Zo, kerst is weer voorbij. Het was gezellig en ’t eten was lekker al vind ik ’n kalkoen maar ’n overgewaardeerde uit de kluiten gewassen kip, nothing more nothing less.

Robin en Jonne hebben uitgebreid genoten van hun kerstoutfit maar nu gaan ze toch écht in de verkleedkist, eventueel voor volgend jaar! 😉

Zo had zoonlief gisterenavond een heus kerstbuffet op school en deed dochterlief ’t vanochtend nog eens dunnetjes over met ’n heus kerstontbijt op de peuterspeelzaal. Naast alle worstenbroodjes, kipkrokantjes, pizza, krentenbollen, eitjes en andere lekkernijen was mijn aandeel poffertjes met ananas op ’n stokje. Het was voor beiden ’n groot succes.

Jonne moet nu alleen morgenochtend nog naar school en dan begint ook hier de kerstvakantie. Lekker hoor!!! Ik pleit voor héél veel uitslapen. Wellicht lukt dat bij ons op de dagen dat ze lekker bij opa en oma gaan logeren! 😉

Gisteren zijn we gaan schaatsen! Helaas was ’t maar héél kort. We waren natuurlijk weer véél te laat van huis gegaan en de baan zou ’n half uur later alweer worden verhuurd aan vrienden en familie van e.o.a. bedrijf.

Jonne heeft 2 jaar geleden al ‘s op schaatsen gestaan en vond dat erg leuk. Dus ’t was met náme ’n gok wat Robin ervan zou vinden. En tot onze opluchting vond ze ’t hélemaal gewéldig! Jonne vond ’t ook wel leuk maar stond nú op échte (hockey-)schaatsen en niet meer op die dubbele glij-ijzers. Dat maakte het tóch ’n stuk minder eenvoudig. Gelukkig hadden ze op de baan heel handige oranje zeehonden waar je prima achter kan leren schaatsen. Maargoed, het bleef glibberen. Ik zit nu ’n btje te dubben… nog ’n paar van die glij-ijzers aanschaffen óf voor Jonne ’n paar van dit soort gewone schaatsen op de kop zien te tikken. Je hebt tegenwoordig van die meegroei dingen dus die zouden dan ’n paar jaar mee kunnen gaan. Iemand al ervaring met die dingen? Ik hoor ’t graag!

Grappig om te zien hoe verschillend mijn kids zijn… Zoonlief loopt nl de héle dag al te stuiteren, wetende dat het straks pakjesmiddag is. Dochterlief loopt daar stuiterend doch onwetend achteraan maar wordt wat ongemakkelijk zodra ze de héle stapel cadeaus ziet liggen (laten we éérlijk zijn, wie zou dat niet hebben, ’t was best wel weer héél veel!) Nix Sinterklaasepoentjuh zingen, nix Wolle wolle tonnuh… Ze zondert zich af in ’n hoekje. En probeer haar er niet bij te halen of te lijmen met ’n cadeautje want dan krijg je ’n sneer of ’n schreeuw… Ze weet de situatie nog niet te handelen. Iets wat me op haar 2e verjaardag begin dit jaar ook al opviel.

Na ’n tijdje draait ze bij… langzaam komt ze kijken naar wat iedereen heeft gekregen en waar ze zo enthousiast over zijn. Op dát moment wordt het voor haar ook leuk en wil ze zélf ook (samen met mama) cadeautjes uitpakken. Haar ogen glinsteren bij alwéér ’n Hello Kitty-pakje of bij het badje met ’t potje voor de pop. Alles wordt vol trots bekeken en het liefst wil ze gelijk overal mee spelen.

Daarin verschilt ze dan weer niet met haar grote broer, die wil dat ook. Maar bij hém gaat het omgekeerd: zo hyper als hij in het begin is, des te rustiger hij wordt. Jonne is weer ’s snótverkouden en wordt zichtbaar moeier naarmate de middag verstrijkt.

Neemt niet weg dat het wederom ’n práchtige middag/avond is en alle aanwezigen worden weer grúwelijk verwend. Sint scoort goed met een rijk gevulde foto-agenda’s voor de oma’s (hier gemaakt en ’n absolute aanrader!!!), een wiskey voor de éne opa en ’n dvd voor de ándere opa. Voor de kids veel rode auto’s, boze vogels en schattige katjes. Het is wederom ‘n écht feest! Gelukkig hebben we óók de foto’s nog!

Sinteklaasepoentjuh… *hips*

Wolle wolle tonne…