Afgelopen donderdag was dan eindelijk de première van het toneelstuk “Wie is ‘r bang voor Virginia Woolf”. Het is ’n maand uitgesteld omdat de schrijver van ’t stuk de Nederlandse vertaling, die het OT had gemaakt niet accepteerde, dus toen moest men weer op zoek naar één van de 2 NL vertalingen die wél was goedgekeurd.

Mijn première van ’n toneel première. Iedereen was erg nerveus maar omdat ik ’t nog nooit had meegemaakt, had ik er zelf helemaal geen last van… tja, wat kon ‘r gebeuren, tóch?

Nu dus eindelijk ’t hele stuk gezien. Moet eerlijk zeggen dat ik de eerste 2 bedrijven wél ’n héle lange zit vond… wel mooi hoor, absoluut, maar toch… dik 2 uur… Na de pauze kwam ’t 3e bedrijf. Daarvan kende ik de tekst voor ’n groot deel uit m’n hoofd omdat ik dáár met náme bij gesouffleerd had. Was wel grappig.

Daarna was ’t borreltijd. Gelukkig heb ik niet zo veel geborreld zodat ik nog kon terugrijden. Zag ’t niet zitten om midden in de nacht dat hele stuk door de zeikregen terug te moeten fietsen. Toch moet ik daar nog wat op vinden hoor.

Ennieweej, lag pas om 3 uur in bed en kon natuurlijk voor geen méter slapen. Gelukkig hoefde ik de volgende dag pas om half 12 te beginnen. Dat was wel lekker.

In het theater is het gebruikelijk dat je voor de première “toys” koopt voor iedereen. die aan het stuk heeft meegewerkt. Gewoon ’n kleinigheidje om men “toi toi toi” te wensen. Omdat er in ’t stuk nogal veel “gezopuh” wordt, had de productie bedacht dat ’t wel leuk was om voor iedereen van die kleine flesjes drank te kopen. Van die minibar flesjes…. Dus Marije en ik waren donderdagmiddag op zoek gegaan naar ’n slijterij om ’n aantal van die flesjes te halen. Terwijl ik in de auto wachtte, liep zij bij de desbetreffende zaak naarbinnen. “Goh” zei de dame achter de toonbank “er was van de week ook al ’n vrouw die ’n hele hoop van die flesjes te halen”… Oeps… En jah hoor, donderdagavond kwamen we erachter dat niet alleen wij dit idee hadden maar ook Mirjam, de regisseuse van ’t stuk, had voor ons allemaal zo’n klein flesje drank gehaald. Hihi. Wat wel héél erg leuk was, was dat Mirjam ‘r allemaal kaartjes aan had gehangen en voor iedereen ’n persoonlijke tekst had geschreven. Bij mij stond “Je hebt een optimistische en dappere sprong in het OT diepe gewaagd!” Nah, leuk toch? Vind ik wel.

Nah, verder heb ik momenteel niet zoveel… binnenkort meer “spannende ontwikkelingen”