Bij ons in de straat woont Ben. Jonne speelt buiten schooltijd regelmatig met Ben. Verder zitten ze samen op zwemles en daarnaast zit Ben ook nog op honkbal. Jonne had tot nu toe alleen nog maar honkbal op de Wii gespeeld (niet geheel onverdienstelijk overigens ;-)) maar vandaag mocht hij een keertje mee naar een échte honkbaltraining.

Kijk nou wat ’n kewle dude!!!

Hij vond ’t érg leuk en wil gráág volgende week weer mee. In principe zijn Erik en ik van mening dat Jonne éérst z’n zwemdiploma’s moet halen voordat hij op een andere sport mag. Enerzijds omdat 2x per week zwemmen al druk genoeg is, anderzijds moeten we ook gewoon ’n btje op de centen letten. Het kost allemaal dat ’t barst! Het is namelijk niet alleen de contributie die betaald moet worden maar ook de hele outfit die je ervoor moet aanschaffen (wél ’n héule stoere outfit, dát dan weer wel ;-)).

Voorlopig mag hij ’n paar x voor spek en bonen meetrainen voordat we écht moeten beslissen of hij lid mag worden. Ik vind ’t er wél superkewl uitzien! Er is alleen 1 ding waar ik bij dit soort sporten altijd vréselijk tegenop zie: die achtelijk vroege wedstrijdtijden in ’t weekend!!! Zo moet buuf bv a.s. zaterdag om 8.15 uur paraat staan met d’r kroost!

*HELP!!!*

*Honkbalterm voor “wedstrijd zonder dat de tegenstander scoort” 😉

Jonne weet precies wat hij later wil worden: Superheld!
Ach, In mijn ogen is hij dat natuurlijk alláng! Toch heeft hij zijn twijfels omdat een Superheld moet kunnen vliegen en misschien kan hij wel niet vliegen… Oh enneh, dat wordt hij samen met papa!

En mama en Robin worden prinsessen. Heel lief: hij vraagt wel even of ik dat wel wíl! 😉 Ja hoor, dat wil ik best wel. En niet te vergeten: mama moet trouwen met een gróót mens en Robin met een klein mens! Nah, lijkt me logisch!

*Zucht* heerlijk toch, als de wereld zo overzichtelijk is!

Het is absoluut níet zijn grootste hobby maar onder lichte druk van ons moet ie ’t tóch leren. Hij heeft niet voor niks ’n héle kewle nieuwe fiets voor z’n verjaardag gekregen en ik vind dat in dit land élk gezond kind dat kan lopen, moet leren fietsen. Maar… nogmaals: Jonne is géén fan! Van hém hóeft ’t allemaal niet. Met náme bij de start. Als ie eenmaal fietst is ’t geen probleem (korte stukjes dan, hij is ’t al snél zat) en remmen kan hij ook maar het opstappen en wégrijden geeft nog wat moeilijkheden dus dat gingen we vandaag nog maar ’s ff oefenen. En toegegeven, ’t gaat stééds beter! Niet in de laatste plaats door de “moral support” 😉

En dan hebben we nog dochterlief, aka Sjeeskees! Die gaat als ’n spéér! ik durf te wedden, als zij voor haar 3e verjaardag ’n fietsje krijgt, sjeest ze ‘r zó op weg… mét of zonder zijwieltjes! Denk ik hoor…