Hannah zei ’t net al in ’n reactie op ’t vorige bericht: nog 1 weekje. Nog 1 weekje en dan heb ik geen baby meer. Nog 1 weekje en dan heb ik ineens ’n dreumes. Nog 1 weekje…

De planning is, om net als vorig jaar, a.s. donderdag of vrijdagavond weer naar Scheveningen te gaan voor het vuurwerkfestival. Deze keer hoeven we iig niet bang te zijn voor eventuele brekende vliezen… tenminste, níet die van mij! 😉

Leuk hoor, ik heb ‘r zin in. Net alsof ik zélf jarig ben. Alleen 1 ding:

Inmiddels is ‘r wéér ’n tandje bij Jonne door. Bovenin voor Jonne rechts naast z’n grote tand, voor de kijkers links. Maar hoe vul je dat gebittenplaatje nou in? Doe je dat vanuit ’t "kijk-" of ’t "baby-oogpunt"? Die ándere 4 tanden kwamen bij hem nl per 2 tegelijk.

UPDATE: Inmiddels staat ie bijgewerkt in de linker kolom. Ik heb ’t maar vanuit ’t "kijkers oogpunt" gedaan. Vond ik gek genoeg tóch logischer. ’t Is dat Erik slaapt anders was ik ‘r zéker van geweest dat ie me nu héél hard had staan uitlachen… "vrouwen-logica"! Uhuh, klopt! 😉

Zo vaak als we vorig jaar in ons zwembad hingen, zo weinig kunnen we ‘r dít jaar van genieten. Het is gewoon ’n K*** (met dt en hoofdletter K)-zomer!!! (vertel ik iets nieuws?). Jah okay, in april… maarjah toen stond ie nog niet. En voor die paar daagjes tussendoor, afgelopen weken, maanden, was ’t eigenlijk téveel gedoe.

Normaal, als je ‘m regelmatig gebruikt, staat de pomp bijna elke avond aan en gooi je na élke zwemdag wat chloor in ’t water. Als je dát ’n b’tje bijhoudt, (én als ’t niet teveel regent!!!) hoef je het water éigenlijk de héle zomer niet te verversen. Maar omdat ie wekenlang, met ’t zeil er overheen, stil had gestaan, was ’t water nu tóch wel héél erg smerig geworden. Daar kon geen filter of chloor tegen op. Daarom hebben we ‘m gisteren toch maar leeg laten lopen, heeft Erik ‘m helemaal goed schoongemaakt, ’t laatste b’tje water eruit gehoost en toch maar weer opnieuw gevuld. Want als de andere kids na 2 weken afwezigheid, vanaf overmorgen 2 weken fulltime bij ons zijn, denk ik dat ze met mooi weer wel willen zwemmen. Ik zelf ook overigens!

De rand van zo’n bijna leeg bad ligt ineens véél lager dan normaal. Reden voor Jonne om ‘r, terwijl Erik aan ’t schoonmaken was, met z’n kleren aan, in te duiken en rond te banjeren. Ach, ik vond ’t niet erg. Hij had de grootste lol en we hielden ‘m uiteraard scherp in de gaten. En hij keek tussen de rondjes (van 32.3) door naar papa… want waar ging die nou steeds met dat wáter naartoe??? En waar blééf dat dan???

Inmiddels staat ’t bad weer zoals ie móet staan en daarvan is de rand dúsdanig hoog dat hij dáár niet zélf in kan komen. Wees niet bang, opa’s en oma’s, hij komt niet eens met z’n neus boven de rand uit. Jaja, ik weet ’t, tóch áltijd blijven uitkijken!

(Overigens: wb de titel: ondanks dat ik ’n zoon heb, word ik tóch dágelijks geconfronteerd met de dames van K3… GRRRR… die liedjes… ze blíjven in je hoofd zitten… HELP!!!)

Begin dit jaar schreef Mama Jis een heel mooi verhaal over haar jongste Miniman, waar geen spoortje baby meer aan te bekennen was… Naast ’t feit dat ik me de afgelopen weken constant loop af te vragen wat ik vorig jaar rond deze tijd allemaal aan ’t doen was (lang leve m’n weblog), moet ik daar bij Jonne dus ook heel erg vaak aan denken: mijn baby is ook al ’n tijdje geen baby meer… jah, formeel is ‘ie dat nog anderhalve week wél maar als ik naar ‘m kijk, en dan nog ’s wat foto’s van ’n paar maanden geleden bekijk, dan is ’t ineens zó hard gegaan. Het is zo’n stoer jochie aan ’t worden. Hij kruipt de héle kamer door (al dan niet de kat achterna), staat, loopt héél kewl met 1 hand langs de salontafel naar de stoel, vergeet af en toe om zich vast te houden en staat dan ineens tot zijn grote schrik heel eventjes helemaal los, vált daardoor ook soms… met als gevolg dus die prutlip of ’n ándere schram. Geeft kusjes (dat wil zeggen: hij buigt z’n hoofd met open mond naar je toe, zoooo schattig! ;-)), enz. We zijn nu aan ’t oefenen, dat ie na "hieperdepiep" bij "hoeráááhh" z’n handjes in de lucht doet. ’t Is al ’n paar x gelukt.

Z’n haar werd ook steeds langer (jah, dúh! ;-)) In ’t verleden heb ik er zelf ’n paar x de tondeuze overheen gehaald maar dat wilde ik nu niet meer. Toch, écht lekker zat ’t de laatste tijd niet. Tuurlijk, schattig hoor, van die babykrulletjes in z’n nek maar eerlijk gezegd begon ’t steeds meer op ’n Haags matje te lijken en dát willen we dus niet voor onze kleine sjonnie! Voor je ’t weet, komt ie met ’n ADO Den Haag shirt aanzetten… brrr! Dus ben ik vandaag voor ’t eerst met ‘m naar de kapper geweest.

‘k Was héél nieuwsgierig hoe hij daarop zou reageren, wetende dat ik zelf vroeger absoluut niet stil kon zitten (eigenlijk nog stééds niet). Maar blijkbaar zijn die kapsters daar héél goed op getraind want ’t ging hártstikke goed, ze deed dat echt héél leuk met hem. Jah, ehm, als ik ff eerlijk ben: zélf ga ik niet naar die keten, de plaatjes op de site en de coupes van de dames zélf wekken bij mij niet de gedachte op om me daar ’s fijn een kapseltje aan te laten meten, niet helemaal "mijn soort-type-genre" zegmaar… maargoed voor Jonne was ’t hélemaal prima en die € 12,75 die ze ‘r voor vroegen vond ik ook niet wereldschokkend.

Er is in totaal eigenlijk helemaal niet zovéél van af hoor en dat hoefde ook niet. Gewoon, nét genoeg dat ‘r weer ’n b’tje model in zit. B’tje "dzjell" in de kuif en klaar is klara! Nah, best ’n stoere coupe toch?! En ook dát maakt ‘m gewoon weer mínder baby, vind ik zelf.

Meisjes, meisjes, wat zíjn jullie toch allemaal ongedúldig! Die foto komt r écht wel aan hoor! 😉

Jonne heeft ’n prutlipje. Vanmorgen wilde ie ’n hapje nemen uit ’t stenen muurtje tussen onze tuin en die van de buren… Niet bewust hoor, neuh, Jonne stopt nog stééds nix zelf in z’n mond. Maarja, hij wil stééds vaker staan en soms laat ie z’n steuntje wel ’s los… dat gaat nogal wikkel wankel… dan schrikt ie daar zelf eigenlijk ’n b’tje van en dan… tja, dan val je wel ’s om. Nix ernstig hoor, ’t beperkt zich tot nu toe tot wat schaafplekjes op neus, hoofd of lip dus dat valt allemaal nog héél erg mee. Deze keer is ’t dus z’n lip.

Als ik bijgelovig was, had ik nu ergens op ehm… wat was ’t… ongeverfd hout moeten kloppen ofzo, weet ik veel.. maar dat bén ik dus niet, dus ik hoop gewoon maar dat ’t bij dit soort futile wondjes blijft.

Overigens ben ik ‘r nog steeds erg blij mee dat zoonlief zelf nix in z’n mond stopt. Onze sluiptijger trakteerde ons vorige week namelijk nog op een dooie muis in de woonkamer!! En dat zijn dan tóch weer van die dingen die je niet in de mond van je kind wil terug vinden… ik voer ‘m voorlopig zélf nog wel even, dan heb ik ‘r nog enigszins zicht op wat ie binnen krijgt.

Ennieweej, het was niet z’n 1e schrammetje en hoe vervelend ook: vast ook niet z’n laatste, ik heb ‘r maar ’n eigen categorietje voor aangemaakt: "EHBO, m’n lust en m’n leven!" (idd, gejat van hem!)

Gisterenavond is Erik samen met Sacha naar 2 wedstrijden van het Amsterdam Tournament geweest. Voor hén was ’t de 1e keer dat ze in de ArenA waren. Jah ehm, we mogen hier dan wel in de 010-area wonen, zowel Erik als Sacha zijn gelukkig wél Ajaxiet en dus niet voor e.o.a. vaag, niet noemenswaardig R’dams cluppie. Geen hardcore hooligans ofzo hoor, gewoon líefhebbers. Dus géén abonnementen en dan kom je dus niet zomaar bij een wedstrijd. Behalve deze dus dat was wel een leuk uitje.

Ik wilde zélf eigenlijk ook wel weer ’s naar mijn geliefde Amsterdam. Dat was nl alweer véél te lang geleden. Dus ging Jonne lekker naar m’n ouders en ik ben gezellig samen met Annemarie, de zus van Erik, naar de Parade geweest. En dan bedoel ik níet de Gay Parade. Die was ‘r ook wel en da’s ook leuk (vind ik wel!) maar we zouden pas aan ’t eind van de middag richting de stad gaan dus die zou dan wel al afgelopen zijn, dácht ik… Nee, ik bedoel de Parade. Voorheen was dat ieder jaar vaste prik. Vaak meerdere avonden van de 2 weken dat ze in de stad zijn. Sterker nog: Erik en ik hebben daar 5 jaar geleden onze eerste date gehad. De afgelopen 2 jaar was ’t er eigenlijk niet van gekomen. 2 Jaar geleden zat ’t weer niet echt mee en vorig jaar… jah, vorig jaar was ik méér dan hoogzwanger!!! Ohja, en natuurlijk staat de Parade ook wel in R’dam maar da’s geen optie, vind ik. Dat háált ’t, qua gezelligheid, niet bij Amsterdam. (Doet R’dam naar mijn mening sowieso niet, maar goed, dá’s ’n ander verhaal)

Eén van de leukste dingen van de Parade is de boot er naar toe. En die heb je nou eenmaal alléén maar in Amsterdam. Hij vaart nl vanaf het Waterlooplein over de Amstel naar het Paradeterrein. Maar, vanwege de aanleg van die fijne Noord-Zuidlijn rijdt er momenteel op een, voor ons, vrij essentieel traject géén metro, waardoor wij dus vanuit Amstelveen niet op ’t Waterlooplein konden komen. En omdat ’t niet zo verstandig leek om er met de auto heen te gaan (drukte, parkeerkosten, enz), was mijn vader zo lief om ons naar het Waterlooplein tóe te brengen. Achteraf bleek dat we dus ook niet terugkwamen dús kwam Hannes ons ook weer halen… nah, is dát niet lief? Het voelde weer hélemaal als vroeger, in de tijd dat je door je ouders van en naar ’n feestje werd gebracht/gehaald. 😉

In en om ’t Waterlooplein bleek het nog één groot feest, als nasleep van de Gay Parade. Echt wáánzinnig! De Amstel voor de Stopera lag nog hélemaal vol met boten met daarop allemaal feestende mensen. Straight, gay, van álles door elkaar, geweldig! En ’t weer was natuurlijk ook fantástisch! Iedereen was in ’n good mood!

Op de Parade zélf was ’t ook hélemaal leuk. Vaste prik voor mij is eten bij Ellen van La Rana. De góddelijke lamskoteletjes!! Ik heb haar leren kennen toen ik bij het O.T. werkte, omdat zij daar vaak het catering verzorgde voor de cast en crew tijdens de voorstellingen. (da’s ook echt ’t énige wat ik mis van mijn werk bij ’t O.T.: de héérlijke maaltijden van Ellen) Maar eigenlijk at ik ook altijd al bij haar, voordat ik haar kende. Wel erg leuk om haar weer ’s te zien en spreken. En uiteraard was ’t eten ook weer zálig (al worden de lamskoteletjes tot mijn grote spijt wél met ’t jaar kleiner… maar dan nóg…).

Uiteindelijk hebben we 2 voorstellingen gezien. De 1e duurde nog géén 10 minuten en was erg grappig (ff kijken of ik daar nog ’n link van kan vinden) De 2e was van Spinvis. En ondanks dat ik de muziek van Spinvis bést leuk vind (ik zou niet na ’n concert hoeven hoor), ging dít écht boven m’n pet. Ernstig "culturáál". Daarbij duurde ’t ook nog zo’n 3 kwartier, dus dat was, vonden wij, ’n b’tje jammer.

En toen was ’t wel weer tijd om naar huis te gaan. Helaas hadden we nét de boot gemist dus dat zat ‘r niet meer in. Voor Hannes op zich gemakkelijker omdat dat dichterbij is en met de auto beter te bereiken (hij kwam ons halen, weet je nog wel). Voorts gingen we naar ’t huis van mijn ouders, Jonne halen om vervolgens (vanwege ’n vaag communicatiemisverstand) de mannen weer in de buurt van de ArenA op te pikken (wat notabene relatief dichtbij ’t Paradeterrein is). Uiteindelijk waren we rond 2 uur weer terug in Vlaardingen maar ’t was ’t zeker waard. Zowel de mannen als wij hebben ’n héérlijke avond gehad. En m’n ouders, volgens mij ook, met Jonne. ’s Kijken of we dat de komende week toch nóg ’n x kunnen gaan doen al vrees ik toch dat dat ‘r helaas niet in zit…