Deze x (op verzoek) foto’s zónder special effects 😉

Sinds vandaag heeft Robin ’n heus grote-mensen-bed.

En ik hoor je dénken, dat is toch nog hélemaal niet nodig, ze past nog prima in ’t ledikant. Denk gerust, ik heb er weloverwogen voor gekozen. De laatste tijd loopt mijn allerliefste dochter nog al te spoken ’s nachts. Weet niet wat ’t is: groeipijn of tandjes en hoogstwaarschijnlijk állemaal van tijdelijke aard hoor maar wél lastig. 

Zo zaten we al eens úren met ‘r op de schommelstoel. Erik is al een paar keer naar zolder verbannen, zodat ik met haar in ons bed kon gaan liggen (iets wat natuurlijk alléén maar kan als de oudste 3 er niet zijn). En laatst hebben we Jonne in ons bed gelegd zodat ik met Robin in Jonnes bed kon gaan liggen. Dat was géén overweldigend succes, kan ik je vertellen. Dat matras is voor jonge kinderen, niet voor bijna-veertigers met ’n tikkeltje overgewicht!! Ik was gebróken, de volgende ochtend!

Dus zocht ik en vond op het door mij zo geliefde Marktplaats voor ’n prikkie ’n leuk Ikea-ledikant en kocht een nieuwe matras (matrassen wil ik niet tweedehands, das vies!). En dan wél één die voor mij ook lekker ligt, zodat ik dus, als uiterste redmiddel, ff naast haar kan gaan liggen. Dat heb ik vanavond getest en ben érg tevreden, tot nu toe 😉 Mocht dat zo blijven, dan kán ik voor 50% van de prijs nog zo’n matras gaan halen en eigenlijk is die van mij ook wel aan vervanging toe.

Maar toegegeven, ’t blijft natuurlijk ’n raar gezicht, zo’n klein hummeltje in zo’n enórm bed!

Volgens mij waren we écht wel op tijd weggegaan. Maarja, als ik dan ’n afslag mis, omdat we zo lekker zitten te ouwenelen (godbéterhet op ’n weg die ik al honderden keren heb gereden!), en ’t vervolgens IK-WEET-NIET-HOELANG duurt, voordat de eerstvolgende kéér-mogelijkheid zich aandient, tja, dan ben je, zoals altijd eigenlijk, weer ’s fashionably late! En op zich maakt dat niet zo uit, behálve wanneer je de organisator (aanstichter) bent van ’n Huge Get Together! Niet zo slim dus, hè Wegman! Nee, niet zo slim, mama!

Maargoed, toen we ‘r eenmaal wáren…
Had ík dit georganiseerd? Euh.. nah, ehm, ik had wat leuke mensen bij elkaar geraapt (lees: onder lichte dwang overgehaald om tóch écht maar te komen ;-)) en ’n tentje gevonden waar ’t me leuk toeven leek maar vérder??? Toch kreeg ik, onder leiding van vriendinnetje Zjuul van al deze meiden een héél lief cadeaupakket, ter ere van mijn noeste arbeid omtrent deze samenkomst 😉 *BLOOS* Héél erg bedankt daarvoor!!!

Mán wat heb ik ‘rvan genoten!! Wat ’n héérlijke dág! ’t Was écht hélemaal míjn feestje! Het weer was goed, de high tea was leuk, allemaal leuke mensen om me heen en óók nog de tijd om met de meesten te praten! Helaas nog niet met iedereen dus er moet zéker ’n vervolg komen, dát wel! Alleen geef ik ’t organisatiestokje bij dezen door aan wie ‘m vangen wil… (Zjuul?) (zeg dames, ik schijn in de 3e week van ’t nieuwe jaar e.o.a. magische leeftijd te bereiken waar ik nu liever nog niet dieper op in wil gaan maarreh… is deze hint duidelijk of moet ik ‘m nog verder uitleggen???)

Foto’s komen hopelijk nog via andere logs. Bij dezen ’n foto van mijn dierbare vriendinnetjes Esjuh en Hannah.

Oh wat hou ik toch van dit meisje en/maar wat lijkt ze toch veel op mij… Nachtdiertje!

Via iPhone

– Posted using MobyPicture.com

Goed idee Kim!

Via iPhone

– Posted using MobyPicture.com