn leven een schotse bruiloft heb meegemaakt) en goede vrienden Wendy & Martin Wells, en het besef dat ik ze al véél te lang niet heb gezien. Driewerf hoera voor Facebook waarop we elkaar zo nu en dan een berichtje sturen maar oh wat zou ik graag het hele spul weer ’s bij elkaar willen hebben, met al onze kinderen erbij.

“Mam, mag Ben ook zo’n pleister? Hij denkt namelijk dat hij ook ’n lui oog heeft!” Nah… neuh… daar zijn ze me toch nét ff te duur voor, sorry! Dus loste Ben het zélf op met een gewone pleister en wat plakband. Echt plakken vond ie blijkbaar toch niet zo’n succes 😉 Maargoed, plakband van je wenkbrauw halen… nou goed, we zullen ’t straks zien 😉

Jonne heeft overigens van de week nieuwe pleisters gekregen. Bij de vorige pleisters had hij namelijk na ’t verwijderen iedere keer ’n dusdanige bloeduitstorting onder z’n oog alsof hij ‘r ’n flinke poeier op had gekregen. Geen idee hoe dat kwam maar waarschijnlijk alergisch voor de plakrand ofzo. Deze gaan ’n stuk beter.  dacht ik… want vanmiddag, toen de pleister er al best ’n paar uur af was, zag ik alsnog ‘n grote dikke rode rand rond z’n oog… dastochniegoed, volgens mij…

Vanaf vandaag moet zoonlief voor 3 maanden met een pleister op z’n rechter oog lopen. Niet alleen Jonne zélf is soms ’n btje lui, ook zijn linker oog is heeft daar last van.
Gelukkig hoeft ie dat maar 2 uur per dag dus het valt wel mee.
Tja, wat moet dat moet. En ach, ’t staat best stoer toch, zo’n piratenoog? 😉

– Posted using MobyPicture.com

De dag begon zo mooi met ‘n met zorg en liefde klaargemaakt ontbijtje op bed, een prachtig beschilderd glas van zoonlief, ’n minstens zo mooi dubbel-zwaaihandje-op-knijper van dochterlief en ’n heus hoesje met logo van het bedrijf voor papa’s telefoon.

Dat het uiteindelijk eindigde in ’n lichte deceptie dmv de eigenlijk tóch wel verwachte uitschakeling van het Nationale elftal, mocht hoe dan ook de pret niet drukken. Aan óns heeft het niet gelegen!

Vorig jaar wilde Robin AB-SO-LUUT niet met Jonne op de schoolfoto… ook afgelopen keer op de peuterspeelzaal was het nog best een klus om haar zover te krijgen. Deze keer heb ik haar gewoon omgekocht! Jaaaahaa, u leest het goed! Wij doen hier aan órdinaire omkoping! 😉 Ik had beloofd, als zij lief op de foto zou gaan, dat ze dan van mij… een flesje Hello Kitty bellenblaas zou krijgen!!! (ter waarde van wel 50 eurocent ;-)) Nou dat werkte prima! Robin nam gewillig de gewenste poses aan en lachte zo nu en dan zelfs naar de fotograaf-meneer… offeh, nouja, ook er wel ‘s nét langs, maargoed het idee was er!

Of ik de foto’s écht leuk vind? Achja, er zitten echt wel ’n paar schattige bij maar zoonlief zit in de fase van krampachtige lachjes waarbij hij (vráág me niet waarom) z’n onderkaak naar voren moet trekken. Het is dat het watermerk erover heen zit maar met náme bij nr. 2 is dat het geval. En dat kapsel hé… ik weet ’t niet maar ’t wil de laatste tijd níet echt zitten helaas…

But ennieweej, ik wil er tóch wel ’n paar bestellen, ik weet alleen niet wélke. Daarom heb ik er maar nummertjes bij gezet en vraag ik jullie om advies. Roept u maar! 1 alleen van Jonne en 1 (of meer) van hun samen. Ja klein, ik weet het en nee, je kan ‘m niet vergroten… Toch hoop ik dat jullie even mee willen kijken.

Ohja enneh… hoe leuk ’t me mss in ’t begin leek: nee volgende keer gaan ze niet meer allebei in dezelfde kleur, whahahaha!

Overal om ons heen ontwikkelen zich fietsenrek-gebitjes. Ik voel bij Jonne ook wel eens maar to nu toe zat alles nog múúrvast! Maar toen hij vanmiddag bij het buitenspelen een hap van zijn appeltje nam, bleef daar toch ineens ’n ondertandje in hangen (so much voor gezond snoepen  :ermm: ).

Ik was van te voren héél benieuwd hoe zijn reactie zou zijn, als zijn tand los zou zitten / eruit zou gaan (op sommige punten is mijn grote stoere vent toch wel ’n klein peeuwertje ;-)) maar dat viel me héél erg mee, hij was ‘r eigenlijk bést heel relaxed over (Erik gebruikt zelfs de term “laconiek”, is dát geen giller uit zíjn mond? :biggrin: )

Even waren we bang dat we z’n tandje kwijt waren maar gelukkig zag papa ‘m voor de deur op de grond liggen, dus nu kan ‘ie fijn in de letterbak… ohnee, die hebben wij niet. Daar lagen vroeger bij ons thuis onze melktandjes in.

Eindelijk is het mooie weer aangebroken! Dus allemaal minimaal de tuin in!
(dus nee Jonne, je mag NIET Wiien!!!)

Eigenlijk is ‘r helemaal niet zoveel veranderd… 😉

…valt bij ons dit jaar niet op 5 maar op 8 mei!
Ik schreef het al op Feestboek maar uiteraard moet dat hier ook nog even worden vermeld: Ik ben zó súpertrots op m’n meisje! ♥ Want ik mág toch wel zeggen dat ze nu wel écht zindelijk is… vind ’t nog wel ’n btje eng, want ik ben nog niet met haar zonder luier de deur uit geweest (het is vakantie en ’t weer nodigt niet écht uit om naar buiten te gaan… om maar te zwijgen van de auto die nog steeds niet is gemaakt) maarrr… hier heeft ze overdag toch écht geen luier meer om. Voor de zekerheid ’s nachts nog maar wél maar da’s meer omdat ik hier geen zeiltje heb liggen om op haar bed te doen voor eventuele ongelukjes. Al kán ’t wel want ze is de laatste dagen iedere ochtend gewoon droog…

Zal het dan EINDELIJK zover zijn? Kunnen wij vanaf nu dan constateren dat wij zijn bevrijd van de luiers?!