Ik merk dat ik de laatste tijd alleen maar foto’s plaats en eigenlijk nog maar heel weinig schrijf. ’t Is idd waar, dat twitteren zorgt ervoor dat je weblog ’n tikkie wordt verwaarloosd. Nouja, so be it.

Maargoed, laat ik dan nu nog ’s ’n stukje schrijven. Met m’n kindjes gaat ’t, afgezien van ‘n enórme verkoudheid bij Jonne (tuurlijk, de zomer is tenslotte weer voorbij), hartstikke goed. Ik kan niet anders zeggen dan dat de gewenning voor zowel grote school als nieuw kdv zéér soepel is verlopen. Beiden weten inmiddels niet beter en gaan er met veel plezier naartoe. Heel eerlijk gezegd, had ik ook niet anders verwacht.

Jonne vraagt wél elke ochtend of hij 1 of 2 x naar school moet. “Móet” ja 😉 Op zich vind ie ’t ontzéttend leuk hoor en hij heeft ‘r z’n draai ook helemaal gevonden maar ach, thuis spelen blijft natuurlijk ook hárstikke leuk! En dan hoef je je ook niet te haasten met eten omdat je op tijd op school moet zijn… Lukt prima hoor, we staan ruim op tijd op en meneer heeft zo’n dikke 3 kwartier om z’n boterhammetje te eten. Mijn liefie eet nagenoeg álles, alleen gaat ’t allemaal wel ONNÓEMELIJK TRAAG!  
Maar qua ontwikkeling gaat ’t hartstikke goed. Hij herkent inmiddels nágenoeg álle letters. Zelfs de q en de x, waarvan hij dan ook steevast zegt “maar die gebruiken we eigenlijk nooit hoor”. Maar de letters koppelen tot hele woordjes, geeft nog wat problemen. Laatst was ik bij Leen Bakker en zag daar ’n lampje, genaamd Robin, staan. Dus ik laat de doos aan Jonne zien en vraag hém wat daar staat. Dus we beginnen te spellen… r…o…b…i…n…. waarna zijn conclusie was dat er “ROTLAMP” stond…. ehm… tja, vooral blíjven oefenen, schatje!

Ook met m’n meisje gaat ’t helemaal goed. Het grote bed is helemaal geweldig en er zijn ook nágenoeg geen nachtelijke problemen meer geweest. Ze slaapt als ’n roosje. Héérlijk om dat kleine frummeltje in dat grote bed te zien liggen.
Ze eist meer en meer d’r eigen plekje op in ons gezin. Om er maar ’s ’n dooddoener in te gooien: ze laat zich de jam niet van haar brood eten!! En waar Jonne ’t liefst als ’n spreeuw met z’n mond open zit om te worden gevoerd, is dit voor madam ’n ábsolute reden om het voorgeschotelde PERTINENT te weigeren! WÁT NOU VOEREN? DAT KAN IK ZÉLF WEL HOOR! Ehm, já, tuurlijk schatje…alleen zouden ze jou nog ‘s ’n soort lekbak moeten aanmeten die om jou heen gegoten zit en dat álles, wat er nét ff naast gaat, opvangt.

Naast eten met haar mond, komt er ook geluid uit. En hoe! Het is tenslotte wél ’n meisje! En dit meisje gooit er af en toe decibellen uit dat ramen en trommelvliesen gevaarlijk doet trillen! Deze hebben overigens verschillende betekenissen die variëren van “ik kan er niet bij/af”  “ik wil dit wél/niet” “blijf af, van mij” “nee je hoeft me niet te voeren” tot “hé hoehoe, koms ’s kijken!” Dat laatste wordt overigens ook wel aangeduid met de duidelijk verstaanbare en logische woorden als “kijk is!”
Daarnaast is ze de laatste tijd héél erg bezig met ’t nabootsen van klanken. Momenteel is ze érg druk met ’t opnoemen van de cijfers 1 t/m 10 Of zij al weet wát ze daarmee zegt, durf ik te betwijfelen maar ’t klinkt wel erg leuk en soms ook écht wel goed verstaanbaar. Net als “eenúh… teejúh… DÍE!”  

Ennieweej, morgen gaat ’n langgekoesterde wens van mij in vervulling en krijgt ook Robin ander laminaat op haar kamertje. Vorige week hebben we dat bij Jonne gedaan, nu is háár kamer aan de beurt. Foto’s volgen!