Ik las net bij Toaske dat de lijstjes zijn gemaakt. Bij ons heb ik er dit weekend ook aangedrongen, temeer omdat de Goedheiligman bij ons uit verschillende hoeken komt en dat vergt wat organisatie en opsplitsingen. Okay, ff inkoppertje. Bij haar las ik namelijk dat héél veel mensen qua cadeau’s Sinterklaas heeft ingeruild voor de Kerst(man). Over ’t algemeen ben ik niet iemand die willens en wetens aan bepaalde tradities wil vasthouden maar in dít geval wél. Sinterklaas moet blijven!

Wij vieren ’t gewoon ouderwets. Geen lootjes, geen suprises maar wél verplicht met gedichten (hélp!!). En dat al over 2 weken…wat zég ik, over 2 weken hebben we ’t alweer achter de rug (we vieren ’t op zaterdagavond).

Wat vind jij? En hoe vieren jullie ’t?

UPDATE: Oh trouwens, Kerst vieren wij gewoon heidens met ’n boom en lekker eten maar zónder cadeautjes. We zijn niet religieus ofzo maar ik vind dat dat bij Sinterklaas hoort en om ’t nou 2x te doen… ja zeg… mijn moeder zou zeggen "t kan wel op al is ’t lekker!" (vraag me niet wat ’t betekent maar iets met "genoeg is genoeg" en "ergens houdt ’t op!")

Ennieweej, waar waren we gebléven??? Ohja, laat ik nog ’s ’n logje plaatsen. Afgelopen avonden véel bezig geweest met die kopfoto en ik weet ’t niet meer… begin me langzaam af te vragen waar ik in hémelsnaam aan begonnen ben. Aan de ándere kant wél weer ’n leuke link via deze site hoe je die saaie kleur in de kolommen kan opleuken met ’n achtergrondje. Als je wil weten hoe dat moet, kijk dan hier ff. Ik hoop ook nog van Natazz een scriptje te krijgen waarmee je de achtergrond van de kolommen helemaal transparant kan maken. Als alles dan wel verder leesbaar blijft, vind ik dat ook wel leuk om ’s uit te proberen.

Zoonlief is nog immer snotterende. ’t Wordt ook niet minder, sterker nog: hij heeft nú ineens ook ontstoken oogjes. Tja als ik er niet snel genoeg bij ben en hij de kans krijgt, veegt hij z’n snottebellen over z’n hele gezicht. Vervolgens zit hij dan weer met die snothanden in z’n ogen te wrijven… Ik word ‘r hélemaal lijp van. Arm ventje. Dús Cat gaat maandag weer fijn met zoonlief naar de huisarts!

Wat wél weer erg schattig is, is dat Jonne stééds meer begint te brabbelen. Hier en daar zit ‘r dan soms wel ’n verstaanbaar woordje tussen. Naast het héle duidelijk "mama" en (met náme) "paaaapaaaa" hebben we ook "pssssssshh aajuh" (poes aaien) "Apaa" (opa), "ksssshhje" (kusje) en volgens mij zegt ie ook "sazzjaaahhh" (Sacha). Luca is ‘r van overtuigd dat ie nog véél meer kan zeggen maar omdat ’t voor mij ’n stuk langer geleden is dan voor haar, dat ik die taal sprak, kan zij ’t wellicht ook veel beter begrijpen! 😉

Verder hebben we tot nu toe ’n erg relaxed weekendje. Ik had eigenlijk andere verplichtingen voor vandaag maar gelukkig kon ik me daar op het laatste moment nog aan onttrekken.