Vandaag kwam goede vriend Alex helpen met het vervolg van Erik z’n "tuin-project". Er is een deel van ’t terras verhoogd waardoor we nu ’n soort bordes hebben van byna 2 mtr diep. De uitstap van de woonkamer naar de tuin is nu gelykvloers en da’s wel erg prettig. Vind ’t zelf erg mooi geworden. Morgen verder met de rest en dan volgen er later deze week vast wel meer foto’s.

Had ff geen zin meer in de comp vandaar ’n moblogje.

Ik geef toe, die sterretjes maken ’t wel héél corny… ahjoh, ’t is tóch bijna kerst… ehm, ohnee… Nah, ik moest ’n klein btje verbloemen dat de foto niet zo héél scherp was enzo… maar ’t was zó’n mooi moment!

M’n lieve kleine blonde Ikeaboy was half wakker – half in slaap, ik had ‘m nét z’n laatste fles gegeven. Toen kwam ie zó héérlijk tegen me aan gekroeld, hij kroop bijna ín me! Bij wijze ván dan hé… Ik had moeite om ‘m weer in bed te leggen, had graag de héle nacht zo met hem willen blijven zitten, ware het niet dat de stoel niet zo héél erg comfortabel is…

UPDEET: ’n uur nádat ik dit berichtje had geplaatst, zat ik dus weer zo… alleen tóen met ’n klaar wakker jochie. Ik ging voor ’t slapen gaan nog ff bij m’n mannetje kijken en omdat hij hélemaal bovenin z’n bedje lag, dacht ik ‘m ff naar beneden te schuiven… tja, dáár werd hij wakker van… en wilde toen voorlopig niet meer slapen… niezoslimvanmamah… :-S

Het bed van mijn zoontje heeft z’n dieptepunt bereikt!!!

Jonne is de laatste weken, misschien zelfs al máánden ernstig aan ’t kruipen. Tot voor kórt was ’t een combi van breakdance-buikschuiven, rondjesdraaien en achteruitkruipen maar sinds vorige week ofzo gaat hij zowaar ook écht vóóruit. Súpergrappig om te zien! Dan ligt ie op z’n buik, trékt z’n knieën onder zich, waggelt wat heen en weer, alsof ’t motortje ff opgang moet komen en daar gaat ie. Ik lach me gek want na ’n paar "slagen" is ie bék af en zakt ie weer door z’n hoeven. Maarrrr, hij houdt ’t stééds langer vol en de slagen díe die maakt gaan súpersnel! 😉

Ook in de box en in z’n bedje zit ie vaak op handen en knieën en maakt dusdanige bewegingen dat z’n jongste zusje laatst aan me vroeg "Is ie daar nog niet wat te jóng voor? hihi!" (dúh Luca, alsof jij weet waar je ’t over hebt, hahahahaha!) Maar goed, de box hadden we van de week al ’n standje lager gezet. Er zitten 3 standen op die box en hij zit nu op de één-na-onderste.

Vanavond toen ik ‘m naar bed bracht en even tussendoor iets moest pakken, lag hij er, toen ik terug kwam, ook dusdanig bij dat ik Erik gelijk gevraagd heb om ’t bedje lager te zetten. Ik dacht eigenlijk dat ’t allemaal niet zo’n vaart zou lopen maar nú leek me de tijd toch wel rijp. Je moet ‘r toch niet aan dénken dat ie zover over die rand hangt dat ie ‘r overheen kukelt.

Toch vind ik ’t absoluut niet leuk hoor. Nou kan ik ‘m helemaal niet meer ff lekker knuffelen als ie in z’n bedje ligt. En ook ’s nachts geen kusjes meer in z’n nek geven voordat ik ga slapen. Vond dat al zo irritant toen hij in dat campingbedje bij m’n ouders lag (al biedt die rits aan de zijkant van ons eigen nieuwe bedje perspectieven!!) maar dat was vaak gelukkig maar voor 1 nachtje.

Nou goed, tot slot nog ’n "stukje kruipgebeuren naar de mensch toe!"

Bij de weg, ik zie dat ie op ’t filmpje ernstige "lep-ogen" heeft, alsin dikke wallen onder z’n ogen… dat klopt in díe zin, dat ie nét wakker was… ’t is níx ernstigs ofzo! 😉

Vandaag begon erg relaxed… NOT!!! Het vloerhout voor in de tuin werd nl bezorgd. Klein probleempje: zij bezorgen slechts op de begane grond… en wij wonen niet op de begane grond… Leuk joh! :-S Dus om ’n uur of 10 hebben we met z’n 3en (‘k heb gelukkig onze buurjongen Deniz weten over te halen om ff te helpen. Deniz: u is ’n held!!!) 63 planken van elk 4 meter lang en 19 cm breed + de nodige onderbalken e.d. naar boven, dóór ’t huis, naar de tuin gesjouwd. De auto kon volgens de chauf helaas niet achterom komen. Dan hadden we ze nl "alleen" naar boven hoeven duwen en dan lág ’t al in de tuin… helaas, no can do…pfffssshhhh!)

’t Zou leuk zijn als Jonne nog iets onthouden had van die massage van gisteren, als ik nl érgens aan toe ben… My goodness!!! Nek, schouders, rug, armen: AUW!!!

En ’t lullige is, als je de stapel ziet liggen, denk je, is dát ’t nou????

Vanochtend werd ik gewekt door mijn 2 favoriete mannen. Ik had ‘r gráág foto’s van willen maken maar helaas kon ik de héle dag mijn camera niet vinden. Net, vlak voor ’t slapengaan, na ’n inmense zoektocht gelukkig gevonden… op de bank… achter ’t kussen… ja nee, vraag maar nix…

Maar goed, ik werd dus gewekt door mijn 2 liefste mannen met ’n ontbijtje van croissantjes met verse aardbeien!!! Helaas géén zelfgemaakt dingetje van Jonne, volgens Erik vind Jonne ’t nl véél interessanter om ’t papier te verkreukelen dan er daadwerkelijk iets op te tekenen… (ik herken dit van mijn verfpoging van ’n paar weken terug ;-)) Erik had wél ’n waanzinnig mooie lantaarn voor me gekocht.

Na ontbijt en douchen vertrokken we met z’n 3en richting ’t zwembad waar ze ’n speciaal moederdag-programma hadden. We waren wel, geheel volgens traditie ’n b’tje later dan de bedoeling was, dus hebben we ’n gedeelte van ’t programma (ontbijtje, aqua joggen e.d.) gemist. Toch kwamen we, wat mij betreft, precies op tijd binnen want op dát moment begon het "masseren van de moeder door de kinderen"! De moeders moesten op ’n bedje gaan liggen waarna de kinderen door één van de zwemjuffen werden geïnstrueerd hoe ze moeders ’n héérlijke massage konden geven. Ook Jonne heeft mij, met wat hulp van Erik, ’n relaxte rugmassage gegeven. Dat scheen er nog al komisch uit te zien dus zijn ‘r foto’s van gemaakt maar zoals ik al zei: ik kon m’n eigen toestel niet vinden. Ik zal morgen even contact opnemen met ’t zwembad, in de hoop dat ze me wat door kunnen/willen sturen. Aan de hand dáárvan zal ik bekijken of ze voor publicatie geschikt zijn, hihi!

Na ’t zwemmen zijn we nog ff bij Erik z’n ouders langsgegaan. En ondanks dat zij ook al jáááááááren niet meer aan moederdag doen, wilde ik tóch niet met lege handen aankomen. Maarja, ik had ‘r gisteren niet meer aan gedacht… dus toen heb ik iets gedaan wat eigenlijk ZWÁÁR tegen m’n principe is en éigenlijk te genánt voor woorden (An, als je ’t leest, SORRY!!!!!! ;-)) We zijn naar de benzinepomp gereden en daar heb ik ’n Hortensia in pot gekocht. Op zich is ‘r nix mis met ’n Hortentia in pot (ik vind Hortensia’s bést mooi!), alleen ’t feit dat ’t bij ’n benzinepomp gehaald is, vind ik toch wel ehm… nah, niet zo chique… Maarrrrrr, ’t komt uit ’n goed hart hoor!!! 😉

Ennieweej, moraal van ’t verhaal… geen moraal, wel ’n gezellige dag gehad én ’n mooie lantaarn en ’n heerlijke babymassage ;-). Het eigen maakseltje ga ik zélf wel regelen met vaderdag ofzo (wanneer is dat ook alweer???) en houdt u, nét zoals de foto’s uit ’t zwembad, nog tegoed 😉

’t Is nú ná middernacht maarreh… over ’n aantal uurtjes ga ik dus mijn áller-eerste échte moederdag beleven, hihi! Okay vorig jaar heb ik ook iets gekregen maar toen was ik tenslotte nog niet écht helemaal "moeder". Toen was ik nog "mother-to-be"! Nú wel, nu ben ik écht helemaal volgens álle papieren, regels en wetten "moeder"! Nooit verwacht trouwens, dat dat zó ontzéttend leuk zou zijn maar ik kan ’t véél vrouwen zónder meer aanraden!

En ja, ook dit jaar heb ik de hint écht wel laten vallen. Meer van, cadeaus hoeven van mij niet, liever iets "door Jonne zelf gemaakt" 😉 (zwijmellll). Maarja, aangezien hij nog niet op ’t KDV zit, vrees ik dat dat zelfgemaakte er niet inzit… nou ja we zien wel…

Ohja en wat ik nog was vergeten: Lieve Lia en Joris, van hárte met jullie éérste trouwdag!!! Dat jullie nog maar héél lang van elkaar mogen genieten. En dat we elkaar niet uit het oog zullen verliezen!!!

Vandaag is m’n vader, opa Hannes, jarig. Ik blijf ’t op zich best gék vinden om hem "opa" te noemen (voor alle wise-asses, nee, natuurlijk hoef ík ‘m geen opa te noemen maar Jonne wel!) maar dat is hij absoluut, dit jaar écht hélemaal! Dus bij dezen Hannes: van hárte met je eerste verjaardag als opa-zijnde! Ik vraag me af of mijn ouders dit logje ooit zullen zien, ze zijn namelijk momenteel op vakantie in o.a. Italië. ‘k Moet ze ’t gebruik van ’t archief nog ’n x uitleggen 😉

Dat zat ik me overigens nét te bedenken, ik heb dus niet bewust de kleuren rood, groen en wit gebruikt! 😉

Overigens is ’t tekeningetjes-idee schaamteloos van hen gejat…

Gisteren bij de Prénatal even ’n campingbedje aangeschaft. Niet dat we op vakantie gaan hoor, neuh, dít jaar slaan we ff over. Maar ik vind ’t toch handig om zo’n ding te hebben voor als je ’s ’n x ergens heen gaat of wanneer er hier iemand komt logeren.

Wat ik érg prettig vind is, dat dít bedje, in tegenstelling tot ’n héle hoop ándere bedjes, écht gemakkelijk inelkaar- en uit elkaar is te halen cq zetten. Ik heb al héél wat mensen, waaronder m’n ouders en Joris horen klagen over het "gruwelijke leed dat camping-bedjes-opzetten heet". Deze had ík echt binnen no-time staan. Nah, dán moet ’t iedereen lukken, lijkt me. Dussss, mocht je ‘m tóch nog aan moeten schaffen, ’t Prenatalbedje uit de aanbieding is ’n tipje mijnerzijds!

Uiteraard vond ik ’t ook wel handig voor áls we weer ’s op vakantie gaan dus ik heb ‘r gelijk ’n vouwmatrasje bijgekocht. Die harde plank die ‘r nl standaard in ligt, is leuk voor ’n nachtje maar niet voor op vakantie.

Vandaag, mooie vent, ben je alweer 38 weken. Dat houdt in dat je, volgens de officiële cijfers, nu nét zolang búiten mijn buik bent als dat je ‘r in hebt gezeten.

En volgens de aflopende ticker hierboven, is ’t ook alweer minder dan 100 dagen voor je 1e verjaardag… my goodness wat gaat ’t hard!

Nog elke seconde van de dag geniet ik met volle teugen van je. Zélfs op de momenten wanneer ik bijvoorbeeld nog wel ff ’n tukkie zou willen doen en jij daar héél anders over denkt. Jij bent voor mij de állerliefste állermooiste allerstoerste en bovenal: de állerbelangrijkste! Echt ’n cadeautje. Wat vind ik ’t leven met jou toch nog stééds 1 groot feest en wat hoop ik dat dat áltijd zo zal blijven!!