Gisteren inmiddels eergisteren, waren Richard, Esther en Guusje weer ’s bij ons op visite. Het duurde ff voordat ze ‘r waren maar daarná werd ’t tóch nog gezellig! Eerst héérlijk in de tuin gezeten en toen de zon achter de huizen was verdwenen, tóch maar naar binnen verhuisd. Uiteindelijk is ‘r van de geplande popquiz niet zoveel terecht gekomen en da’s misschien maar beter ook, hihi!

Tussen ’t snotvegen bij zoonlief door, hebben Guusje en Jonne lekker zitten spelen*. ’t Is nog niet écht samen spelen, denk dat ze dáár nog iets te klein voor zijn. *Ohnee, is niet waar, Jonne liep toch wel ’n tikkie te jammeren. Maarja, als je ook zó verkouden bent…

Nee, ’t hoesten mag dan wel grotendeels over zijn, ’t groen-gele snot loopt bij Jonne nog stééds met liters tegelijk z’n neus uit. En dan met náme uit ’t rechter neusgat. Hij ziet ‘r hier op de foto’s dan ook bést ’n b’tje "lodderig" uit. Echt van die snot-ogen en van die rode wangen van ’t vegen. En dat vegen, daar moest je echt optijd bij zijn, ánders haalde hij zélf z’n hand langs z’n snotsnor, met als gevolg dat ’t dan werkelijk over z’n héle gezicht zat.. Richard heeft ’n paar práchtige foto’s gemaakt. Jonne lijkt wel ’t huilende zigeuner jongetje.

Toch laat hij er z’n eetlust niet door bederven. In tégendeel. Eerst heeft ie de helft van Guusje d’r eten opgegeten (zij hoefde nl niet meer) om zich vervolgens nog de helft van mijn bord boboti te laten voeren.

Neuh, eten is ’t probleem niet… ’t slapen daarentegen is nog stééds ’n heikel punt (’t is tenslotte óók ’n kind van mij wat betekent dat ’t allemaal nog véééééél erger kan worden, hihi!). Afgelopen nacht was ’t weer ’n dráma! Net op ’t moment dat wij zélf naar bed dachten te gaan, werd zoonlief wakker. Maar ook écht wákker-wakker! Alsin "denk-maar-niet-dat-ik-zo-weer-ga-slapen"-wakker! Dus zo zaten wij rond ’n uur of half 2 weer fijn beneden ’n dvd van de Teletubbies te kijken. En als je dacht dat ie ’t na ’n uur wel gehad had, dán had je ’t mis! Hij was nog stééds WAKKER!

Uiteindelijk is Erik op zolder gaan slapen en ben ik met hem in ons bed gaan liggen… het was toen… ehm… ik gók ’n uur of 4, half 5! En toen híj eenmaal ’n soort van sliep, kon ík niet slapen omdat ie, door z’n verkoudheid, ongenádig lag te snurken!!

Om half 9 was ie weer wakker! Gelukkig was Erik dat ook, (hij had nl wél goed geslapen), dus die heeft ‘m toen maar weer mee naar beneden genomen. Verder heeft ie overdag ook hooguit nog 3 kwartier geslapen. Ik had daarentegen ’n groter deel van de dag nodig om ’n b’tje bij te slapen.

Zo bracht ik ‘m vanavond weer om ’n uur of 8 naar bed en, u raadt het al… rond 11 uur werd hij weer wakker. Inmiddels zijn we ’n baddersessie, een teletubbies dvd, ’n flesje en ’n rustige op-schoot-in-de-schommelstoel-sessie verder en zowaar heb ik ’t idee dat Erik ‘m in slaap heeft gekregen. Dus met uw welnemen, duik ik nu ook m’n mandje in, semi wachtend op wat komen gaat.

Komende donderdag moet ik weer ’s naar ’t consultatiebureau. ’s Vragen wat zij ‘r nou van vinden dat ie al zo ontíegelijk lang snotverkouden is. Mocht je naast de Luuf, de ui, de zoutoplossing en/of de para-molletjes nog ándere tips hebben om ‘m van deze verkoudheid af te helpen, hoor ik ’t graag.

Afgelopen donderdag (11 okt.) is er weer ’n mooi ventje geboren. Deze prachtige kleine pinda (niet door mij verzonnen, dat zegt mama zélf!!) luistert naar de naam Kevin Mike Doeve. Dennis en Annika, hier vandaan wil ik jullie van hárte feliciteren met jullie mooie mannetje!

Hihi, ’t is grappig om te lezen hoe nieuwsgierig iedereen is, hoe ’t is gegaan vandaag.

Tja, dat was ik ook! Heel érg zelfs, wetende hoe ik ‘m daar vanochtend had achtergelaten. Ik ging ‘m eigenlijk al ’n b’tje met ’n knoop in m’n maag halen, allerlei excuses verzamelend hoe ’t eventueel zou kúnnen komen… opnieuw wennen enzo, je kent dat wel… dus met licht gebogen hoofd en enige argwaan vroeg ik de dames hoe ’t was gegaan…

Hartstikke goed! Huh? Jah, hártstikke goed! Hij heeft héérlijk gespeeld, ’s middags waren ze nog naar buiten geweest, had ie de gróótste lol, dus jah, helemaal leuk!

Wow! En vanavond, tot net dat ie naar bed moest, was ie ook al zo vrolijk! Ik weet niet wat ik meemaak! Ja nou ja, die vrolijkheid ken ik natuurlijk wel maar de laatste tijd waren ‘r toch altijd wel ’n paar dreinmomentjes… Nu ging ’t állemaal zó van ’n leien dakje. Ben érg nieuwsgierig hoe ’t vannacht zal gaan. Zal ’t dan tóch waar zijn? Zal hij in dat ene "sprongetje" hebben gezeten en is ie nu (GODZIJDANK) weer vrolijk uit gejumpt? (hoop ’t wel, vind ’t nl k*tmuziek!)

Nou goed, laten we niet te vroeg juichen. Maar duim wél vooral wel héél erg met me mee dat dit geëmmer achter de rug is!

Zoals beloofd nog ’n foto van Jonne’s nieuwe coupe. Ik geef toe, hij is nog niet echt duidelijk, maar dat komt nog wel.

Overigens hebben we ’n verbazingwekkend goeie nacht gehad. Hij is rond 1 uur héél ff wakker geweest maar na ff te hebben geknuffeld, ging ie al snel weer verder slapen.

Net naar de opvang gebracht. Had daar duidelijk géén zin in want toen we ’t pad naar het huis opliepen begon ie al ernstig benepen te kijken en voor de deur open was, begon ie al te huilen. Zucht… gelukkig was z’n aandacht snél afgeleid toen hij zag dat Bumba op tv was. Ben benieuwd hoe ’t zal gaan vandaag. ’t Zal ongetwijfeld weer opnieuw wennen worden…

Vandaag maar weer ’s ’n kappertje gescoord… heb alleen nog geen goeie foto van ’t eindresultaat want tegen die tijd was meneer ’t geknip ’n b’tje zat, waardoor ik ‘m op ándere manieren bezig moest houden. Dus die volgt nog. Maar geloof me, er is ’n behóórlijk stuk vanaf en hij heeft weer ’n fris koppie!

Morgen gaat hij voor ’t eerst sinds tijden weer ’s naar de opvang… ben erg benieuwd hoe dat zal gaan. U hoort van ons!

NB: jah, snotterig zijn we nog stééds maar ’t is meer ’t tijdstip… deze foto is nl om 4.30 vanochtend genomen… m’n zoon was toen alweer ánderhalf uur wakker… zucht… en na dat flesje en uiteraard voor de tigste x het snot te hebben weggeveegd, ging hij gelukkig EINDELIJK weer slapen… tot half 9 :-S

Gisteren kreeg ik te horen dat zij eind februari ook ’n zoontje verwachten!!! Whoaaaaahhhh, stóer! Echt hélemaal leuk! Dear babyboybrinkman, alvast ’n héle dikke kus van ons allemaal!

Zei ik nou net niet dat ik naar béd zou gaan? Ik zie ’t mezelf nog zó typen… ik ging inderdáád niet naar bed. Never a dull moment met ’n zoon van (bijna) 14 maanden. Zo zit ik momenteel gehéél tegen mijn zin beneden in de woonkamer met daarnaast m’n zoon die voor de 80e x naar de filmpjes van Bumba zit te kijken. Maar wat ík wil, doet momenteel geloof ik niet zo erg ter zake. ’t Is wachten tot onze kleine dictator weer moe wordt en toch maar naar bed wil. Pas dán mogen zijn nederige dinaren ook hun hoofd te ruste leggen. Volgens mij zei ik ook net dat ik héél blij was dat ik morgen vrij ben. Moet ik nog uitleggen waaróm of denk je, ik snap ‘m wel?

Tot die tijd… nog ’n fijn filmpje van Bumba