Opa en oma (Erik z’n ouders) zijn weer terug uit Spanje… ik zei al, ’t was nét alsof zíj ’t huis van Sinterklaas moesten beheren, in de tijd dat hij hier in Nederland was. Nou is de Sint weer terug, dus mochten zij ook weer terug naar Nederland komen. En zo kwamen ze met véél plezier vanmiddag even op Jonne passen, terwijl ik een afspraak bij de gyn had.

Die vertelde me dat alles naar behoren gaat, dat ze goed groeit en lekker beweegt. Dat laatste had ik zélf ook wel al door. Dochterlief is ’n stúk beweeglijker dan Jonne destijds ;-). Gisteren kon ik, ondanks mijn eigen isolatiewandje én de placenta die weer aan de voorkant ligt, toch écht héél duidelijk ’n voetje voelen schoppen, toen ik m’n hand aan de zijkant van m’n lichaam legde (zo op taille hoogte). Dat heb ik bij Jonne nooit gehad. Blijkbaar werpt dat “niet werken” en “rustig aan doen” tóch wel z’n vruchten af want als ik zo doorga, hoef ik misschien niet eens per se in ’t ziekenhuis te bevallen en mag ik ’t ook eventueel thuis proberen. Nah, dat vind ik wel ’n relaxed idee. Ik vond ’t destijds wel prettig, dat ik lekker regelmátig in bad kon gaan zitten en de douche over me heen te laten komen (mocht ’t bad niet vol laten lopen omdat m’n vliezen al gebroken waren). Je moet altijd maar afwachten of dat in zo’n ziekenhuis ook kan.

Morgen éérst maar weer ’s de gewone vk bellen want ondanks dat de gyn me eind januari tóch nog ’n x terug wil zien (en nog ’n extra echo gaat maken), mogen de reguliere controles gewoon weer door de vk worden gedaan. Nah, da’s toch best wel weer gezellig. Al vond ik ’t stiekem ook wel weer erg prettig dat bij elk bezoek aan de gyn ’n korte echo werd gemaakt, om dus dat vruchtwater in de gaten te houden. Nou goed, eind januari weer 😉 Ben wel benieuwd want dán moet ik naar ’t nieuwe ziekenhuis.

Vage dag vandaag. De man die dus het dakraam zou komen plaatsen, belde gisterenavond om 20.45 uur (!!!) om te zeggen dat wij hoogstwaarschijnlijk “verkeerde gootstukken” hadden. En zonder de goeie gootstukken, kon het raam niet worden geplaatst… ff kleine uitleg voor en dóór een leek: je hebt daken met pannen en daken met “singels”. Wij hebben van die singels maar we hadden gootstukken voor ’n dak met pannen gekocht. Ik heb dat destijds nog telefonisch doorgegeven aan die man. Er stond namelijk ’n plaatje op van dakpannen en dat vertelde ik, maar dat was géén probleem, volgens hem. Waarom komt ie daar nú dan ineens mee? En ’t hele debiele is, dat de Praxis, waar we het raam (én de gootstukken) hebben aangeschaft, heeft geen gootstukken voor daken met singels. Dus nu hebben we de importeur benaderd… die gaat ons bellen… kortom: we wachten af. Tot die tijd… nééééé, géén Peter Koelewijn met “kom van dat dak af”.

Verder moest ik vanmiddag ook weer naar de gyn. En ná de gebruikelijke controle en wat gesprekken, is zij tot ’n conclusie gekomen en heeft ze ’n brief geschreven voor mijn werkgever, dat ik op zích wel mag blijven werken maar, zolang ik zwanger ben, níet op die locatie. Dus bijvoorbeeld wél vanuit huis. Let wel, het gaat wel goed hoor, met ons meisje. Maar door het weinige vruchtwater, moet ik toch wel rustig aan doen. En wat ik al eerder vertelde, op zich zijn de werkzaamheden niet zo zwaar maar de omgeving waar ik in werk, is niet echt optimaal voor ’n zwangere. Dat laatste zeg ik ‘r specifiek bij. Wellicht dat het, als je niet zwanger bent, ook niet optimaal is maar nú heb ik niet alleen de verantwoording voor mijzelf maar ook voor mijn dochter-in-wording. Ik bedoel, dat incidentele peukje heb ik ook al máándenlang niet opgestoken en een avondje lekker doorzakken zit ‘r ook al ’n tijdje niet meer in. Dan ga ik toch ook niet in ’n werkomgeving zitten, waar de lucht op z’n minst dubieus kan worden genoemd… Of ik ook daadwerkelijk vanuit huis ga werken, of de ziektewet inga, is nog niet zeker, dat laat ik aan de baas over. Die was ‘r overigens zéér coulant over. Dit kán temaken hebben met ’t feit dat hij mijn salaris via de afvangregeling vergoed krijgt door ’t UWV 😉 En nee, dames- en heren-criticasters, daar hoef ik niet geheimzinnig over te doen. Mochten er instanties zijn die hun twijfels hebben, dan is mijn gyn altijd bereid tot het verstrekken van meer informatie. En ja, ik zal héél eerlijk zijn: ik ben ‘r érg blij mee! Don’t worry, ik vermaak me echt wel hoor.

Dan wat ánders: vanavond weer wat centen verdiend door de verkoop van ’n tafeltje en 2 stoeltjes die ik nog van m’n oma had. Ze hebben ’n paar jaar op Luca d’r kamer gestaan maar met ’t oog op de verhuizing naar haar nieuwe kamer (als dat raam nou eindelijk ’s kan worden geplaatst), past het niet helemaal meer bij haar “stijl”. Ik heb mezelf (of eigenlijk m’n dochter) beloofd dat ik van de opbrengst nu éindelijk via Marktplaats dat leuke speledingetje kan gaan aanschaffen! 😉

Laten we ’t vandaag ’s ff niet over Jonne’s slaapgedrag hebben. Is ook niet nodig, ’t ging vannacht prima en ik moest ‘m vanochtend zowaar wakker maken dusseh.. 😉

Gisteren moest ik weer langs de gyn. Tja, nog steeds weinig vruchtwater maar nix alarmerends ofzo. Daarnaast groeit dochterlief prima. Toch willen ze ’t in de gaten houden, nah, ik vind ’t prima. Heb ook ff aangekaart dat ik best veel pijn in m’n buik heb en ook harde buiken enzo. Vroeg me af of dat te maken had met m’n werkomgeving. De loods waar ik werk, is nou niet de meest ideale werkplek voor ’n zwangere. Stoffig, smerig, niet goed geïsoleerd en ’t meurt er als ’n turkse autogarage (weet ik toevallig omdat ik ónze auto ook altijd bij ’n turkse autogarage breng… ’n héle goeie overigens, dát wel!!) Krijg ‘r bést wel hoofdpijn van. Op zich niet gek dat ’t daarnaar ruikt, de mannen hebben namelijk als hobby om hun oldtimers op te knappen en daar komt ’t nodige (auto!!!!-)spuitwerk bij kijken. Nah, en nog meer van dat soort rotzooi.

Voor ’t werk zélf (ongelófelijk boeiende administratieve registraties) (gaaaaap) hoef ik daar echt niet te zitten. Ik zit de godganze dag in m’n eentje, de telefoon gaat zélden en aanloop is ‘r ook niet, dus die bonnen e.d. kan ik ook nét zo goet mee naar huis nemen. Met één simpele handeling kan ik vanuit huis inloggen op ons systeem. Maar ik geloof dat de baas dát niet zo ziet zitten, helaas… god knows why…

Ik heb de gyn met moeite kunnen overtuigen dat ’t écht geen feest is om daar de hele dag te zitten en dat ik me écht afvraag of ’t wel goed is om daar in die gore dampen te zitten. Ik mag iig ’n weekje thuis blijven. Daarnaast adviseerde ze me om contact op te nemen met de bedrijfsarts. Daar moet ik nu a.s. dinsdag naar toe. Om half 5 :-S Net ’t moment dat ik Jonne uit het KDV moet halen… Nou goed, dan gaat ie maar ff mee, kan helaas niet anders. Van die bedrijfsarts moet ik nagaan wát voor stoffen er daar allemaal worden gebruikt. Nah, dat zal lekker worden. Betwijfel of dat allemaal ergens vast ligt. Want de artikelen die ze echt nodig hebben voor de officiële werkzaamheden (het repareren van slangen van baggerschepen, boeiend hé) dát ligt allemaal keurig achter slot en grendel. Dat is ’t niet. Het gaat dus met náme om die dingen die gebruikt worden voor de hobbys van de heren. ’t Spuiten van de auto onderdelen, de straalkabine, enz enz.

Nou goed, om dit verhaal niet nóg “stoffiger” te maken, brei ik ‘r nu maar weer ’n eind aan. Veel meer interessants heb ik toch niet te melden. We gaan ’n lekker rustig weekendje tegemoed met niet al te veel plannen. Nope, we gaan niet, zoals zij naar de intocht van de Sint in ’t durrup. Daar wacht ik lekker nog ’n jaartje mee (of misschien wel 2 ;-)). Wellicht dat ik nog ’n btje verder ga freubelen aan ’t geboortekaartje.