Zoals velen hebben wij gisteren met z’n allen ook naar de dodenherdenking gekeken. De kinderen waren ook allemaal beneden. Die mogen van ons dan niet boven op hun kamer blijven zitten en ook niet buiten zijn.

Waar ik over ’t algemeen in die 2 minuten aan denk, weet ik nooit precies. Ja tuurlijk ook wel aan de "gevallenen" maar meer aan ’t grote geheel… dat ‘r bv nog áltijd nieuwe mensen bijkomen. Want ’t gaat natuurlijk niet alleen om de slachtoffers van WOII maar ook om de soldaten die bij die fijne zogenaamde "vredesmissies" zijn omgekomen.

Daarnaast ben ik vaak aan ’t luisteren of het wel helemaal stil is. En dan zit ik me kapot te ergeren als ik tóch nog mensen (kinderen) of auto’s op straat hoor. Op die momenten moet ik altijd aan mijn opa denken. Volgens mijn moeder ging hij op 4 mei altijd voor ’t raam staan om te kijken of er nog mensen over straat liepen. En dan ná die 2 minuten zei hij "Zag je dat, die liepen gewoon door, de rótzakken!" (zoiets hoor, ik weet niet zeker of hij ’t woord "rotzakken" gebruikte maar vást wel iets in die richting! ;-))

En dat denk ik dus nu dus ook steeds. Persoonlijk vind ik verbazingwekkend dat er mensen zijn die op dát moment ’t niet kunnen opbrengen om hun kinderen naar binnen te halen, even te stoppen met hun werkzaamheden en gewoon stil te zijn… of ’t nou je cultuur is of niet, dít hoort bij ónze cultuur. 2 minuten, hoe moeilijk kan ’t zijn???

Nou goed, okay, als je ruim 8 maanden bent, dan is dat bést moeilijk. Al las ik dat ’t hém wel is gelukt. Jonne zat op mijn schoot en was, voordat ’t begon hartstikke stil. Dus ik dacht, dát gaat wel lukken… maar toen iedereen stil was begon hij juist ’n b’tje te jengelen… ja nou ehm, dat kan ik ‘m op deze leeftijd niet kwalijk nemen hoor…

Maar goed, laat ik hier ’s ff de de discussie aanzwengelen: wat vind jij van de herdenking op 4 mei? Moet dat blijven of heb je zoiets vanneh… zodra de generatie die het heeft meegemaakt er helemaal niet meer is, mag ’t van mij worden afgeschaft? En wat vind je van ’t feit dat 5 mei maar 1x in de 5 jaar ’n officiële feestdag is? ff Losstaand van ’t feit dat ’n extra vrije dag natuurlijk altijd leuk is. Ik persoonlijk vind dat bést héél raar. Wél 4 mei de doden herdenken maar notabene "liberationday" niet vieren… jah, eens in de 5 jaar dus. Notabene 2 jaar terug viel ’t op Hemelvaartsdag… ook zo’n rare dag, Hemelvaartsdag… zegt dat iemand iets? Waarom kunnen we díe desnoods niet inwisselen voor 5 mei? Of is iedereen op 5 mei nog z’n roes van Koninginnedag aan ’t "uitslapen"? Roept u maar!!!

Jah, laten we nog ’s ’n logje gaan plaatsen… Where to begin??? Ehm, nah, laat ik in eerste instantie ’s ff diverse mensen bedanken die zo aardig zijn geweest om voor mij die muzikale documenten voor mij op te nemen. Toine, Joris en Ien, jullie zijn gewéldig! Ik hoop trouwens dat jullie ’t programma zélf ook nog gaan bekijken, misschien wel leuk en wie weet steek je ‘r nog iets van op. Da’s in ’t geval van Joris overigens géén overbodige luxe, hihi! Misschien win je dan nog ’s van me met ’t Top 40 spel! 😉

Afgelopen zondagavond zijn we naar m’n ouders gegaan. Daar zouden we ook blijven slapen want hoe je ’t ook wendt of keert: Koninginnedag én de avond daarvoor is ’t állerleukst in Amsterdam!!! (mits je de leuke plekjes weet)

Omdat mijn ouders de dag daarvoor… ff denken hoor… 43 jaar getrouwd waren (jaha… waar vínd je ’t nog!), wilde ik iets voor ze meenemen. Bloemen waren alleen geen optie omdat ze vandaag op vakantie zouden gaan. Da’s dus zonde. Nah, wáár plezier je de nieuwbakken grootouders ’t meest mee: precies: mét ’n kunstwerk van hun 1e kleinkind!!! Dus zondagmiddag heb ik wat verf geleend want jah, het was weer zo’n laatste moment-beslissing… ik had me níet echt voorbereid…

In eerste instantie dácht ik dus aan zoiets als ’n voetafdruk of ’n handje, je kent dat wel… Nah, daar  dacht Jonne héél anders over! Die liet z’n hand niet echt gemakkelijk insmeren met verf. Daarentegen met je hánd over die smurrie gaan als de verf al op ’t vel ligt, óf ’n b’tje met dat papier gaan lopen zwaaien, dát is wél leuk! Het resultaat was dat ‘r meer verf op z’n buik en op de stoel zat dan op ’t papier (van wie hééft ie dat toch?!) maar dat mocht de pret niet drukken. Hij had ‘r zélf iig erg veel lol in. En uiteraard vonden opa en oma ’t erg mooi! 😉

Nou goed en toen was ’t Koninginnedag. En wat ik al zei: da’s, naar mijn mening toch ’t leukst in Amsterdam. Jahah, het is idd druk maar dat kan je ook best omzeilen. Wij hoeven idd niet naar ’t Museumplein. Wij behoren niet meer tot de 538 doelgroep. Nee, bij mij is ’t al sinds járen vaste prik: áls we op Koninginnedag in de stad zijn (tot nu toe 2x moeten overslaan) gaan we stándaard naar mijn voormalig stamkroegje. Daarover morgen meer… ik wil nú naar m’n mandje. Ohja, én de kussens van de loungebank zijn af. Daar zal ik morgen ook ff ’n paar foto’s van plaatsen.