Plain and simple. Eenvoudig doch doeltreffend!

Het KDV is tot nu toe nog erg leuk… althans, volgens Jonne. Of ze hém daar ook zo leuk vinden, is de vraag, aangezien hij momenteel ernstig in de spuitpoepluier-periode zit. Afgelopen woensdag had ie ‘r maarliefst 4 waardoor ook z’n meegebrachte extra setje kleding niet genoeg was. En gisteren had hij, toen Erik ‘m ging halen, ook andere kleren aan dan die wij ‘m die ochtend aan hadden getrokken. Even voor de duidelijkheid: die we ‘m als láátste hadden aangetrokken… want toen we op punt stonden te vertrekken, bleek ’t meneer ook nog even letterlijk dun door de broek te lopen waardoor we ‘m nog snel van top tot teen moesten verschonen. 

Jonne is overigens niet de énige die last heeft van spuitpoep. Mamaloena schreef het al: "Ziek zijn is niet leuk!" Nee, da’s inderdáád niet leuk! Ik weet niet waar ze woont maar volgens mij heeft ze dat buikgriepvirus déze kant op geslingerd (geintjuh!). Zucht… tussen het verschonen van zoonlief door, vertoef ik vandaag zélf ook regelmátig op de wc. Zo erg dat Erik vandaag maar alleen boodschappen is gaan doen. Ik achtte ’t niet verstandig om mee te gaan.

Verder zijn ‘r ook heus wel leuke dingen want gisteren hebben we onze gordijnen opgehaald en opgehangen. ’t Is goed dat ’t railtje al hing, we hadden ze nog láng niet verwacht. Wat ’n verschil zeg! Stukje bij beetje wordt de woonkamer stééds mooier. ’t Zou helemaal leuk zijn als onze andere bestelling ook zo snel geleverd wordt. Daarnaast raakt het kinderhoekje ook steeds meer af. Vorige week heeft Erik 10 (voormalig bloembollen-)kistjes via Marktplaats aangeschaft. Daarvan heeft ie er vandaag 2 gewhitewashed" en boven de plank gehangen. Staat mooi en ’t is nog practisch ook als opbergruimte. Er komen ‘r nog 3 naast. Wordt echt hélemaal leuk!!!

Goed, ik ga weer bankhangen-Idols kijken. Morgen ga ik ’s kijken of ik iets in elkaar kan flansen als uitnodiging voor onze verjaardag…

Vandaag was de eerste keer dat Juul en Cynthia op Jonne kwamen passen. En aan de verhalen en foto’s te zien, was ’t erg gezellig. Ik baalde ‘r eigenlijk wel van dat ik ‘r zelf niet bij kon zijn. Gisteren heb ik ze opgehaald (ze bleven nl gezellig logeren) en voor dat we naar huis gingen, zijn we nog ff bij de IKEA langs geweest. (volgende keer bellen we de buuf ook dan maken we ‘r gewoon ’n moeder-met-dreumes-ontmoetingsplaats van ;-)). Daar heb ik van Cynthia alvast m’n verjaardagscadeautje gekregen! Thx, echt hélemaal súper! 😉

Cynthia, je bent ’n super-oppas! Komen jullie volgende week gezellig weer? 😀

Tjonge jonge, ff terugkomend op mijn vorige bericht. Ik word hier zó stróntziek van!!! De één vroeg zich laatst af, toen ik Balou nog had, of de kat wellicht belangrijker voor me was dan m’n kind… PARDÓN??? (jaa, is gevraagd!! Zó subtiel!) Want jah ánders had ik ‘m toch alláng weggedaan! En de ander vindt me, nu hij weg is, ’n egoïst en gaat tegen me tekeer alsof ik ‘m aan de eerste de beste boom in ’t bos heb vastgebonden.

Nogmaals: iedereen is van harte welkom om hier zijn mening of commentaar te ventileren op de berichten die ik schrijf en ik ben ook niet op zoek naar meelullers en ja-knikkers. Ik kan ’t me zelfs heel goed voorstellen dat je ’t niet altijd met me eens bent. Maar hé… MAG HET SOMS WÉL FF WAT SUBTIELER?!?!?!?! Ik weet heus wel dat subtiliteit ook niet mijn sterkste kant is maar de bovengenoemde opmerkingen zijn gewoon bewúst FUCKING kwetsend! Dus als dát je doel was, fijne schanulleke (of hoe de punnikjurk ook mag heten), en ander persoon: dan is je dat gelukt! En? Trots? Blij? Opgelucht, dat je tóch ff gezegd hebt?

Het is zwaar kút dat Balou weg is. Ja je leest het goed, ZWAAR KUT! En tóch ben ik er nog stééds van overtuigd dat ik de goede beslissing heb genomen! Maar (wat ik hier onder ook al schreef), ’n b’tje meedeleven van sommigen die dus niet van huisdieren houden, was wel sympathiek geweest!

Nah, voor alle nieuwsgierigen onder ons volgt hier de ontknoping van de cliffhanger. Balou is weg.

Zucht… ik weet niet zo goed wat ik ‘rvan moet vinden. Aan de éne kant ben ik blij wat ’n scheelt ’n hoop rotzooi en gedoe (en gezeur aan m’n hoofd) maar aan de ándere kant… ik heb dat beest wél 14 jaar gehad! Mijn eerste eigen huisdier! Ik woonde nog geen week op mezelf toen ik ‘m kreeg. Tien weken oud was ie toen. Kleine vlooienbaal transformeerde in ’n paar jaar tot formaatje XXXL!

Gisteren ging de telefoon. E.o.a. jongen, die op Marktplaats (in ’n flits schiet er door m’n hoofd "huh… heb ik iets op Marktplaats staan dan???") een kat aangeboden had zien staan (ohja, natuurlijk!) of we die nog hadden?

Ik had al ’n tijdje geleden een oproepje geplaatst. In totaal heb ik ‘r ’n stuk of 3 reacties op gekregen dus ik was ‘r al van overtuigd dat dat nix zou worden. Ik was ’t ook eigenlijk al helemaal vergeten. Tot gisteren dan.

Oh ehm… jah, die hebben we nog… die advertentie klonk voor hém hélemaal perféct! Perféct? Wat moet ’n jonge gozer met ’n kat van 14 jaar oud? Maar blijkbaar was ’t precies wat hij zocht. Nah, dat klonk allemaal wel enthousiast en gemeend dus ik was toch wel geneigd om ‘m te geloven. Dus hadden voor vandaag afgesproken, dan kon ie komen kijken… of eigenlijk, dan kon ie ‘m gelijk meenemen. Want waarom zou je ’t dan nog uitstellen, nietwaar?

En toen kwamen vandaag de twijfels… wilde ik dit wel? Was die gozer wel écht zo integer als dat ie zich voordeed? Was ’t niet e.o.a. student die ’n mascotte zocht? Daarnaast kwam Maria (tante van de kids) ook ineens met ’t aanbod dat ze wel iemand wist om voor ‘m te zorgen… jah dúh, had je daar niet iets eerder mee kunnen komen??? ("Jah dúh, had je dan niet ff kunnen zeggen dat je iemand zocht?":-))

Uiteindelijk stonden er dus vanavond 2 mannen voor de deur met ’n kistje wijn in ruil voor mijn kat, de bak, de reismand en ’t overgebleven voer. En ik dénk dat ’t wel goedkomt. Ik wil niet beweren dat ik ontzéttende mensenkennis heb maar op mij kwamen ze wel eerlijk en integer over. Balou kwam gelijk poolshoogte nemen… wie zijn dat? Wat moeten die hier? Na ’n tijdje liet hij zich met lichte tegenzin in de reismand duwen. Het viel me overigens héél erg mee, hij is in soortgelijke reissituaties wel ’s opstandiger geweest.

Ik heb wél tegen ‘m gezegd, als het onverhoopt tóch niet mocht lukken, dat hij dan éérst met mij contact op moest nemen en dat hij ‘m onder géén beding naar een asiel mocht brengen. Dat beloofde hij.

Nou ja zeg… zoals ik nét al zei, die advertentie heeft er bést wel lang op gestaan. Maar terwijl ik dit stukje zit te typen, gaat m’n mobiele, wéér iemand die geïnteresseerd is in Balou! Maarja, die is nu dus al weg!

Lieve Blueblue, het ga je goed! Ik denk ook wel dat dit goed is en ik hoop dat je álle aandacht krijgt die je verdient! Toch zal ik je echt wel missen! Sterker nog: toen jullie net de deur uit waren moest ik toch écht wel ’n traantje wegpinken. En dan is ’t bést jammer dat sommige mensen, die niet zoveel met katten (huisdieren in ’t algemeen) hebben, maar waarvan je de steun op dat moment wel héél goed kan gebruiken, dat niet helemaal begrijpen. En dan heb ik ’t nu ff niet over Erik!!! Ook geen specifieke huisdierenliefhebber, maar hij begreep ’t wél en heeft me lief getroost!

En zo kwam ik via haar bij haar en daar vond ik dit filmpje… zij schreef er dít bij:
"Het is een Australisch reclamespotje dat daar van de buis is gehaald, omdat ouders bezorgd waren over het effect van dit filmpje. Kijk, huiver 😉 en oordeel zelf!"

Enneh, wbt dat ándere… kómt nog, nog ff geduld hebben! 😉

Bij ’n nieuw interieur… waar we toch al ’n tijdje mee bezig zijn (bank, dressoir, kinderhoek, en uiteraard niet te vergeten onze keuken), horen ook nieuwe gordijnen. Die heb ik dan vandaag ook maar ’s besteld. Duurt wel ’n week of 4, dus nog niet met onze verjaardag, maar met ’n b’tje mazzel zijn ze ‘r dan wél rond dezelfde tijd als onze bank. Stukje bij beetje raken we stééds meer van ’t bij elkaar geraapte zooitje kwijt en wordt het stééds meer ónze inrichting.

Dan gaat er waarschijnlijk morgen nóg ’n grote verandering plaatsvinden waar ik, als ’t echt allemaal doorgaat, ’n btje ambivalente gevoelens over heb… maar dáárover morgen meer.
(hihi, mooie cliffhanger!)

Gisteren is ie dus voor ’t eerst naar ’t KDV geweest. Bij aankomst (z’n sloffen gingen niet aan, bleek dat ik ’n maat te klein had gekocht. Meneer heeft tegenwoordig al maat 22!) ging hij (op z’n sokken dan maar) gelijk de boel verkennen. Maar toen hij doorkreeg dat ik wegging, was ’t natuurlijk ff brullen. Dat ben ik inmiddels wel gewend dus daar schrik ik niet meer van. Over ’t algemeen is dat zó over.

Even later heb ik nog ff ’n paar goeie sloffen gebracht maar die scheen hij steeds uit te schoppen (héé, dát herken ik, dat gebeurt thuis ook steeds) dus morgen gaan we ’t maar ’s met de soksloffen proberen. Jaaa, we hebben ze in álle soorten en maten! (maar ’t liefst loopt ie op z’n blote voeten… ook dát is herkenbaar, dat heb ik ook!)

En da’s dan bést gek, dan zit je thuis… want ik heb deze week nog vakantie…voelt tóch ’n btje alsof je aan ’t spijbelen bent en je zit toch met je oren gespitst, alsof hij ligt te slapen en niet toevallig wakker wordt. Maargoed, ’t was ’n lekker dagje en ik heb stiekem ook nog wat uurtjes gepikt die me de nacht daarvoor ontnomen waren.

Bij het ophalen vertelde de leidsters gelijk dat álles was goed gegaan. (Wát ’n verschil, bij de vorige gastmoeder moest ik alles maar vragen en dan nóg kreeg ik maar mondjesmaat informatie) Hij had héérlijk gegeten, ’s ochtends nog ff lekker geslapen (ja vind je ’t gék met zó’n nacht ervoor!) (waardoor hij weliswaar niet naar buiten was geweest) Hij had alleen nix willen drinken. Alles duwde ie van zich af. Oh… tja, goh… ik denk dan, als je dorst krijgt, merken we ’t vanzélf wel! 😉 Ik maak me ‘r niet zo druk om hoor, hij krijgt genoeg vocht binnen. Morgen gaat ie weer. Desnoods dat ik maar ’n flesje en/of beker meegeef maar eigenlijk vind ik dat ’n b’tje onzin. Hij leert ’t écht wel. Tóch?

Vandaag héérlijk samen uitgeslapen tot ’n uur of 12. En na ’t badderen nog ff op stap geweest. Eindelijk eindelijk eindelijk heb ik wantjes voor ‘m gevonden. Jah, of ’t zin heeft, is de vraag, hij houdt ze nl toch niet aan 🙁 Nét als met ’n muts! Die trekt ie ook constant van z’n hoofd af. Jaaaa, zoonlief heeft ’n eigen willetje… stápelgék word je ‘rvan! 😉 (géintjuhhh!)

Allereerst wil ik jullie allemaal natuurlijk ’n práchtig mooi gezond en gelukkig 2008 toewensen!

Gisterenochtend zou Erik met Sacha en Luca vuurwerk gaan halen. Daar moesten ze al héél vroeg zijn dus nadat Jonne z’n pyamapapje op had, werd ie nog ff lekker bij mij in bed gelegd. Samen hebben we héérlijk uitgeslapen tot ’n uur of tien, ik wist niet wat ik meemaakte!

Overdag moest ik nog allerlei boodschappen doen en ging Erik aan de slag met het maken van de "kinderhoek" (hij is nog niet helemaal af maar ’t wordt al bést leuk). In eerste instantie ging Jonne gewoon mee, maar de 2e keer (ik bleek nog e.e.a. te zijn vergeten), liet ik ‘m ff lekker thuis bij paps en de andere kids.

Toen ik om ’n uurtje of 4 eindelijk alles had, lag Jonne ’n middagdutje te doen tot… ik dénk ’n uurtje of half 5. Dat vuurwerk deed ‘m blijkbaar niet zoveel. Ook eerder die dag op ’t winkelcentrum. En daar werd toch bést e.e.a aan harde knallen afgestoken. Op ’n gegeven moment begonnen we gewoon zélf ook "boem" en "bém" te roepen, waar we samen erg om moesten lachen. 😉

’s Avonds om ’n uur of 8 half 9 wilde ik ‘m naar bed brengen met als doel hem dan wel rond middernacht wakker te maken (mits hij niet uit zichzelf wakker zou worden uiteraard). Yeah right… wishfull thinking! Meneer wilde gewoon écht absoluut niet slapen! Uiteindelijk had ik ‘m bijna zover. Hij lag héérlijk met z’n hoofd op m’n schouder maar wát ie nou precies deed weet ik niet, hij lag in m’n nek te hijgen, snuffelen of misschien wel likken ofzo en ik kan daar kan dus ábsoluut niet tegen dus ik kreeg zwáár de slappe lach! 😉 Tja en probeer dán nog maar ’s zo’n mannetje in slaap te krijgen (die dat tóch al niet wil). Dus toen heb ik ‘m maar weer mee naar beneden genomen wederom met ’t idee: die valt tóch zo om en dan brengen we ‘m alsnóg naar bed!

Maar dat ging niet gebeuren want beneden had ie natuurlijk de gróótste lol! Nam stukjes van ’n oliebol, kreeg ’n sapje (EUREKA: zoonlief wil EINDELIJK aan de tuitbeker!) speelde met broer en zus (kotste en passent de oliebol en ál ’t voorgaande eten en drinken van die avond nog wél ff in een práchtige gulp over Sacha’s t-shirt, om vervolgens weer vrolijk verder te spelen alsof ‘r nix gebeurd was… "en bedankt" dacht grote broer "ik hou ook van jou!") en nérgens was ’n spoortje moeheid te bespeuren. In tegenstelling tot Luca die er toch bedúidend meer moeite mee had om haar ogen open te houden.

Om middernacht zijn we met z’n allen naar buiten gegaan. Ik was erg nieuwsgierig hoe dat zou zijn. 2 Jaar geleden waren we ook hier met Oud en Nieuw, toen was ’t écht súpersuf. Er was helemaal níemand! Dat was dit jaar gelukkig anders. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog niet zoveel mensen van ’t pleintje ken maar de buren van 2 huizen verder waren ‘r iig en die hadden flink wat vuurwerk ingeslagen! Sowieso gingen er op omliggende pleintjes af en toe pijlen in de lucht, waarvan Sacha al zei dat dat nóóit legaal spul kon zijn.

In eerste instantie wist Jonne niet goed wat hij ermee aanmoest. Het waren nu wel héél erg veel knallen. Maar na korte tijd begon hij er de lol steeds meer van in te zien. Wow, dát was gaaf, al die kleurtjes! Moe? wat nou moe! Ik? écht niet!!! Dus hebben we buiten lekker met z’n allen van al het moois staan te genieten.

Na ’n uurtje of 2 was de grootste voorraad er wel doorheen dus toen zijn we maar weer naar binnen gegaan en heb ik zoonlief EINDELIJK maar op bed gelegd. Toen was ie inderdaad vrij snel vertrokken.

Vanochtend was eigenlijk ’t zelfde als gisteren. Wakker worden, pyamapapje en bij papa en mama in bed nog ff verder slapen. Ik hoop wél dat het vanavond / vannacht beter gaat, hij gaat nl morgen voor ’t eerst naar z’n nieuwe KDV! Nix wennen, gelijk de héle dag. Dat was niet zozeer mijn keuze (ik ben deze week nog lekker vrij dus ’t hád gekund) dan wel de keuze van het KDV. Zij hebben gezien dat dat voor de kinderen beter is, dan eerst ’n half dagje te gaan wennen. Hoe was dat bij jullie kids? (tja, als ze er al met ’n maand of 3, 4 naartoe gaan, dan hebben ze dat nog niet echt door maar Jonne is natuurlijk alweer ruim 16 maanden…)