Jonne:  “mama, ik wil ook een buitenauto!”
Ik:  “een buitenauto? onze auto is toch ook buiten?”
Jonne: “nee, dat bedoel ik niet, ik wil ’n buitenauto!!”
Ik: “maar wat is dan zo’n buitenauto?”
Jonne: “nou gewoon, zo’n auto zonder deksel!”

:biggrin:

Jonne is gék op Mini Loco en mag van mij 2 nieuwe boekjes uitzoeken. Hij kiest voor Pluk vd Petteflet en Nijntje. We rekenen af, de meneer achter de kassa doet de boekjes in ’n zakje en plakt ’t zakje dicht. Jonne pakt ’t aan en we lopen de winkel uit.

Jonne: “Mam, is dit ’n cadeautje?”
Ik “Nee, nouja, eigenlijk wel een beetje, voor jou.”
Jonne: “oh leuk, ben benieuwd wat er inzit!”

:biggrin:

Jonne, in de auto, tegen zichzelf: “Ik heb ’n cadeautje, wát zal er in zitten?” en dan tegen mij: “Mam, ik weet ’t wel hoor, maar jij mag niet zeggen wat erin zit, jij mag niet zeggen dat ‘r 2 Mini Loco boekjes inzitten!”

:happy:

Jonne: “onze auto heeft ’n staart!”
Daarmee bedoelde hij de trekhaak…. 😉

…en wie zegt dat ie alleen in de auto moet staan?

Overigens zit ik weer fijn beneden omdat Jonne wakker is geworden. Deze keer nét op ’t moment dat we zélf naar bed wilden gaan. Ik zette de wasmand terug in zijn kamer, hoor ik ineens achter me “hoi mama!”. Pardón??? ehm, dág schat, ga je nu weer lekker slapen? Nou níet dus 🙁 Dus nu zitten we beneden maar weer ’s de Teletubbies te kijken (ná “Bouwe-bouwe) terwijl Jonne zingt “Láh-lang levuh, láh-lang levuh, lála levuh gòliejaaahhh, hiep piep, hoelááh!!!” (we moeten nog ff oefenen op de r!) En dát, terwijl hij in mijn optiek zowel létterlijk als figuurlijk nog láng niet jarig is! IK WIL NAAR BÈHÈD!!!

Ennieweej, ben blij dat we morgenmiddag (of eigenlijk al vánmiddag) naar de kinderarts moeten want hij krabt z’n benen hélemaal stuk van de jeuk. Mede de reden waarom ie dus zo moeilijk in slaap komt. Ben benieuwd of ze ‘r iets tegen hebben want dit is niet te hárden voor ‘m! En voor ons dus ook niet.

Ps: ik vind ’t zo rustig in (web-)log land… waar ís iedereen???
Niet dat ik nu met m’n vele berichtjes van de afgelopen dagen wil overcompenseren hoor… (dúh!) 😉

Ohja, dan nog wat uitspraken van Jonne. Die kletst namelijk de oren van je hoofd. Dat dééd ie al ’n tijdje maar de laatste tijd wordt het ook stééds verstaanbaarderderder… 😉

Wist je bijvoorbeeld dat ’n haan geen kukelekuu zegt maar kokkelau! En ’n papagaai is ’n gappetaai! (en héél consequent hé, als je ’t daarna nog ’n x vraagt, zegt ie ’t wéér zo)

Daarnaast moeten wij zélf ook stééds meer uitkijken wat we zeggen want als je niet oplet, hoor je ’t even later gereproduceerd uit de mond van ’n 2-jarige. Wat dát betreft is ’t zélf nét ’n “gappetaai” 😉

Toch is ’t ook wel weer erg schattig als je ‘m “sjaap jekker” hoort zeggen. (dat dat ook gebeurt, als ie nét ff niet naar bed gaat, zeggen we ‘r voor ’t gemak maar ff niet bij ;-)) En wanneer hij iets krijgt, en je vraagt “wat zég je dan?” zegt hij keurig “dankoewel!” Hé, netjes hé, jaaaa, we voeden ‘m héus wel ’n btje op hoor! 😉