Vandaag ben ik weer ’s met Robin bij ’t consultatiebureau geweest. Even voor de boeken: 7920 gram en 66,5 cm schoon aan de haak! Ze was lekker alert, rolt goed van buik naar rug en andersom, begint zelfs al behoorlijk te tijgeren en laat goed van zich horen. Tja, dát wist ik inmiddels al 😉 Heeft overigens nog steeds alle symptomen van ’t krijgen van tandjes behalve de tandjes zélf (al vallen de rode billen momenteel ook best mee).

Heb in overleg met de wijkverpleegkundige (die dame van ’t cb dus), wel een verwijzing aan m’n huisarts gevraagd voor de kinderarts. Ze is volgens mij namelijk al vanaf haar geboorte verkouden. “Is goed voor de weerstand” zegt men dan… jaja… het zal allemaal wel maar als ik haar af en toe hoor hoesten, hou ik m’n hart vast. Jonne had dat ook destijds. Nu niet meer zo, al is ie nog wel steeds regelmatig verkouden. Wat dát betreft heeft die neusamandeloperatie van hem destijds écht níx veranderd. Ik weet verder ook niet óf er verder iets aan te doen is, en zoja wát. Maargoed, dat horen we halverwege volgende maand wel, als we dus met ’t hele spul naar de kinderarts gaan 😉

Voorts heb ik voor mezelf bij de huisarts ook maar om ’n verwijsbriefje naar de KNO-arts gevraagd (Ik belde tijdens ’t telefonisch spreekuur met de vraag “mag ik uit de cathegorie doorverwijzingen 1 stuks KNO en 1 stuks Kinderarts?” Vond ie blijkbaar nog al grappig ;-)) Anderhalf jaar bijna dágelijks Otrivin Menthol neusspray kan nóóit de bedoeling zijn… leek hem ook niet. Nou goed, ik zie ’t wel… Michael Jackson is dood, misschien mag ik wel één van zijn neuzen ofzo, hij heeft ze tóch niet meer nodig…

Ennieweej, morgen naar haar vanwege Djonno’s 3e verjaardag en zaterdag naar we naar hen om ’n nieuw kleutertijdperk in te luiden!!! Wehèbbúhdúrzinnàn!!! 😉